سورنجان‏ سورنجان لغتى يونانى است، نيز به يونانى فلفيخ، اقتمارون، قبارون و بلبوسا، به عربى قلب الأرض و برگ آن را به سريانى قلباحمصالبنا، به شيرازى حقرير و سورنگان، به انگليسى كالچيكم روت و به هندى بربرى و جنگلى سنگهاره 

نام علمى: Hyssopus officinalis زوفا گياهى است: بوته مانند، پايا، معطر به ارتفاع 60- 20 سانتيمتر از خانواده‏Labiatae . ساقه متعدد، چوبى به طرف رأس علفى. برگ‏ها خطى، دراز و باريك، تا بيضوى، نوك ‏تيز براق، بسيار معطر، تلخ ‏مزه،

عربى: حشيشة الدينار.لاتين:lupulus .انگليسى:hops اسم طبى آن‏humulus مى‏باشد و نيز آن راhops مى‏نامند مشخصات: گياهى است از خانواده شاهدانه‏Cannabinaceae ، چندساله با ساقه‏ هاى يك‏ساله و دوپايه با ساقه ‏هاى زاويه‏ دار و موجى كه چرخش پيچش موج آن از

خولنجان‏ نام‏هاى ديگر: قولنجان- گلچين- خسرودارو.Alpinia .afficinarum . مشخصات: ريشه گياهى است از تيره زنجبيل و ريشه درختى به نام پان كه در سرزمين هندوستان و بنگلادش بيشتر مى‏رويد.مؤلف كتاب محيط اعظم تحقيق كرده و نوشته است كه آن ريشه

جلقوزه‏ نام‏هاى ديگر: ميوه درخت سقز- گلخنگ- گلخنگ كله- گلخونك كله- حب الحضر- حبة الحضرا- شاقلانقوش- چاتلانقوش- چاتانقو- راقو- سقوز- بنه- پسته وحشى- و نوشك- قسقان- بكاين- بنشته‏Pistachier de l’atlas- Wild pistacio از انواع پسته ‏هاى وحشى است ميوه درخت

حنظل‏ به فارسى: هندوانه ابوجهل در كتب طب سنتى به نامهاى حنظل و مرارة الصحارى,ندوانه تلخ و خربزه تلخ و خربزه روباه به فرانسوى:coloquinte عربى: علقم، كسب به يونانى و سريانى: قولوانيس و قولوقيس و به شيرازى :گوشت و به

نام‏هاى ديگر: واش- گى- داروش- شجرة دبق- دبق- مويزك عسلى- كشمش كاوليا- كشمش كابلى- كشمش‏كوليان- كوليان- كالى- مويزه- مويزج- بسوقه- هدال- فلفل هوا- كشمش گاو.Gui- Gui blanc- Mistletoe- Misletoe- All heal- White mistletoe. مشخصات: گياهى است از خانواده‏Loranthaceae ، انگلى

چوب چينى به فارسى در طب سنتى انواع نامها دارد: چوب چينى، عُشبه، عشبه مغربيه، عشبة النار و عشبه چينى نام‏هاى ديگر: ريشه چينى- ريشه سالسپارى‏ چوب چينى را به اسامى خشب الصينى و بيخ چينى نيز مى ‏نامند و

پياز جنگلى را به عربى: عنصل، عنصلان، بصل العنصل، بصل الفار، بصل البر و بصل القى، بصل الحنابل و بصل الحيه.به فارسى: پياز دشتى و پياز موش.به انگليسى:squill به لاتينى:scilla urginea ,scilla urginea ,indica به سانسكريت: بن پلاندو و به

بذرك‏ نام‏هاى ديگر: زعر- كتان- سمن‏دوليو در فرهنگ معين ذيل لغت بزرك چنين آمده است: «بزرك‏bazrak – بزرك دانه گياه كتان كه از آن روغن گيرند گياهى است يكساه با ساقه‏ هاى باريك و بلندى آن حدود 50- 60 سانتيمتر