بانک اطلاعات داروئی (2)

بانک اطلاعات داروئی (2)

مرجع کامل داروها

ATENOLOL

در مورد این دارو آتنولول به علل گوناگونی مثل افزایش فشار خون تسکین درد قلبی پیشگیری از سردردهای میگرنی و درمان بی‌نظمی ضربان قلب تجویز می‌شود. همچنین برای جلوگیری از دومین حمله قلبی در افرادی که یک بار دچار حمله قلبی شده‌اند، کاربرد دارد. ممکن است در شرایط دیگری نیز پزشکتان این دارو را برایتان تجویز کند. آتنولول با مسدود کردن برخی تکانه‌های عصبی به بخش‌های خاصی از بدن عمل می‌کند؛ به همین علت آن را یک مسدودکننده بتا می‌شناسند. با مسدود کردن این تکانه‌ها، آتنولول به قلب کمک می‌کند تا منظم‌تر و مؤثرتر بزند و در نتیجه بار کاری قلب کاهش یابد. چگونگی مصرف آتنولول معمولاً روزی یک بار مصرف می‌شود. مهم است که دارو را هر روز سر ساعت معینی بخورید. معمولاً بهتر است دارو را صبح پیش از صبحانه مصرف کنید تا فراموشش نکنید. آتنولول را می‌توان با یا بدون غذا مصرف کرد. هر روز پیش از خوردن آتنولول نبضتان را بشمارید. اگر زیر ۵۰ در دقیقه بود پیش از خوردن داروی آن روز، با پزشکتان مشورت کنید. هیچگاه بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که آن را به یاد آوردید مصرفش کنید. البته اگر کمتر از ۸ ساعت تا نوبت بعدی مصرف دارو رسیده است نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه منظم دارویی‌تان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید و دارو را بدون هماهنگی با پزشکتان قطع نکنید. با قطع مصرف آتنولول ممکن است در معرض خطر یک حمله قلبی باشید. در اکثر مواردی که آتنولول تجویز می‌شود، بیماری مهار می شود ولی درمان نمی شود. و این بدین معناست که ممکن است لازم باشد چندین سال یا تا پایان زندگی آن را مصرف کنید. هشدارها و عوارض جانبیدر صورت بروز هریک از علایم نادر ولی جدی زیر، مصرف آتنولول را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید: – اشکال در تنفس تنگی نفس یا خس‌خس سینه – سرد شدن کف دست و پا؛ – ضربان قلب زیر ۵۰ در دقیقه – سرگیجه یا سیاهی رفتن چشم در هنگام بلند شدن از حالت خوابیده یا نشسته – تورم دست‌ها و پاها یا افزایش وزن ناگهانی (۵/۱ کیلو در ۴۸-۲۴ ساعت ؛- افسردگی گیجی یا توهم (شنیدن دیدن یا احساس چیزهایی که وجود ندارند)؛ – درد قفسه سینه مفاصل یا کمر؛ – تب گلودرد؛ – بثورات جلدی – یا هرگونه کبودی یا خونریزی غیرعادی نشانه‌های زیر تا هنگام عادت کردن بدنتان با دارو ممکن است مشاهده شوند:خواب‌آلودگی خستگی مشکل در خوابیدن اضطراب یبوست یا اسهال کابوس یا کاهش توانایی جنسی اگر این علایم ادامه یافتند یا مشکل‌ساز شدند، وضعیت را با پزشکتان در میان بگذارید.موارد احتیاط‌در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف آتنولول پزشکتان را مطلع سازید: – حساسیت به آتنولول یا دیگر داروهای مسدودکننده بتا بارداری یا شیردهی – در حال مصرف داروهای دیگر، به ویژه تزریقات حساسیت‌زدایی کافئین داروهای آسم (آمینوفیلین دیفیلین اکستریفیلین تئوفیلین ، داروهای دیابت (انسولین داروهای خوراکی پایین‌آورنده قند)، دیگر داروهای کاهنده فشار خون (مسدودکننده‌های کانال‌های کلسیمی کلونیدین گوانابنز)، کوکائین یا مهارکننده‌های مونوآمین‌اکسیداز  سابقه یا ابتلا به حساسیت آسم یا آمفی‌زم مشکلات احتقانی قلب بیماری قند؛ پرکاری تیرویید؛ افسردگی یا بیماری‌های کلیوی یا کبدی اگر بیماری قند دارید، آتنولول ممکن است قند خون شما را افزایش دهد و نیز ممکن است علایم افت قند خون را مخفی کند. اگر دچار حساسیت باشید با مصرف آتنولول واکنش‌های حساسیتی‌تان ممکن است تشدید شود.هنگام مصرف آتنولول توصیه می‌شود به‌طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودی‌تان را زیر نظر داشته باشد.-در مورد میزان فعالیت قابل قبول بر اساس وضعیت بدنی‌تان با پزشکتان مشورت کنید. آتنولول ممکن است درد قفسه سینه را کاهش دهد یا از آن جلوگیری کند و در نتیجه باعث شود تا از آن حد که برایتان بی‌خطر است فعال‌تر باشید. که این خود موجب درد قفسه سینه و علایم جدی دیگر می‌شود. – وزن‌تان را نسبت به قد و استخوانبندی‌تان در یک محدوده مناسب نگاه دارید. در صورت نیاز برای کاهش وزن از پزشکتان کمک بگیرید.-اگر برای کاهش فشار خون آتنولول مصرف می‌کنید، مصرف سدیم (نمک خود را محدود کنید. از پزشکتان درخواست کنید دستوارات تغذیه‌ای در اختیارتان بگذارد یا شما را به یک متخصص تغذیه معرفی کند. -اگر سیگاری هستید، سیگار را ترک کنید، از پزشکتان بخواهید شما را به یک مشاور یا گروه ترک سیگار معرفی کنید.الکل ننوشید. – از وضعیت خوابیده به نشسته یا ایستاده و یا از حالت نشسته به ایستاده آرام تغییر وضعیت دهید تا دچار سرگیجه سیاهی رفتن چشم یا غش نشوید. در هوای سرد لباس گرم‌تر بپوشید، چرا که آتنولول ممکن است شما را به سرما حساس‌تر کند.
برای روزهای تعطیل مقدار کافی دارو در دسترس داشته باشید. یک برگه شناسایی پزشکی که نشان دهد آتنولول مصرف می‌کنید به همراه داشته باشید.
پزشکان دیگر را از اینکه آتنولول مصرف می‌کنید مطلع سازید؛ زیرا آتنولول ممکن است بر روی برخی آزمون‌های آزمایشگاهی اثر بگذارد. آتنولول را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگه دارید (در این شرایط آتنولول فاسد می‌شود). آتنولول تاریخ گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید.هنگام مصرف آتنولول نباید تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو رانندگی کنید یا با وسایل خطرناک کار کنید. اگر خواب‌آلودگی یا سرگیجه مشکل‌ساز شد، با پزشکتان مشورت کنید.
بدون مشورت با پزشکتان دارویی مصرف کنید؛ به ویژه داروهای محرک و داروهای سرفه یا سرماخوردگی که بدون تجویز پزشک قابل تهیه هستند.

AZITHROMYCIN

در مورد این دارو آزیترومایسین یک آنتی‌بیوتیک است که برای گلودرد استرپتوکوکی برونشیت برخی انواع سینه‌پهلو (پنومونی ، و عفونت‌های کلامیدیایی تجویز می‌شود. چگونگی مصرف آزیترومایسین باید با شکم خالی خورده شود، حداقل ۱ ساعت قبل یا ۲ساعت بعد از غذا. این دارو برای بعضی از عفونت‌ها به صورت تک‌نوبتی تجویز می‌شود یا در سایر موارد به شکل روزی یک نوبت برای ۵ روز. مهم است که دارو سر وقت و به‌طور کامل مصرف شود، حتی در صورت احساس بهبودی چنانچه پیش از مصرف تمام دارو آن را قطع کنید علایمتان ممکن است برگشت کنند. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که آن را به یاد آوردید مصرفش کنید. البته اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است این نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه منظم دارویی‌تان بازگردید. هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هریک از علایم زیر، مصرف آزیترومایسین را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید: اسهال دردهای شکمی تهوع و استفراغ زخم‌های دهانی یا زبان خارش یا ترشح واژن پلاک‌های سفید در دهان یا روی زبان تب درد مفصلی یا بثورات جلدی یک پاسخ حساسیتی نادر به آنتی‌بیوتیک‌ها آنافیلاکس است که نیازمند توجه و مراقبت فوری پزشکی می‌باشد. از آنجایی که آنافیلاکس به سرعت پیشرفت می‌کند، در صورت بروز تورم لب‌ها و دور چشم کهیر یا تورم‌های پوستی غش ناگهانی ضربان قلب تند یا خس‌خس سینه یا مشکل در تنفس مصرف دارو را قطع کرده بلافاصله با یک مرکز خدمات اضطراری پزشکی تماس بگیرید. موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف آزیترومایسین پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به آزیترومایسین اریترومایسین یا آنتی‌بیوتیک‌های دیگر. بارداری یا شیردهی مصرف داروهای دیگر، به ویژه کاربامازپین سیکلوسپورین ضدانعقادها (رقیق کننده‌های خون مثل وارفارین ، تئوفیلین و آنتی‌اسیدهای حاوی آلومینیم منیزیم سابقه یا ابتلا به بیماری کبدی هنگام مصرف آزیترومایسین توصیه می‌شود حتی در صورت احساس بهبود دوره کامل دارویتان را مصرف کنید تا عفونت در بدنتان درمان شده از عود بیماری جلوگیری شود. اگر ظرف ۳ روز از آغاز درمان با آزیترومایسین احساس بهبودی نکردید با پزشکتان مشورت کنید.
آزیترومایسین را دور از دسترس کودکان دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگه دارید (در این شرایط آزیترومایسین فاسد می‌شود). هنگام مصرف آزیترومایسین نباید از داروهای تاریخ مصرف گذشته استفاده کنید. پیش از اتمام دارویتان آن را قطع کنید، مگر به دستور پزشکتان

ASPIRIN

در مورد این دارو آسپیرین یک داروی رایج است که بدون نسخه پزشک قابل تهیه می‌باشد. این دارو یک مسکن غیرمخدر برای تسکین دردهای خفیف تا متوسط نظیر سردرد، دندان‌درد، و دردهای هنگام عادت ماهانه است آسپیرین تب را کاهش می‌دهد و التهاب را در موارد درماتیسمی کاهش می‌دهد. آسپیرین خشکی تورم و درد مفاصل را درد آرتریت می‌کاهد ولی بیماران را درمان نمی‌کند. از این دارو همچنین در پیشگیری از لخته شدن خون کاهش خطر حمله قلبی و مغزی و موارد دیگر استفاده می‌شود. البته این خاصیت آسپیرین ممکن است موجب افزایش احتمال خطر خونریزی شود. استیل سالیسیلیک اسید یک نام دیگر آسپیرین است چگونگی مصرف برای جلوگیری از اثرات مضر آسپیرین بر روی معده این دارو را با غذا، شیر، داروهای ضداسید، یا یک لیوان پر از آب مصرف کنید (این در مورد قرص‌های پوشش‌دار یا شیاف صدق نمی‌کند).همچنین برای پیشگیری از دل بهم خوردگی بهتر است از۳۰-۱۵ دقیقه پس از خوردن آسپیرین دراز نکشید. بجز در مورد قرص‌های پوشش‌دار و قرص‌های طولانی‌اثر، سایر قرص‌های آسپیرین را می‌توان برای سهولت بلع خرد یا در یک مایع حل کرد. به‌منظور استعمال راحت‌تر شیاف آسپیرین آن را برای ۳۰ دقیقه قبل از استفاده داخل یخچال بگذارید. برای استعمال شیاف پوشش شیاف را باز کرده شیاف را با آب سرد مرطوب کنید، به یک پهلو دراز کشیده شیاف را با کمک انگشتتان داخل مقعد فرو کنید. اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که آن را به یاد آوردید، البته اگر تقریباً موقع نوبت بعدی مصرف دارو رسیده است نوبت فراموش شده را رها کرده و به برنامه منظم دارویی‌تان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید.هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هریک از علایم زیر، مصرف آسپیرین را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید: سوزش سر دل بثورات جلدی تورم دست‌ها، پاها و پلک‌ها؛ افزایش وزن خس‌خس سینه مدفوع سیاهرنگ خونریزی از لثه‌ها در هنگام مسواک زدن موارد احتیاط‌در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف آسپیرین پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به هر چیز، به ویژه آسپیرین یا داروهای شبه آسپیرین بارداری یا شیردهی مصرف داروهای دیگر، به ویژه داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی (مثل ایبوپروفن ، داروهای ضدانعقادی (رقیق‌کننده‌های خون مثل وارفارین ، داروهای خوراکی ضددیابت آنتی‌بیوتیک‌ها (سفالوسپورین‌ها، وانکومایسین ، داروهای ضدسرطان (متوترکسات ، والپروئیک اسید، پروبنسید و سولفین پیرازون (داروهای نقرس ، و زیدووودین سابقه یا ابتلا به مشکلات خونریزی‌دهنده (مثل زخم معده هموفیلی و کمبود پلاکتی ، پولیپ‌های بینی ناشی از آسپیرین نقرس کمبود آنزیم G6PD ، پرفشاری خون و بیماری‌های کبدی کلیوی و قلبی هنگام مصرف آسپیرین توصیه می‌شود برچسب روی دارو را خوانده و از دستوراتش پیروی کنید. برچسب روی سایر داروهای بدون نیاز به تجویز پزشک را بخوانید تا مبادا در حال مصرف داروهایی باشید که حاوی آسپیرین هستند یا حاوی داروهایی باشند که با آسپیرین تداخل ایجاد می‌کنند.آسپیرین را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگاه دارید (در این شرایط آسپیرین فاسد می‌شود). شیاف آسپیرین را در یک جای خنک نگاه دارید، ولی آن را و شکل‌های مایع آسپیرین را منجمد نکنید. آسپیرین تاریخ گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید. در صورتی که آسپرین را برای درد، تب یا گلودرد می‌خورید، در موارد زیر با پزشکتان مشورت کنید:
درد بیش از ۱۰ روز طول بکشد یا علامت جدیدی اضافه شود.تب بیش از ۳ روز طول بکشد، تشدید شود یا علامت جدید اضافه شود. گلودرد دردناکتر شود، بیش از ۲ روز به طول انجامد، یا تب تهوع استفراغ بثورات جلدی یا سردرد رخ دهد. آسپیرین را فقط به مقدار تجویز شده برای جلوگیری از حمله قلبی مغزی و دیگر مشکلات ناشی از لخته شدن خون مصرف کنید هنگام مصرف آسپیرین نباید آسپیرینی را که بوی سرکه می‌دهد استفاده کرد. این به معنای فاسد شدن آسپیرین است در صورتی که در عرض ۷ روز گذشته عمل جراحی لوزه کشیدن دندان یا جراحی دندان یا دهان داشته‌اید، آسپیرین را بجوید. آسپیرین را به همان صورت ببلعید. آسپیرین را مستقیماً روی دندان یا لثه گذاشت در این صورت ممکن است موجب سوزش شود. بدون مشورت با پزشکتان آسپیرین را قطع کنید، اگر آن را برای پیشگیری از لخته شدن خون مصرف می‌کنید. تا ۵ روز پیش از هر جراحی آسپیرین مصرف کنید مگر به دستور پزشک این کار موجب خونریزی خواهد شد. به کودکی که تب یا دیگر علایم شبه آنفلوآنزایی که ممکن است ناشی از یک ویروس مثل ویروس آبله‌مرغان یا آنفلوآنزا باشد آسپیرین بدهید. آسپیرین در برخی از موارد با نشانگان “رای که یک بیماری وخیم است ارتباط داشته است در این موارد در مورد داروی مناسب با پزشکتان مشورت کنید. مسمومیت در صورت شک به مصرف بیش از حد آسپیرین بلافاصله درخواست کمک پزشکی کنید. علایم مصرف بیش از حد عبارتند از: صدای زنگ داخل گوش‌ها، خواب‌آلودگی گیجی افت شنوایی اضطراب هیجان شدید، تنفس تند و عمقی برای پیشگیری از عوارض جدی نظیر تشنج یا حتی مرگ بلافاصله به دنبال مراقبت‌های پزشکی باشید. اطلاعات دیگر انواع ژنریک آسپیرین از انواع دارای نام تجاری ارزانترند و در اکثر موارد به همان اندازه مؤثرند. انواع طولانی‌اثر گرانترند ولی ممکن است مصرف آنها راحت‌تر باشد.

ACYCLOVIR

در مورد این داروآسیکلوویر یک داروی ضدویروسی رایج است از این دارو برای جلوگیری و درمان عفونت‌های ویروسی نظیر هرپس سیمپلکس و هرپس ژینتالیس و درمان آبله‌مرغان استفاده می‌شود. اگر برای جلوگیری از تبخال راجعه استفاده شود، آسیکلوویر باید به مجردی که احساس گزگز یا سوزش (که اولین علامت عود مجدد است آغاز شد مورد استفاده قرار گیرد. در مورد آبله‌مرغان اگر درمان ظرف ۲۴ ساعت اول از شروع پیدایش بثورات جلدی آغاز شود بیشترین تأثیر را خواهد داشت زویراکس نام تجاری آسیکلوویر است چگونه مصرف کپسول قرص و سوسپانسیون خوراکی آسیکلوویر را می‌توان با غذا مصرف کرد. دارو در هر نوبت باید با یک لیوان پر از آب مصرف شود. بهتر است برای حفظ یک سطح ثابت دارو در خون آسیکلوویر در فواصل یکسان در طی ۲۴ ساعت مصرف شود. آسیکلوویر معمولاً هر ۴ ساعت ۵ بار در روز تجویز می‌شود. برنامه زمانی مصرف دارو می‌تواند ۶ صبح ۱۰ صبح ۲ بعدازظهر و ۶ عصر و ۱۰ شب باشد. اگر این برنامه با برنامه کاری یا خواب شما تداخل می‌کند از پزشکتان بخواهید در تعیین یک برنامه دارویی که برای شما مناسب‌تر بوده و در عین حال اهداف درمانی را برآورده سازد، به شما کمک کند. بسیار مهم است که دارو سر وقت و به مقدار تجویز شده کامل مصرف شود، حتی اگر احساس می‌کنید حالتان بهتر شده است اگر پیش از مصرف کامل دارویتان آن را قطع کنید، علایمتان ممکن است مجدداً ظهور کنند. پیش از مصرف سوسپانسیون خوراکی شیشه را به خوبی تکان دهید و از وسیله‌ای اندازه‌گیری همراه دارو برای تعیین مقدار مصرفی در هر نوبت استفاده کنید. اگر یک نوبت را فراموش کردید ، آن را به مجردی که به یاد آوردید مصرف کنید. البته اگر تقریباً زمان مصرف نوبت بعدی رسیده است نوبت قبلی را رها کرده به برنامه دارویی خود برگردید، مقدار دارو را دو برابر نکنید. هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هریک از علایم زیر با پزشکتان تماس بگیرید: اسهال دردهای شکمی تهوع و استفراغ سردرد، یا سیاهی رفتن چشم موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف آسیکلوویر پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت نسبت به آسیکلوویر یا گان‌سیکلوویر [vitrasert ،cytovene]. بارداری یا شیردهی در حال مصرف دیگر داروها، به ویژه آنهایی که ممکن است برای کلیه‌هایتان مضر باشند، مثل مقادیر بالای استامینوفن تیلنول داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی (NSAID) مثل ایبوپروفن سیکلوسپورین فوسکارنت لیتیم ریفامپین سولفونامیدها و تتراسایکلین‌ها.دارای سابقه یا دچار دهیدارتاسیون (کاهش آب بدن یا بیماری کلیوی در هنگام مصرف آسیکلوویر توصیه می‌شود دوره درمان با آسیکلوویر را به‌طور کامل طی کنید تا عفونت در بدنتان درمان شده از عود بیماری جلوگیری شود؛ حتی اگر احساس بهبود می‌کنید.اگر خانمی هستید که به علت هرپس ژینتالیس (تبخال در ناحیه تناسلی آسیکلوویر مصرف می‌کنید، هر ساله یک آزمون گستره پاپانیکولا (پاپ انجام دهید؛ زیرا این عفونت با افزایش احتمال ابتلا به سرطان گردن رحم همراه است منطقه مبتلا را تا آنجا که می‌توانید تمیز و خشک نگاه دارید. لباس زیر گشادتری بپوشید تا ضایعات آزرده نشوند. آسیکلوویر را دور از دسترس کودکان و دور از حرارت نور مستقیم و حرارت مرطوب نگاه دارید (در این شرایط آسیکلوویر فاسد می‌شود). اگر آسیکلوویر مصرف می‌کنید و در عرض چند روز بهتر نشده‌اید با پزشکتان مشورت کنید.در هنگام مصرف آسیکلوویر، نباید با همسرتان اگر دچار تبخال ناحیه تناسلی است نزدیکی داشته باشید. کاندوم می‌تواند به جلوگیری از سرایت هرپس کمک کند، ولی ژل‌های اسپرم‌کش یا دیافراگم در پیشگیری از سرایت این بیماری نقشی ندارند. از آسیکلوویر تاریخ گذشته استفاده کنید. تا وقتی که دارو تمام نشده است مصرف آن را قطع کنید مگر اینکه پزشکتان چنین دستور دهد.

ALBUTEROL

در مورد این دارو آلبوترول تجویز می‌شود تا لوله‌های برونش (مجاری هوایی را در ریه‌ها باز کند تا راحت‌تر نفس بکشید؛ به آن گشادکننده برونش می‌گویند. آلبوترول اسامی تجاری متفاوتی دارد. این دارو تحت عنوان سالبوتامول هم شناخته می‌شود. چگونگی مصرف آلبوترول را می‌توان به صورت استنشاقی یا خوراکی به شکل قرص محلول یا شربت مصرف کرد. هیچگاه بیش از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. اگر طبق یک برنامه منظم از این دارو مصرف می‌کنید و یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که به یاد آوردید آن نوبت را مصرف کنید. نوبت‌های باقیمانده در روز را با فواصل زمانی منظم مصرف کنید. مقدار دارو را دو برابر نکنید. آئروسل استنشاقی آلبوترول برای درمان و جلوگیری از انقباض برونشی (تنگ شدن مجاری هوایی ریه استفاده می‌شود. دارو را ۱۵ دقیقه پیش از شروع ورزش مصرف کنید تا از انقباض برونشی ناشی از ورزش پیشگیری شود. پیش از استفاده ظرف حاوی دارو را به خوبی تکان دهید. یک پُف از دارو را استنشاق کنید، نفستان را ۵ شماره نگاه دارید و سپس نفستان را بیرون دهید. بیش از دو بار در یک زمان با ۲-۱ دقیقه فاصله استنشاق نکنید. از اسپری کردن به سمت چشم‌ها خودداری کنید. هر کپسول دارو حاوی ۲۰۰ بار اسپری است اگرچه یک نوع کانادایی ۸۰ بار اسپری دارد.محلول استنشاقی آلبوترول سولفات از طریق دستگاه تنفس با فشار مثبت متناوب (IPPB) یا یک نبولایزر با استفاده از یک ماسک صورت یا قطعه دهانی مصرف می‌شود. اطمینان حاصل کنید که در مراقبت و نحوه استفاده از این وسایل به خوبی توجیه شده باشید. پزشکتان یک دستورالعمل برای دستگاه IPPB تجویز می‌کند و درمان در هر نوبت ۵ تا ۲۰ دقیقه به طول می‌انجامد. معمولاً نبولایزر از ۱۰-۶ لیتر هوا یا اکسیژن فشرده در دقیقه استفاده می‌کند، و درمان معمولاً در حدود ۱۰ دقیقه طول می‌کشد. دو محلول وجود دارد. یکی حاوی ۸۳/۰ میلی‌گرم دارو در هر میلی‌لیتر است و به همین صورت قابل استفاده می‌باشد. محلول دیگر حاوی ۵ میلی‌گرم در هر میلی‌لیتر است و لازم است که قبل از استفاده رقیق شود. مطمئن شوید که دستورات خاص را از پزشکتان گرفته باشید. محلول رقیق شده را می‌توان تا ۲۴ ساعت در دمای اتاق یا ۴۸ ساعت در یخچال نگهداری کرد. آلبوترول سولفات برای استنشاق نیز برای درمان و جلوگیری از انقباض برونشی (تنگ شدن مجاری تنفسی استفاده می‌شود. برای پیشگیری از انقباض برونشی ناشی از ورزش ۱۵ دقیقه پیش از ورزش از دارو استفاده کنید. این دارو به شکل یک کپسول است و به وسیله خاصی نیاز دارد تا بتوان از آن استفاده کرد. این وسیله کپسول را به دو نیم می‌کند و دارو را آزاد می‌سازد. اطمینان حاصل کنید که روش استفاده از این وسیله را می‌دانید. هر پرسشی داشتید از پزشک یا داروسازتان بپرسید. شکل‌های خوراکی آلبوترول [محلول شربت قرص و قرص‌های طولانی‌اثر] باید در زمان‌های تجویز شده مصرف شوند. قرص‌های طولانی‌اثر باید به همان شکل خورده شوند و نباید آنها را شکست خرد کرد یا جوید.هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هریک از نشانه‌های زیر آلبوترول را قطع کرده و با پزشکتان تماس بگیرید: آبی شدن پوست گیجی شدید؛ احساس غش افزایش خس‌خس سینه یا تنگی نفس بثورات جلدی یا کهیر؛ تورم صورت لب‌ها، یا پلک‌ها. سایر علایم نادر که ممکن است رخ دهند و باید بلافاصله گزارش شوند عبارتند از: درد قفسه سینه ضربان قلب نامنظم گزگز یا احساس خواب رفتگی انگشتان دست یا پا؛ خونریزی یا کبود شدگی غیرعادی اثرات معمول این دارو عبارتند از برآشفتگی و لرزش که معمولاً با مصرف دارو به تدریج بهبود می‌یابند. سرفه خواب‌آلودگی خشکی دهان نبض تند، سردرد، دردهای عضلانی تهوع یا بی‌خوابی گاهی ممکن است رخ دهند. شستن دهان با آب گرم پس از استفاده از اسپری ممکن است خشکی دهان را کاهش دهد. در صورت بروز سردرد در مصرف این دارو، از استامینوفن استفاده کنید. در صورتی که این علامت‌ها مشکل‌ساز شدند یا اگر پس از دریافت مقدار معمول آلبوترول هنوز مشکلات تنفسی داشتید با پزشکتان مشورت کنید. موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف آلبوترول پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به هر نوع ماده غذایی نگهدارنده رنگ‌های خوراکی یا دارو. بارداری یا شیردهی مصرف دیگر داروها، به ویژه داروهای ضدافسردگی داروهای فشارخون محرک‌ها، کوکائین داروهای قلبی (دیگوکسین ، یا داروهای میگرن سابقه یا ابتلا به مشکلات قلبی بیماری قند، پرکاری تیرویید، یا فئوکروموسیتوما. در هنگام مصرف آلبوترول توصیه می‌شود مراجعات منظمی به پزشکتان داشته باشید تا بهبودتان را زیر نظر داشته باشد.برگه‌ای همراه داشته باشید که نشان دهد دچار مشکل تنفسی هستید و آلبوترول و داروهای دیگر مصرف می‌کنید. آلبوترول را دور از دسترس کودکان و دور از حرارت نور مستقیم و حرارت مرطوب نگاه دارید. (در این شرایط آلبوترول فاسد می‌شود). محلول آلبوترول از انجماد حفظ کنید.آلبوترول تاریخ گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید (به‌جز ظرف حاوی آئروسل را). هیچگاه ظرف آئروسل را حتی در صورت خالی بودن سوراخ نکنید، به آتش نیاندازید و نشکنید. در هنگام مصرف آلبوترول نبایدهیچ دارویی (حتی فراورده‌های گیاهی و داروهایی که نیاز به نسخه ندارند) را بدون مشورت با پزشکتان مصرف کنید. اطلاعات دیگر شکل‌های ژنریک آلبوترول ارزان‌تر هستند و عموماً به همان اندازه انواع با اسامی تجاری مؤثر می‌باشند.

ALPRAZOLAM

در مورد این دارو آلپرازولام برای تسکین اضطراب اختلالات خواب و اختلالات هراس تجویز می‌شود. آلپرازولام دارای چندین نام تجاری متفاوت است چگونگی مصرف آلپرازولام در مقادیر متفاوت برای مشکلات متفاوت تجویز می‌شود. هیچگاه بیشتر یا کمتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. به دقت از دستورات پزشکتان پیروی کنید. شکل مایع آلپرازولام را می‌توان با مایعات یا غذاهای نیمه‌جامد مثل مارمالاد پودینگ مخلوط کرد. اجازه ندهید آلپرازولام مایع یخ بزند. اگر یک نوبت دارو را فراموش کردید، به مجردی که به یاد آوردید آن را مصرف کنید. اگر نزدیک نوبع بعدی بود، نوبت بعدی را حذف کنید و سپس به برنامه دارویی منظم‌تان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید. هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هریک از علایم نادر ولی جدی زیر، آلپرازولام را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید: گیجی کند شدن قوای ذهنی خواب‌آلودگی شدید، تکلم کند، کاهش ضربان قلب تنگی نفس عدم تعادل بثورات جلدی گلودرد، تب لرز، کبود شدگی یا خونریزی غیرعادی زخم‌های دهانی زردی پوست یا چشم کاهش حافظه بی‌خوابی آشفتگی یا تحریک‌پذیری آلپرازولام می‌تواند اعتیادآور باشد و اگر دارو به‌طور ناگهانی قطع شود علایم قطع ممکن است مشاهده شوند که عبارتند از: گیجی کند شدن قوای ذهنی معده‌درد، افزایش تعریق تهوع استفراغ حساسیت به نور و صدا، یا احساس گزگز یا سوزن سوزن شدن در صورتی که بخواهید آلپرازولام را قطع کنید با پزشکتان مشورت کنید، تا احتمالاً این کار به شکل تدریجی انجام شود. علایم زیر ممکن است رخ دهند ولی فقط در صورتی که مشکل‌ساز شوند باید گزارش شوند: سرگیجه خواب‌آلودگی خشکی دهان سردرد، تهوع یبوست اسهال ضربان قلب تند یا شدید، یا لرزش
موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف آلپرازولام پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به آلپرازولام یا دیگر بنزودیازپین‌ها، یا به هر نوع ماده غذایی رنگ‌های خوراکی یا نگه‌دارنده‌ها. بارداری یا شیردهی مصرف داروهای دیگر، به ویژه الکل آرامبخش‌ها، ضدافسردگی‌ها، و داروهای ضدصرع و تشنج سابقه یا ابتلا به گلوکوم (افزایش فشار داخل چشم ، سوءمصرف الکل یا مواد مخدر، میاستنی گراو، بیماری انسدادی ریوی مزمن شدید، یا آمفیزم هنگام مصرف آلپرازولام توصیه می‌شودمراجعات مقطعی به پزشکتان داشته باشید تا بهبودتان را زیر نظر داشته باشد.تا هنگامی که پاسخ بدنتان به آلپرازولام مشخص نشده است در رانندگی و کار با وسایل خطرناک احتیاط کنید. برخی افراد در طی مصرف این دارو دچار خواب‌آلودگی و کاهش سطح هوشیاری می‌شوند. اگر به مسمومیت ناشی از مصرف بیش از حد این دارو مشکوک هستید، بلافاصله تقاضای کمک پزشکی کنید. اگر در طی درمان با آلپرازولام دچار افکار یا احساسات عجیب شدید، حتماً موضوع را با پزشکتان در میان بگذارید. همیشه برگه‌ای همراه داشته باشید که نشان دهد تحت درمان با آلپرازولام قرار دارید.آلپرازولام را دور از دسترس کودکان و دور از حرارت نور مستقیم و حرارت مرطوب نگهداری کنید. (در این شرایط آلپرازولام فاسد می‌شود). آلپرازولام تاریخ گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید.هنگام مصرف آلپرازولام نبایدنوشیدنی‌های الکلی یا دیگر داروهای خواب‌آور استفاده کنید؛ این خواب‌آلودگی را افزایش و هوشیاری را کاهش می‌دهد. آلپرازولام را به‌عنوان یک قرص خواب‌آور استفاده کنید، مگر آنکه برنامه درمانی شما اجازه دهد تا ۸-۷ ساعت خواب داشته باشید؛ در غیر این صورت تا زمان خروج دارو از بدنتان ممکن است خواب‌آلوده بوده اختلال حافظه داشته باشید.

ALENDRONATE

در مورد این داروآلندرونات برای درمان پوکی استخوان بیماری استخوان که در زنان یائسه معمول است تجویز می‌شود. همچنین از این دارو در درمان بیماری پاژه که ضعیف شدن دردناک استخوان‌ها است استفاده می‌کنند. آلندرونات تحت نام تجاری فوساماکس شناخته می‌شود.چگونگی مصرف آلندرونات معمولاً روزی یک بار مصرف می‌شود. این دارو باید با یک لیوان پر از آب حداقل ۳۰ دقیقه پیش از اولین وعده غذایی نوشیدنی یا دیگر داروهای روز خورده شود. با عقب انداختن بیشتر اولین وعده غذایی یا نوشیدنی جذب دارو بهتر نیز می‌شود. قرص آلندرونات را یکجا ببلعید؛ این قرص‌ها را نباید مکید، شکست خرد کرد یا جوید. برای جلوگیری از سوزش سر دل بهتر است حداقل تا ۳۰ دقیقه پس از خوردن آلندرونات دراز نکشید. مهم است که دارو هر روز در زمان معینی استفاده شود. هیچگاه مقدار بیشتری از آنچه برایتان تجویز شده مصرف نکنید. به دقت از دستورات پزشکتان پیروی کنید. اگر یک نوبت دارو را فراموش کردید، به مجردی که به یاد آوردید آن را مصرف کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی فرا رسیده است نوبت فراموش شده را حذف کنید و به برنامه منظم دارویی‌تان برگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید.هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هریک از علایم زیر، آلندرونات را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید: سوزش سر دل شدید، مشکل در بلع یا بثورات جلدی علایمی که ممکن است رخ دهند ولی فقط در صورتی که مشکل‌ساز شدند باید گزارش شوند عبارتند از: سردرد، تهوع یا استفراغ اسهال یبوست نفخ شکمی درد شکمی یا درد ماهیچه‌ای و استخوانی موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف آلندرونات پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به آلندرونات یا دیگر داروها.بارداری یا شیردهی در حال مصرف داروهای دیگر، به ویژه آسپیرین و آنتی‌اسیدها.سابقه یا ابتلا به مشکل در بلع بیماری مروی گاستریت (التهاب معده ، زخم معده یا بیماری کلیوی در هنگام مصرف آلندرونات توصیه می‌شود مراجعات منظمی به پزشکتان داشته باشید تا بهبود شما را زیر نظر داشته باشد. هیچ دارویی حتی فراورده‌های گیاهی ویتامین‌ها و داروهایی که نیاز به نسخه ندارند را بدون مشورت با پزشکتان مصرف نکنید.اگر مقادیر کافی کلسیم و ویتامین D در برنامه غذایی‌تان وجود ندارد از مکمل‌های حاوی آنها استفاده کنید. در صورت تأیید پزشکتان یک برنامه پیاده‌روی را آغاز کنید. ورزش‌هایی که در آنها بدن وزن خود را تحمل می‌کند، به تقویت استخوان‌ها کمک می‌کند. آلندرونات را دور از دسترس کودکان و دور از حرارت نور مستقیم و حرارت مرطوب نگاه دارید (این شرایط موجب فاسد شدن آلندرونات می‌شود).آلندرونات تاریخ گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید.در هنگام مصرف آلندرونات نبایدبیش از حد سیگار بکشید یا الکل بنوشید. سیگار کشیدن و نوشیدن الکل تشکیل استخوان‌ها را کاهش می‌دهد.

AMPICILLIN

در مورد این دارو آمپی‌سیلین یک آنتی‌بیوتیک رایج است از این آنتی‌بیوتیک در درمان عفونت‌های گوناگون باکتریایی نظیر عفونت گوش میانی سینوزیت و پوست بافت نرم دستگاه تنفس و دستگاه ادراری استفاده می‌شود. چگونگی مصرفبه‌منظور جذب بهتر آمپی‌سیلین باید با شکم خالی حدوداً ۱ ساعت قبل یا ۲ ساعت بعد از غذا خورده شود. بهتر است آمپی‌سیلین در نوبت‌هایی با فواصل مساوی در طی شبانه‌روز مصرف شود تا سطح خونی و ادراری ثابتی داشته باشد. برای مثال اگر لازم است روزی ۴ نوبت آمپی‌سیلین مصرف کنید، باید بین هر نوبت ۶ ساعت فاصله‌گذاری کنید (مثلاً ۱۲ ظهر، ۶ عصر، ۱۲ شب ۶ صبح . اگر این برنامه با برنامه کاری یا خواب شما مغایرت دارد، برای تعیین یک برنامه مناسب‌تر از پزشکتان کمک بخواهید. مهم است که دارو سر وقت و به مقدار کامل مصرف شود؛ حتی اگر احساس بهبودی می‌کنید. اگر پیش از اتمام دارویتان آن را قطع کنید ممکن است دچار عود علایم شوید. اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که به یاد آوردید مصرفش کنید. البته اگر تقریباً موقع نوبت بعدی مصرف دارو رسیده است به برنامه منظم دارویی‌تان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید. هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز علایم زیر آمپی‌سیلین خود را قطع کرده بلافاصله با پزشکتان تماس بگیرید: اسهال شدید یا اسهال خفیف ولی پایدار، سردرد، تهوع و استفراغ بثورات جلدی زخم دهانی یا زبان خارش یا ترشح واژن پلاک‌های سفید در دهان یا روی زبان اختلالات ذهنی یا زردی چشم‌ها و پوست یک پاسخ حساسیتی نادر نسبت به آمپی‌سیلین آنافیلاکسی است که به مراقبت پزشکی فوری نیاز دارد. از آنجایی که آنافیلاکسی به سرعت پیشرفت می‌کند، در صورت بروز تورم لب‌ها و دور چشم‌ها، بثورات جلدی کهیر، یا تورم‌های پوستی تب غش ناگهانی ضربان قلب تند، یا خس‌خس سینه یا مشکل در تنفس بلافاصله دارو را قطع کرده با یک مرکز خدمات اورژانس پزشکی تماس بگیرید. موارد احتیاط‌در صورت وجود یکی از موارد زیر پیش از مصرف آمپی‌سیلین پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به هر نوع ماده غذایی نگهدارنده‌ها، رنگ‌های خوراکی یا سایر داروها، به ویژه آنتی‌بیوتیک‌ها (پنی‌سیلین‌ها).بارداری یا شیردهی مصرف داروهای دیگر، به ویژه داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی (مثل ایبوپروفن آسپیرین ، داروهای ضدانعقادی (رقیق‌کننده‌های خون نظیر وارفارین ، قرص‌های ضدبارداری حاوی استروژن (آمپی‌سیلین ممکن است اثرات این قرص‌ها را کاهش دهد)، داروهای نقرس (پروبنسید، آلوپورینول ، متوترکسات یا دیگر آنتی‌بیوتیک‌ها (آمینوگلیکوزیدها، اریترومایسین تتراسایکلین . سابقه یا ابتلا به مشکلات خونریزی‌دهنده (مثل زخم معده هموفیلی کمبود پلاکتی ، ونونوکلئوز عفونی کولیت (التهاب روده بزرگ مرتبط با آنتی‌بیوتیک یا بیماری کلیوی هنگام مصرف آمپی‌سیلین توصیه می‌شود حتی در صورت احساس بهبودی تمام داروی تجویز شده را برای درمان عفونتتان و جلوگیری از عود بیماری مصرف کنید. در صورتی که از قرص ضدبارداری استفاده می‌کنید تا یک دوره درمان با آمپی‌سیلین از یک روش جلوگیری از بارداری دیگر نظیر کاندوم یا ژل اسپرم‌کش هم استفاده کنید.با خوردن ماست از اسهال ناشی از این آنتی‌بیوتیک پیشگیری کنید. آمپی‌سیلین را دور از دسترس کودکان و دور از حرارت نور مستقیم و حرارت مرطوب نگه دارید (در این شرایط آمپی‌سیلین فاسد می‌شود). پس از تهیه سوسپانسیون آمپی‌سیلین دارو را در یخچال نگهداری کنید؛ پیش از مصرف سوسپانسیون شیشه دارو را به خوبی تکان دهید. از پیمانه‌ای که در داخل جعبه دارو فراهم شده است جهت اندازه‌گیری مقدار دارو استفاده کنید.
اگر در ظرف ۳ روز از مصرف آمپی‌سیلین احساس بهبودی ندارید با پزشکتان مشورت کنید.هنگام مصرف آمپی‌سیلین نباید دیگران را در مصرف دارو سهیم کنید؛ چرا که ممکن است نسبت به آن حساسیت داشته باشند.
داروی تاریخ گذشته را مصرف نکنید. پیش از اتمام دارو، درمان را قطع کنید، مگر با صلاحدید پزشکتان

AMLODIPINE

در مورد این داروآملودیپین برای پایین آوردن فشار خون در پرفشاری خون و تسکین درد قلبی تجویز می‌شود. پزشک شما به دلایل دیگری نیز ممکن است این دارو را برایتان تجویز کند. این دارو در بدن از طریق ممانعت از ورود کلسیم به داخل سلول‌ها از غشای سلولی عمل می‌کند؛ به همین علت است که این دارو را یک داروی مسدودکننده کانال‌های کلسیمی می‌دانند. این عمل مسدودکنندگی کانال‌های کلسیمی موجب کاهش مقدار کلسیم در سلول‌های قلب و رگ‌های خونی می‌شود، که به کاهش ضربان قلب و گشادشدن رگ‌های خونی منجر می‌گردد. بنابراین فشار خون پایین می‌آید، جریان خون افزایش می‌یابد، و بار کاری قلب کاهش پیدا می‌کند. چگونگی مصرف مقادیر متفاوتی از آملودیپین برای علل متفاوتی تجویز می‌شود. مهم است که دارویتان را هر روز سر ساعتی معین مصرف کنید. آملودیپین معمولاً روزی یکبار مصرف می‌شود. معمولاً راحت‌تر است که صبح‌ها پیش از صبحانه مصرف شود تا فراموش نشود. این دارو را می‌توان با یا بدون غذا مصرف کرد. هیچگاه بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. اگر روزی یکبار آملودیپین مصرف می‌کنید و یک نوبت را فراموش کرده‌اید ، به مجردی که آن را به یاد آوردید مصرفش کنید. البته اگر کمتر از ۸ ساعت به نوبت بعدی مانده است نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه منظم دارویی‌تان بازگردید. هیچگاه مقدار دارو را دوبرابر نکنید و نیز پیش از مشورت با پزشکتان آن را قطع نکنید. در صورت نیاز به قطع آملودیپین این کار باید به صورت تدریجی صورت گیرد. در اکثر مواردی که آملودیپین به خاطرشان تجویز می‌شود، دارو به مهار بیماری کمک می‌کند نه آنکه آن را درمان کند. این بدان معنا است که حتی اگر احساس بهبودی دارید ممکن است لازم باشد آملودیپین را سال‌ها یا تا پایان زندگی مصرف کنید. هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز علایم نادر ولی جدی زیر آملودیپین را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید: درد قفسه سینه مشکل در تنفس تنگی نفس یا خس‌خس سینه ضربان قلب کمتر از ۵۰ در دقیقه یا فشار خون سیستولی (عدد بزرگتر فشار خون کمتر از ۹۰ میلی‌متر جیوه سرگیجه یا سیاهی رفتن چشم هنگام برخاستن از حالت خوابیده یا نشسته تورم دست و پا یا افزایش وزن ناگهانی (بیش از ۱/۵ کیلو گرم در ۴۸-۲۴ ساعت ؛ التهاب لثه‌ها؛ لرزش دست‌ها و انگشتان سفتی عضلات دست و پا؛ مشکل در صحبت کردن یا بلع از دست رفتن تعادل بثورات جلدی افسردگی تپش قلب (احساس ضربان قلب در سینه . علایم زیر ممکن است تا تنظیم شدن بدنتان به دارو رخ دهند: سردرد، خواب‌آلودگی خستگی خشکی دهان برافروختگی و احساس گرما، تهوع یا یبوست یا اسهال اگر این علایم ادامه یافته یا مشکل‌ساز شدند، وضعیت را با پزشکتان در میان بگذارید. موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف آملودیپین پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به آملودیپین یا دیگر داروهای مسدودکننده کانال‌های کلسیمی شیردهی یا بارداری در حال مصرف داروهای دیگر، به ویژه کاربامازپین سیکلوسپورین استروییدها، سایر داروهای فشار خون یا قلبی (داروهای مُدِر، داروهای مسدودکننده بتا، کینیدین دیجوکسین دیزوپیرامید، فلکاینید، پروکاینامید). سابقه یا ابتلا به حساسیت فشار خون پایین حمله قلبی یا بیماری کلیوی و کبدی
هنگام مصرف آملودیپین توصیه می‌شود به‌طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیر نظر داشته باشد.در مورد میزان فعالیت قابل قبول بر اساس وضعیت بدنی‌تان با پزشکتان مشورت کنید. آملودیپین ممکن است با کاستن یا رفع درد قفسه سینه موجب شود تا بیش از اندازه فعالیت کرده و به خود فشار آورید. وزن‌تان را نسبت به قدتان در یک محدوده مناسب نگاه دارید. در صورت نیاز برای کاهش وزن از پزشکتان کمک بگیرید. در صورتی که برای کاهش فشار خون آملودیپین مصرف می‌کنید مصرف سدیم (نمک خود را محدود کنید. از پزشکتان درخواست کنید دستورات تغذیه‌ای در اختیارتان بگذارید یا شما را به یک متخصص تغذیه معرفی کند.اگر سیگاری هستید، سیگار را ترک کنید. از پزشکتان بخواهید تا شما را به یک مشاور یا گروه ترک سیگار معرفی کنند.الکل مصرف نکنید. به آرامی از حالت خوابیده به نشسته یا نشسته به ایستاده تغییر وضعیت دهید تا دچار سرگیجه و سیاهی رفتن چشم یا غش نشوید. بهداشت دهان و دندان‌تان را به خوبی حفظ کنید؛ مسواک بزنید، دندان‌هایتان را نخ بکشید و مرتب به دندانپزشک مراجعه کنید تا از مشکلات دندانی و لثه‌ای ناشی از این دارو پیشگیری شود. مقدار کافی دارو برای روزهای تعطیل در دسترس داشته باشید. یک برگه شناسایی پزشکی که نشان دهد آملودیپین مصرف می‌کنید به همراه داشته باشید.پزشکان دیگر را از اینکه آملودیپین مصرف می‌کنید مطلع سازید، چرا که این دارو ممکن است روی برخی آزمون‌های آزمایشگاهی تأثیر بگذارد. آملودیپین را دور از دسترس کودکان و دور از حرارت نور مستقیم و حرارت مرطوب نگاه دارید (در این شرایط آملودیپین فاسد می‌شود). آملودیپین تاریخ گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید. هنگام مصرف آملودیپین نباید تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو رانندگی کنید یا با وسایل خطرناک کار کنید. در صورتی که خواب‌آلودگی یا سرگیجه مشکل‌ساز شدند با پزشکتان مشورت کنید.پیش از تأیید پزشکتان داروهایی دیگر به ویژه محرک‌های بدون نیاز به نسخه و داروهای ضدسرفه یا سرماخوردگی را مصرف کنید.

AMOXICILLIN

در مورد این داروآموکسی‌سیلین یک آنتی‌بیوتیک رایج است که برای درمان انواع گوناگونی از عفونت‌های باکتریایی نظیر عفونت گوش میانی گلودرد، ذات‌الریه (یا پنومونی ، سینوزیت و عفونت‌های دستگاه ادراری تجویز می‌شود. این دارو با تضعیف دیواره سلولی باکتری‌ها موجب پاره شدن این دیواره و مرگ باکتری‌ها می‌شود. چگونگی مصرف آموکسی‌سیلین را می‌توان با شکم پر یا خالی مصرف کرد. سوسپانسیون آموکسی‌سیلین را می‌توان به همان شکل یا همراه با مقدار اندکی شیر، شیرخشک آب میوه آب گازدار، یا نوشیدنی‌های خنک دیگر مصرف کرد. در صورتی که آن را با چیزی مخلوط کردید باید بلافاصله مصرف شود؛ مقدار کامل تجویز شده را بخورید. بهتر است که آموکسی‌سیلین در فواصل مساوی در طول شبانه‌روز مصرف شود تا مقدار مشخصی از آن به‌طور ثابت در خون و ادرار وجود داشته باشد. برای مثال اگر لازم است ۴ بار در روز آموکسی‌سیلین بخورید، باید هر ۶ ساعت یکبار باشد (مثلاً ۱۲ ظهر، ۶ عصر، ۱۲ شب و ۶ صبح . اگر این برنامه با برنامه کاری یا خواب شما مغایرت دارد، از پزشکتان خواهید در تعیین یک برنامه دارویی مناسب‌تر به شما کمک کند. مهم است که دارو سر وقت و با مقدار کامل مصرف شود، حتی اگر احساس بهبودی دارید. اگر پیش از اتمام کل داروی تجویز شده آموکسی‌سیلین را قطع کنید، نشانه‌هایتان ممکن است عود کنند. اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که به یاد آوردید آن را مصرف کنید. البته اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده باشد، به برنامه دارویی‌تان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید. هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هریک از علایم زیر در حین مصرف آموکسی‌سیلین با پزشکتان تماس بگیرید: اسهال سردرد، تهوع و استفراغ زخم‌های دهانی و زبان خارش و ترشح از واژن یا پلاک‌های سفید در دهان یا روی زبان یک پاسخ نادر حساسیتی به آموکسی‌سیلین آنافیلاکسی است که به مراقبت فوری پزشکی نیاز دارد. از آنجایی که آنافیلاکسی به سرعت پیشرفت می‌کند، در صورت تورم لب‌ها یا اطراف چشم‌ها؛ بثورات جلدی کهیر، یا تورم‌هایی بر روی پوست تب غش ناگهانی ضربان قلب سریع یا خس‌خس سینه یا مشکل تنفسی آموکسی‌سیلین را قطع کرده و با یک مرکز خدمات اورژانس پزشکی تماس بگیرید.موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف آموکسی‌سیلین پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به هر نوع ماده غذایی نگهدارنده رنگ خوراکی یا داروهای دیگر به ویژه آنتی‌بیوتیک‌ها (پنی‌سیلین‌ها یا سفالوسپورین‌ها). بارداری یا شیردهی در حال مصرف داروهای دیگر، به ویژه داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی ( NSAIDs ، نظیر ایبوپروفن ، آسپیرین ضدانعقادها (رقیق‌کننده‌های خون نظیر وارفارین ، داروهای ضدسرطان (متوترکسات ، قرص‌های ضدبارداری حاوی استروژن (آموکسی‌سیلین ممکن است اثرات این قرص‌ها را کاهش دهد)، پروبنسید، یا آنتی‌بیوتیک‌های دیگر (اریترومایسین تتراسایکلین . سابقه یا ابتلا به مشکلات خونریزی‌دهنده (نظیر زخم معده هموفیلی کمبود پلاکت ، کولیت (التهاب روده بزرگ مرتبط با آنتی‌بیوتیک یا بیماری کلیوی هنگام مصرف آموکسی‌سیلین توصیه می‌شودحتی در صورت احساس بهبودی تمام آموکسی‌سیلین تجویز شده را برای درمان عفونت‌تان و جلوگیری از عود مجدد مصرف کنید. اگر از قرصهای ضدبارداری استفاده میکنید، تا یک ماده پس از پایان دوره درمان با آموکسی‌سیلین از یک وسیله جلوگیری اضافی نیز نظیر کاندوم یا ژل‌های اسپرم‌کش استفاده کنید. آموکسی‌سیلین را دور از دسترس کودکان و دور از حرارت نور مستقیم و حرارت مرطوب نگاه دارید (در این شرایط آموکسی‌سیلین فاسد می‌شود). پس از ریختن آب در شیشه محتوی پودر آموکسی‌سیلین و تهیه سوسپانسیون دارو را باید در یخچال نگاه داشت پیش از مصرف سوسپانسیون باید شیشه را به خوبی تکان دهید. در مورد شکل‌های مایع آموکسی‌سیلین از پیمانه موجود در جعبه دارو برای اندازه‌گیری مقدار دارو استفاده کنید.اگر در حال مصرف آموکسی‌سیلین هستید و ظرف ۳ روز احساس بهبودی نمی‌کنید با پزشکتان مشورت کنید. هنگام مصرف آموکسی‌سیلین نبایدآموکسی‌سیلین را بعد از تاریخ انقضایش مصرف کنید. دارو را ناتمام قطع کنید، مگر در صورتی که پزشکتان چنین توصیه کند.

AMOXICILLIN_CLAVULANATE

AMOXICILLIN_CLAVULANATE
در مورد این دارو آموکسی‌سیلین کلاوولانات یک آنتی‌بیوتیک رایج است از آن برای درمان عفونت‌های باکتریایی گوناگون مثل عفونت گوش میانی سینوزیت و عفونت‌های پوست دستگاه تنفسی و دستگاه ادراری استفاده می‌شود. چگونگی مصرف آموکسی‌سیلین کلاوولانات را می‌توان با یا بدون غذا مصرف کرد. خوردن آن با غذا می‌تواند از دل به هم خوردگی ناشی از آن جلوگیری کند. قرص‌های جویدنی آن حتماً باید جویده یا خرد شوند. بهتر است این دارو در فواصل زمانی برابر در طول شبانه‌روز مصرف شود تا مقادیر ثابتی از آن در خون و ادرار وجود داشته باشد. برای مثال اگر قرار است روزی ۳ نوبت مصرف شود، فواصل باید ۸ ساعتی باشند (مثلاً ۶ صبح ۲ بعدازظهر و ۱۰ شب . اگر این برنامه با برنامه کاری یا خواب شما مغایرت دارد، از پزشکتان بخواهید در تعیین یک برنامه مناسب‌تر شما را یاری دهد. مهم است که دارو سر وقت و به مقدار کامل مصرف شود، حتی اگر احساس بهبودی می‌کنید. چنانچه پیش از اتمام کل داروی تجویزی آن را قطع کنید ممکن است دچار عود علایم شوید. اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که به یاد آورید مصرفش کنید. البته اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است به برنامه منظم دارویی‌تان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید. هشدارها و عوارض جانبی‌در صورت بروز هریک از علایم زیر بلافاصله با پزشکتان تماس بگیرید: اسهال شدید یا خفیف ولی پایدار، سردرد، تهوع و استفراغ زخم دهان یا زبان خارش یا ترشحات واژن یا پلاک‌های سفید در دهان یا روی زبان یک پاسخ حساسیتی نادر به این دارو آنافیلاکسی است که به مراقبت پزشکی فوری نیاز دارد. از آنجایی که آنافیلاکسی سریع پیشرفت می‌کند، در صورت بروز تورم لب‌ها و دور چشم بثورات جلدی کهیر یا تورم‌های بر روی پوست تب غش ناگهانی ضربان قلب سریع یا خس‌خس سینه یا تنفس مشکل دارو را قطع کرده و با یک مرکز خدمات اورژانس پزشکی تماس بگیرید. موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف آموکسی‌سیلین کلاوولانات پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به هر نوع ماده غذایی نگه‌دارنده‌ها، رنگ‌های خوراکی یا سایر داروها، به‌ویژه آنتی‌بیوتیک‌ها (پنی‌سیلین‌ها، سفالوسپورین‌ها، مهارکننده‌های بتا ـ لاکتاماز). بارداری یا شیردهی مصرف داروهای دیگر، به ویژه داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی (مثل ایبوپروفن و آسپیرین ، داروهای ضدانعقاد (رقیق‌کننده‌های خون نظیر وارفارین ، قرص‌های ضدبارداری حاوی استروژن (این دارو اثرات این قرص‌ها را کاهش می‌دهد)، داروهای نقرس (پروبنسید، آلوپورینول ، و آنتی‌بیوتیک‌های دیگر (آمینوگلیکوزیدها، اریترومایسین تتراسایکلین . دارای سابقه یا دچار مشکلات خونریزی‌دهنده (مثل زخم معده هموفیلی یا کمبود پلاکتی ، کولیت (التهاب روده بزرگ ناشی از آنتی‌بیوتیک‌ها، یا بیماری کلیوی هنگام مصرف آموکسی‌سیلین/ کلاوولانات توصیه می‌شود حتی در صورت احساس بهبودی تمام داروی تجویز شده را برای درمان عفونت و جلوگیری از عود مجدد آن مصرف کنید. اگر از قرص‌های ضدبارداری استفاده می‌کنید، تا یک ماه پس از پایان دوره درمان با آموکسی‌سیلین کلاوولانات از یک وسیله جلوگیری از بارداری دیگر نیز نظیر کاندوم یا ژل‌های اسپرم‌کش استفاده کنید. برای جلوگیری از اسهال ناشی از این دارو ماست بخورید. آموکسی‌سیلین کلاوولانات را دور از دسترس کودکان و دور از حرارت نور مستقیم و حرارت مرطوب نگه دارید (در این شرایط این دارو فاسد می‌شود). پس از تهیه سوسپانسیون آن را در یخچال نگهداری کنید؛ پیش از مصرف شیشه محتوی سوسپانسیون را به خوبی تکان دهید.
در موارد شکل‌های مایع دارو از پیمانه داخل جعبه دارو برای اندازه‌گیری مقدار دارو استفاده کنید. اگر ظرف ۳ روز از مصرف این دارو احساس بهبودی نمی‌کنید با پزشکتان مشورت کنید.هنگام مصرف آموکسی‌سیلین کلاوولانات نبایددیگران را در مصرف این دارو سهیم کنید؛آنها ممکن است نسبت به آن حساسیت داشته باشند. دارو را پس از تاریخ انقضایش مصرف کنید. دارو را ناتمام قطع کنید؛ مگر در صورتی که پزشکتان چنین توصیه کند.

AMITRIPTYLINE

در مورد این دارو آمی‌تریپتیلین برای تسکین علایم افسردگی شب‌ادراری اختلالات خوردن دردهای عصبی و مواردی دیگر تجویز می‌شود. این دارو از دسته داروهای ضدافسردگی سه‌حلقه‌ای است چگونگی مصرف آمی‌تریپتیلین با مقادیر متفاوتی برای مشکلات متفاوت و افراد متفاوت تجویز می‌شود هیچگاه بیشتر یا کمتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. آمی‌تریپتیلین خوراکی را می‌توان با غذا مصرف کرد تا دل به هم خوردگی ناشی از آن کاهش یابد. ممکن است ۶-۱ هفته طول بکشد تا اثرات این دارو آغاز شود. پس از آغاز اثرات حتی در صورت احساس بهبودی نیز دارو را ادامه دهید. به دقت از دستورات پزشکتان پیروی کنید. اگر روزی یک نوبت پیش از رفتن برای خواب آمی‌تریپتیلین مصرف می‌کنید و حال یک نوبت را فراموش کرده‌اید ، نوبت فراموش شده را صبح مصرف نکنید، چرا که ممکن است موجب خواب‌آلودگی بیش از حد در طول روز شود؛ در این مورد با پزشکتان مشورت کنید. اگر روزی چند نوبت آمی‌تریپتیلین مصرف می‌کنید، نوبت فراموش شده را بلافاصله پس از به یاد آوردن مصرف کنید. اگر تقریباً موقع مصرف نوبت بعدی شده است نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی منظم خود برگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید. هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هریک از علایم نادر ولی جدی زیر آمی‌تریپتیلین خود را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید: افکار خودکشی تاری دید؛ گیجی یبوست مشکل در ادرار کردن چشم‌درد؛ ضربان قلب تند، کند یا نامنظم لرزش دست غش اضطراب مشکل در صحبت کردن عدم تعادل سفتی عضلات دست و پا؛ صورت شبیه ماسک گلودرد؛ تب کبودی یا خونریزی غیرعادی زردی پوست یا چشم بثورات جلدی تورم صورت یا زبان علایم زیر ممکن است رخ دهند، ولی فقط در صورتی که مشکل‌ساز شوند باید گزارش شوند: سرگیجه خواب‌آلودگی خشکی دهان سردرد، مشکل در خوابیدن افزایش وزن علایم ترک دارو ـ نظیر سردرد، تهوع استفراغ اسهال تحریک‌پذیری یا خواب مختل همراه با رؤیاهای واضح ـ ممکن است در صورت قطع ناگهانی آمی‌تریپتیلین مشاهده شود. معمولاً برای قطع دارو باید مقدارش ظرف ۲-۱ ماه به تدریج کاهش یابد. موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف آمی‌تریپتیلین پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به آمی‌تریپتیلین یا دیگر داروهای ضدافسردگی سه‌حلقه‌ای سایر داروهای ضدافسردگی (ماپروتیلین ترازودون ؛ کاربامازپین (دارویی ضدتشنج ؛ یا هر نوع ماده غذایی رنگ خوراکی یا نگه‌دارنده بارداری یا شیردهی مصرف داروهای دیگر، به ویژه الکل آرامبخش‌ها، دیگر داروهای ضدافسردگی داروهای ضدتشنج داروهای ضدتیرویید، سایمتیدین داروهای فشار خون (کلونیدین گوانادرل گوانتیدین ، مهارکننده‌های مونوآمین‌اکسیداز، یا سمپاتومیمنیک‌ها (داروهایی که در حساسیت آسم سرفه و سرماخوردگی مصرف می‌شوند). سابقه یا دچار الکلیسم (اعتیاد به الکل ، آسم اختلال دوقطبی (افسرده ـ شیدایی ، ابتلا به اسکیزوفرنی صرع گلوکوم (افزایش فشار داخل چشم ، پرکاری تیرویید، بزرگی پروستات احتباس ادراری مشکلات قلبی یا خونی یا بیماری‌های دستگاه گوارش کبدی یا کلیوی هنگام مصرف آمی‌تریپتیلین توصیه می‌شود به‌طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بتواند بهبودتان را زیر نظر داشته باشد. تا پیش از مشخص شدن پاسخ بدنتان به این دارو در رانندگی و کار با وسایل خطرناک احتیاط کنید. برخی افراد با مصرف آمی‌تریپتیلین دچار خواب‌آلودگی و کاهش سطح هوشیاری می‌شوند. این به ویژه وقتی برای اولین بار دارو را شروع می‌کنید اتفاق می‌افتد و تا وقتی بدنتان به آن عادت کند ادامه می‌یابد؛ بنابراین برای فعالیت‌های خود برنامه‌ریزی کنید. در هنگام برخاستن از حالت خوابیده یا ایستادن از حالت نشسته احتیاط کنید؛ چرا که ممکن است دچار سرگیجه یا سیاهی رفتن چشم شوید. به آرامی تغییر وضعیت دهید. برای تسکین خشکی دهان از آدامس یا آبنبات‌های بدون قند استفاده کنید. اگر خشکی دهان بیش از ۲ هفته طول کشید با پزشکتان مشورت کنید. از مواجهه مستقیم و بدون حفاظت با آفتاب و استفاده از وسایل برنزه‌کننده بپرهیزید، چرا که ممکن است دچار آفتاب سوختگی شدید شوید. سعی کنید تا حد امکان از آفتاب بین ساعت ۱۰ صبح تا ۳ بعدازظهر اجتناب کنید. در زیر آفتاب از یک عینک آفتابی یک کلاه و پوشش محافظ و کرم‌های ضدآفتاب با قدرت محافظتی (SPF) حداقل ۱۵ استفاده کنید. در مورد نیاز به مقادیر اضافی ویتامین (ریبوفلاوین یا ویتامین ب ـ ۲) با پزشکتان مشورت کنید. پیش از هرگونه عمل جراحی کارهای دندانی یا درمان‌های اضطراری پزشک را از اینکه آمی‌تریپتیلین مصرف می‌کنید، مطلع سازید. یک برگه شناسایی پزشکی همراه داشته باشید که نشان دهد آمی‌تریپتیلین مصرف می‌کنید. آمی‌تریپتیلین را دور از دسترس کودکان و دور از حرارت نور مستقیم و حرارت مرطوب قرار دهید (در این شرایط آمی‌تریپتیلین فاسد می‌شود). آمی‌تریپتیلین تاریخ گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید.هنگام مصرف آمی‌تریپتیلین نباید الکل مصرف کنید.بدون تأیید پزشکتان دارویی دیگر مصرف کنید.

ERYTHROMYCIN

در مورد این دارواریترومایسین یک آنتی‌بیوتیک رایج است که برای درمان عفونت‌های گوناگونی نظیر عفونت پوست و بافت نرم عفونت گوش میانی برونشیت گلودرد، ذات‌الریه (پنومونی ، سینوزیت دیفتری سیاه‌سرفه و عفونت‌های کلامیدیایی سیفلیس و گونوره‌ای استفاده می‌شود. این دارو همچنین برای پیشگیری از تب روماتیسمی و اندوکاردیت مصرف می‌شود. چگونگی مصرف اریترومایسین را می‌توان با شکم خالی همراه یک لیوان پر از آب مصرف کرد. در صورتی که معده را ناراحت کند می‌توان آن را با غذا خورد. بهتر است دارو در نوبت‌هایی با فواصل زمانی یکسان در شبانه‌روز مصرف شود تا سطح خونی آن ثابت باقی بماند. برای مثال اگر لازم است روزی ۴ بار اریترومایسین مصرف کنید، نوبت‌ها باید ۶ ساعت فاصله داشته باشند (مثلاً ۱۲ ظهر، ۶ عصر، ۱۲ شب و ۶ صبح . اگر این برنامه با برنامه کار یا خواب شما تداخل داشت از پزشکتان بخواهید در تعیین یک برنامه مؤثرتر به شما کمک کند. مهم است که دارو را سر وقت و به‌طور کامل مصرف کنید، حتی اگر احساس بهبودی دارید. اگر پیش از اتمام دارو آن را قطع کنید ممکن است علایمتان عود کند. قرص‌های جویدنی اریترومایسین باید پیش از بلعیده شدن جویده یا خرد شوند. می‌توان کپسول‌های طولانی‌رهش اریترومایسین را باز کرد و قرص دانه‌های روکش‌دار داخلش را پیش از مصرف با یک غذای نرم مخلوط کرد. اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که به یاد آوردید مصرفش کنید. البته اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی معمولتان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید. هشدارها و عوارض جانبی‌در صورت بروز هریک از علایم زیر با پزشکتان تماس بگیرید: اسهال دل‌پیچه تهوع و استفراغ سوزش دهانی یا زبانی خارش واژن یا ترشح از آن پلاک‌های سفید روی مخاط دهان یا زبان افت شنوایی تب بثورات جلدی یا زردی چشم‌ها یا پوست موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف اریترومایسین پزشکتان را مطلع سازید:حساسیت به اریترومایسین بارداری یا شیردهی مصرف داروهای دیگر، به ویژه استمیزول کاربامازپین والپروئیک اسید، سیکلوسپورین داروهای ضدانعقاد (رقیق‌کننده‌های خون مثل وارفارین ، زانتین‌ها، و آنتی‌بیوتیک‌های دیگر (کلرامفنیکل لینکومایسین .ابتلا به یا سابقه بی‌نظمی ضربان قلب (آریتمی ، افت شنوایی یا بیماری کبدی هنگام مصرف اریترومایسین توصیه می‌شودحتی در صورت احساس بهبودی اریترومایسین را به‌طور کامل مصرف کنید تا عفونت‌تان درمان شده از عود بیماری جلوگیری شود.اریترومایسین را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط اریترومایسین فاسد می‌شود). برخی از سوسپانسیون‌های اریترومایسین پس از آماده شدن باید در یخچال نگهداری شوند؛ دستورالعمل روی بسته‌بندی دارو را بخوانید. پیش از مصرف شیشه سوسپانسیون را به خوبی تکان دهید.از پیمانه داخل جعبه دارو برای اندازه‌گیری مقدار دارو استفاده کنید. اگر ظرف ۳ روز از شروع درمان احساس بهبودی نداشته‌اید با پزشکتان مشورت کنید. هنگام مصرف اریترومایسین نباید داروی تاریخ مصرف گذشته مصرف کنید. دارو را ناتمام قطع کنید، مگر به توصیه پزشک

ACEBUTOLOL

در مورد این دارو آسبوتولول در موارد متفاوتی از جمله پایین آوردن فشار خون در پرفشاری خون و درمان ضربان قلب نامنظم تجویز می‌شود. از این دارو همچنین برای جلوگیری از یک حمله قلبی ثانویه در افرادی که قبلاً یک بار دچار چنین حمله‌ای شده‌اند استفاده می‌شود. پزشک شما در موارد دیگری نیز ممکن است آسبوتولول را برای شما تجویز کند. آسبوتولول با مسدود کردن تکانه‌های عصبی به بخش‌هایی خاص از بدن عمل می‌کند؛ به همین علت است که آسبوتولول را به عنوان یک مسدودکننده بتا می‌شناسند. آسبوتولول با مسدود کردن این تکانه‌ها به قلب کمک می‌کند تا از نیرو و تعداد ضربان قلب بکاهد و در نتیجه بار کاری قلب کاهش پیدا کند؛ که این خود موجب کاهش فشار در داخل رگ‌های خونی نیز خواهد شد. اسامی تجاری آسبوتولول عبارتند از مونیتان و سکترال چگونگی مصرف آسبوتولول معمولاً روزی یک یا دو بار مصرف می‌شود. مهم است که دارو را هر روز در ساعت معینی مصرف کنید. معمولاً راحت‌تر است که صبح‌ها پیش از صبحانه خورده شود تا فراموش نشود. این دارو را می‌توان همراه با غذا یا جداگانه مصرف کرد. هر روز پیش از خوردن آسبوتولول به مدت یک دقیقه کامل نبضتان را بگیرید. (اگر نمی‌دانید چطور نبضتان را بگیرید از پزشکتان یا یک پرستار بخواهید تا آن را به شما آموزش دهد.) اگر تعداد نبض شما کمتر از ۵۰ در دقیقه بود، آن روز پیش از خوردن آسبوتولول موضوع را با پزشکتان در میان بگذارید. هیچگاه بیشتر از مقدار تجویز شده برای خودتان از این دارو مصرف نکنید. از دستورات ذکر شده توسط پزشکتان به دقت پیروی کنید. اگر یک نوبت دارو را فراموش کردید ، می‌توانید به مجردی که آن را به یاد آوردید مصرفش کنید. البته اگر کمتر از ۴ ساعت تا نوبت بعدی مصرف دارو مانده باشد، نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی منظم خود برگردید. مقدار دارو را دو برابر نکنید و پیش از مشورت با پزشکتان مصرف آسبوتولول را قطع نکنید. با عدم مصرف آسبوتولولِتان ممکن است در معرض خطر یک حمله قلبی قرار گیرید. در اکثر مواردی که آسبوتولول برایشان تجویز می‌شود، این دارو بیماری را مهار می‌کند، نه درمان این بدان معنا است که شما ممکن است مجبور باشید آسبوتولول را برای سال‌ها یا تا پایان زندگی مصرف کنید، حتی اگر حالتان خوب باشد.هشدارها و عوارض جانبی در صورتی که دچار هریک از نشانه‌های نادر ولی جدی زیر شدید، آسبوتولول خود را قطع کرده در عرض ۲۴ ساعت با پزشک خود تماس بگیرید: سختی تنفس تنگی نفس یا خس‌خس سینه سردی کف دست و پا؛ ضربان قلب کمتر از ۵۰ در دقیقه احساس گیجی یا سیاهی رفتن چشم به دنبال ایستادن از یک وضعیت نشسته یا خوابیده تورم دست‌ها و پاها یا افزایش وزن ناگهانی (۵/۱ کیلوگرم در ۴۸-۲۴ ساعت ؛ زردی چشم و پوست ادرار تیره کند شدن قوای ذهنی گیجی توهمات (شنیدن دیدن یا احساس چیزهایی که وجود ندارند)؛ درد قفسه سینه مفصل یا کمر؛ بثورات جلدی یا هرگونه کبودشدگی یا خونریزی غیرعادی علایم زیر ممکن است تا عادت کردن بدنتان به دارو رخ دهد: خواب‌آلودگی خستگی مشکل در به خواب رفتن اضطراب یبوست یا اسهال کابوس‌های شبانه یا کاهش توانایی جنسی اگر این علایم ادامه پیدا کردند یا مشکل‌ساز شدند، وضعیت را با پزشکتان در میان بگذارید. موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف آسبوتولول پزشکتان را مطلع سازید حساسیت به آسبوتولول یا دیگر داروهای مسدودکننده بتا. بارداری یا شیردهی مصرف داروهای دیگر به ویژه تزریقات حساسیت‌زدایی کافئین داروهای آسم (آمینوفیلین دیفیلین اکستریفیلین تئوفیلین ، داروهای بدون نیاز به تجویز پزشک برای سرفه یا سرماخوردگی داروهای دیابت (انسولین داروهای ضددیابت خوراکی ، سایر داروهای فشار خون (مسدودکننده‌های کانال کلسیمی کلونیدین گوانابنز)، کوکائین یا مهارکننده‌های منوآمین‌اکسیداز. حساسیت آسم یا آمفی‌زم مشکلات احتقانی قلب بیماری قند؛ پرکاری تیرویید؛ کندی قوای ذهنی یا بیماری کلیوی یا کبدی یا سابقه ابتلا به هریک از این موارد. اگر دچار حساسیت باشید واکنش‌های حساسیتی ممکن است با مصرف آسبوتولول شدت یابد. در هنگام مصرف آسبوتولول توصیه می‌شود مرتب به پزشکتان مراجعه داشته باشید تا پیشرفت و بهبودی شما را زیر نظر داشته باشد. ممکن است ترجیح دهید که فشارخونتان را در خانه اندازه گرفته ثبت کرده و در مراجعات منظمتان آن را به پزشکتان گزارش کنید.در مورد سطح بی‌خطر فعالیت بدنی با توجه به بیمارستان با پزشکتان مشورت کنید. آسبوتولول ممکن است از درد قفسه سینه جلوگیری کند یا آن را کاهش دهد و در نتیجه شما فعالیت خود را بیش از میزان قابل قبول افزایش دهید. این ممکن است به درد قفسه سینه یا دیگر علایم جدی منجر شود. وزنتان را نسبت به قد و استخوانبندی خود مناسب نگاه دارید. در صورت نیاز به کاهش وزن از پزشکتان کمک بخواهید . اگر به سبب پرفشاری خون در حال مصرف آسبوتولول هستید، مصرف سدیم (نمک را کاهش دهید. برای دستورات تغذیه‌ای از پزشکتان نظر بخواهید یا برای کمک بیشتر به یک متخصص تغذیه مراجعه کنید. اگر سیگاری هستید، سیگار را ترک کنید. از پزشکتان بخواهید شما را به یک مشاوره یا گروه ترک سیگار معرفی کند.از حالت خوابیده به نشسته یا ایستاده یا از نشسته به آرامی تغییر وضعیت دهید تا دچار سرگیجه سیاهی رفتن چشم یا غش نشوید. در هوای سرد لباس گرم کافی بپوشید، زیرا آسبوتولول ممکن است شما را به سرما حساس‌تر کنددر تعطیلات آخر هفته و سایر روزهای تعطیل داروی کافی در دسترس نگاه دارید .
سایر ارایه‌دهندگان خدمات سلامت را از آنکه آسبوتولول مصرف می‌کنید مطلع کنید، زیرا این دارو ممکن است بر روی برخی از آزمون‌های آزمایشگاهی تأثیر بگذارد یا موجب شود که نسبت به تزریقات حساسیت‌زدایی دچار واکنش شوید. همیشه یک برگه که نشان دهد در حال مصرف آسبوتولول هستید را به همراه داشته باشید. آسبوتولول را دور از دسترس کودکان دور از آتش نور مستقیم و حرارت مرطوب نگاه دارید (حرارت و نور موجب فاسد شدن آسبوتولول می‌شود). در هنگام مصرف آسبوتولول نباید تا هنگام مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو رانندگی کنید یا از وسایل خطرناکی که نیاز به هوشیاری کامل دارند استفاده کنید. اگر خواب‌آلودگی یا گیجی به‌طور مشکل‌سازی ادامه پیدا کند، با پزشکتان مشورت کنید. دارویتان را به‌طور ناگهانی قطع کنید. در این صورت ممکن است دچار تعریق تپش قلب (احساس تکان خوردن قلب در قفسه سینه ، سردرد، یا لرزش دست و انگشتان شوید. سایر داروها، به ویژه داروهای ضدسرفه یا سرماخوردگی را بدون مشورت با پزشکتان مصرف کنید.

BECLOMETHASONE NASAL SPRAY

BECLOMETHASONE NASAL SPRAY
در مورد این دارواین اسپری بینی به عنوان درمان نگهدارنده در افراد دچار اختلالات بینی نظیر رینیت فصلی یا رینیت دایمی علایم حساسیتی در بینی یا پولیپ‌های بینی تجویز می‌شود. استفاده منظم آن به کاهش التهاب بینی کمک می‌کند و واکنش مخاط بینی به مواد حساسیت‌زا (یا محرک را کاهش می‌دهد. به این اثرات بکلومتازون علایم خارش سوزش عطسه و آبریزش بینی را کاهش می‌دهد. بکلومتازون در واقع یک کورتیکواستروئید است چگونگی مصرف در هر نوبت بکلومتازون معمولاً ۱ یا ۲ اسپری با اندازه مشخص ۲ تا ۴ نوبت در روز مصرف می‌شود. مهم است که طبق دستور پزشکتان یا دستورالعمل روی برچسب دارو را مصرف کنید. هیچ‌گاه بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. اگر در کنار این دارو کورتیکواستروئید خوراکی مصرف نمی‌کنید؛ ممکن است اثر این دارو پس از یک هفته آغاز شود و ۳ هفته طول بکشد تا به حداکثر برسد. مهم است که نوبت‌های مصرف دارو منظم باشد، مثلاً ۸ صبح تا ۸ شب اگر قرار است دوبار در روز استفاده است و هر ۶ ساعت اگر قرار است ۴بار در روز استفاده شود. از پزشکتان بخواهید در تعیین یک برنامه درمانی که با فعالیت‌های روزمره شما تداخل نداشته باشد به شما کمک کند. بهتر است دارو هر روز در ساعت معینی مصرف شود. مجاری بینیی خود را با فین کردن تمیز کنید. قطعه بینی (نوک اسپری را داخل بینی قرار داده و به سمت گوشه چشمتان اسپری کنید. اگر یک نوبت مصرف دارو را فراموش کردید، به مجردیکه آن را به یاد آوردید، مصرفش کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است نوبت قبلی را رها کرده و به برنامه منظم دارویی‌تان باز گردید.هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هر یک از علایم زیر، مصرف بکلومتازون را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید؛ ترشحات خونی از بینی یا خون دماغ‌های بی‌دلیل سرفه سرگیجه یا سیاهی رفتن چشم از دست رفتن حس بویایی یا چشایی تهوع یا استفراغ آبریزش یا گرفتگی مداوم بینی یا آبریزش از چشم‌ها؛ درد معده پلاک‌های سفید در مخاط بینی یا گلو؛ چشم درد؛ افت تدریجی بینایی احساس بوی بد؛ یا یک واکنش حساسیتی (بثورات جلدی کهیر؛ تورم پلک‌ها، صورت یا لب‌ها؛ تنگی نفس . علایم مصرف بیش از حد عبارتند از جوش صورت چاق شدن صورت یا تغییرات دوره ماهانه که حتماً با پزشک در میان گذاشته شوند. علایم دیگر ممکن است مشاهده شوند ولی فقط در صورت مشکل‌ساز شدن نیاز است با پزشک مشورت شود؛ این علایم عبارتند از سوزش یا خشکی خفیف و موقتی در بینی عطسه یا تحریک حلق موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف اسپری بینی بکلومتازون پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به کورتیکواستروئیدها، داروهای دیگر، غذاها، نگهدارنده‌ها، رنگ‌های خوراکی
مصرف داروهای دیگر به‌ویژه کورتیکواستروئیدهای خوراکی‌سابقه یا ابتلا به سل تب خال چشمی یا دیگر عفونت‌های باکتریایی قارچی یا ویروسی هنگام مصرف اسپری بینی بکلومتازون توصیه می‌شود به‌طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بتواند بهبودتان را زیرنظر داشته باشد. اگر در طول ۳ هفته درمان هیچ بهبودی نداشتید با پزشکتان مشورت کنید. پیش از مصرف هر دارویی برای دیگر مشکلات بینی با پزشکتان مشورت کنید. اگر داروساز شما می‌تواند افشانه را پر کند، آن را پس از اتمام دارو دور نیندازید.پیش از هر عمل جراحی کارهای دندانپزشکی یا واکسیناسیون سایر پزشکان یا افراد گروه پزشکی را از این که افشانه کورتیکواستروئیدی استفاده می‌کنید، مطلع سازید.اگر تا به حال آبله مرغان و سرخک مبتلا نشده‌اید و واکسن آنها را هم نزده‌اید، از تماس نزدیک با افراد مبتلا به این دو بیماری اجتناب کنید. در صورتی که فکر می‌کنید با این افراد مواجهه داشته‌اید با پزشکتان مشورت کنید.یک برگه شناسایی پزشکی همراه داشته باشید که نشان دهد بکلومتازون مصرف می‌کنید. اگر مقدار معمول دارو به شکل استنشاقی برایتان مؤثر نیست ممکن است به‌طور موقت به کورتیکواستروئید خوراکی نیاز داشته باشید.افشانه را دور از دسترس کودکان و دور از گرما نگاه دارید. هنگام مصرف بکلومتازون نباید پیش از آنکه با پزشکتان مشورت کرده باشید دارو را قطع کنید.

ACETAMINOPHEN

در مورد این دارو استامینوفن دارویی است رایج که بدون نسخه پزشک قابل تهیه می‌باشد. این دارو یک مسکن غیرمخدر است که در موارد دردهای خفیف تا متوسط نظیر سردرد، دندان درد، درد خفیف استئوآرتریت (آرتروز)، و دردهای ناشی از جراحی‌های کوچک کاربرد دارد. استامینوفن همچنین تب را کاهش می‌دهد. این دارو ممکن است در بسیاری دیگر از داروها با اسامی تجاری متفاوت وجود داشته باشد. به استامینوفن پاراستامول نیز گفته می‌شود. چگونگی مصرف قرص استامینوفن را می‌توان برای سهولت بلع خرد کرد. اشکال خوراکی استامینوفن را می‌توان با مقدار اندکی از مواد غذایی نظیر ماست یا مربا مخلوط کرد. در مورد پودرهای خوراکی همانند آنچه در کپسول‌های Feveral Sprinkle وجود دارد، کپسول باز شده و محتویاتش در یک قاشق چایخوری آب یا مقدار اندکی ماده غذایی نرم مخلوط می‌شود. برای استعمال راحت‌تر شیاف بهتر است آن را ۳۰ دقیقه در یخچال نگاه داشت برای استعمال شیاف پوشش شیاف را برداشته آن را با آب سرد مرطوب کرده سپس در حالی که به یک پهلو خوابیده‌اید با انگشت خود شیاف را داخل مقعد کنید. اگر یک نوبت دارو را فراموش کردید، می‌توانید به مجردی که آن را به یاد آوردید مصرفش کنید. اما اگر تقریباً زمان نوبع بعدی رسیده است نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی منظم خود بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید هشدارها و عوارض جانبی در صورتی که دچار هریک از نشانه‌های جدی زیر شدید، استامینوفن خود را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید: زردی پوست یا چشم‌ها؛ اسهال بی‌اشتهایی تهوع یا استفراغ معده درد؛ درد، تورم یا حساسیت در بالای شکم مدفوع سیاه و قیری شکل ادرار خونی یا کدر، کاهش ناگهانی ادرار؛ کبود شدگی یا خون‌ریزی غیرعادی بثوارت جلدی زخم‌های دهانی یا تب یا گلودردی که پیش از درمان وجود نداشته و ناشی از بیماری ای که به خاطرش تحت درمان قرار گرفته‌اید نباشد. موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف استامینوفن پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به هر نوع غذا، نگاه‌دارنده‌ها، رنگ‌های خوراکی یا داروها (به ویژه استامینوفن یا آسپیرین . بارداری یا شیردهی مصرف داروهای دیگر، به ویژه داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی ( NSAIDs ، نظیر ایبوپروفن ، آسپیرین یا ضدانعقادها (رقیق‌کننده‌های خون مثل وارفارین [کومادین]).مصرف روزی بیش از سه قوطی یا بیشتر مشروبات الکلی سابقه یا ابتلا به الکلیسم (اعتیاد به الکل ، هپاتیت ویروسی فنیل کتونوری یا بیماری کبدی یا قلبی در هنگام مصرف استامینوفن توصیه می‌شود برچسب روی دارو را بخوانید و از دستوراتش پیروی کنید. برچسب روی سایر داروهای بدون نیاز به نسخه را بخوانید تا مطمئن شوید که در آن‌ها استامینوفن یا دارویی که با استامینوفن تداخل کند وجود نداشته باشد. اگر استامینوفن را به سبب درد، تب یا گلودرد مصرف می‌کنید در هریک از شرایط زیر با پزشکتان مشورت کنید: درد بیش از ۱۰ روز (در کودکان ۵ روز) طول بکشد یا اینکه علامت جدیدی به آن اضافه شود.
تب بیش از ۳ روز طول بکشد، بدتر شود، یا علامت جدیدی اضافه شود. گلودرد دردناک‌تر شود، بیش از ۲ روز طول بکشد، یا تهوع استفراغ بثورات جلدی یا سردرد رخ دهد. فقط به مقدار توصیه شده توسط پزشکتان استامینوفن مصرف کنید. استامینوفن را دور از دسترس کودکان دور از حرارت نور مستقیم و حرارت مرطوب نگاه دارید (در چنین شرایطی استامینوفن فاسد می‌شود). شیاف‌ها را در یک جای خنک نگاه دارید، ولی شیاف و انواع مایع استامینوفن (قطره و شربت را منجمد نکنید. استامینوفن تاریخ گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید. در هنگام مصرف استامینوفن نبایدبیش از مقدار ذکر شده بر روی برچسب جعبه دارو مصرف کنید، مگر اینکه پزشکتان چنین دستوری داده باشد، در غیر این صورت ممکن است دچار آسیب کلیوی یا کبدی شوید. به کودکان زیر ۱۲ سال در یک روز بیش از ۵ نوبت استامینوفن به مقدار تعیین شده بر اساس سن‌شان بدهید. در روز بیش از دو قوطی مشروب الکلی مصرف کنید مگر اینکه فقط بخواهید یک یا دو نوبت استامینوفن بخورید. مسمومیت در صورتی که به مصرف بیش از حد استامینوفن شک کردید، حتی در صورت عدم وجود هرگونه علامت مسمومیت از اورژانس تقاضای کمک کنید. درمان مسمومیت باید هرچه زودتر آغاز شود. در صورتی که درمان مصرف بیش از حد استامینوفن ظرف ۲۴ ساعت اول آغاز نشود، ممکن است نتوان از آسیب کبدی یا مرگ جلوگیری کرد.اطلاعات دیگر اشکال ژنریک استامینوفن ارزان‌تر از انواع تجاری هستند و در اکثر موارد به همان اندازه مؤثرند. فراورده‌های استامینوفن طولانی‌اثر گران‌تر می‌باشند، ولی ممکن است مصرفشان راحت‌تر و مناسب‌تر باشد.

ESTRADIOL

در مورد این دارو استرادیول یک استروژن می‌باشد. استروژن‌ها در زن‌های سالم موجب رشد و تکامل اندام جنسی حفظ عملکرد طبیعی ادراری ـ تناسلی و افزایش ثبات عروق خونی (و در نتیجه جلوگیری از سرخ شدن و برافروختگی ، می‌شوند. وقتی به خانم‌ها پس از یائسگی طبیعی یا به کسانی که به دنبال یک جراحی یائسه شده‌اند (برداشتن تخمدان‌ها) استروژن جایگزین داده می‌شود، این دارو کمک‌می‌کند تا از پی‌آمدهای کمبود استروژن نظیرگرگرفتگی و خشکی واژن و پوکی استخوان جلوگیری شود. به علاوه گاهی از استروژن در کنار سایر داروها برای مهار رشد سرطان پروستات در مردها و سرطان پستان در زن‌های یائسه یا برخی بیماران مذکر دچار سرطان پستان استفاده می‌شود.چگونگی مصرف‌قرص‌های استرادیول به صورت پیوسته (هر روز) یا دوره‌ای (۲۱ یا ۲۵ روز اول هر ماه تقویمی تجویز و استفاده می‌شود. دارو را هر روز ساعت یکسانی مصرف کنید، اگر با مصرف استرادیول دچار تهوع می‌شوید، آن را با شیر یا غذا بخورید. شکل‌های واژینال را نیز می‌توان در کنار شکل‌های خوراکی مصرف کرد. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردیکه آن را به یاد آورید، مصرفش کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده‌است نوبت فراموش شده را حذف کنید و به برنامه دارویی معمولتان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید. یک راه دیگر تجویز استرادیول استفاده از شکل پوستی است که همیشه همراه بیمار است و باید هفته‌ای دوبار تعویض شود. قبل و بعد از برداشتن این برچسب پوستی دستتان را بشویید و کاملاً خشک کنید، محل گذاشتن برچسب پوستی باید تمیز، خشک و بدون مو، بثورات جلدی بریدگی یا جوشگاه باشد.برچسب پوستی را روی سینه‌ها یا خط دور کمر یا هر جایی که لباس تنگ موجب شل شدنش شود نچسبانید. اگر پلاک شل شد هم می‌توانید یک برچسب پوستی جدید بکار ببرید و هم اینکه در صورت امکان مجدداً آن را بچسبانید. برای گذاشتن برچسب پوستی آن را روی پوست فشار دهید، به ویژه حاشیه برچسب پوستی را تا مطمئن شوید که کاملاً به پوست چسبیده باشد. هر برچسب پوستی را در یک منطقه دیگر از پوست بچسبانید. و برای جلوگیری از تحریک پوستی حداقل یک هفته پس از برداشتن یک برچسب پوستی در آن محل برچسب پوستی جدیدی نچسبانید. هشدارها و عوارض جانبی استفاده طولانی مدت از درمان جایگزین با استروژن بدون مصرف همزمان پروژستین با افزایش خطر سرطان جدار رحم همراه بوده است پزشک شما باید حداقل سالی دوبار شما را ملاقات کند تا ارزیابی مجددی راجع به اینکه نیازی به ادامه درمان دارید، داشته باشد. درصورت بروز هریک از علایم زیر، بلافاصله با پزشکان تماس بگیرید: توده‌های پستانی یا درد و حساسیت پستان افزایش اندازه پستان‌ها؛ تورم پا یا ساق افزایش وزن سریع حرکات منقطع و ناگهانی غیرارادی دردشکمی یا زردی چشم یا پوست به علاوه زن‌ها باید در صورتی که عادت ماهانه‌شان شدیدتر شده بود بین دو عادت ماهانه متوالی خونریزی داشتند و نیز در صورت بارداری احتمالی موضوع را با پزشکشان در میان بگذارند. مردهایی که مقدار بالایی استروژن مصرف می‌کنند ممکن است دچار انفارکتوس قلبی آمبولی ریوی (لخته خون در ریه‌ها)، و ترومبوفلبیت (تشکیل لخته خون معمولاً در سیاهرگ‌های پا شوند). چه مردها و چه زن‌های مصرف‌کننده استروژن باید علایم زیر را بلافاصله به پزشکشان اطلاع دهند: درد قفسه سینه کشاله ران یا پاها؛ سردرد؛ درد ناگهانی و شدید؛ تنگی نفس ناگهانی تکلم نامفهوم که ناگهانی ایجاد شده باشد؛ تغییرات ناگهانی بینیانی ضعف یا کرخی یک بازو یا پا. علایم زیر فقط در صورتی که مشکل ساز شوند نیاز به گزارش دارند: دل پیچه نفخ تهوع سرگیجه خفیف سردرد خفیف تغییر در میل جنسی عدم تحمل لنزهای تماسی تحریک پوستی در استفاده از پلاک نیز نامعمول نیست موارد احتیاط‌در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف استرادیول پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به استروژن‌ها بارداری یا شیردهی مصرف داروهای دیگر، به ویژه بروموکریپتین (دارویی که در درمان آمنوره [قطع عادت ماهانه]، عقیمی (یا نازایی ، و بیماری پارکینسون استفاده می‌شود)، سیکلوسپورین یا داروهایی که به کبد آسیب می‌رسانند مصرف سیگار، توتون یا تنباکوسابقه یا ابتلا به ترومبوفلبیت (لخته شدن خون در سیاهرگ‌ها)، ترومبوز (تشکیل لخته خونی در رگ‌ها)؛ اندومتریروز (تشکیل بافت اندومتر در خارج رحم ؛ بیماری کیسه صفرا؛ فیبروم رحمی سرطان پستان (یا شک به آن ، مگر اینکه برای درمان همین سرطان استرادیول تجویز شده باشد؛ خونریزی واژینال غیرطبیعی بدون علت مشخص یا مشکلات کبدی هنگام مصرف استرادیول توصیه می‌شود دستورالعمل همراه دارو را به دقت مطالعه کنید و سؤالاتتان را از پزشکتان بپرسید. هر ماه پستان‌هایتان را معاینه کنید تا در صورت بروز علایمی از سرطان متوجه آن شوید (اگر این معاینه را بلد نیستید از پزشکتان بپرسید). سالی یکبار (یا بسته به نظر پزشکتان بیشتر) برای انجام ماموگرافی آزمون گستره پاپانیکولا، و معاینه بالینی به پزشکتان مراجعه کنید.تورم خونریزی و حساسیت لثه‌ها به دنبال مصرف استرادیول نامعمول نیست بهداشت دهانتان را با مسواک‌زدن و استفاده از نخ دندان و مراجعه منظم به دندانپزشک حفظ کنید و در صورت بروز هریک از مشکلات ذکر شده موضوع را با دندانپزشکتان در میان بگذارید. برای به حداقل رساندن تغییرات رنگ پوست از مواجهه با آفتاب بپرهیزید. مخصوصاً از آفتاب ساعت ۱۰ صبح تا ۲ بعدازظهر اجتناب کنید. از لوسیون‌های ضدآفتاب با قدرت محافظتی (اس پی اف حداقل ۱۵ برای صورت و دست‌ها استفاده کنید. دیگر پزشکان را از اینکه استرادیول مصرف می‌کنید آگاه کیند. استرادیول را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط استرادیول فاسد می‌شود). استرادیول تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت بریزید. هنگام مصرف استرادیول نباید سیگار، توتون یا تنباکو مصرف کنید. این از اثرات استروژن‌ها می‌کاهد و خطر عوارض جانبی دارو را به ویژه در کسانی که زیاد سیگار می‌کشند یا در افراد بالای ۳۵ سال افزایش می‌دهد.

ESTROGENS_CONJUGATED

ESTROGENS_CONJUGATED
در مورد این دارواستروژن در زن‌های سالم موجب رشد و تکامل اعضای جنسی حفظ عملکرد طبیعی ادراری تناسلی و افزایش ثبات رگ‌های خونی (و در نتجه جلوگیری از گرفتگی می‌شود. وقتی از استروژن به عنوان درمان جایگزین در زنانی که دچار یائسگی طبیعی هستند یا به‌دنبال جراحی یائسه شده‌اند استفاده می‌شود، این دارو از علایم ناشی از کمبود استروژن نظیر گرگرفتگی و خشکی واژن پوکی استخوان و بیماری تصلب شرایین (سخت شدن جدار رگ‌ها یا آترواسکلروز) جلوگیری می‌کند. درمان با استروژن در کنار درمان‌های دیگر برای مهار رشد سرطان پروستات در مردان و سرطان پستان در زنان یائسه و برخی از مردان مبتلا کاربرد دارد. چگونگی مصرف استروژن برای زن‌ها به در صورت پیوسته (هر روز) یا دوره‌ای (در ۲۱ تا ۲۵ روز اول هر ماه تقویمی تجویز می‌شود. دارو را هر روز در ساعت معینی مصرف کنید. اگر دارو موجب تهوع شد می‌توانید آن را با غذا بخورید. شکل‌های خوراکی دارو را می‌توان همراه با شکل‌های واژینال مصرف کرد. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردیکه به یاد آورید مصرفش کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است نوبت فراموش شده را حذف کرده به برنامه دارویی منظم‌تان باز گردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید. هشدارها و عوارض جانبی استفاده از استروژن طولانی‌مدت بدون استفاده همزمان از پروژستین با خطر بروز سرطان لایه داخل رحم همراه بوده است پزشک شما حداقل سالی یکبار شمار را ملاقات کند تا ببیند به ادامه درمان نیاز دارید یا خیر. در صورت بروز هر یک از علایم زیر بلافاصله با پزشکتان تماس بگیرید: توده‌های پستانی درد، یا حساسیت شکم درد؛ یا زردی پوست یا چشم‌ها. به‌علاوه زن‌هایی که استروژن مصرف می‌کنند، در صورت مشاهده خونریزی واژینال (خونریزی شدیدتر یا خونریزی بین دو عادت ماهانه متوالی یا شک به حاملگی باید بلافاصله پزشکشان را مطلع سازند.در مردانی که به هر دلیل استروژن کونژوگه مصرف می‌کنند، دارو ممکن است موجب حمله قلبی آمبولی ریوی (لخته خون در ریه ، و ترومبوفلبیت (لخته خون در سیاهرگ‌ها پا) شود. بیماران مصرف‌کننده استروژن چه مرد چه زن باید علایم زیر را بلافاصله به پزشکتان گزارش کنند. درد قفسه سینه کشاله ران یا ران‌ها؛ سردرد ناگهانی و شدید؛ تنگی نفس ناگهانی تکلم نامفهوم ناگهانی تغییرات ناگهانی بینایی یا ضعف یا کرخی دست یا پا. علایم زیر ممکن است ایجاد شوند که اگر مشکل‌ساز شوند باید با پزشک در میان گذاشته شوند: دل‌پیچه نفخ تهوع سرگیجه خفیف اسهال خفیف تغییر میل جنسی یا عدم توانایی تحمل لنزهای تماسی موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف استروژن کونژوگه پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به استروژن بارداری یا شیردهی‌در حال مصرف داروهای دیگر، به‌ویژه بروموکریپتین (دارویی که در درمان قطع عادت ماهانه ناباروری و پارکینسون استفاده می‌شود)، سیکلوسپورین و داروهایی که ممکن است به کبد آسیب برسانند. مصرف سیگار، توتون یا تنباکوسابقه یا ابتلا به ترومبوفلبیت ترومبوز (لخته در رگ‌ها)، یا اختلالات ترومبوآمبولیک اندومتریوز؛ بیماری‌های کیسه صفرا، فیبروم رحمی سرطان پستان یا شک به آن (به جز در کسانی که به همین علت استروژن مصرف می‌کنند)؛ خونریزی واژینال غیرطبیعی و تشخیص داده نشده یا مشکلات کبدی هنگام مصرف استروژن کونژوگه توصیه می‌شود دستورالعمل همراه دارو را بخوانید و تمام سؤالاتان را از پزشکتان بپرسید.برای کشف علایم زودرس سرطان هر ماه پستان‌های خود را معاینه کنید (اگر این کار را بلد نیستید، روش آن را از پزشکتان بپرسید). سالی یک‌بار (یا بنابر نظر پزشکتان در فواصل کوتاه‌تری برای انجام ماموگرافی آزمون گستره پاپانیکولا، و معاینه بالینی به پزشکتان مراجعه کنید. با مسواک‌زدن و استفاده از نخ دندان به‌طور منظم بهداشت دهانتان را حفظ کنید. مصرف این دارو ممکن است موجب تورم خونریزی و حساسیت لثه‌ها شود. در صورت بروز این علایم با دندانپزشکتان مشورت کنید. برای به حداقل رساندن تغییرات رنگ پوست از قرارگیری در معرض آفتاب به ویژه از ساعت ۱۰ صبح تا ۲ بعدازظهر بپرهیزید. از لوسیون‌های ضد آفتاب با قدرت محافظتی (راس پی راف حداقل ۱۵ برای دست‌ها و پوست صورت استفاده کنید. سایر پزشکان را از این که چنین دارویی مصرف می‌کنید، آگاه کنید. استروژن کونژوگه را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مطلوب نگهداری کنید (در این شرایط استروژن فاسد می‌شود). استروژن تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید. هنگام مصرف استروژن کونژوگه نباید سیگار بکشید؛ زیرا سیگار اثر این دارو را کاهش می‌دهد و احتمال بروز عوارض جدی آن را نیز افزایش می‌دهد (به ویژه در افرادی که خیلی سیگار می‌کشند یا افراد بالای ۳۵ سال

‌OFLOXACIN

در مورد این داروافلوکساسین یک داروی ضد باکتری رایج است که برای درمان انواع گوناگون از عفونت‌ها، مثل عفونت‌های پوست و بافت‌های نرم برونشیت سینه‌پهلو (پنومونی ، عفونت‌های دستگاه ادراری اسهال پروستاتیت (التهاب پروستات و نیز عفونت‌های ناشی از کلامیدیا و گتوکوک‌ها (سوزاک تجوز می‌شود. چگونگی مصرف افلوکساسین را می‌توان با یا بدون غذا مصرف کرد، ولی در هر صورت باید همراه با یک لیوان پر از آب باشد. اگر با شکم خالی معده‌تان ناراحت شد، دارو را با غذا بخورید. بهتر است دارو در طی شبانه‌روز در نوبت‌هایی با فواصل یکسان مصرف شود تا سطح دارو در خون ثابت باقی بماند. مثلاً، اگر لازم است روزی ۲ نوبت افلوکساسین مصرف کنید، می‌شود هر ۱۲ ساعت (مثلاً ۷ صبح و ۷ شب یا ۸ صبح یا ۸ شب . اگر این با برنامه کاری یا خواب شما تداخل دارد، برای تعیین یک برنامه مناسب‌تر از پزشکتان کمک بخواهید. مهم است که دارو سر وقت و به طور کامل مصرف شود، حتی اگر احساس بهبودی کنید. اگر پیش از اتمام دارویتان درمان را قطع کنید، ممکن است علایم‌تان عود کند. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که به یاد آوردید مصرفش کنید. البته اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی معمولتان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید. هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هر یک از علایم زیر با پزشکتان تماس بگیرید: تشویش گیجی لرزش دست توهم رفتار غیرطبیعی بثورات جلدی یا خارش کمردرد، ادرار خونی یا کدر، تب یا تورم پاها یا ساق‌ها. علایم دیگری نیز ممکن است روی دهند، ولی فقط در صورتی که مشکل‌ساز شوند نیاز است با پزشک مطرح شوند: گیجی خواب‌آلودگی سیاهی رفتن چشم سردرد، بی‌خوابی دل پیچه تهوع و استفراغ اسهال یا افزایش حساسیت به نور آفتاب موارد احتیاط‌در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف افلوکاسین پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به افلوکاسین یا دیگر آنتی‌بیوتیک‌های فلوروکینولون‌سن کمتر از ۱۸ سال بارداری یا شیردهی‌مصرف داروهای دیگر، به ویژه گشادکننده‌های برونش (آمینوفیلین اکستریفیلین یا تئوفیلین ، آنتی‌اسیدها، قرص آهن یا سوکرالفات کافئین دیدانوزین یا ضد انعقادها (رقیق‌کننده‌های خون نظیر وارفارین سابقه یا ابتلا به صرع یا بیماری‌های کلیوی یا کبدی هنگام مصرف افلوکاسین توصیه می‌شود حتی در صورت احساس بهبودی دارو را تا آخر مصرف کنید تا عفونت بدنتان درمان شده از عود بیماری جلوگیری شود. روزی هشت لیوان آب بنوشید، مگر آنکه پزشکتان دستور دیگری داده باشد. افلوکاسین را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط افلوکاسین فاسد می‌شود). از نور مستقیم آفتاب بین ساعات ۱۰ صبح تا ۳ بعداظهر و استفاده از لامپ آفتابی و دیگر وسایل برنزه‌کننده بپرهیزید. مناطق در معرض نور پوست بدنتان را با یک لوسیون ضد آفتاب با قدرت حفاظتی (SPF) حداقل ۱۵ محافظت کنید. اگر ظرف ۳ روز از درمان با افلوکاسین احساس بهبودی نمی‌کنید، با پزشکتان مشورت کنید.هنگام مصرف افلوکاسین نباید آنتی‌اسید، سوکرالفات داروهای حاوی روی یا آهن مصرف کنید. بین مصرف این داروها و افلوکاسین حداقل ۲ ساعت باید فاصله باشد.تا پیش از مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو رانندگی کنید یا به کارهایی که نیاز به هوشیاری کامل دارند بپردازید. این دارو در برخی بیماران موجب خواب‌آلودگی سرگیجه یا سیاهی رفتن چشم می‌شود. دارو را بعد از تاریخ مصرفش استفاده کنید. پیش از اتمام دارو مصرفش را قطع کنید؛ مگر به دستور پزشکتان

OXACILLIN

در مورد این دارو اگزاسیلین یک آنتی‌بیوتیک رایج است که برای درمان انواع زیادی از عفونت‌های ناشی از باکتری‌ها مثل سینوزیت یا عفونت‌های پوستی و تنفسی استفاده می‌شود. چگونگی مصرف اگزاسیلین باید با شکم خالی حداقل یک ساعت قبل یا ۲ ساعت پس از صرف غذا، خورده شود. اگزاسیلین باید در طی شبانه‌روز در نوبت‌هایی با فواصل یکسان مصرف شود تا سطح آن در خون ثابت باقی بماند. مثلاً اگر قرار است روزی ۴ نوبت خورده شود، می‌شود هر ۶ ساعت (مثلاً ۱۲ ظهر، ۶ عصر، ۱۲ شب و ۶ صبح . اگر این با برنامه کاری یا خواب شما تداخل دارد، برای تعیین یک برنامه مناسب‌تر از پزشکتان کمک بگیرید. مهم است که دارو را سر وقت و به طور کامل مصرف کنید، حتی اگر احساس بهبودی می‌کنید. اگر پیش از اتمام دارو آن را قطع کنید ممکن است علایمتان عود کند. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که به یاد آوردید مصرفش کنید. البته اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است به برنامه دارویی معمولتان بازگردید و مقدار دارو را دو برابر نکنید.هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هر یک از علایم زیر فوراً با پزشکتان تماس بگیرید: اسهال شدید یا اسهال خفیف ولی مداوم زردی پوست یا چشم‌ها، سردرد، تهوع و استفراغ سوزش دهان یا زبان خارش یا ترشح واژن یا پلاک‌های سفید در دهان یا روی زبان یک پاسخ حساسیتی نادر به آنتی‌بیوتیک‌ها آنافیلاکسی است که به توجه و مراقبت فوری پزشکی نیاز دارد. از آنجا که آنافیلاکسی به سرعت پیشرفت می‌کند، در صورت بروز تورم لب‌ها یا دور چشم بثورات جلدی کهیر؛ یا تورم‌های پوستی تب غش ناگهانی ضربان قلب تند؛ یا خس‌خس سینه یا مشکل در تنفس مصرف دارو را قطع کرده فوراً با یک مرکز فوریت‌های پزشکی تماس بگیرید. موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف اگزاسیلین پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به هر نوع ماده غذایی نگهدارنده‌ها، رنگ‌های خوراکی یا داروهای دیگر، به ویژه آنتی‌بیوتیک‌ها (پنی‌سیلین‌ها، سفالوسپورین‌ها)بارداری یا شیردهی‌مصرف داروهای دیگر، به ویژه داروهای ضد انعقاد (رقیق‌کننده‌های خون نظیر وارفارین ، داروهای نقرس (پروبنسید)، و آنتی‌بیوتیک‌های دیگر (آمنیوگلیکوزیدها، اریترومایسین تتراسایکلین . سابقه یا ابتلا به مشکلات خونریزی دهنده (نظیر زخم‌های معده هموفیلی یا کمبود پلاکتی ، کولیت (التهاب روده بزرگ مرتبط با مصرف آنتی‌بیوتیک یا بیماری‌های کبدی هنگام مصرف اگزاسیلین توصیه می‌شود حتی در صورت احساس بهبودی دارو را تا آخر مصرف کنید تا عفونت بدنتان درمان شده از عود بیماری جلوگیری شود. برای جلوگیری از اسهال ناشی از این دارو ماست بخورید. اگزاسیلین را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نورمستقیم و حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط اگزاسیلین فاسد می‌شود). محلول خوراکی اگزاسیلین را پس از آماده کردن در یخچال نگهداری کنید و پیش از مصرف شیشه دارو را به خوبی تکان دهید. از قطره‌چکان یا پیمانه همراه دارو برای اندازه‌گیری استفاده کنید. اگر ظرف ۳ روز از درمان با اگزاسیلین احساس بهبودی ندارید، با پزشکتان مشورت کنید. هنگام مصرف اگزاسیلین نباید از این دارو به دیگران بدهید؛ ممکن است آنها به اگزاسیلین حساسیت داشته باشند. دارو را پس از تاریخ مصرفش استفاده کنید.پیش از اتمام دارو آن را قطع کنید؛ مگر به دستور پزشکتان

INSULIN REGULAR

INSULIN REGULAR
در مورد این دارو انسولین رگولار یک داروی قابل تزریق برای درمان دیابت نوع یک (دیابت وابسته به انسولین دیابت نوع ۱) است این نوع دیابت وقتی ایجاد می‌شود که لوزالمعده نتواند مقدار کافی انسولین برای کمک به سلول‌های بدن جهت استفاده از غذای خورده‌شده تولید کند. انسولین رگولار جایگزینی برای آن انسولین می‌باشد. انسولین رگولار با اثر بر روی سلول‌های بدن مقدار قند یا گلوکز خون را پایین می‌آورد. هدف از تجویز انسولین کاهش قند خون تا سطح طبیعی است شما باید قند خونتان را به طور مرتب زیرنظر داشته باشید تا ببینید بدنتان برای یک کارکرد طبیعی و نیز پیشگیری از عوارض دیابت به چقدر انسولین نیاز دارد. حتماً باید یک برنامه غذایی کم‌چربی و کم‌قند در سه وعده اصلی و سه میان وعده داشته باشید. اگر هنوز به یک متخصص تغذیه مراجعه نکرده‌اید، از پزشکتان بخواهید شما را به چنین شخصی معرفی کند. انسولین انسانی رگولار در آزمایشگاه ساخته می‌شود.این نوع انسولین برای یک دوره زمانی کوتاه دارای اثر است ظرف نیم تا یک ساعت اثرش شروع می‌شود، در ۴-۲ ساعت به حداکثر می‌رسد و در حدود ۷-۵ ساعت باقی می‌ماند. انسولین انسانی رگولار را یک انسولین کوتاه اثر می‌دانند، و شما ممکن است انسولین طولانی اثری مثل انسولین انسانی NPH هم همزمان استفاده کنید. چگونگی مصرف مقدار تجویز انسولین انسانی رگولار می‌تواند بسیار مفید باشد. مقدار مصرفی انسولین را پزشکتان براساس پاسخ بدن شما به انسولین تعیین می‌کند. با رساندن مقادیر مناسبی از انسولین کوتاه اثر و شاید طولانی اثر در طی ۲۴ ساعت از عوارض طولانی مدت دیابت می‌توان جلوگیری کرد. انسولین رگولار معمولاً روزی ۳ یا ۴ نوبت ۳۰-۱۵ دقیقه پیش از هر وعده غذایی استفاده می‌شود. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. انسولین را در یخچال نگهداری کنید، اما مراقب باشید منجمد نشود. از یک نوع سرنگ استفاده کنید. اگرمی خواهید نوعی سرنگتان را تغییر دهید با پزشکتان مشورت کنید؛ در سرنگ‌های مختلف مقدار “فضای مرده متفاوت است این فضا عبارت است از مقدار فضای موجود بین نوک سوزن تا عدد صفر روی بخش مدرج سرنگ شیشه دارو را به آرامی میان دو کف دست بچرخانید تا انسولین به خوبی مخلوط شود. آن را به شدت تکان ندهید زیرا انسولین کف آلوده شده اندازه‌گیری دقیق مشکل می‌شود. اگر محلول انسولین یکنواختی خود را از دست داده یا دانه‌دانه است و به کف یا جدار شیشه دارو (و یال می‌چسبد از آن استفاده نکنید. به همان اندازه که قصد دارید از شیشه دارو انسولین بکشید، هوا داخل سرنگ بکشید؛ بخش لاستیکی روی شیشه انسولین را با یک پنبه الکل ضدعفونی کنید. سوزن را از راه بخش لاستیکی وارد شیشه کرده و هوا را تزریق کنید. سپس شیشه دارو را سروته گرفته و مقدار انسولین موردنظر را به آرامی داخل سرنگ بکشید. برای جلوگیری از ایجاد حباب هوا داخل سرنگ مراقب باشید نوک سوزنتان در داخل شیشه دارو زیر سطح دارو قرارگیرد. وقتی به مقدار دلخواه انسولین داخل سرنگ کشیدید، سوزن را از شیشه دارو خارج کنید. سپس یک ناحیه از پوست را برای تزریق پاک کنید. می‌توانید یک قسمت از پوست را بین دو انگشت بگیرید و نوک سوزن را با زاویه ۴۵-۳۰ درجه درست داخل چین یا در پایه آن فرو کنید. انسولین را داخل بافت چربی تزریق کنید. منطقه تزریق را مالش ندهید زیرا اینکار سرعت جذب انسولین را تغییر می‌دهد. ممکن است بخواهید منطقه تزریق را به طور گردشی تغییر دهید، ولی از یک الگو مشخص تبعیت کنید؛ مثلاً صبح‌ها همیشه داخل پوست شکم و عصرها همیشه داخل پوست ران‌ها. انتخاب محل تزریق به شکل تصادفی روی جذب انسولین اثر می‌گذارد. محل تزریق در ناحیه موردنظر نیز باید به طور گردشی تغییر داده شود. یک راه خوب این است که اولین تزریق را با یک چسب زخم کوچک روی پوست مشخص کنید. سپس در نوبت بعدی تزریق در همان منطقه علامت مزبور را مرکز یک ساعت فرض کنید و تزریق جدید را در ساعت ۱۲نسبت به مرکز انجام دهید. تزریقات بعدی به ترتیب در ساعت ۳، ۶ و ۹ انجام خواهدشد. سپس یک مرکز جدید برای تزریق انتخاب کنید به طوری که حدود ۵/۲ سانتی‌متر بین نزدیک‌ترین محل‌های تزریق از دو دایره فاصله باشد (شکل را ببینید). با این کار در هر دایره ۵ تزریق انجام می‌دهید (یکی در مرکز و ۴ تزریق در محیط پس از دو یا سه بار حمام‌رفتن چسب زخم شل می‌شود و شما آماده خواهیدبود تا یک دایره جدید را آغاز کنید. اگر در حین مصرف انسولین بیشتر از معمول ورزش کنید، مقادیر زیادی الکل بنوشید، یا غذای معمولتان را نخورید، ممکن است دچار افت سطح قند خون شوید (هیپوگلیسمی . علایم افت قند خون عبارتند از: احساس اضطراب تشویش لرزش بدن مشکل در راه‌رفتن بیهوشی و تشنج به مجردی که دچار این علایم شدید چیزی حاوی قند بخورید یا بنوشید. از منابع سریع و خوب قند آب میوه عسل نوشابه‌های غیررژیمی یا شربت قند است بعضی از بیماران همیشه مقداری قرص یا آب‌نبات قندی همراه دارند. کیک‌های آماده به راحتی در جیب یا کیف‌دستی قابل حمل هستند ولی نتوان آنها را به مدت طولانی نگهداری کرد. در این شرایط ممکن است بخواهید منابع طولانی اثرتری مصرف کنید، مثل پنیر و بیسکویت اگر هم نتوانستید قندخونتان را اندازه بگیرید و در اسرع وقت به پزشکتان اطلاع دهید. اگر احساس می‌کنید که در حال غش یا تشنج هستید، چیزی نخورید و ننوشید (ممکن است دچار خفگی شوید)، و بلافاصله تقاضای کمک پزشکی اورژانس کنید. حتی اگر با خوردن مواد قندی علایم‌تان رفع شد، با پزشکتان تماس بگیرید؛ علایم‌تان ممکن است مجدداً عودکنند. اگر علایم‌تان رفع نشد از کسی بخواهید شما را به بخش فوریت‌های یک بیمارستان برساند. اگر یک نوبت را فراموش کردید، ممکن است دچار افزایش قندخون (هیپرگلیسمی شوید. علایم هیپرگلیسمی عبارتند از: تشنگی تکرار ادرار، خواب آلودگی پوست برافروخته و گر گرفته بوی تنفس میوه‌ای یا اغماء. یکی در خانواده باید روش اندازه‌گیری قندخون و تزریق انسولین را بلد باشد تا احیاناً اگر شما قادر به انجامشان نبودید به شما کمک کند. با پزشکتان مشورت کنید؛ برای مقابله با چنین وضعیتی نقشه و طرحی از پیش تعیین‌شده داشته باشید. هشدارها و عوارض جانبی اگر به دنبال یک بیماری دچار استفراغ شدید شده‌اید، علایم کاهش قند خون پیدا کرده‌اید، یا در هر صورت اگر سطح قندخونتان کنترل شده نیست با پزشکتان تماس بگیرید موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف انسولین‌انسانی رگولار، پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به انسولین مصرف داروهای دیگر، به ویژه داروهای مسدودکننده بتا (داروهای قلبی و پرفشاری خون که ممکن است علایم کمبود قند خون را مخفی کنند؛ کورتیکواستروئیدها، داروهای خوراکی برای درمان دیابت داروهای مدر؛ یا الکل سابقه یا ابتلا به مشکلات غددی (تیروئید، غددفوق کلیوی هیپوفیز) یا بیماری‌های کلیوی‌هنگام مصرف انسولین انسانی رگولار توصیه می‌شود به طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیرنظر داشته باشد.یک برنامه غذایی متعادل از نظر مقادیر کربوهیدرات‌ها، پروتئین‌ها و چربی‌ها را که برای شما تجویز شده رعایت نمایید. یک متخصص تغذیه به شما کمک خواهد کرد تا با اجرای یک برنامه غذایی به وزن مطلوبتان برسید. وعده‌های اصلی و میان وعده‌ها طوری طراحی می‌شود تا در تمام مدت روز انرژی لازم به بدنتان برسد. اگر مطمئن نیستید چگونه برنامه غذایی خود را کنترل کنید، در خواست کمک نمایید یک برنامه غذایی مناسب برای کنترل دیابت ضروری است اگر بیمار گردیدید نیز به مصرف انسولین ادامه دهید. در صورت بروز تهوع و استفراغ زیادتر مایعات مصرف کنید. در صورت بروز تب یا علایم دیگر با پزشکتان مشورت کنید.الکل ننوشید.در مورد یک برنامه ورزشی با پزشکتان مشورت کنید. در مورد دفعات انجام آزمون‌های خونی برای سنجش قند خون و موارد دیگر از پزشکتان نظر خواهی کنید.یک برگه شناسایی پزشکی همراه داشته باشید که نشان دهد دیابت دارید و انسولین انسانی رگولار مصرف می‌کنید. هنگام مصرف کلاریترومایسین نبایدبدون مشورت با پزشکتان هرگونه دارویی اعم از داروهای قابل تهیه بدون نسخه یا فرآورده‌های گیاهی مصرف کنید. الکل بنوشید. مواد قندی زیاد بخورید. * اگر مجبورید انسولین رگولار و NPH را با هم مخلوط کنید. ابتدا به مقادیر موردنظر داخل هر دو شیشه دارو هوا تزریق کنید (ابتدا NPH سپس انسولین رگولار). سپس مقدار انسولین رگولار مورد نیاز را داخل سرنگ بکشید، سپس سرنگ را وارد شیشه NPH کرده و مقدار NPH موردنظر را داخل همان سرنگ قبلی بکشید. این مخلوط باید در عرض ۱۵ دقیقه تزریق شود، در غیراینصورت این دو انسولین برهم اثر کرده ظهور اثرات انسولین رگولار به تأخیر می‌افتد.

IBUPROFEN

در مورد این دارو قرص‌های ۲۰۰ میلی گرم ایبوپروفن یک داروی مسکن است که بدون نسخه پزشک قابل تهیه است اما قرص‌های ۴۰۰ میلی گرم توسط پزشک تجویز می‌شود. این دارو یک داروی ضد درد غیر مخدر برای دردهای خفیف تا متوسط نظیر سردرد، دردهای هنگام عادت ماهانه و حملات نقرس است به علت خواص التهابی این دارو در درمان بیمارهای روماتیسمی مثل آرتریت روماتوئید، و دیگر مشکلات التهابی غیر روماتیسمی مثل آسیب‌های حین ورزش (پیچ خوردگی‌ها و رگ به رگ شدن‌ها)، بورسیت‌ها، تاندونیت‌ها (التهاب تاندون ، و استئوآرتریت (آرتروز) بسیار مفید است ایبوپروفن همچنین تب را نیز کاهش می‌دهد. ایبوپروفن از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی است چگونگی مصرف سوسپانسیون ایبوپروفن را با غذا یا داروهای ضداسید معده باید مصرف کرد، پیش از مصرف دارو شیشه آن را به خوبی تکان دهید، قرص ایبوپروفن را باید با غذا و همراه یک لیوان پر از آب خورد. پس از خوردن قرص‌های ایبوپروفن برای جلوگیری از آسیب و تحریک وی ۳۰-۱۵ دقیقه از خوابیدن یا دراز کشیدن اجتناب کنید. اگر روزی یک یا دوبار ایبوپروفن مصرف می‌کنید. و یک نوبت را فراموش کردید، اگر حداکثر تا ۲ ساعت آن را به یاد آورید بلافاصله مصرفش کنید، در غیر این صورت نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه منظم‌تان برگردید. اگر روزانه بیش از دو نوبت ایبوپروفن مصرف می‌کنید، به مجردیکه نوبت فراموش شده را به یاد آورید مصرفش کنید. اما اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است نوبت فراموش شده را مصرف نکنید. مقدار دارو را دو برابر نکنید. هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هر یک از علایم زیر مصرف ایبوپروفن را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید: خستگی یا خواب آلودگی شدید؛ درد یا سوزش معده تهوع یا استفراغ مدفوع سیاه و قیری علایم شدید آنفلوآنزا (لرز، تب دردهای عضلانی به ویژه اگر درست هنگام یا پیش از بروز بثورات جلدی رخ دهند؛ افزایش وزن کبودی یا خونریزی غیرطبیعی بثورات جلدی زخم‌های دهانی یا تب یا گلو دردی که پیش از شروع درمان وجود نداشته و با مشکلی که در حال حاضر به خاطرش تحت درمان هستید ارتباطی نداشته باشد. بیماران مسن بیشتر از سایرین در معرض خطر مشکلات گوارشی و خونریزی دهنده هستند. یک پاسخ حساسیتی نادر به ایبوپروفن آنافیلاکسی است که به توجه و مراقبت فوری پزشکی نیاز دارد. آنافیلاکسی سریع پیشرفت می‌کند. خس‌خس سینه یا مشکل در تنفس مصرف ایبوپروفن را قطع کرده با یک مرکز اورژانس تماس بگیریدموارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف ایبوپروفن پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به آسپرین یا دیگر داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی بارداری یا شیردهی مصرف داروهای دیگر؛ به ویژه دیگر داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی (مثل ناپروکسن ، آسپرین ضدانعقادها (رقیق کننده‌های خون نظیر وارفارین ، آنتی بیوتیک‌ها (سفالوسپورین‌ها)، داروهای ضد سرطان (یک داروی مدر)، و والپروئیک اسید یا دیوالپروئکس مصرف سه قوطی یا بیشتر مشروبات الکلی در روز. ابتلا به سابقه پولیپ‌های بینی مرتبط با آسپرین زخم یا التهاب در دستگاه گوارش پرفشاری خون هموفیلی یا دیگر مشکلات خونریزی دهنده نارسایی مغز استخوان زخم‌های دهانی یا بیماری‌های کبدی یا کلیوی هنگام مصرف ایبوپروفن توصیه می‌شودبرچسب روی دارو را مطالعه کرده از دستوراتش پیروی کنید. برچسب سایر داروهای مجاز بدون نسخه را بخوانید تا مطمئن شوید حاوی داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (مثل آسپرین یا ناپروکسن یا داروهایی که با ایبوپروفن تداخل ایجاد می‌کنند نباشد. اگر ایبوپروفن را برای درد یا تب می‌خورید و درد ظرف ۱۴ روز و تب ظرف ۳ روز بهتر نشده یا حتی بدتر شده است با پزشکتان مشورت کنید. ایبوپروفن را به اندازه تجویز شده مصرف کنید. به طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید (اگر برای مدتی طولانی قرار است ایبوپروفن مصرف کنید).
پیش از انجام هرگونه عمل جراحی یا کارهای دندانپزشکی دیگر پزشکان را از اینکه ایبوپروفن مصرف می‌کنید مطلع سازید. ایبوپروفن را دور از دسترس کودکان دور از گرما، نور مستقیم یا حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط ایبوپروفن فاسد می‌شود) ایبوپروفن تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید.هنگام مصرف ایبوپروفن نبایدبیش از مقدار مشخص شده بر روی جعبه دارو مصرف کنید. مگر طبق دستور پزشک این دارو می‌تواند موجب کبودی و خونریزی بیش از حد شود. مشروبات الکلی بنوشید. زیرا احتمال آسیب به معده بیشتر خواهد شد.تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو رانندگی یا در فعالیت‌های خطرناک شرکت کنید. این دارو در برخی از افراد موجب گیجی سرگیجه یا خواب آلودگی می‌شود.

ETODOLAC

در مورد این دارو ایتودولاک یک مسکن غیرمخدر است برای تسکین دردهای متوسط یا شدید مثل سردردهای عروقی و دردهای عضلانی استخوانی ناشی از رگ به رگ شدن‌ها و پارگی لیگامان‌ها تجویز می‌شوند.ایتودولاک به سبب خواص ضدالتهابی‌اش در درمان استئوآرتریت آرتروز)، آرتریت روماتوئید، و آرتریت نقرسی حاد بسیار مؤثر است ایتودولاک از داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی است چگونگی مصرف کپسول و قرص‌های ایتودولاک را باید با غذا و همراه یک لیوان پر از آب مصرف کرد. برای جلوگیری از تحریک و آسیب به مری تا ۳۰-۱۵ دقیقه پس از خوردن این دارو دراز نکشید. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که آن را به یاد آورید مصرفش کنید، ولی اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی معمولتان باز گردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید.هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هر یک از علایم زیر مصرف ایتودولاک را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید: خستگی یا خواب‌آلودگی شدید؛ درد یا سوزش معده تهوع یا استفراغ مدفوع سیاه و قیری علایم شبه انفلوآنزا (تب لرز، درد عضلانی ، به‌خصوص اگر این علایم درست پیش از یا همزمان با بروز بثورات جلدی رخ دهند؛ افزایش فشارخون افزایش وزن (بیش از ۵/۱ کیلوگرم در ۴۸-۲۴ ساعت ؛ تنگی نفس یا خس خس سینه تورم صورت دست‌ها، و ساق‌ها؛ افت قوای ذهنی ادرار تیره زردی پوست یا چشم‌ها؛ تاری دید کبودی یا خونریزی غیرعادی زخم‌های دهانی یا تب یا گلودردی که پیش از درمان با ایتودولاک وجود نداشته و با بیماری‌ای که به خاطرش ایتودولاک تجویز شده بی‌ارتباط باشد. افراد مسن بیشتر از سایرین در معرض خطر مشکلات گوارشی و سایر مشکلات خونریزی دهنده قرار دارند. یک واکنش حساسیتی نادر به ایتودولاک آنافیلاکسی است که به مراقبت و توجه فوری پزشکی نیاز دارد. آنافیلاکسی به سرعت پیشرفت می‌کند. در صورت بروز تورم لب‌ها و اطراف چشم‌ها، کهیر یا تورم‌های روی پوست ضربان قلب تند، خس‌خس سینه یا مشکل در تنفس مصرف ایتودولاک را قطع کرده یا یک مرکز فوریت‌های پزشکی تماس بگیرید.موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف پزشکتان را ایتودولاک مطلع سازید: حساسیت به آسپیرین یا دیگر داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی بارداری یا شیردهی مصرف داروهای دیگر، به‌ویژه داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی آسپیرین ضد انعقادها (رقیق‌کننده‌های خون نظیر وارفارین ، آنتی‌بیوتیک‌ها (سفالوسپورین‌ها)، داروهای ضد سرطان (متوترکسات پلیکومایسین ، سیکلوسپورین لیتیم پروبنسید (یک داروی نقرس ، داروهای پرفشاری خون به‌ویژه داروهای مد مثل تریامترن و اسید والپروئیک‌عادت به مصرف بیش از ۳ قوطی نوشیدنی الکلی‌سابقه یا ابتلا به پولیپ‌های بینی مرتبط با آسپیرین زخم‌ها یا التهاب‌های دستگاه گوارش هموفیلی یا دیگر مشکلات خونریزی دهنده زخم‌های دهانی یا بیماری‌های کبدی یا کلیوی هنگام مصرف ایتودولاک توصیه می‌شودبرچسب روی تمامی داروهای مجاز بدون نسخه را به دقت مطالعه کنید تا مطمئن شوید که دارویی مصرف نمی‌کنید که حاوی داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (آسپیرین ایبوپروفن یا داروهایی که با ایتودولاک تداخل ایجاد می‌کنند باشد. اگر ایتودولاک را برای درد مصرف می‌کنید و دردتان ظرف ۱۴ روز بهتر نشده یا حتی بدتر شده است به پزشکتان اطلاع دهید. فقط به مقدار تجویز شده ایتودولاک مصرف کنید. به‌طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیرنظر داشته باشد. پیش از هرگونه عمل جراحی یا کارهای دندانپزشکی سایر پزشکان را از این که ایتودولاک مصرف می‌کنید مطلع سازید. ایتودولاک را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم یا حرارت مرطوب نگهداری کنید (ایتودولاک در این شرایط فاسد می‌شود). ایتودولاک تاریخ مصرف گذشته را در توالت دور بریزید.هنگام مصرف ایتودولاک نباید نوشیدنی‌های الکلی بنوشید. در این صورت مشکلات معدی بیشتر رخ می‌دهد تا مشخص شدن پاسخ بدنتان نسبت به ایتودولاک رانندگی کنید یا در فعالیت‌های پرخطر شرکت کنید؛ این دارو در برخی افراد موجب سرگیجی سرگیجه یا خواب‌آلودگی می‌شود. مسمومیت در صورت شک به چنین مسمومیتی فوراً تقاضای کمک پزشکی اورژانس کنید. علایم این مسمومیت عبارتند از: خستگی یا خواب‌آلودگی شدید، کبوید یا خونریزی غیرعادی ادرار تیره یا عدم تولید ادرار، تشنج یا اغماء.

IMIPRAMINE

در مورد این دارو ایمیپرامین برای رفع علایم افسردگی شب‌ادراری اختلالات وسواسی و ترس دردهای عصبی و مواردی دیگر تجویز می‌شود. این دارو از دسته داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای است چگونگی مصرف ایمیپرامین با مقادیر متفاوتی برای مشکلات متفاوت و افراد متفاوت تجویز می‌شود. هیچ‌گاه بیشتر یا کمتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید، از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. ایمیپرامین خوراکی را می‌توان با غذا مصرف کرد تا دل به‌هم خوردگی ناشی از آن کاهش یابد، ممکن است ۶-۱ هفته طول بکشد تا اثرات این دارو آغاز شود. پس از آغاز اثرات حتی در صورت احساس بهبودی نیز دارو را ادامه دهید. به دقت از دستورات پیروی کنید. اگر روزی یک نوبت پیش از رفتن به بستر ایمیپرامین مصرف می‌کنید. و حال یک نوبت را فراموش کرده‌اید، نوبت فراموش شده را صبح مصرف نکنید، چرا که ممکن است موجب علایم آزاردهنده شود؛ در این مورد با پزشکتان تماس بگیرید. اگر روی چند نوبت ایمیپرامین مصرف می‌کنید، نوبت فراموش شده را بلافاصله پس از به یادآوردن مصرف کنید. اگر تقریباً موقع مصرف نوبت بعد شده است نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی منظم خود برگردید، مقدار دارو را دوبرابر نکنید. هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هر یک از نشانه‌های نادر ولی جدی زیر مصرف ایمیپرامین خود را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید: تاری دید؛ گیجی یبوست مشکل در صحبت کردن چشم‌درد؛ ضربان قلب تند، کند یا نامنظم لرزش دست غش اضطراب مشکل در صحبت کردن عدم تعادل سفتی عضلات دست و پا؛ صورت شبیه ماسک گلودرد؛ تب کبودی یا خونریزی غیرعادی زردی پوست یا چشم بثورات جلدی تورم سرگیجه خواب‌آلودگی خشکی دهان سردرد، افزایش اشتها، تهوع سوزش سردل اسهال مشکل در خوابیدن یا افزایش وزن علایم ترک دارو ـ نظیر سردرد، تهوع استفراغ اسهال تحریک‌پذیری یا خواب مختل همراه رویاهای واضح ـ ممکن است در صورت قطع ناگهانی ایمیپرامین مشاهده شود؛ با پزشکتان تماس بگیرید.موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف ایمیپرامین پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به ایمیپرامین یا دیگر داروهای ضد افسردگی سه‌حلقه‌ای سایر داروهای ضد افسردگی (ماپروتیلین ترازودون ؛ کاربامازپین (دارویی ضد تشنج ؛ یا هر نوع ماده غذایی رنگ خوراکی یا نگهدارنده بارداری و شیردهی‌مصرف داروهای دیگر، به ویژه الکل آرامبخش‌ها، دیگر داروهای ضد افسردگی داروهای ضد تشنج داروهای ضد تیرویید، سایمتیدین داروهای فشارخون (کلونیدین گوانادرال گوانتیدین ، مهارکننده‌های مونوآمین‌اکسیداز، یا سمپاتومیمتیک‌ها (داروهایی که در حساسیت آسم سرفه و سرماخوردگی مصرف می‌شود). سابقه یا ابتلا به الکلیسم (اعتیاد به الکل ، آسم اختلال دوقطبی (افسرده ـ شیدایی ، ابتلا به اسکیزوفرنی صرع گلوکوم (افزایش فشار داخل چشم ، پرکاری تیرویید، بزرگی پروستات احتباس ادراری مشکلات قلبی یا خونی یا بیماری‌های دستگاه گوارش کبدی یا کلیوی هنگام مصرف ایمیپرامین توصیه می‌شود به‌طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودی‌تان را زیرنظر داشته باشد. تا پیش از مشخص شدن پاسخ بدنتان به این دارو رانندگی و کار با وسایل خطرناک احتیاط کنید. برخی افراد با مصرف ایمیپرامین دچار خواب‌آلودگی و کاهش سطح هوشیاری می‌شوند. در هنگام برخاستن از حالت خوابیده یا ایستادن از حالت نشسته احتیاط کنید؛ چرا که ممکن است دچار سرگیجه یا سیاهی رفتن چشم شوید. به آرامی تغییر وضعیت دهید. برای تسکین خشکی دهان از آدامس یا آبنبات‌های بدون قند استفاده کنید. اگر خشکی دهان بیش از ۲ هفته طول کشید با پزشکتان مشورت کنید.از مواجهه مستقیم و بدون حفاظت با آفتاب و استفاده از وسایل برنزه‌کننده بپرهیزید، چرا که ممکن است دچار آفتاب‌سوختگی شدید شوید. سعی کنید تا حدامکان از آفتاب بین ساعت ۱۰ صبح تا ۳ بعدازظهر اجتناب کنید. در زیر آفتاب از عینک آفتابی یک کلاه و پوشش محافظ و کرم‌های ضد آفتاب با قدرت محافظتی (SPF) حداقل ۱۵ استفاده کنید. در مورد نیاز به مقادیر اضافی ویتامین (ریبوفلارین یا ویتامین ب ـ ۲) با پزشکتان مشورت کنید.پیش از هرگونه عمل جراحی کارهای دندانی یا درمان‌های اضطراری پزشک را از این که ایمیپرامین مصرف می‌کنید، مطلع سازید. ایمیپرامین را از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط ایمیپرامین فاسد می‌شود). ایمیپرامین تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید. هنگام مصرف ایمیپرامین نباید الکل مصرف کنید.بدون تأیید پزشکتان دارویی دیگر مصرف کنید.

INDOMETHACIN

در مورد این دارو ایندومتاسین یک مسکن غیرمخدر است که برای تسکین آرتریت‌های متوسط تا شدید استفاده می‌شود. به سبب خواص ضدالتهابی‌اش در درمان بیماری‌های مثل آرتریت روماتوئید، اسپوندیلیت آنکیلوزان استئوآرتریت (آرتروز)، آرتریت نقرسی بورسیت (التهاب بورس مفصل ، و تاندونیت (التهاب تاندون بسیار مؤثراست ایندومتاسین از داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی است چگونگی مصرف ایندومتاسین را همیشه با غذا، بلافاصله پس از غذا، یا با آنتی اسید بخورید تا به معده کمتر آسیب بزند و موجب سوزش سردل نشود. پیش از ریختن سوسپانسیون‌آن شیشه دارو را به خوبی تکان دهید. برای جلوگیری از تحریک و آسیب به مری پس از خوردن قرص و کپسول ایندومتاسین تا ۳۰-۱۵ دقیقه دراز نکشید. مراقب باشید شکل سوسپانسیون و شیاف در یخچال یخ نزند. اگر یک نوبت را فراموش کردید، در صورتی که تقریباً موقع نوبت بعدی نشده است به مجردی که آن را به یاد آورید، مصرفش کنید. مقدار دارو را دو برابر نکنید. هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هریک از علایم زیر مصرف ایندومتاسین را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید: درد قفسه سینه خستگی یا خواب‌آلودگی شدید؛ سردرد شدید هنگام صبح تغییرات خلقی یا گیجی گزگز انگشتان دست‌ها و پاها؛ خونریزی از مقعد (در موارد استعمال شیاف ؛ درد یا سوزش معده تهوع یا استفراغ مدفوع سیاه و قیری علایم شبه آنفلوآنزا(لرز، تب درد عضلانی ، به ویژه اگر درست قبل یا همزمان با بروز بثورات جلدی رخ دهند؛ افزایش وزن کبودی یا خونریزی غیرعادی بثورات جلدی زخم‌های دهانی یا تب یا گلودردی که پیش از مصرف ایندومتاسین وجود نداشته و ناشی از مشکلی که به خاطرش ایندومتاسین برایتان تجویز شده نباشد. افراد مسن بیشتر از سایرین در معرض خطر مشکلات گوارشی و دیگر مشکلات خونریزی دهنده‌اند. یک واکنش حساسیتی نادر به ایندومتاسین آنافیلاکسی است که به مراقبت و توجه فوری و پزشکی نیاز دارد. آنافیلاکسی به سرعت پیشرفت می‌کند. در صورت بروز تورم لب‌ها و اطراف چشم کهیر یا تورم‌های روی پوست ضربان قلب تند، خس‌خس سینه یا مشکل در تنفس مصرف ایندومتاسین را قطع کرده با یک مرکز اورژانس پزشکی تماس بگیرید. موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف ایندومتاسین پزشکتان را مطلع سازید:حساسیت به آسپرین یا دیگر داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی بارداری یا شیردهی مصرف داروهای دیگر، به ویژه داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (مثل دیکلوفناک ، آسپرین ضد انعقادها (رقیق‌کننده‌های خون نظیر وارفارین ، آنتی‌بیوتیک‌ها (سفالوسپورین‌ها)، داروهای ضد سرطان (متوترکسات پلیکومایسین ، سیکلوسپورین لیتیم پروبنسید (یک داروی نقرس ، تریامترن و اسید والپروئیک عادت به مصرف نوشیدنی‌های الکلی سابقه یا ابتلا به پولیپ‌های بینی مرتبط با آسپیرین زخم‌های یا التهاب‌های دستگاه گوارش هموفیلی یا دیگر مشکلات خونریزی‌دهنده زخم‌های دهانی یا بیماری‌های کبدی یا کلیوی هنگام مصرف ایندومتاسین توصیه می‌شودبرچسب روی همه داروهای مجاز بدون نسخه را به دقت بخوانید تا مطمئن‌شوید که دارویی مصرف نمی‌کنید که حاوی داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (مثل ایبوپروفن یا ناپروکسن یا داروهایی که با ایندومتاسین تداخل ایجاد می‌کند باشد. به خاطر داشته‌باشید که آسپرین یک داروی ضد التهابی غیراستروئیدی است اگر ایندومتاسین را به خاطر درد مصرف می‌کنید و درد ظرف ۱۴ روز بهبود نیافته یا حتی بدتر شده‌است پزشکتان را مطلع کنید. فقط به مقدار تجویزشده توسط پزشکتان دارو مصرف کنید. به طور منظم به پزشک مراجعه کنید تا بهبودتان را زیرنظر داشته باشد. پیش از انجام هرگونه عمل جراحی یاکارهای دندانپزشکی سایر پزشکان را از اینکه ایندومتاسین مصرف می‌کنید مطلع سازید.ایندومتاسین را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط ایندومتاسین فاسد می‌شود). ایندومتاسین تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید. هنگام مصرف ایندومتاسین نبایدبیش از مقدار تجویزشده از آن مصرف کنید. این دارو ممکن است موجب کبودی یا خونریزی شدید شود. نوشیدنی‌های الکلی مصرف کنید. در اینصورت مشکلات معدی بیشتر رخ می‌دهند. شکل مایع دارو را با آنتی‌اسیدها یا دیگر مایعات با خواص بازی (مثل شیر) مخلوط کنید، این کار اثر دارو را کاهش داد. تا پیش از مشخص‌شدن پاسخ بدنتان نسبت به دارو رانندگی کنید یا در فعالیت‌های پرخطر شرکت کنید؛ این دارو در برخی افراد موجب گیجی سرگیجه یا خواب آلودگی می‌شود. مسمومیت در اثر مصرف بیش از حددر صورت شک به چنین مسمومیتی فوراً تقاضای کمک پزشکی اورژانس کنید. علایم این مسمومیت عبارتند از: خستگی یا خواب‌آلودگی شدید، کبودی یا خونریزی غیر عادی ادرار تیره یا عدم تولید ادرار، تشنج یا اغماء.

ISOSORBIDE

در مورد این داروایزوسورباید برای کاهش آنژین صدری تجویز می‌شود. آنژین صدری درد قفسه سینه‌ای است که مشخصاً کمتر از ۱۵ دقیق طول می‌کشد و ناشی از خونرسانی ضعیف به ماهیچه قلبی است این دارو در سه مورد مفید است و کاربرد دارد: (۱) تخفیف یک آنژین صدری با مصرف دارو پس از شروع درد، (۲) جلوگیری از حمله قلبی با مصرف دارو درست پیش از بروز حمله و (۳) کاهش تعداد حملات با مصرف دایمی و منظم دارو. قرص زیر زبانی ایزوسورباید برای تخفیف یا جلوگیری از حملات آنژین محتمل مصرف می‌شود. قرص معمولی قرص جویدنی قرص طولانی رهش کپسول و کپسول طولانی رهش ایزوسورباید برای پیشگیری از حملات آنژین استفاده می‌شوند. چگونگی مصرف دارو را درست مطابق تجویز پزشک مصرف کنید. اگر مطمئن نیستید که چه شکلی از دارو را مصرف می‌کنید، قبل از استفاده از دارو با پزشکتان مشورت کنید. هر شکل از ایزوسورباید دستور مصرف خاص خودش را دارد:قرص زیر زبانی ایزوسورباید برای تخفیف یا جلوگیری از درد یک حمله آنژین مصرف می‌شود. این قرص‌ها را نباید بلعید، خرد کرد، یا جوید، بلکه باید در زیر زبان یا میان لب یا گونه و لثه‌های فوقانی قرار داد. وقتی قرص را در محل قرار داده‌اید، سیگار نکشید و چیزی نخورید و ننوشید. با آغاز درد آنژینی بنشینید و یک قرص را زیر زبان یا بین گونه و لثه بالایی قرار دهید. اگر احساس غش سرگیجه یا سیاهی رفتن چشم داشتید، چند نفس عمیق بکشید و سرتان را بین دو زانوی‌تان نگه دارید تا اینکه این احساس از بین برود. می‌توان هر ۵ دقیقه تا دوبار دیگر دارو را تکرار کرد. اگر پس از ۱۵ دقیقه با مصرف ۳ قرص دردتان برطرف نشد، با پزشکتان یا یک مرکز فوریت‌های پزشکی تماس بگیرید، یا از کسی بخواهید شما را فوراً به یک بخش فوریت‌های پزشکی برساند. اگر ایزوسورباید را برای پیشگیری از حمله آنژینی مصرف می‌کنید، ۱۵-۱۰ دقیقه پیش از هر فعالیت تنش‌زایی که قبلاً هم موجب حمله می‌شده است یک قرص زیر زبان بگذارید. ایزوسورباید را در یک محل خنک و خشک نگهداری کنید. این دارو در معرض هوا، گرما، و رطوبت فاسد میشود. قرص‌های جویدنی ایزوسورباید برای تخفیف یا جلوگیری از یک حمله آنژینی مصرف می‌شوند. این نوع قرص باید به خوبی جویده شود و برای ۱۲-۱ دقیقه در دهان نگه داشته شود تا از طریق مخاط دهان جذب شود. در صورت احساس سیاهی رفتن چشم غش یا سرگیجه چند نفس عمیق بکشید و سرتان را میان دو زانو نگه دارید تا این احساس رفع شود. دارو را می‌توان با فاصله ۵ دقیقه دو نوبت دیگر تکرار کرد (مجموعاً سه نوبت . اگر پس از ۱۵ دقیقه با سه قرص درد تسکین نیافت با پزشکتان یا یک مرکز فوریت‌های پزشکی تماس بگیرید، یا از کسی بخواهید شما را بلافاصله به بخش فوریت‌های یک بیمارستان برساند. اگر ایزوسورباید را برای پیشگیری از حمله آنژینی مصرف می‌کنید، ۱۵-۱۰ دقیقه پیش از هر فعالیت تنش‌زایی که قبلاً نیز موجب حمله شده است یک قرص را بجوید و در دهان نگاه دارید. این قرص می‌تواند به مدت یک ساعت از بروز درد آنژینی جلوگیری کند. قرص‌ها را در محل سرد و خشک نگهداری کنید. این دارو در معرض هوا، گرما و رطوبت فاسد می‌شود. انواع دیگر قرص و کپسول‌های ایزوسورباید را باید درسته همراه با یک لیوان پر از آب با معده خالی (یک ساعت قبل یا دو ساعت بعد از غذا) بلعید. این داروها را باید در محل سرد و خشک نگهداری کرد. اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که آن را به یاد آوردید مصرفش کنید. اگر کمتر از ۲ ساعت تا نوبت بعدی باقی مانده نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی معمولتان بازگردید. هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هر یک از علایم زیر با پزشکتان تماس بگیرید: تاری دید، خشکی دهان سردرد شدید، یا بثورات جلدی علایم مسمومیت در اثر مصرف بیش از حد ایزوسورباید عبارتند از: کبودی لب‌ها، بستر ناخن‌ها، و کف دست‌ها؛ سرگیجه شدید؛ احساس فشار در سر؛ مشکل در تنفس خستگی شدید؛ ضربان قلب تند؛ تب و تشنج برخی از مصرف کنندگان ایزوسورباید همچنین ممکن است دچار سردرد خفیف برافروختگی صورت و گردن و تهوع شوند. با استفاده مداوم از دارو سردرد معمولاً طی چند روز تا چند هفته رفع خواهد شد. این سردردها را می‌توان با مسکن‌های معمولی تسکین داد. اگر این علایم مشکل‌ساز شوند یا نمی‌دانستید که برای تسکین سردردتان چه دارویی مصرف کنید با پزشکتان مشورت کنید.موارد احتیاط‌در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف ایزوسورباید، پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به هر نوع ماده غذایی نگهدارنده‌ها، یا رنگ‌های خوراکی ایزوسورباید، یا داروهای دیگر (به ویژه نیترات‌ها و نیتریت‌ها) بارداری یا شیردهی‌مصرف داروهای دیگر، به ویژه الکل داروهای پرفشاری خون یا دیگر داروهای قلبی سابقه یا ابتلا به خونریزی مغزی یا ضربه به سر اخیر، کم‌خونی گلودرد (افزایش فشار داخل چشم ، پرکاری تیروئید، مشکلات قلبی یا بیماری‌های کلیوی هنگام مصرف ایزوسورباید توصیه می‌شود به‌طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیر نظر داشته باشد.به آرامی از حالت نشسته یا خوابیده برخیزید تا دچار سرگیجه و سیاهی رفتن چشم نشوید.اگر سیگاری هستید، سیگار را ترک کنید. از پزشکتان بخواهید شما را به یک مشاور یا گروه ترک سیگار معرفی کند.یک برگه شناسایی پزشکی به همراه داشته باشید که نشان دهد ایزوسورباید مصرف می‌کنید.

BECLOMETHASONE INHALATION

BECLOMETHASONE INHALATION
در مورد این داروبکلومتازون استنشاقی به عنوان درمان نگهدارنده در افراد دچار آسم برونشیال مزمن تجویز می‌شود. استفاده منظم به رفع التهاب مزمن راه‌های هوایی و کاهش واکنش این مجاری به مواد محرک (یا حساسیت‌زا) کمک می‌کند. بکلومتازون با این سازوکار علایم آسم و دفعات حملات آسم را کاهش می‌دهد. بکلومتازون یک کورتیکواسترویید می‌باشد. چگونگی مصرف بر اساس شدت آسم بکلومتازون به مقدار روزی ۴-۲ پاف تجویز می‌شود. مهم است که آن را طبق دستور پزشک یا دستورالعمل روی برچسب دارو مصرف کنید. هیچگاه بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. چنانچه همزمان کورتیکواسترویید خوراکی مصرف نمی‌کنید، ممکن است شروع اثرات دارو تا یک ماه و اوج اثر دارو تا چند ماه به تأخیر بیافتد. مهم است که نوبت‌های مصرف دارو در فواصل مساوی در طی شبانه‌روز برنامه‌ریزی شود؛ مثلاً اگر قرار است روزی ۲ بار مصرف شود، ۸ صبح و ۸ شب و اگر قرار است روزی ۴ بار مصرف شود، هر ۶ ساعت از پزشکتان بخواهید در تعیین یک برنامه که با فعالیت‌های روزمره شما تداخل نداشته باشد، به شما کمک کند. بهتر است دارو هر روز در ساعت یکسانی مصرف شود. پیش از استفاده از افشانه برای بار اول آن را چک کنید. پزشکتان تعیین می‌کند که از یک وسیله موسوم به آسم‌یار هم همراه افشانه استفاده کنید یا اینکه با روش دهان باز یا دهان بسته از افشانه استفاده کنید. این وسیله باعث می‌شود تا دارو بهتر به مجاری هوایی برونشی برسد. پودر و کپسول‌های بکلومتازون برای استنشاق نیازمند یک وسیله خاص برای آزادسازی دارو است دستورالعمل روی جعبه را بخوانید یا چگونگی استفاده را از پزشکتان جویا شوید. روش دهان بسته کپسول دارو را ۵-۲ ثانیه تکان دهید. افشانه و کپسول متصل به آن را سر و ته بگیرید. قطعه دهانی را در دهان گذاشته لب‌هایتان را دورش محکم ببندید. به آرامی و کامل از راه بینی نفستان را بیرون دهید. به آرامی و عمیق دم انجام دهید و در همان زمان کپسول حاوی دارو را بر روی افشانه به پایین فشار دهید. قطعه دهانی را از دهان خارج کرده ولی نفستان را تا آنجا که ممکن است نگه دارید. در حالی که لب‌هایتان را جمع کرده‌اید از راه دهان نفستان را بیرون دهید. اگر در هر نوبت ۲ پاف لازم دارید، دو دقیقه تا پاف بعدی صبر کنید. روش دهان باز: کپسول دارو را ۵-۲ ثانیه تکان دهید.افشانه و کپسول متصل به آن را سر و ته بگیرید. قطعه دهانی را حدوداً به اندازه عرض دو انگشت از دهان کاملاً بازتان فاصله بگیرید. کپسول را صاف نگه دارید. پس از یک بازدم عمیق به آرامی از راه دهان نفس بگیرید و در همان زمان کپسول را به افشانه فشار دهید. به دم ادامه دهید. چشم‌هایتان را ببندید تا چیزی از اسپری واردشان نشود؛ چرا که ممکن است موجب تاری دید مختصری شود.در انتهای دم نفستان را تا آنجا که می‌توانید نگاه دارید، و سپس در حالی که لب‌های خود را جمع کرده‌اید از راه دهان نفستان را بیرون دهید. اگر در هر نوبت ۲ پاف لازم دارید، دو دقیقه تا پاف بعدی صبر کنید. پس از استفاده از دارو، به هر کدام از روش‌های فوق برای جلوگیری از خشونت صدا و عفونت‌های دهانی دهانتان را با آب کاملاً بشویید. آب را قورت ندهید. روزی یکبار قطعه دهانی پلاستیکی و پوشش آن را زیر آب گرم بشویید و پیش از استفاده مجدد خشک کنید. تا این افشانه خشک شود در صورت نیاز از افشانه دیگری استفاده کنید. هفته‌ای دو بار قطعه دهانی پلاستیکی را با مایع ظرفشویی و آب گرم بشویید و کاملاً آب بکشید و خشک کنید. یک راه ساده برای تخمین مقدار داروی باقیمانده در کپسول محتوی دارو این است که کپسول را در یک ظرف آب بگذاریم و ببینیم چقدرش در آب فرو می‌رود (شکل را ببینید). اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که آن را به یاد آوردید، مصرفش کنید. نوبت‌های باقیمانده در آن روز را با فواصل مساوی مصرف کنید. هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هریک از علایم زیر، مصرف بکلومتازون را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید: پلاک‌های سفید نرم در دهان یا گلو؛ درد دهان یا گلو هنگام خوردن و آشامیدن افزایش خس‌خس سینه احساس سفتی و گرفتگی در قفسه سینه یا مشکل در تنفس موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف بکلومتازون پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به کورتیکواستروییدها، سایر داروها، غذاها، نگهدارنده‌ها، و رنگ‌های خوراکی مصرف داروهای دیگر به ویژه کورتیکواستروییدها.سابقه یا ابتلا به سل یا پوکی استخوان هنگام مصرف بکلومتازون توصیه می‌شود به‌طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیر نظر داشته باشد. گاهی افشانه را همراه خود ببرید تا پزشک چگونگی استفاده شما را از آن ببیند. در صورتی که یک دستگاه اندازه‌گیری حداکثر جریان هوای تنفسی در خانه دارید، مقادیر اندازه‌گیری شده را در یک دفترچه ثبت کنید. اگر دچار استرس غیرمعمول مثل جراحی آسیب بدنی یا عفونت هستید؛ علایم آسم‌تان بهبود نداشته است علایم‌تان بدتر شده است یا علایمی از عفونت دهانی یا حلقی دارید با پزشکتان مشورت کنید.در صورتی که افشانه شما قابل پر کردن مجدد است پس از اتمام دارو آن را دور نیاندازید. حتی اگر برای یک حمله آسمی داروهایی دیگر مصرف می‌کنید، استفاده از بکلومتازون را ادامه دهید، مگر آنکه پزشکتان دستور دیگری داده باشد. پیش از انجام جراحی کارهای دندانپزشکی یا واکسیناسیون سایر پزشکان را از اینکه بکلومتازون مصرف می‌کنید مطلع سازید. اگر تا به حال به آبله مرغان و سرخک مبتلا نشده‌اید و واکسن آنها را هم نزده‌اید، از تماس نزدیک با افراد مبتلا به این دو بیماری اجتناب کنید. در صورتی که فکر می‌کنید با این افراد مواجهه داشته‌اید با پزشکتان مشورت کنید.یک برگه شناسایی پزشک همراه داشته باشید که نشان دهد بکلومتازون مصرف می‌کنید.
توجه داشته باشید که اگر کپسول و افشانه سرد باشند، ممکن است مقدار کامل دارو به شما نرسد. اگر مقدار معمول دارو به شکل استنشاقی برایتان مؤثر نیست ممکن است به‌طور موقت به کورتیکواسترویید خوراکی نیاز داشته باشید. افشانه را دور از دسترس کودکان و دور از حرارت نگاه دارید هنگام مصرف بکلومتازون نباید از آن برای درمان یک حمله آسمی استفاده کنید. پیش از هماهنگی با پزشکتان آن را قطع کنید.

BUSPIRONE

در مورد این داروبوسپیرون برای کاهش علایم اختلالات اضطرابی یا درمان کوتاه مدت اضطراب تجویز می‌شود. این دارو در مقایسه با سایر داروهای ضد اضطراب خواب‌آلودگی کمتری ایجاد می‌کند، ولی یک تا دو هفته طول می‌کشد تا اثراتش آغاز شود. چگونگی مصرف بوسپیرون معمولاً ۲ تا ۳ نوبت در روز تجویز می‌شود. بنابراین توجه خاص لازم است تا نوبت‌های مصرف دارو فراموش نشود. این دارو را می‌توان با یا بدون غذا مصرف کرد. قرص‌های آن را در صورت نیاز می‌توان خرد کرد. هیچ‌گاه کمتر یا بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که به یاد آورید، مصرفش کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه منظم دارویی‌تان باز گردید. مقدار دارو را دو برابر نکنید. هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هر یک از علایم زیر مصرف بوسپیرون را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید: گیجی یا افت قوای ذهنی گلو درد یا تب ضعف عضلانی انقباضات غیرارادی احساس گزگز، درد یا بی‌حسی در دست‌ها یا پاها؛ خواب‌آلودگی شدید؛ تهوع و استفراغ انقباض مردمک‌ها. علایم زیر ممکن است رخ دهند ولی فقط در صورتی که مشکل‌ساز شوند باید با پزشک در میان گذاشته شوند: سرگیجه یا سیاهی رفتن چشم خشکی دهان سردرد، تهوع بی‌قراری زنگ‌زدن گوش بی‌خوابی یا رویاهای غیرطبیعی موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف بوسپیرون پزشکتان را مطلع سازید:حساسیت به بوسپیرون بارداری یا شیردهی مصرف داروهای دیگر، به‌ویژه الکل یا دیگر داروهایی که دستگاه اعصاب مرکزی را کند می‌کنند (آرامبخش‌ها، ضد افسردگی‌ها یا ضد تشنج‌ها)؛ دیگوکسین مهارکننده‌های مونوآمین‌اکسیداز (فورازولیدون پروکاربازین یا سلژیلین . مصرف داروهای گیاهی یا دیگر داروهای فرعی برای درمان اضطراب اختلال خواب یا افسردگی
سابقه یا ابتلا به سوءمصرف موادمخدر و یا بیماری کلیوی یا کبدی هنگام مصرف بوسپیرون توصیه می‌شود به‌طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیرنظر داشته باشد. تا پیش از مشخص شدن واکنش بدنتان نسبت به این دارو در هنگام رانندگی و کار با وسایل خطرناک احتیاط کنید. این دارو در برخی افراد موج خواب‌آلودگی و کاهش هوشیاری می‌شود. اگر مشکوک به مصرف بیش از حد بودید، تقاضای کمک پزشکی کنید. اگر دچار افکار یا احساسات عجیب شدید با پزشکتان مشورت کنید. یک برگه شناسایی پزشکی همراه داشته باشید که نشان دهد بوسپیرون مصرف می‌کنید. بوسپیرون را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگه دارید و در این شرایط بوسپیرون فاسد می‌شود). بوسپیرون تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید. هنگام مصرف بوسپیرون نبایدالکل بنوشید.بدون مشورت با پزشکتان هیچ دارویی برای خواب اضطراب یا افسردگی مصرف کنید.

PAROXETINE

در مورد این داروپاروکستین یک داروی ضد افسردگی است این دارو برای کاهش علایم افسردگی نظیر تغییرات اشتها، تغییرات در الگوی خواب تشویش و اضطراب از دست‌دادن کشش و تمایل به فعالیت‌های روزمره کاهش میل جنسی تفکر کُند یا اختلال در تمرکز،یا افکار خودکشی یا اقدام به خودکشی ، تجویز می‌شود. پاروکستین یک مهارکننده بازجذب سروتونین است چگونگی مصرف‌پاروکستین روزی یک نوبت مصرف می‌شود. این دارو را می‌توان صبح قبل از هر کاری (تا فراموش نکنید) یا شب پیش از خوابیدن مصرف نمود. هیچ‌گاه کمتر یا بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. برای جلوگیری از ناراحت کردن معده می‌توانید دارو را با غذا بخورید. اگر یک نوبت را فراموش کردید، اگر حداکثر تا یک ساعت بعد آن را به یاد آورید مصرفش کنید؛ در غیر این صورت نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی معمولتان بازگردید.هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هر یک از علایم نادر ولی جدی زیر، مصرف پاروکستین را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید؛ ضعف یا درد عضلانی بثورات جلدی یا کهیر؛ تشویش کاهش در حرکات بدن مشکل در صحبت کردن ناتوانی در حرکت دادن چشم‌ها؛ فقدان انرژی افزایش تعریق تشنگی شدید؛ اسهال تغییرات خلقی یا رفتاری ضربان قلب بسیار تند؛ یا احساس خارج از کنترل بودن علایم زیر ممکن است رخ دهند، ولی فقط اگر مشکل‌ساز شدند نیاز است با پزشک درمیان گذاشته شوند: اضطراب تشویش خواب‌آلودگی خشکی دهان تهوع اضطراب ضربان قلب تند یا نامنظم مشکل در به خواب رفتن مشکل در ادرار کردن کاهش میل یا توانایی جنسی احساس گرما یا حرارت برافروختگی یا قرمزی پوست افزایش یا کاهش اشتها، افزایش یا کاهش وزن موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف پاروکستین پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به پاروکستین یا دیگر مهارکننده‌های بازجذب سروتونین بارداری یا شیردهی‌مصرف داروهای دیگر، به ویژه ضد انعقادهای خوراکی (وارفارین ، الکل مسکن‌های تجویز شده توسط پزشک آرامبخش‌ها، داروهای ضد افسردگی شل‌کننده‌های عضلانی داروهای ضد تشنج یا مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز نظیر فورازولیدون ایزوکربوکسازید، فنلزین پروکاربازین سلژیلین یا ترانیل سیپرومین مصرف پاروکستین در حالی که همزمان مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز مصرف می‌کنید یا کمتر از ۲ هفته است که مصرف چنین داروهایی را قطع کرده‌اید، ممکن است موجب گیجی افزایش ناگهانی دمای بدن افزاش شدید فشارخون و بروز تشنج شود. سابقه یا ابتلا به بیماری‌های کلیوی یا کبدی یا دچار سوءمصرف مواد. هنگام مصرف پاروکستین توصیه می‌شود به‌طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیرنظر داشته باشد. ممکن است تا ۴ هفته طول بکشد تا اثر دارو ظاهر شود و به حداکثر برسد؛ ممکن است بخواهید در طی این مدت پزشکتان را ملاقات کنید. تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به این دارو، هنگام رانندگی یا کار با وسایل خطرناک احتیاط کنید. این دارو در برخی افراد موجب خواب‌آلودگی و کاهش سطح هوشیاری می‌شود.برای تسکین خشکی دهان از آدامس یا آب‌نبات‌های بدون قند استفاده کنید یا چند جرعه آب بنوشید. اگر این مشکل بیش از ۲ هفته ادامه پیدا کرد با پزشکتان مشورت کنید. از حالت خوابیده به نشسته یا ایستاده و نشسته به ایستاده به آرامی تغییر وضعیت دهید؛ در غیر این صورت ممکن است دچار سرگیجه و سیاهی رفتن چشم شوید. یک برگه شناسایی پزشکی که نشان دهد پاروکستین مصرف می‌کنید، همراه داشته باشید.
پاروکستین را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط پاروکستین فاسد می‌شود). پاروکستین تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید. هنگام مصرف پاروکستین نبایدنوشابه‌های الکل بنوشید یا از داروهای آرامبخش دیگری استفاده کنید.

PROPRANOLOL

در مورد این دارو پروپرانولول به علل گوناگونی مثل کاهش فشارخون تسکین درد قلبی پیشگیری از سردردهای میگرنی و درمان بی‌نظمی ضربان قلب تجویز می‌شود. همچنین برای جلوگیری از دومین حمله قلبی در افرادی که یک بار دچار قلبی شده‌اند، کاربرد دارد. ممکن است در شرایط دیگری نیز پزشکتان این دارو را برایتان تجویز کند. به همین علت آن را را یک مسدودکننده بتا می‌شناسند. با مسدودکردن این تکانه‌ها، به قلب کمک می‌کند تا منظم‌تر و مؤثرتر بزند و در نتیجه بار کاری قلب کاهش یابد. چگونگی مصرف مقادیر متفاوتی از پروپرانولول برای علل مختلف تجویز می‌شود. شکل طولانی اثر پروپرانولول معمولاً روزی یک بار مصرف می‌شود. مهم است که دارو را هر روز ساعت معینی بخورید. معمولاً بهتر است دارو را صبح پیش از صبحانه مصرف کنید تا فراموش نکنید. پروپرانولول را می‌توان با یا بدون غذا مصرف کرد. هر روز پیش از خوردن پروپرانولول نبضتان را بشمارید و فشارتان را اندازه بگیرید اگر کمتر از ۶۰ در دقیقه بود، یا فشار سیستولی (عدد بالایی کمتر از ۹۰ میلی‌متر جیوه بود، پیش از خوردن داروی آن روز با پزشکتان مشورت کنید. هیچگاه بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که به یاد آوردید مصرفش کنید. البته اگر کمتر از ۸ ساعت تا نوبت بعدی مصرف دارو رسیده است نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه منظم دارویی‌تان بازگردید. اگر بیش از یک نوبت در روز پروپرانولول مصرف می‌کنید، اگر تقریباً موقع نوبت بعدی مصرف دارو رسیده است نوبت فراموش شده را مصرف نکنید. مقدار دارو را دو برابر نکنید و دارو را بدون هماهنگی با پزشکتان قطع نکنید. با قطع مصرف پروپرانولول ممکن است در معرض خطر یک حمله قلبی باشید. در اکثر مواردی که پروپرانولول تجویز می‌شود، بیماری را مهار می‌کند و نه درمان و این بدین معناست که ممکن است لازم باشد چندین سال یا تا پایان زندگی آن را مصرف کنید. هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هر یک از علایم نادر ولی جدی زیر، مصرف آتنولول را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید: اشکال در تنفس تنگی نفس یا خس‌خس سینه سرد شدن کف دست و پا؛ ضربان قلب زیر۶۰ در دقیقه سرگیجه یا سیاهی رفتن چشم در هنگام بلند شدن از حالت خوابیده با نشسته با تورم دست‌ها و پاها یا افزایش وزن ناگهانی (۱/۵ کیلو در ۴۸-۲۸ ساعت ؛ افسردگی گیجی یا توهم (شنیدن دیدن یا احساس چیزهایی که وجود ندارند)؛ درد قفسه سینه مفاصل یا کمر؛ تب گلودرد؛ بثورات جلدی یا هرگونه کبودی که یا خونریزی غیرعادی نشانه‌های زیر تا هنگام عادت کردن بدنتان با دارو ممکن است مشاهده شوند: خواب آلودگی خستگی مشکل در خوابیدن اضطراب یبوست یا اسهال کابوس یا کاهش توانایی جنسی اگر این علایم ادامه یافتند یا مشکل ساز شدند، وضعیت را با پزشکتان در میان بگذارید. موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف آتنولول پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به آتنولول یا دیگر داروهای مسدودکننده بتا بارداری یا شیردهی‌مصرف داروهای دیگر، به ویژه تزریقات حساسیت‌زدایی کافئین داروهای آسم (آمینوفیلین دیفیلین اکستریفیلین تئوفیلین ، داروهای دیابت (انسولین داروهای خوراکی پایین‌آورنده قند)، دیگر داروهای کاهنده فشار خون (مسدود کننده‌های کانال‌های کلسیمی کلونیدین گوانابنز)، کوکائین یا مهارکننده‌های مونوآمین‌اکسیداز (فورازولیدون ایزوکاربوکسازید، فنلزین سلجیلین ترانیل سیپرومین پروکاربازین .سابقه یا ابتلا به حساسیت آسم یا آمفی‌زم مشکلات احتقانی قلب بیماری قند؛ پرکاری تیرویید؛ افسردگی یا بیماری‌های کلیوی یا کبدی اگر بیماری قند دارید، پروپرانولول ممکن است قند خون شما را افزایش دهد و نیز ممکن است علایم افت قند خون را مخفی کند. اگر دچار حساسیت باشید با مصرف پروپرانولول واکنش‌های حساسیتی‌تان ممکن است تشدید شود. هنگام مصرف پروپرانولول توصیه می‌شود به طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودیتان را زیر نظر داشته‌باشید. در مورد میزان فعالیت قابل قبول براساس وضعیت بدنی‌تان با پزشکتان مشورت کنید. پروپرانولول ممکن است درد قفسه سینه را کاهش دهد یا از آن جلوگیری کند و در نتیجه باعث شود تا از آن حد که برایتان بی‌خطر است فعال‌تر باشید. که این خود موجب درد قفسه سینه و علایم جدی دیگر می‌شود.وزن‌تان را نسبت به قد و استخوان‌بندی‌تان در یک محدوده مناسب نگه دارید. در صورت نیاز برای کاهش وزن از پزشکتان کمک بگیرید. اگر برای کاهش فشار خون پروپرانولول مصرف می‌کنید، مصرف سدیم (نمک خود را محدود کنید. از پزشکتان درخواست کنید دستورات تغذیه‌ای در اختیارتان بگذارد یا شما را به یک متخصص تغذیه معرفی کند. اگر سیگاری هستید، سیگار را ترک کنید، از پزشکتان بخواهید شما را به یک مشاور یا گروه ترک سیگار معرف کند.الکل ننوشید.از وضعیت خوابیده به نشسته یا ایستاده و یا از حالت نشسته به ایستاده آرام تغییر وضعیت دهید تا دچار سرگیجه سیاهی رفتن چشم یا غش نشوید. در هوای سرد لباس گرمتر بپوشید،چرا که پروپرانولول ممکن است شمارا به سرما حساستر کند.
قرص‌های طولانی رهش را یکجا ببلعید؛ آن‌ها را نشکنید یا خرد نکنید. قرص‌های معمولی را در صورت مشکل در بلع می‌توانید خرد کرده و با نصف قاشق مربا یا پودینگ مخلوط کنید. محلول خوراکی را با مقداری نوشیدنی یا غذای نیمه جامد مخلوط کرده سپس استفاده کنید.
برای روزهای تعطیل مقدارکافی دارو در دسترس داشته باشید. یک برگه شناسایی پزشکی که نشان دهد پروپرانولول مصرف می‌کنید به همراه داشته باشید.
پزشکان دیگر را از اینکه پروپرانولول مصرف می‌کنید مطلع سازید؛ زیرا ممکن است بر روی برخی آزمون‌های آزمایشگاهی اثر بگذارد یا موجب بروز واکنش به دنبال تزریقات مربوط به حساسیت‌زدایی شود. پروپرانولول را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نورمستقیم و حرارت مرطوب نگه دارید (در این شرایط پروپرانولول فاسد می‌شود). هنگام مصرف پروپرانولول نباید تا مشخص‌شدن پاسخ بدنتان به دارو رانندگی کنید یا با وسایل خطرناک کار کنید. اگر خواب‌آلودگی یا سرگیجه مشکل ساز شد، با پزشکتان مشورت کنید.بدون مشورت با پزشکتان دارویی مصرف کنید؛ به ویژه داروهای محرک و داروهای سرفه یا سرماخوردگی که بدون تجویز پزشک قابل تهیه هستند.

PENTOXIFYLLINE

در مورد این دارو پنتوکسیفیلین برای درمان بیماری عروق محیطی تجویز می‌شود. این دارو درد شبه اسپاسم در ماهیچه‌های ساق پا را که در اثر خونرسانی ضعیف به ماهیچه‌های پا ایجاد می‌شود، کاهش می‌دهد. ممکن است چند هفته طول بکشد تا اثرات پنتوکسیفیلین ظاهر شود. باوجودیکه این دارو علایم بیماری را کاهش می‌دهد، اما جایگزینی برای هرگونه مداخلات جراحی لازم مثل بای‌پس یا برداشتن انسداد شریانی نمی‌باشد. چگونگی مصرف پنتوکسیفیلین معمولاً روزی ۳ نوبت آنهم همراه غذا (برای جلوگیری از ناراحتی معده مصرف می‌شود. قرص‌ها را درسته ببلعید؛ آن‌ها را نشکنید، خرد نکنید و نجوید. مهم است که دارو هر روز رأس ساعت معینی مصرف شود. هیچگاه بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که آن را به یاد آوردید مصرفش کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده‌است نوبت را فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی معمولتان بازگردید. مقدار دارو را دو برابر نکنید. هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هریک از علایم زیر مصرف پنتوکسیفیلین را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید: بی‌نظمی ضربان قلب درد قفسه سینه خواب‌آلودگی گرگرفتگی غش تشویش شدید، یا تشنج علایمی که ممکن است رخ دهند ولی فقط اگر مشکل ساز شوند نیاز است به اطلاع پزشک برسند عبارتند از: سرگیجه سردرد، تهوع یا استفراغ یا احساس ناراحتی در معده موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف پنتوکسیفیلین پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به پنتوکسیفیلین یا داروهای دیگر. بارداری یا شیردهی مصرف داروهای دیگر، به ویژه ضدانعقاد (رقیق کننده‌های خون نظیر وارفارین ؛ داروهای ضدپلاکتی (دیپیریدامول ؛ سایمتیدین داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (مثل دیفلونیزال فنوپروفن ایندومتاسین مفتامیک اسید، فنیل بوتازون و سولینداک ؛ داروهای ضد تشنج (دیوالپروئکس والپروئیک‌اسید)؛ یا گشادکننده‌های برونشی (گزانتین‌ها) سابقه یا ابتلا به هر مشکل بدنی که با افزایش خطر خونریزی همراه باشد، یا بیماری‌های کلیوی یا کبدی عادت به مصرف توتون یا تنباکو. نیکوتین رگ‌های خونی را تنگ می‌کند، بنابراین مشکلی را که به خاطرش پنتوکسیفیلین تجویز شده بدتر خواهد کرد. هنگام مصرف پنتوکسیفیلین توصیه می‌شود به طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیرنظر داشته باشد.پیش از مصرف هر نوع دارویی اعم از داروهای مجاز بدون نسخه ویتامین‌ها و داروهای گیاهی با پزشکتان مشورت کنید. یک برگ شناسایی پزشکی همراه داشته باشید که نشان دهد پنتوکسیفیلین مصرف می‌کنید. پنتوکسیفیلین را دور از دسترس کودکان دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگهداری کنید (پنتوکسیفیلین در این شرایط فاسد می‌شود). پنتوکسیفیلین تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید. هنگام مصرف پنتوکسیفیلین نباید سیگار بکشید. نیکوتین رگ‌های خونی را تنگ می‌کند. مصرف دارو را به یکباره قطع کنید. اول با پزشکتان مشورت کنید.

PENICILLIN – G

در مورد این داروپنی‌سیلین جی (G) یک آنتی‌بیوتیک رایج است این دارو برای درمان انواع گوناگونی از بیماری‌های عفونی مثل عفونت‌های بافت نرم و تنفسی ناشی از باکتری‌ها مصرف می‌شود. همچنین این دارو می‌تواند از تب روماتیسمی جلوگیری کند.چگونگی مصرف پنی‌سیلین جی (G) باید با شکم خالی یک ساعت قبل یا دو ساعت پس از غذا، خورده شود تا بهتر جذب شود. نوشابه‌های گازدار یا اسیدی (مثل آب پرتقال جذب این آنتی‌بیوتیک را کاهش می‌دهند. بهتر است پنی‌سیلین جی (G) در طی شبانه‌روز در نوبت‌هایی با فواصل یکسان مصرف شود تا سطح آن در خون ثابت باقی بماند. مثلاً، اگر لازم است روزی ۴ نوبت پنی‌سیلین جی (G) مصرف کنید، هر ۶ ساعت (مثلاً ۱۲ ظهر، ۶ عصر، ۱۲ شب و ۶ صبح . اگر این با برنامه کاری یا خواب شما تداخل دارد، برای تعیین یک برنامه دارویی مناسب‌تر از پزشکتان کمک بخواهید. مهم است که دارو سر وقت و به طور کامل مصرف شود، حتی اگر احساس بهبودی دارید. اگر پیش از اتمام دارو، مصرفش را قطع کنید، علایم‌تان ممکن است مجدداً عود کنند. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که به یاد آوردید. مصرفش کنید. البته اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی معمولتان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید.هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هر یک از علایم زیر بلافاصله با پزشکتان تماس بگیرید: کبودی یا خونریزی غیر عادی اسهال شدید یا اسهال خفیف و مداوم افزایش تب دل پیچه بثورات جلدی سردرد، تهوع و استفراغ گلودرد یا سوزش زبان خارش یا ترشح واژن یا پلاک‌های سفید در دهان یا روی زبان یک پاسخ حساسیتی نادر به پنی‌سیلین جی (G) آنافیلاکسی است که نیاز به توجه و مراقبت فوری پزشکی دارد. از آنجا که آنافیلاکسی به سرعت پیشرفت می‌کند، در صورت بروز تورم لب‌ها و اطراف چشم‌ها؛ بثورات جلدی یا تورم‌های پوستی تب غش ناگهانی ضربان قلب تند؛ یا خس‌خس سینه یا مشکل در تنفس مصرف دارو را متوقف ساخته با یک مرکز خدمات اورژانس پزشکی تماس بگیرید. موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف پنی‌سیلین جی (G) ، پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به هر نوع ماده غذایی نگهدارنده‌ها، رنگ‌های خوراکی یا داروهای دیگر، به ویژه آنتی‌بیوتیک‌ها (پنی‌سلین‌ها، سفالوسپورین‌ها) بارداری یا شیردهی‌مصرف داروهای دیگر، به ویژه داروهای ضدالتهابی استروئیدی (مثل ایبوپروفن آسپیرین ، داروهای ضد انعقاد (رقیق‌کننده‌های خون نظیر وارفارین ، متوترکسات داروهای نقرس (پروبنسید)، داروهای کاهنده کلسترول خون (کلستیرامین کلستیپول ، و آنتی‌بیوتیک‌های دیگر (آمینوگلیکوزیدها، اریترومایسین تتراسایکلین‌ها) هنگام مصرف پنی‌سیلین‌جی (G) توصیه می‌شود حتی در صورت احساس بهبودی دارو را تا آخر مصرف کنید تا عفونت بدنتان درمان شده از عود بیماری جلوگیری شود. اگر کلستیرامین یا کلسیتپول مصرف می‌کنید پنی‌سیلین جی (G) را یک ساعت قبل یا دو ساعت پس از مصرف آنها بخورید (این دو دارو از داروهای کاهنده کلسترول خون هستند). برای کمک به جلوگیری از اسهال به دنبال مصرف این دارو، ماست بخورید.پنی‌سیلین جی (G) را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط پنی‌سیلین جی (G) فاسد می‌شود). سوسپانسیون پنی‌سیلین جی (G) را پس از آماده کردن در یخچال نگهداری کنید؛ و قبل از مصرف آن شیشه دارو را به خوبی تکان دهید.از قطره‌چکان یا پیمانه داخل جعبه دارو برای اندازه‌گیری مقدار دارو استفاده کنید. اگر ظرف ۳ روز استفاده از این دارو احساس بهبود نداشتید، با پزشکتان مشورت کنید.هنگام مصرف پنی‌سیلین جی (G) نباید از این دارو به دیگران بدهید؛ آنها ممکن است نسبت به این دارو واکنش حساسیتی نشان دهند.
دارو را پس از تاریخ مصرفش استفاده کنید. پیش از اتمام دارو، مصرفش را قطع کنید؛ مگر به دستور پزشکتان

‌PENICILLIN – V

در مورد این داروپنی‌سیلین وی (V) یک آنتی‌بیوتیک رایج است این دارو برای درمان انواع گوناگونی از بیماری‌های عفونی مثل عفونت‌های بافت نرم و تنفسی ناشی از باکتری‌ها مصرف می‌شود. همچنین این دارو می‌تواند از تب روماتیسمی جلوگیری کند. چگونگی مصرف پنی‌سیلین وی (V) را می‌توان با یا بدون غذا مصرف کرد. بهتر است پنی‌سیلین وی (V) در طی شبانه‌روز در نوبت‌هایی با فواصل یکسان مصرف شود تا سطح آن در خون ثابت باقی بماند. مثلاً، اگر لازم است روزی ۴ نوبت پنی‌سیلین وی (V) مصرف کنید، هر ۶ ساعت (مثلاً ۱۲ ظهر، ۶ عصر، ۱۲ شب و ۶ صبح . اگر این زمانبندی با برنامه کاری یا خواب شما تداخل دارد، برای تعیین یک برنامه دارویی مناسب‌تر از پزشکتان کمک بخواهید. مهم است که دارو سر وقت و به طور کامل مصرف شود، حتی اگر احساس بهبودی دارید. اگر پیش از اتمام دارو، مصرفش را قطع کنید، علایم‌تان ممکن است مجدداً عود کنند. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که به یاد آوردید. مصرفش کنید. البته اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی معمولتان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید. هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هر یک از علایم زیر بلافاصله با پزشکتان تماس بگیرید: کبودی یا خونریزی غیر عادی اسهال شدید یا اسهال خفیف و مداوم افزایش تب دل پیچه بثورات جلدی سردرد، تهوع و استفراغ گلودرد یا سوزش زبان خارش یا ترشح واژن یا پلاک‌های سفید در دهان یا روی زبان یک پاسخ حساسیتی نادر به پنی‌سیلین وی (V) آنافیلاکسی است که نیاز به توجه و مراقبت فوری پزشکی دارد. از آنجائیکه آنافیلاکسی به سرعت پیشرفت می‌کند، در صورت بروز تورم لب‌ها و اطراف چشم‌ها؛ بثورات جلدی یا تورم‌های پوستی تب غش ناگهانی ضربان قلب تند؛ یا خس‌خس سینه یا مشکل در تنفس مصرف دارو را متوقف ساخته با یک مرکز خدمات اورژانس پزشکی تماس بگیرید. موارد احتیاط‌در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف پنی‌سیلین وی (V) ، پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به هر نوع ماده غذایی نگهدارنده‌ها، رنگ‌های خوراکی یا داروهای دیگر، به ویژه آنتی‌بیوتیک‌ها (پنی‌سلین‌ها، سفالوسپورین‌ها) بارداری یا شیردهی مصرف داروهای دیگر، به ویژه داروهای ضدالتهابی استروئیدی (مثل ایبوپروفن آسپیرین ، داروهای ضد انعقاد (رقیق‌کننده‌های خون نظیر وارفارین ، متوترکسات داروهای نقرس (پروبنسید)، قرص‌های ضد بارداری حاوی استروژن (پنی‌سیلین وی (V) ممکن است اثر این قرص‌ها را کاهش دهد).هنگام مصرف پنی‌سیلین وی (V) توصیه می‌شود حتی در صورت احساس بهبودی دارو را تا آخر مصرف کنید تا عفونت بدنتان درمان شده از عود بیماری جلوگیری شود. پس از اتمام دوره مصرف پنی‌سیلین وی (V) حداقل تا یک دوره ماهانه کامل از یک وسیله جلوگیری اضافی نظیر کاندوم یا ژل‌های اسپرم‌کش نیز استفاده کنید. برای کمک به جلوگیری از اسهال به دنبال مصرف این دارو، ماست بخورید.پنی‌سیلین وی (V) را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط پنی‌سیلین وی (V) فاسد می‌شود). سوسپانسیون پنی‌سیلین وی (V) را پس از آماده کردن در یخچال نگهداری کنید؛ و قبل از مصرف آن شیشه دارو را به خوبی تکان دهید. از قطره‌چکان یا پیمانه داخل جعبه دارو برای اندازه‌گیری مقدار دارو استفاده کنید. اگر ظرف ۳ روز استفاده از این دارو احساس بهبود نداشتید، با پزشکتان مشورت کنید. هنگام مصرف پنی‌سیلین وی (V) نباید از این دارو به دیگران بدهید؛ آنها ممکن است نسبت به این دارو واکنش حساسیتی نشان دهند.
دارو را پس از تاریخ مصرفش استفاده کنید. پیش از اتمام دارو، مصرفش را قطع کنید؛ مگر به دستور پزشکتان

TAMOXIFEN

در مورد این داروتاموکسیفن یک داروی ضد سرطان است که برای درمان سرطان پستان تجویز می‌شود. در مواردی که سرطان به سایر نقاط بدن نیز پخش شده باشد، استفاده می‌شود. این دارو به ویژه بر روی سرطان هایی که با استرژون تحریک می‌شوند مؤثر می‌باشد. چگونگی مصرف تاموکسیفن معمولاً روزی دوبار تجویز می‌شود. مهم است که دارو راس ساعت معینی مصرف شود. هیچگاه بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. اگر یک نوبت را فراموش کردید، نوبت فراموش شده را رها کنید. مقدار دارو را دو برابر نکنید و برنامه دارویی معمولتان را پیش بگیرید.هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هریک از علایم زیر مصرف تاموکسیفن را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید: لرزش دست عدم تعادل در هنگام راه رفتن گیجی تاری دید؛ افزایش درد استخوان حساسیت شکمی زردی پوست یا چشم‌ها؛ تنگی نفس درد یا تورم پاها؛ ضعف یا خواب آلودگی زن‌ها باید تغییر در ترشحات واژن خونریزی از واژن یا درد یا احساس فشار در ناحیه لگن را به پزشکان اطلاع دهند. علایم زیر ممکن است رخ دهند. اگر مشکل‌ساز شدند پزشکتان را مطلع سازید: گرگرفتگی ترشحات از واژن خارش در ناحیه تناسلی و افزایش وزن در خانم‌ها و کاهش میل جنسی یا ناتوانی جنسی در مردان هر دو جنس ممکن است دچار سردرد، تهوع و استفراغ خفیف و بثورات جلدی شوند. موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف تاموکسیفن پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به تاموکسیفن یا داروهای دیگر، مواد غذایی نگهدارنده‌ها، یا رنگ‌های خوراکی بارداری یا شیردهی مصرف داروهای دیگر، به‌ویژه آنتی اسیدها، سایمتیدین فاموتیدین رانیتیدین یا استروژن‌ها. سابقه یا ابتلا به آب مروارید، اختلالات بینایی یا خونی هنگام مصرف تاموکسیفن توصیه می‌شود به طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیرنظر داشته باشد. پزشکی که این دارو را تجویز می‌کند باید در شیمی درمانی با تجربه باشد. ممکن است لازم باشد قبل و در طی درمان با تاموکسیفن به طور دوره‌ای توسط یک چشم پزشک ازنظر وضعیت سلامت چشم‌ها معاینه شوید.قرص‌های پوشش‌دار را درسته ببلعید؛ آن‌ها را نشکنید و خرد نکنید. تاموکسیفن را با غذا مصرف کنید تا معده‌تان ناراحت نشود. اما حتی در صورت مشکل برای معده نیز دارو را قطع نکنید. اگر پس از مدت کوتاهی از خوردن تاموکسیفن استفراغ می‌کنید، با پزشکتان مشورت کنید. تا ۲-۱ ساعت پس از مصرف قرص‌های پوشش دار تاموکسیفین آنتی اسید نخورید.در زن‌ها از روش‌های ضدبارداری غیر هورمونی استفاده کنید، زیرا در طی درمان باروری افزایش می‌یابد. اگر مشکوک به بارداری هستید فوراً به پزشکتان اطلاع دهید.پیش از انجام هرگونه جراحی یا درمان‌های دیگر سایر پزشکان را از اینکه تاموکسیفن مصرف می‌کنید مطلع سازید. یک برگه شناسایی به همراه داشته باشید که نشان دهد تاموکسیفن مصرف می‌کنید. تاموکسیفن را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط تاموکسیفن فاسد می‌شود).تاموکسیفن تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید.هنگام مصرف تاموکسیفن نباید پیش از هماهنگی و مشورت با پزشکتان مصرف دارو را قطع کنید.

TRIAMTEREME HYDROCHLOROTIAZIDE

TRIAMTEREME HYDROCHLOROTIAZIDE
در مورد این دارو تریامترن هیدروکلروتیازید یک داروی مُدر رایج است این دارو مقدار مایعات دفعی از طریق ادرار را افزایش می‌دهد؛ در نتیجه با کاهش مایعات در گردش خون از فشار خون می‌کاهد. کاهش فشار خون خود موجب کاهش بار کاری قلب و شریان‌ها [ سرخرگ‌ها ] می‌شود. بالا باقی ماندن فشار خون به سرخرگ‌های مغز، قلب و کلیه‌ها آسیب می‌زند؛ که این آسیب خطر سکته مغزی نارسایی قلبی و نارسایی کلیوی را افزایش می‌دهد. هیدروکلروتیازید همچنین موجب دفع برخی مواد شیمیایی مثل سدیم و پتاسیم از بدن می‌شود. تریامترن به هیدروکلروتیازید اضافه می‌شود تا از دفع پتاسیم جلوگیری کند و آن را در بدن نگاه دارد. چگونگی مصرف برای جلوگیری از ناراحت شدن معده تریامترن هیدروکلروتیازید را می‌توان با غذا یا شیر خورد. سعی کنید دارو را هر روز ساعت معینی مصرف کنید تا فراموشش نکنید. اگر روزی یک نوبت تریامترن هیدروکلروتیازیدبرایتان تجویز شده است بهتر است دارو را اول روز یا وقتی که به توالت دسترسی دارید مصرف کنید. اگر به سبب خرید یا کاری خارج از خانه مصرف دارو را به تعویق انداخته‌اید، دارو (یا نوبت آخر دارو) را پیش از ساعت ۴ بعداز ظهر بخورید. این کمک می‌کند تا شب هنگام مجبور نشوید برای ادرار کردن از خواب برخیزید. اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که آن را به یاد آوردید مصرفش کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی معمولتان بازگردید. مقدار دارو را دو برابر نکنید.هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هر یک از علایم زیر با پزشکتان تماس بگیرید: واکنش‌های حساسیتی (بثورات جلدی ؛ خشکی دهان تشنگی شدید؛ ضربان قلب نامنظم گرفتگی‌های عضلانی تهوع یا استفراغ خستگی یا خواب‌آلودگی شدید؛ درد یا سوزش معده کبودی یا خونریزی غیرعادی مدفوع سیاه و قیری لکه‌های قرمز روی پوست دفع خون در ادرار یا مدفوع درد مفصلی کمردرد؛ زردی چشم‌ها یا پوست موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف تریامترن هیدروکلروتیازید، پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به تریامترن هیدروکلروتیازید یا دیگر داروهای مُدر تیازیدی داروهای حاوی سولفور؛ بومتانید؛ فوروسماید؛ یا داروهای مُدر دیگر نظیر مهارکننده‌های کربنیک آینداز (استازولامید)بارداری یا شیردهی‌مصرف داروهای دیگر، به ویژه دیگوکسین لیتیم ضد انعقادها (رقیق‌کننده‌های خون مهارکننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (مثل کاپتوپریل ، سیکلوسپورین شیر کم نمک مواد حاوی پتاسیم اسیدفولیک داروهای پایین آورنده کلسترول خون (کلستیرامین کلتیپول ، یا داروهای پرفشاری خون سابقه یا دچار بالا بودن پتاسیم خون نوروپاتی دیابتی یا بیماری‌های کلیوی یا کبدی هنگام مصرف تریامترن هیدروکلروتیازید توصیه می‌شود دارو را مطابق تجویز پزشک مصرف کنید. در مورد لزوم احتمالی کاهش وزن ترک سیگار، برنامه ورزشی یا تغییرات در برنامه غذایی (مثلاً کاهش مصرف نمک با پزشکتان مشورت کنید. به طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیر نظر داشته باشد. هر هفته (یا طبق زمانبدی مورد نظر پزشکتان فشار خون و وزنتان را اندازه‌گیری کرده در یک دفترچه یادداشت کنید تا در هر ملاقات آنها را به پزشکتان نشان دهید. اگر روش اندازه‌گیری فشار خون را نمی‌دانید از یک پزشک یا پرستار بخواهید آن را به شما بیاموزد. هرگونه افزایش یا کاهش وزن به مقدار ۲/۵ کیلوگرم را که طی یک هفته ایجاد شده باشد به اطلاع پزشکتان برسانید. پیش از مصرف هر داروی دیگر، حتی داروهای مجاز بدون نسخه یا داروهای گیاهی با پزشکتان مشورت کنید.از مواجهه بدون محافظت با نور خورشید بپرهیزید. از آفتاب ساعت ۱۰ صبح تا ۳ بعدازظهر و استفاده از وسایل برنزه کننده اجتناب کنید. هنگام مواجهه با آفتاب از یک کرم ضد آفتاب با قدرت محافظتی ((اِس پی اِف حداقل ۱۵ برای حفاظت مناطق در معرض نور استفاده کنید. هیدروکلروتیازید موجب حساسیت پوست به نور آفتاب می‌شود که می‌تواند منجر به آفتاب سوختگی شدید یا تغییر رنگ پوست در نواحی‌ای از پوست که در معرض آفتاب می‌باشد، گردد.
تریامترن هیدروکلروتیازید را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط هیدروکلروتیازید فاسد می‌شود). تریامترن هیدروکلروتیازید تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید. هنگام مصرف تریامترن هیدروکلروتیازید نبایداز حالت خوابیده به نشسته یا ایستاده یا نشسته به ایستاده سریع تغییر وضعیت دهید. برای جلوگیری از سیاهی رفتن چشم یا احساس غش به آرامی تغییر وضعیت دهید.الکل بنوشید، مدت طولانی سرپا بمانید، یا در هوای گرم ورزش کنید؛ چرا که ممکن است دچار سیاهی رفتن چشم یا غش شوید.حتی در صورت احساس بهبودی دارو را قطع کنید. این دارو بیشتر نقش کنترل کننده دارد تا نقش درمانی و ممکن است لازم باشد برای مدتی طولانی آن را مصرف کنید اگر سؤالی در مورد داروهایتان دارید از پزشکتان بپرسید.

TIMOLOL

در مورد این دارو تیمولول به علل گوناگونی مثل کاهش فشارخون درد قلبی پیشگیری از سردردهای میگرنی و درمانی بی‌نظمی ضربان قلب تجویز می‌شود. همچنین برای جلوگیری از دومین حمله قلبی در افرادی که یک بار دچار حمله قلبی شده‌اند، کاربرد دارد. ممکن است برای درمان بیماری‌های دیگری نیز پزشکتان این دارو را تجویز نماید؛ تیمولول با مسدودکردن برخی پیام‌های عصبی به بخش‌های خاصی از بدن عمل می‌کند؛ به همین علت آن را یک مسدودکننده بتا می‌شناسند. با مسدودکردن این پیام‌ها، تیمولول به قلب کمک می‌کند تا منظم‌تر بزند و در نتیجه بار کاری قلب کاهش یابد. چگونگی مصرف مقادیر متفاوتی از تیمولول برای علل مختلف تجویز می‌شود. تیمولول معمولاً روزی دو نوبت مصرف می‌شود. مهم است که دارو را هر روز سر ساعت معینی بخورید. تیمولول را می‌توان با یا بدون غذا مصرف کرد. هر روز پیش از خوردن تیمولول نبضتان را بشمارید و فشارخونتان را اندازه بگیرید (اگر این کار را بلد نیستید از یک پرستار یا پزشک بخواهید تا آن را به شمار بیاموزد). اگر نبضتان زیر ۶۰ در دقیقه یا فشارخون سیستولی (عدد بالایی اگر از ۹۰ میلی‌متر جیوه بود، پیش از خوردن داروی آن روز با پزشکتان مشورت کنید. هیچ‌گاه بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که آن را به یاد آورید مصرفش کنید. البته اگر تقریباً موقع نوبت بعدی مصرف دارو دوبرابر نکنید و دارو را بدون هماهنگی با پزشکتان قطع نکنید. با قطع مصرف تیمولول ممکن است در معرض خطر یک حمله قلبی باشید. در اکثر مواردی که تیمولول تجویز می‌شود، بیماری را مهار می‌کند و نه درمان و این بدین معناست که ممکن است لازم باشد چندین سال یا تا پایان زندگی آن را مصرف کنید. هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هر یک از علایم نادر ولی جدی زیر، مصرف تیمولول را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید: اشکال در تنفس تنگی نفس یا خس خس سینه سرد شدن کف دست و پا؛ ضربان قلب زیر۶۰ در دقیقه سرگیجه یا سیاهی رفتن چشم در هنگام بلند شدن از حالت خوابیده یا نشسته تورم دست‌ها و پاها یا افزایش وزن ناگهانی (۱/۵ کیلوگرم در ۴۸-۲۴ ساعت ؛ افسردگی گیجی یا توهم (شنیدن دیدن یا احساس چیزهایی که وجود ندارد)؛ درد قفسه سینه مفاصل یا کمر؛ تب گلودرد؛ بثورات جلدی یا هرگونه کبودی یا خونریزی غیرعادی نشانه‌های زیر تا هنگام عادت کردن بدنتان با دارو ممکن است مشاهده شوند: خواب‌آلودگی خستگی مشکل در خوابیدن اضطراب یبوست یا اسهال کابوس یا کاهش توانای جنسی اگر این علایم ادامه یافتند یا مشکل‌ساز شدند، وضعیت را با پزشکتان در میان بگذارید. موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف تیمولول پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به تیمولول یا دیگر داروهای مسدودکننده بتا بارداری و شیردهی مصرف داروهای دیگر، به ویژه تزریقات حساسیت‌زدایی کافئین داروهای آسم (آمینوفیلین دیفلین اکستریفیلین تئوفیلین ، داروهای دیابت (انسولین داروهای خوراکی پایین‌آورنده قند)، دیگر داروهای کاهنده فشارخون (مسدودکننده‌های کانال‌های کلسیمی کلونیدین گوانابنز)، کوکائین یا مهارکننده‌های مونوآمین‌اکسیداز (فورازولیدن ایزوکاربوکسازید، فنلزین پروکاربازین سلژیلین ترانیل سیپرومین .سابقه یا ابتلا به حساسیت آسم یا آمفیزیم مشکلات احتقانی قلب بیماری قند؛ پرکاری تیرویید؛ افسردگی یا بیماری‌های کلیوی یا کبدی اگر بیماری قند دارید، تیمولول ممکن است قندخون شما را افزایش دهد و نیز ممکن است علایم افت قندخون را مخفی کند. اگر دچار حساسیت باشید با مصرف تیمولول واکنش‌های حساسیت شما ممکن است تشدید شود. هنگام مصرف تیمولول توصیه می‌شود به‌طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودیتان را زیرنظر داشته باشد.در مورد میزان فعالیت قابل قبول براساس وضعیت بدنیتان با پزشکتان مشورت کنید تیمولول ممکن است درد قفسه سینه را کاهش دهد یا از آن جلوگیری کند و در نتیجه باعث شود تا از آن حد که برایتان بی‌خطر است فعال‌تر باشید. که این خود موجب درد قفسه سینه و علایم جدی دیگر می‌شود. وزنتان را نسبت به قد و استخوان‌بندیتان در یک محدوده مناسب نگاه دارید. در صورت نیاز برای کاهش وزن از پزشکتان کمک بگیرید. اگر برای کاهش فشارخون تیمولول مصرف می‌کنید، مصرف سدیم (نمک خود را محدود کنید. از پزشکتان درخواست کنید دستورات تغذیه‌ای در اختیارتان بگذارد یا شما را به یک متخصص تغذیه معرفی کنید. الکل ننوشید. از وضعیت خوابیده به نشسته یا ایستاده و یا از حالت نشسته به ایستاده آرام تغییر وضعیت دهید تا دچار سرگیجه سیاهی رفتن چشم یا غش نشوید. در هوای سرد لباس گرم‌تر بپوشید، چرا که تیمولول ممکن است شما را به سرما احساس‌تر کند.
برای روزهای تعطیل مقدار کافی دارو در دسترس داشته باشید. یک برگه شناسایی پزشکی که نشان دهد تیمولول مصرف می‌کنید به همراه داشته باشید. پزشکان دیگر را از این که تیمولول مطلع سازید؛ زیرا تیمولول ممکن است برروی برخی آزمون‌های آزمایشگاهی اثر بگذارد هنگام مصرف تیمولول نباید تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو رانندگی کنید یا با وسایل خطرناک کار کنید. اگر خواب‌آلودگی یا سرگیجه مشکل‌ساز شد، با پزشکتان مشورت کنید. بدون مشورت با پزشکتان دارویی مصرف کنید؛ به ویژه داروهای محرک و داروهای سرفه یا سرماخوردگی که بدون تجویز پزشک قابل تهیه هستند.

‌GEMFIBROZIL

در مورد این داروجمفیبروزیل دارویی است که برای پایین آوردن کلسترول لیپوپروتئین کم‌چگال (LDL) وتری‌گلسیریدها و افزایش سطح لیپوپروتئین پرچگال (LDL) درخون استفاده می‌شود. بنابراین جمفیبروزیل دارویی است که به جلوگیری از بیماری عروقی کرونری کمک می‌کند. این دارو بالا بودن سطح کلسترول خون را درمان نمی‌کند، بلکه فقط شرایط را کنترل می‌کند. برای افزایش تأثیر این دارو باید از دستورات پزشکتان مبنی‌بر کاهش دریافت اسیدهای چرب اشباع و کلسترول از طریق غذاها، پرداختن به ورزش به مقدار کافی کاهش وزن تا رسیدن به وزن مطلوب و ترک سیگار (اگر سیگاری هستید) پیروی کنید. چگونگی مصرف جمفیبروزیل باید روزی ۲ بار، ۳۰ دقیقه پیش از صبحانه و شام خورده شود. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که آن را به یاد آوردید، مصرفش کنید. مگر اینکه تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده باشد. مقدار دارو را دوبرابر نکنید. هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هر یک از علایم زیر مصرف جمفیبروزیل را قطع کرده با پزشکتان مشورت کنید: شکم درد شدید همراه با تهوع و استفراغ (سنگ کیسه صفرا)؛ درد عضلانی یا خستگی غیرعادی سرفه تب یا لرز؛ یا کمردرد. علایم زیر ممکن است رخ دهند ولی فقط اگر مشکل‌ساز شوند باید به اطلاع پزشک برسند: اسهال نفخ یبوست سوزش سردل تهوع سرگیجه سردرد یا بثورات جلدی موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف جمفیبروزیل پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به جمفیبروزیل بارداری یا شیردهی‌در حال مصرف داروهای دیگر، به ویژه لووستاتین یا ضد انعقادهای خوراکی (وارفارین سابقه یا ابتلا به مشکلات کیسه صفرا، سنگ کیسه صفرا، یا بیماری‌های کلیوی یا کبدی‌هنگام مصرف جمفیبروزیل توصیه می‌شود به طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیر نظر داشته باشد. اگر ظرف ۳ ماه درمان با این دارو پاسخی مشاهده نشود، پزشک معمولاً دارو را قطع می‌کند. از دستورات تغذیه‌ای و دیگر توصیه‌های پزشکتان پیروی کنید. پیش از هرگونه جراحی و نیز کارهای دندانپزشکی سایر پزشکان را از اینکه این دارو را مصرف می‌کنید مطلع سازید. جمفیبروزیل را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط جمفیبروزیل فاسد می‌شود).جمفیبروزیل تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان توالت دور بریزید. هنگام مصرف جمفیبروزیل نبایدنباید پیش از مشورت با پزشکتان دارو را قطع کنید. در صورت قطع دارو چربی‌های خونتان ممکن است به شدت افزایش یابند.

DOXYCYCLIN

در مورد این دارو داکسی‌سایکلین یک داروی ضد باکتریایی رایج می‌باشد که بر درمان عفونت‌های گوناگون از قبیل آکنه (جوش ، عفونت گوش میانی سایر عفونت‌های پوست و بافت نرم برونشیت سینوزیت سینه پهلو (پنومونی ، عفونت‌های دستگاه ادراری و نیز عفونت‌های کلامیدیایی سیفلیس و گنوره‌ای استفاده می‌شود. چگونگی مصرف داکسی‌سایکلین را می‌توان با شکم خالی (یک ساعت قبل یا ۲ ساعت پس از غذا)، یا با غذا مصرف کرد؛ دارو باید با یک لیوان پر از آب و در حالت غیردرازکش خورده شود تا معده را ناراحت نکند. اگر معده ناراحت شود، دارو را باید با غذا مصرف کرد. بهرحال داکسی‌سایکلین نباید ظرف ۳-۱ ساعت از مصرف داروهای دیگر خورده شود. اگر نوع سوسپانسیون آن را مصرف می‌کنید، شیشه دارو را پیش از مصرف به خوبی تکان دهید. از پیمانه مدرج داخل جعبه دارو برای اندازه‌گیری مقدار دارو استفاده کنید. کپسول‌های دیررهش باید یکجا بلعید و شکستن خردکردن یا جویدن آن‌ها ممنوع است بهتراست داکسی سایکلین طی شبانه روز در نوبت‌های با فواصل یکسان مصرف شود تا سطح خونی آن ثابت باقی بماند. برای مثال اگر قرار است دارو را روزی ۲ بار مصرف کنید، باید هر ۱۲ ساعت مصرف شود (مثلاً ۶ صبح و ۶ شب یا ۷ صبح و ۷ شب . اگر این بار برنامه کاری یا خواب شما تداخل می‌کند، از پزشکتان بخواهید در تعیین یک برنامه مناسب‌تر به شما کمک کند. دارو باید سر وقت و به طور کامل مصرف شود، حتی اگر احساس بهبودی دارید. چنانچه پیش از اتمام دارو، مصرف آن را قطع کنید علایم‌تان ممکن است عود کند. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردیکه یاد آورید مصرفش کنید. البته اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی معمولتان باز گردید. مقدار دارو را دو برابر نکنید.هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هر یک از علایم زیر با پزشکتان تماس بگیرید: افزایش حساسیت به نور؛ تکرار ادرار؛ تشنگی شدید؛ خستگی غیر عادی درد شکمی تهوع و استفراغ زردی چشم‌ها و پوست سردرد؛ تغییرات بینایی برجسته شدن ملاج‌ها در شیرخواران علایم دیگری نیز ممکن است روی‌دهند ولی فقط در صورتی که مشکل‌ساز شوند نیاز است با پزشک در میان گذاشته شوند: سرگیجه عدم تعادل سیاهی‌رفتن چشم دل‌پیچه اسهال یا تهوع و استفراغ افزایش حساسیت به نور آفتاب رشد بیش از حد قارچی (خارش مناطق تناسلی یا مقعد و انتهای روده زخم‌های دهانی یا روی زبان . موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف دیلتیازم پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به‌داکسی‌سایکلین تتراسایکلین‌های دیگر، یا داروهای بیحس موضعی مثل لیدوکائین
بارداری یا شیردهی (تجویز داکسی‌سایکلین برای کودکان زیر ۸ سال ممنوع است .در حال مصرف داروهای دیگر به ویژه آنتی‌اسیدها، مکمل‌های کلسیم مکمل‌های آهن داروهای حاوی منیزیم کلستیرامین یا کلستیپول یا قرص‌های ضدبارداری ابتلا به یا سابقه دیابت بی‌مزه یا بیماری‌های کلیوی یا کبدی هنگام مصرف داکسی‌سایکلین توصیه می‌شود حتی در صورت احساس بهبودی دارو تا انتها مصرف کنید تا عفونتتان درمان شده از عود جلوگیری شود. روزی ۸ لیوان آب بنوشید، مگر اینکه پزشکتان دستور دیگری داده باشد. از نور خورشید بین ساعت ۱۰ صبح تا ۳ بعد از ظهر و از لامپ‌های آفتای و وسایل برنزه کننده اجتناب کنید. مناطق در معرض نور را با کرم‌های ضدآفتاب با قدرت محافظت‌کنندگی (SPF) حداقل ۱۵ بپوشانید. اگر قرص ضدبارداری مصرف می‌کنید، درحین استفاده از داکسی سایکلین یک روش جلوگیری دیگر را به تنهایی یا در کنار قرص ضدبارداری بکارگیرید.اگر ظرف ۳ روز درمان با داکسی‌سایکلین احساس بهبودی نداشتید با پزشکان مشورت کنید.داکسی‌سایکلین را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم یا حرارت مرطوب نگهداری کنید (داکسی‌سایکلین در این شرایط فاسد می‌شود). داکسی‌سایکلین تاریخ مصرف گذشته را دور بریزید. این دارو وقتی فاسد شود سمی می‌شود. هنگام مصرف دیلتیازم نباید شیر، محصولات لبنی آنتی‌اسید، مکمل کلسیمی مکمل آهن یا ملین‌های حاوی منیزیم مصرف‌کنید. این مواد غذایی یا داروها را حداقل ۲ ساعت قبل یا ۲ ساعت بعد از مصرف داکسی‌سایکلین استفاده کنید. تا پیش از مشخص‌شدن پاسخ بدنتان به دارو رانندگی کنید یا بخواهید کاری انجام دهید که نیاز به هوشیاری کامل دارد.
دارو را پیش از اتمام آن قطع کنید، مگر به دستور پزشک

DIAZEPAM

در مورد این دارو دیازپام برای تسکین اضطراب اختلالات خواب و اختلالات هراس تجویز می‌شود. این دارو همچنین به‌عنوان ضد تشنج و شل‌کننده ماهیچه اسکلتی استفاده می‌شود.چگونگی مصرف دیازپام بسته به شرایط متفاوت و در افراد متفاوت با مقادیر متفاوتی تجویز می‌شود. هیچگاه بیشتر یا کمتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. شکل‌های مایع دیازپام را می‌توان با غذاهای مایع یا نیمه جامد مثل پوره مخلوط کرده نگذارید دیازپام مایع یخ بزند. اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که آن را به یاد آوردید مصرفش کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی مصرف دارو رسیده است نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی منظمتان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید. هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هریک از علایم نادر ولی جدی زیر، مصرف دیازپام را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید: افت قوای ذهنی خواب‌آلودگی شدید؛ تکلم نامفهوم ضربان قلب کند؛ تنگی‌نفس عدم تعادل بثورات جلدی گلودرد؛ تب لرز؛ کبودی یا خونریزی غیرعادی زخم‌های دهانی زردی پوست یا چشمان از دست رفتن حافظه بی‌خوابی اضطراب یا تحریک‌پذیری دیازپام می‌تواند اعتیادآور باشد، و علایم ترک دارو ممکن است در صورت قطع ناگهانی آن روی دهد؛ علایم ترک دارو عبارتند از: گیجی افت قوای ذهنی دردهای شکمی افزایش تعریق تهوع استفراغ حساسیت به نور و صدا، یا احساس سوزن‌سوزن شدن یا گزگز. اگر می‌خواهید مصرف دیازپام را قطع کنید با پزشکتان تماس بگیرید تا شاید این کار تدریجی انجام گیرد. علایم زیر ممکن است مشاهده شوند اما فقط در صورتی که مشکل‌ساز شوند نیاز به گزارش دارند: سرگیجه خواب‌آلودگی خشکی دهان سردرد، تهوع یبوست اسهال ضربان قلب سریع و شدید، یا لرزش موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف دیازپام پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به دیازپام بنزودیازپین‌های دیگر، یا هرگونه ماده غذایی رنگ‌های خوراکی یا نگه‌دارنده‌ها. بارداری یا شیردهی مصرف داروهای دیگر، به ویژه الکل آرامبخش‌ها، داروهای ضدافسردگی یا داروهای ضدتشنج سابقه اعتیاد به الکل یا مواد مخدر، گلوکوم (افزایش فشار داخل چشم ، میاستنی‌گراویس بیماری انسدادی ریوی مزمن شدید، یا آمفی‌زم یا ابتلا به این موارد. هنگام مصرف دیازپام توصیه می‌شود به پزشکتان به‌طور منظم مراجعه کنید تا بهبود شما را زیر نظر داشته باشد.تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو در رانندگی و کار با وسایل خطرناک احتیاط کنید. برخی افراد با مصرف این دارو دچار خواب‌آلودگی و افت سطح هوشیاری می‌شوند.در صورت شک به مصرف بیش از حد دارو، بلافاصله تقاضای کمک پزشکی کنید. اگر در هنگام مصرف دیازپام دچار افکار یا احساسات عجیب شدید با پزشکتان مشورت کنید. یک برگه شناسایی پزشکی به همراه داشته باشید که نشان دهد دیازپام مصرف می‌کنید. دیازپام را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگه دارید (در این شرایط دیازپام فاسد می‌شود). دیازپام تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید. هنگام مصرف دیازپام نباید داروهای آرامبخش دیگری مصرف کنید. الکل بنوشید. دیازپام را به‌عنوان قرص خواب مصرف کنید، مگر اینکه برنامه شما اجازه دهد ۸-۷ ساعت خواب داشته باشید؛ در غیر این صورت ممکن است تا بی‌اثر شدن دارو خواب‌آلوده باشید و فراموشکار شوید.

DIPHENHYDRAMINE

در مورد این دارو دیفن‌هیدارمین از داروهای بدون نیاز به نسخه است که به‌عنوان آنتی‌هیستامین هم مورد تجویز قرار می‌گیرد. این دارو یک آنتی‌هیستامین است که برای درمان یا پیشگیری مواردی نظیر علایم ناشی از حساسیت‌ها (آبریزش بینی سرفه خارش و قرمزی چشم خارش بدن ، سرماخوردگی‌ها (عطسه آبریزش بینی سرفه ، پارکینسونیسم (لرزش حرکات غیرارادی ، بیماری حرکت سرگیجه تهوع یا استفراغ و بی‌خوابی تجویز می‌شود. دیفن‌هیدرامین همچنین یکی از ترکیبات داروهای گوناگونی است که برای تسکین سرفه و سرماخوردگی در هنگام مصرف می‌شوند. نام تجاری دیفن‌هیدارمین بنادریل است چگونگی مصرف دیفن‌هیدارمین را می‌توان با غذا، آب یا شیر مصرف کرد تا معده را ناراحت نکند. اگر برای پیشگیری از بیماری حرکت این دارو را مصرف می‌کنید، دارو را حداقل ۳۰ دقیقه (ترجیحاً ۲-۱ ساعت پیش از شروع سفر مصرف کنید. اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که به یاد آوردید، مصرفش کنید. البته اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی معمولتان بازگردید. از دو برابر کردن مقدار دارو بپرهیزید. هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هریک از علایم زیر با پزشکتان تماس بگیرید: گلودرد و تبی که با بیماری‌ای که به‌خاطرش دیفن‌هیدارمین مصرف می‌کنید بی‌ارتباط باشد؛ کبودی یا خونریزی غیرطبیعی خستگی یا ضعف شدید؛ خشکی شدید دهان بینی یا گلو؛ کاهش مهارت‌های حرکتی یا مشکل در حفظ تعادل تاری دید؛ ادرار کردن مشکل یا دردناک برافروختگی یا قرمزی صورت کابوس توهمات (دیدن شنیدن یا حس کردن چیزی که وجود ندارد)؛ یا تشنج کودکان و افراد مسن ممکن است با مصرف این دارو دچار سراسیمگی بی‌قراری و هیجان شوند؛ در این صورت پزشکتان را مطلع سازید. موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف دیفن‌هیدرامین پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به هر نوع ماده غذایی نگهدارنده‌ها، رنگ‌های خوراکی یا داروهای دیگر (به ویژه آنتی‌هیستامین‌ها). بارداری یا شیردهی مصرف داروهای دیگر، به ویژه داروهای آرامبخش خواب تشنج مسکن‌ها، شل‌کننده‌های عضلانی یا داروهای دل‌پیچه (داروهای آنتی‌کولینرژیک . ابتلا یا سابق بزرگی پروستات مشکل در ادرار کردن انسداد گردن مثانه گلوکوم زاویه بسته هنگام مصرف دیفن‌هیدرامین توصیه می‌شود از مصرف الکل داروهای خواب یا آرامبخش‌ها بپرهیزید؛ این داروها اثرات تخدیری دیفن‌هیدارمین را افزایش می‌دهند.انتظار خواب‌آلودگی را داشته باشید. پیش از اقدام به رانندگی یا کار با وسایل خطرناک از واکنش بدنتان نسبت به این دارو مطمئن شوید. دیفن‌هیدارمین ممکن است روی سطح هوشیاری شما تأثیر بگذارد. برای رفع خشکی دهان آدامس بجوید یا آب‌نبات بمکید. اگر خشکی دهان بیش از ۲ هفته ادامه یافت با پزشکتان مشورت کنید. دیفن‌هیدارمین را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط دیفن‌هیدارمین فاسد می‌شود). از منجمد کردن شکل شربت این دارو بپرهیزید. اگر ظرف ۳ روز از مصرف دارو احساس بهبودی نداشتید، با پزشکتان مشورت کنید.هنگام مصرف دیفن‌هیدرامین نبایددارو را پس از تاریخ انقضایش مصرف کنید.

DICLOFENAC

در مورد این دارو دیکلوفناک یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی رایج است این دارو برای تسکین درد و کاهش التهاب آرتریت روماتوئید و استئوآرتریت (آرتروز) در بالغین تجویز می‌شود. قرص‌های سریع رهش آن برای کاهش درد سردردهای عروقی مشکلات قاعدگی و حمله‌های حاد و نقرس و دیگر مشکلات التهابی غیر روماتوئید مصرف می‌شود.چگونگی مصرف قرص‌های دیکلوفناک را باید با غذا و یک لیوان پر از آب مصرف کرد. پس از خوردن دیلکوفناک برای جلوگیری از تحریک و آزار مری تا ۱۵ تا ۳۰ دقیقه نباید دراز کشید. قرص‌های طولانی رهش دیکلوفناک باید درست بلعیده شوند و خردکردن شکستن یا جویدن آنها صحیح نمی‌باشد. اگر روزی یک قرص دیلکوفناک مصرف می‌کنید، و یک نوبت را فرموش کرده‌اید، در صورتی که بیش از ۸ ساعت تا نوبت بعدی زمان دارید می‌توانید نوبت فراموش شده را مصرف کنید. در غیراینصورت نوبت فراموش شده را حذف کنید و به برنامه دارویی معمولتان بازگردید. اگر روزی چند نوبت دیلکوفناک مصرف می‌کنید، نوبت فراموش شده را می‌توانید بلافاصله پس از به یادآوردنش مصرف کنید. البته اگر تقریباً موقغ نوبت بعدی فرا رسیده باشد، نوبت فراموش شده را رها کنید و برنامه دارویی عادیتان را از پی بگیرید. مقدار دارو را دو برابر نکنید هشدارها و عوارض جانبی درصورت بروز هریک از علایم زیر مصرف دیلکوفناک را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید: خستگی یا خواب‌آلودگی شدید؛ سیاهی رفتن چشم گیجی افسردگی سوزش سردل یا سوءهاضمه بی‌اشتهایی تهوع یا استفراغ مدفوع سیاه قیری یا خونی اسهال علایم شبه آنفلوآنزا (لرز، تب دردهای عضلانی ، به ویژه اگر درست قبل از یا همراه بثورات جلدی رخ دهند؛ تنگی نفس یا اشکال در تنفس سرفه کمردرد؛ ادرار کدر، خونی یا صورتی تورم صورت یا پاها یا اندام تحتانی افزایش وزن سردرد شدید، سفتی گردن و کمر؛ کبودی یا خونریزی غیرعادی بثورات جلدی خارش کهیر، یا ضایعات تاولی زردی چشم‌ها یا پوست صدای زنگ در گوش تاری دید؛ زخم‌های دهانی یا تب یا گلودردی که پیش از درمان وجود نداشته و ناشی از مشکلی که به خاطرش دیکلوفناک مصرف می‌کنید نباشد.افراد مسن‌تر بیشتر در معرض خطر مشکلات گوارشی و خونریزی هستند. یک پاسخ حساسیتی نادر به دیکلوفناک آنافیلاکسی است که به توجه و مراقبت فوری پزشکی نیاز دارد. آنافیلاکسی سریع پیشرفت می‌کند. بلافاصله پس از بروز تورم لب‌ها و اطراف چشم کهیر یا بروز تورم‌های پوستی ضربان قلب تند، یا خس‌خس سینه یا مشکل در تنفس مصرف دیکلوفناک را قطع‌کرده با یک مرکز خدمات اظطراری پزشکی تماس بگیرید. علایم دیگری نیز ممکن است رخ دهد ولی فقط در صورتی که مشکل‌ساز شوند باید با پزشک درمیان گذاشته شوند؛ این علایم عبارتند از: اضطراب تشویش سرگیجه سیاهی‌رفتن چشم سردرد خفیف مشکل در به خواب‌رفتن خشکی دهان دل پیچه خفیف نفخ و تولید گاز بیش از حد، یا اسهال یا یبوست موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف دیکلوفناک پزشکتان را مطلع سازید:حساسیت به آسپرین یا دیگر داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی‌بارداری یا شیردهی‌مصرف داروهای دیگر؛ به ویژه دیگر داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی (مثل ناپروکسن ، آسپرین ضد انعقادها (رقیق کننده‌های خون نظیر وارفارین ، آنتی‌بیوتیک‌ها (سفالوسپورین هال ، داروهای ضدسرطان (متوترکسات پلیکامایسین ، سیکلوسپورین لیتیوم پروبنسید (یک داروی نقرس ، تریامترن (یک داروی مدر)، و والپروئیک اسید یا دیوالپروئکس مصرف سه قوطی یا بیشتر مشروبات الکلی در روزابتلا به یا سابقه پولیپ‌های بینی مرتبط با آسپیرین زخم یا التهاب در دستگاه گوارش پرفشاری خون هموفیلی یا دیگر مشکلات خونریزی‌دهنده نارسایی مغز استخوان زخم‌های دهانی یا بیماری‌های کبدی یا کلیوی هنگام مصرف دیکلوفناک توصیه می‌شود برچسب روی دارو را مطالعه کرده از دستوراتش پیروی کنید. برچسب سایر داروهای مجاز بدون نسخه را بخوانید تا مطمئن شوید حاوی داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی (مثل آسپرین یا ایبوپروفن یا داروهایی که با دیکلوفناک تداخل ایجاد می‌کنند نباشد. به طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید. پیش از انجام هرگونه عمل جراحی یا کارهای دندانپزشکی دیگر پزشکان را از اینکه دیکلوفناک مصرف می‌کنید مطلع سازید. در صورت بروز خشکی دهان از آدامس‌ها و آب نبات‌های بدون قند و نوشیدن آب برای کاهش آن استفاده کنید.اگر حساسیت به نور دارید از آفتاب ساعت ۱۰ صبح تا ۳ بعد از ظهر اجتناب کنید و مناطق در معرض نور آفتاب را با کرم‌های ضد آفتاب با قدرت محافظتی حداقل (SPF 15) بپوشانید. دیکلوفناک را دور از دسترس کودکان دور از گرما، نور مستقیم یا حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط دیکلوفناک فاسد می‌شود) دیکلوفناک تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید. هنگام مصرف دیکلوفناک نبایدمشروبات الکلی بنوشید. زیرا احتمال آسیب به معده بیشتر خواهد شد. تا مشخص‌شدن پاسخ بدنتان به دارو رانندگی یا در فعالیت‌های خطرناک شرکت کنید. این دارو در برخی از افراد موجب گیجی سرگیجه یا خواب‌آلودگی می‌شود.

DIGOXIN

در مورد این دارو دیگوکسین برای افزایش قدرت قلب به عنوان تلمبه تجویز می‌شود. این دارو با بهبود تعداد ضربان قلب و ضرباهنگ آن چنین تأثیر می‌گذارد. در نتیجه گردش خون بهبود یافته و علایم ناشی از وضعیت بد کارکرد قلب مثل تنگی نفس و تورم دست‌ها و پاها کاهش می‌یابد.چگونگی مصرف دیگوکسین معمولاً روزی یک بار تجویز می‌شود. مهم است که دارو هر روز در ساعت یکسانی مصرف شود. معمولاً بهتر است که صبح‌ها ناشتا خورده شود تا کمتر فراموش شود. البته اگر عادت دارید برای صبحانه غلات برشته بخورید، مراقب باشید دیگوکسین را حداقل یک ساعت قبل یا ۲ ساعت بعد از صبحانه مصرف کنید. (سبوس موجود در این غلات به دیگوکسین متصل شده از جذب آن جلوگیری می‌کند). هر روز پیش از مصرف دیگوکسین نبضتان را به یک دقیقه بشمارید. اگر این کار را بلد نیستید از یک پزشک یا پرستار بخواهید آن را برای شما بیاموزد. اگر نبضتان ۶۰ دقیقه یا کمتر بود، پیش از مصرف داروی آن روز، با پزشکتان مشورت کنید، اگر دیگوکسین مایع مصرف می‌کنید فقط از قطره چکان مخصوصی که در جعبه دارو موجود است برای اندازه‌گیری مقدار موردنظر استفاده کنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. اگر یک نوبت را فراموش کردید، اگر ظرف ۴ ساعت به یاد آورید مصرفش کنید. در غیراینصورت نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی معمولتان باز گردید. مقدار دارو را دو برابر نکنید. اگر به هر دلیل دارو را برای دو یا چند نوبت متوالی مصرف نکرده‌اید پیش از آغاز مجدد دارو با پزشکان مشورت کنید. هشدارها و عوارض جانبی درصورت بروز هریک از نشانه‌های زیر مصرف دیگوکسین را قطع کرده و با پزشکتان تماس بگیرید: بی اشتهایی اسهال تهوع استفراغ گیجی تاری دید (مشاهده یک هاله زرد متمایل به سبز اطراف چراغ‌ها)، تورم دست‌ها و پاها، تنگی نفس افزایش وزن ناگهانی ۱/۵ کیلوگرم در ۲۴ ساعت ، تپش قلب (احساس تکان خوردن شدید قلب در قفسه سینه ، یا نبض زیر ۶۰ در دقیقه موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف دیگوکسین پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به دیگوکسین باداری یا شیردهی مصرف داروهای دیگر؛ به ویژه دیگر داروهای دیجیتالیس یا داروهای قلبی دیگر. (آمیودارون مسدودکننده‌های کانال کلسیمی پروپافنون کینیدین ؛ داروهای پرفشاری خون ؛ مهارکننده‌های اشتها (قرص‌های کاهش وزن آمفتامین‌ها)؛ داروهای آسم سرفه سرماخوردگی و سینوزیت داروهای کاهش کلسترول خون (کلستیرامین کلستیپول ؛ داروهای مدر و داروهایی که موجب دفع پتاسیم از بدن می‌شوند؛ و داروهای حاوی پتاسیم سابقه یا ابتلا به بیماری‌های کلیوی هنگام مصرف دیگوکسین توصیه می‌شود به طور مستقیم به پزشکان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیر نظر داشته باشد. یک برگه شناسایی پزشکی همراه داشته باشید که نشان دهد دیگوکسین مصرف می‌کنید. دیگوکسین را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط دیگوکسین فاسد می‌شود). دیگوکسین تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید. قرص‌های ۲۵% میلی‌گرم دیگوکسین کوچک و سفید بوده شبیه برخی قرص‌های مدر می‌باشند. مراقب باشید آنها را با هم اشتباه نکندیگوکسین DIGOXIN
در مورد این دارو دیگوکسین برای افزایش قدرت قلب به عنوان تلمبه تجویز می‌شود. این دارو با بهبود تعداد ضربان قلب و ضرباهنگ آن چنین تأثیر می‌گذارد. در نتیجه گردش خون بهبود یافته و علایم ناشی از وضعیت بد کارکرد قلب مثل تنگی نفس و تورم دست‌ها و پاها کاهش می‌یابد.چگونگی مصرف دیگوکسین معمولاً روزی یک بار تجویز می‌شود. مهم است که دارو هر روز در ساعت یکسانی مصرف شود. معمولاً بهتر است که صبح‌ها ناشتا خورده شود تا کمتر فراموش شود. البته اگر عادت دارید برای صبحانه غلات برشته بخورید، مراقب باشید دیگوکسین را حداقل یک ساعت قبل یا ۲ ساعت بعد از صبحانه مصرف کنید. (سبوس موجود در این غلات به دیگوکسین متصل شده از جذب آن جلوگیری می‌کند). هر روز پیش از مصرف دیگوکسین نبضتان را به یک دقیقه بشمارید. اگر این کار را بلد نیستید از یک پزشک یا پرستار بخواهید آن را برای شما بیاموزد. اگر نبضتان ۶۰ دقیقه یا کمتر بود، پیش از مصرف داروی آن روز، با پزشکتان مشورت کنید، اگر دیگوکسین مایع مصرف می‌کنید فقط از قطره چکان مخصوصی که در جعبه دارو موجود است برای اندازه‌گیری مقدار موردنظر استفاده کنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. اگر یک نوبت را فراموش کردید، اگر ظرف ۴ ساعت به یاد آورید مصرفش کنید. در غیراینصورت نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی معمولتان باز گردید. مقدار دارو را دو برابر نکنید. اگر به هر دلیل دارو را برای دو یا چند نوبت متوالی مصرف نکرده‌اید پیش از آغاز مجدد دارو با پزشکان مشورت کنید. هشدارها و عوارض جانبی درصورت بروز هریک از نشانه‌های زیر مصرف دیگوکسین را قطع کرده و با پزشکتان تماس بگیرید: بی اشتهایی اسهال تهوع استفراغ گیجی تاری دید (مشاهده یک هاله زرد متمایل به سبز اطراف چراغ‌ها)، تورم دست‌ها و پاها، تنگی نفس افزایش وزن ناگهانی ۱/۵ کیلوگرم در ۲۴ ساعت ، تپش قلب (احساس تکان خوردن شدید قلب در قفسه سینه ، یا نبض زیر ۶۰ در دقیقه موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف دیگوکسین پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به دیگوکسین باداری یا شیردهی مصرف داروهای دیگر؛ به ویژه دیگر داروهای دیجیتالیس یا داروهای قلبی دیگر. (آمیودارون مسدودکننده‌های کانال کلسیمی پروپافنون کینیدین ؛ داروهای پرفشاری خون ؛ مهارکننده‌های اشتها (قرص‌های کاهش وزن آمفتامین‌ها)؛ داروهای آسم سرفه سرماخوردگی و سینوزیت داروهای کاهش کلسترول خون (کلستیرامین کلستیپول ؛ داروهای مدر و داروهایی که موجب دفع پتاسیم از بدن می‌شوند؛ و داروهای حاوی پتاسیم سابقه یا ابتلا به بیماری‌های کلیوی هنگام مصرف دیگوکسین توصیه می‌شود به طور مستقیم به پزشکان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیر نظر داشته باشد. یک برگه شناسایی پزشکی همراه داشته باشید که نشان دهد دیگوکسین مصرف می‌کنید. دیگوکسین را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط دیگوکسین فاسد می‌شود). دیگوکسین تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید. قرص‌های ۲۵% میلی‌گرم دیگوکسین کوچک و سفید بوده شبیه برخی قرص‌های مدر می‌باشند. مراقب باشید آنها را با هم اشتباه نکنید. بهتر است هیچگاه قرص‌های مختلف را داخل یک ظرف مخلوط نکنید.هنگام مصرف دیگوکسین نبایدشکل دارو، مثلاً قرص و کپسول را تغییر دهید. زیرا اگرچه تعداد دارو یکسان باشد، اشکال مختلف دارویی به مقادیر متفاوتی جذب می‌شوند. اگر در حال مصرف یک داروی مدر دفع کننده پتاسیم از بدن هستید، مکمل پتاسیم خود را حذف کنید. اگر بدنتان پتاسیم کافی نداشته باشد، ممکن است مسمومیت با دیگوکسین رخ دهد. اگر نمی‌توانید مکمل پتاسیمی مصرف کنید از پزشکان بخواهید نوع دیگری از دارو را به شما تجویز کند.
ید. بهتر است هیچگاه قرص‌های مختلف را داخل یک ظرف مخلوط نکنید.هنگام مصرف دیگوکسین نبایدشکل دارو، مثلاً قرص و کپسول را تغییر دهید. زیرا اگرچه تعداد دارو یکسان باشد، اشکال مختلف دارویی به مقادیر متفاوتی جذب می‌شوند. اگر در حال مصرف یک داروی مدر دفع کننده پتاسیم از بدن هستید، مکمل پتاسیم خود را حذف کنید. اگر بدنتان پتاسیم کافی نداشته باشد، ممکن است مسمومیت با دیگوکسین رخ دهد. اگر نمی‌توانید مکمل پتاسیمی مصرف کنید از پزشکان بخواهید نوع دیگری از دارو را به شما تجویز کند.

DILTIAZEM

در مورد این دارو دیلتیازم در موارد بسیاری تجویز می‌شود، مثل کاهش فشارخون در پرفشاری خون تسکین درد قلبی در قفسه سینه (آنژین صدری ؛ و ضریان قلب نامنظم و لرزش دست پزشکان ممکن است در شرایط دیگری نیز دیلتیازم تجویز کنند. این دارو از طریق مسدودکردن ورود کلسیم به داخل سلول‌ها عمل می‌کند؛ به همین علت آن را یک داروی مسدود کننده کانال کلسیمی می‌نامند. این خاصیت مسدودکنندگی باعث می‌شود تا مقدار کلسیم در سلول‌های قلبی و رگ‌های خونی کاهش می‌یابد، که موجب کاهش ضربان قلب و گشادی عروق (رگ‌ها) می‌شود. بنابراین فشار خون پایین آید، جریان خون افزایش می‌یابد، و بار کاری قلب کاهش پیدا می‌کند. چگونگی مصرف مقادیر متفاوتی از دیلتیازم برای موارد گوناگون تجویز می‌شود. مهم است که دارویتان را هر روز در ساعت یکسانی مصرف کنید. شکل‌های طولانی اثر دیلتیازم روزی یک بار مصرف می‌شود. و بهتر است صبح ناشتا خورده شود تا فراموش نشود. در مواردی که روزی چند نوبت دیلتیازم تجویز می‌شود، باید سعی کنید که مطمئن شوید همه نوبت‌ها را بخورید. دیلتیازم را می‌توان با یا بدون غذا مصرف کرد. هر روز پیش از مصرف دیلتیازم نبضتان را برای یک دقیقه بگیرید. اگر بلد نیستید از یک پرستار یا پزشک بخواهید روش آن را به شما بیاموزد. اگر نبضتان ۵۰ در دقیقه یا کمتر بود، قبل از مصرف دوز بعدی دیلتیازم با پزشکتان مشورت کنید. هیچگاه بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردیکه به یاد آوردید، مصرفش کنید.در مواردی که دارو را روزی یک بار مصرف می‌کنید اگر کمتر از ۸ ساعت تا نوبت بعدی مصرف دارو مانده بود، نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی معمولتان بازگردید. اگر دیلتیازم را روزی چند بار مصرف می‌کنید، اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده‌است نوبت فراموش شده را حذف کنید. مقدار دارو را دو برابر نکنید و پیش از هماهنگی و مشورت با پزشکتان مصرف دارو را قطع نکنید. برای قطع این دارو مقدار داروی مصرفی باید به تدریج کاهش داده شود. در اکثر مواردی که دیلتیازم تجویز می‌شود برای مهار بیماری است نه درمان آن بنابراین ممکن است مجبور باشید که آن را در سال‌ها یا حتی پایان عمر مصرف کنید، حتی اگر احساس بهبودی می‌کنید.هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هر یک از نشانه‌های نادر ولی جدی زیر مصرف دیلتیازم را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید: درد قفسه سینه مشکل در تنفس تنگی نفس یا خس‌خس سینه ضربان قلب زیر ۵۰ در دقیقه سرگیجه یا سیاهی رفتن چشم پس از برخاستن از حالت خوابیده یا نشسته تورم دست‌ها و پاها یا افزایش وزن ناگهانی (۱/۵ کیلو در ۴۸-۲۴ ساعت ؛ التهاب لثه‌ها؛ لرزش دست و انگشتان دست سفتی عضلات بازو و ران مشکل در صحبت کردن یا بلعیدن از دست دادن تعادل بثورات جلدی افت قوای ذهنی تپش قلب (احساس حرکت سریع قلب در قفسه سینه . علایم زیر ممکن است تا تنظیم شدن بدنتان با دارو مشاهده شوند: سردرد، خواب آلودگی خستگی خشکی دهان برافروختگی و احساس گرمی تهوع یا یبوست یا اسهال اگر این علایم ادامه یافتند یا مشکل‌ساز شدند، موضوع را با پزشکان درمیان بگذرید. موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف‌دیلتیازم پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به دیلتیازم یا دیگر داروهای مسدودکننده کانال کلسیم بارداری یا شیردهی‌مصرف داروهای دیگر، به ویژه کاربامازپین سیکلوسپورین استروئیدها، یا دیگر داروهای پرفشاری خون (مسدودکننده‌های بتا، کینیدین دیجوکسین دیسوپیرامید، فلکاینید، یا پروکاینامیدسابقه یا ابتلا به حساسیت فشارخون پایین حمله قلبی یا بیماری کلیوی یا کبدی هنگام مصرف دیلتیازم توصیه می‌شود به‌طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیر نظر داشته باشد.در مورد یک سطح فعالیت بدنی بی‌خطر با پزشکتان مشورت کنید. دیلتیازم ممکن است درد قلبی را کاهش دهد یا آن را کاملاً رفع کند و شما درنتیجه بیشتر از مقدار قابل قبول فعالیت بدنی انجام دهید. وزنتان را نسبت به قد و استخوان‌بندی‌تان در محدوده مناسب نگاه دارید. در صورت نیاز از پزشکتان بخواهید درکاهش وزن به شما کمک کند. اگر سیگاری هستید، سیگار را ترک کنید. از پزشکتان بخواهید شما را به یک مشاور یا گروه ترک سیگار معرفی کند. به آرامی از حالت خوابیده به نشسته یا ایستاده و یا از حالت نشسته به ایستاده تغییر وضعیت دهید تا دچار سرگیجه و سیاهی رفتن چشم نشوید. برای جلوگیری از مشکلات دندانی و لثه‌ای ناشی از این دارو بهداشت دهان خود را با مسواک زدن استفاده از نخ دندان و مراجعه منظم به دندانپزشک حفظ کنید. قرص‌های طولانی رهش را درسته بخورید، از جویدن خردکردن یا شکستن آن‌ها خودداری کنید. اگر در بلعیدن قرص‌های معمولی دیلتیازم مشکل دارید آنها را خرد کرده با یک قاشق مربا مخلوط کرده مصرف کنید. داروی کافی برای روزهای تعطیل در دسترس داشته باشید. یک برگه شناسایی پزشکی که نشان دهد دیلتیازم مصرف می‌کنید همراه داشته باشید. از آنجاییکه این دارو می‌تواند روی نتایج برخی آزمون‌های آزمایشگاهی اثر بگذارد، سایر پزشکان را از اینکه دیلتیازم مصرف می‌کنید، مطلع سازید. دیلتیازم را از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط دیلتیازم فاسد می‌شود). دیلتیازم تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید. هنگام مصرف‌دیلتیازم نباید تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو رانندگی کنید یا با وسایل خطرناکی که کار با آنها نیاز به هوشیاری کامل دارد کارکنید. اگر خواب آلودگی یا سرگیجه مشکل‌ساز شد با پزشکتان مشورت کنید.داروی دیگری (به ویژه محرک‌های بدون نیاز به نسخه و داروهای سرفه یا سرماخوردگی را بدون هماهنگی قبلی با پزشکتان مصرف کنید. بدون مشورت با پزشکتان شکل دارو را تغییر دهید. اشکال مختلف دیلتیازم به صورت‌های متفاوتی تجویز می‌شوند.

RANITIDINE

در مورد این دارورانیتیدین برای مهار ترشح اسید معده برای پیشگیری و درمان رخم‌های معده و دوازدهه و نیز بیماری پس‌زنش معده ـ مری تجویز می‌شود. چگونگی مصرف رانیتیدین معمولاً روزی یک یا دو نوبت تجویز می‌شود. مقدار تجویزی بسته به شکل‌های دارویی (که قدرت‌های متفاوتی دارند) و علت مصرف فرق می‌کند. هیچگاه بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که به یاد آوردید مصرفش کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده بود، نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه منظم دارویی‌تان بازگردید. مقدار دارو را دو برابر نکنید. درمان با رانیتیدین معمولاً ۸ هفته ادامه می‌یابد، اگرچه علایم ممکن است پس از یکی دو هفته کاملاً رفع شوند. حتی در صورت احساس بهبودی مصرف دارو را ادامه دهید. در اولین یا دومین هفته اگر هنوز درد داشتید می‌توانید از آنتی‌اسید استفاده کنید مشروط بر اینکه نوبت مصرف رانیتیدین و آنتی‌اسید بیش از یک ساعت فاصله داشته باشد. اگر درد شما برگشت پزشکتان را مطلع سازید. هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هر یک از علایم زیر رانیتیدین را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید: بثورات جلدی خس خس سینه تنگی نفس احساس فشار در قفسه سینه گیجی ضربان قلب تند یا کند، گلودرد، کبودی یا خونریزی غیرعادی علایم زیر ممکن است رخ دهند ولی فقط در صورت ایجاد مشکل باید گزارش شوند: یبوست اسهال سرگیجه خواب‌آلودگی تهوع یا استفراغ کاهش میل جنسی یا تورم پستان‌ها. موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف رانیتیدین ، پزشکتان را مطلع سازید:حساسیت به سایمتیدین رانیتیدین فاموتیدین یا نیزاتیدین بارداری یا شیردهی مصرف داروهای دیگر، به ویژه کتوکونازول (یک داروی ضدقارچ ، داروهای ضد دیابتی خوراکی داروهای ضد انعقاد، داروهای قلبی یا پرفشاری خون (نیفدیپین متوپرولول پروکانیامید) فنی‌توئین (یک داروی ضد صرع ، یا الکل سابقه یا ابتلا به بیماری‌های کبدی یا کلیوی هنگام مصرف رانیتیدین توصیه می‌شودبه طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بتواند بهبودتان را زیر نظر داشته باشد. از پزشکتان در مورد خوراکی‌های که باید در برنامه غذایی‌تان محدود شود راهنمایی بخواهید. مثلاً نوشابه‌های گازدار، قهوه آسپیرین و محصولات تهیه شده از مرکبات ممکن است برای معده شما مضر باشند. رانیتیدین ممکن است با آزمون‌های پوستی یا آزمون‌های اندازه‌گیری اسیدمعده تداخل ایجاد کند. در این موررانیتیدینRANITIDINE
در مورد این دارورانیتیدین برای مهار ترشح اسید معده برای پیشگیری و درمان رخم‌های معده و دوازدهه و نیز بیماری پس‌زنش معده ـ مری تجویز می‌شود. چگونگی مصرف رانیتیدین معمولاً روزی یک یا دو نوبت تجویز می‌شود. مقدار تجویزی بسته به شکل‌های دارویی (که قدرت‌های متفاوتی دارند) و علت مصرف فرق می‌کند. هیچگاه بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که به یاد آوردید مصرفش کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده بود، نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه منظم دارویی‌تان بازگردید. مقدار دارو را دو برابر نکنید. درمان با رانیتیدین معمولاً ۸ هفته ادامه می‌یابد، اگرچه علایم ممکن است پس از یکی دو هفته کاملاً رفع شوند. حتی در صورت احساس بهبودی مصرف دارو را ادامه دهید. در اولین یا دومین هفته اگر هنوز درد داشتید می‌توانید از آنتی‌اسید استفاده کنید مشروط بر اینکه نوبت مصرف رانیتیدین و آنتی‌اسید بیش از یک ساعت فاصله داشته باشد. اگر درد شما برگشت پزشکتان را مطلع سازید. هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هر یک از علایم زیر رانیتیدین را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید: بثورات جلدی خس خس سینه تنگی نفس احساس فشار در قفسه سینه گیجی ضربان قلب تند یا کند، گلودرد، کبودی یا خونریزی غیرعادی علایم زیر ممکن است رخ دهند ولی فقط در صورت ایجاد مشکل باید گزارش شوند: یبوست اسهال سرگیجه خواب‌آلودگی تهوع یا استفراغ کاهش میل جنسی یا تورم پستان‌ها. موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف رانیتیدین ، پزشکتان را مطلع سازید:حساسیت به سایمتیدین رانیتیدین فاموتیدین یا نیزاتیدین بارداری یا شیردهی مصرف داروهای دیگر، به ویژه کتوکونازول (یک داروی ضدقارچ ، داروهای ضد دیابتی خوراکی داروهای ضد انعقاد، داروهای قلبی یا پرفشاری خون (نیفدیپین متوپرولول پروکانیامید) فنی‌توئین (یک داروی ضد صرع ، یا الکل سابقه یا ابتلا به بیماری‌های کبدی یا کلیوی هنگام مصرف رانیتیدین توصیه می‌شودبه طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بتواند بهبودتان را زیر نظر داشته باشد. از پزشکتان در مورد خوراکی‌های که باید در برنامه غذایی‌تان محدود شود راهنمایی بخواهید. مثلاً نوشابه‌های گازدار، قهوه آسپیرین و محصولات تهیه شده از مرکبات ممکن است برای معده شما مضر باشند. رانیتیدین ممکن است با آزمون‌های پوستی یا آزمون‌های اندازه‌گیری اسیدمعده تداخل ایجاد کند. در این مورد با پزشکتان مشورت کنید. رانیتیدین را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگه دارید (در این شرایط رانیتیدین فاسد می‌شود).رانیتیدین تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت بریزید. هنگام مصرف رانیتیدین نباید الکل بنوشید. سیگار بکشید. سیگار تأثیر این دارو را کاهش می‌دهد. سیگار را ترک کنید یا حداقل بعد از آخرین نوبت مصرف رانیتیدین تا پایان روز سیگار نکشید.
د با پزشکتان مشورت کنید. رانیتیدین را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگه دارید (در این شرایط رانیتیدین فاسد می‌شود).رانیتیدین تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت بریزید. هنگام مصرف رانیتیدین نباید الکل بنوشید. سیگار بکشید. سیگار تأثیر این دارو را کاهش می‌دهد. سیگار را ترک کنید یا حداقل بعد از آخرین نوبت مصرف رانیتیدین تا پایان روز سیگار نکشید.

CIMETIDINE

در مورد این دارو سایمتیدین برای مهار ترشح اسید معده برای پیشگیری و درمان زخم‌های معده و دوازدهه و نیز بیماری وازنش معده ـ مروی تجویز می‌شود. چگونگی مصرف سایمتیدین معمولاً در ۴ نوبت (با هر وعده غذا و قبل از خواب ؛ گاهی در دو نوبت (صبح و قبل از خواب ؛ یا یک نوبت (قبل از خواب تجویز می‌شود. مقدار تجوزی دارو بسته به قدرت دارو و علت تجویز سایمتیدین فرق می‌کند. هیچگاه بیشتر از مقداری که برایتان تجویز شده مصرف نکنید. از دستوارت پزشکتان به دقت پیروی کنید. اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که آن را به یاد آوردید مصرفش کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده بود، نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه منظم دارویی‌تان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید. درمان با سایمتیدین معمولاً ۸ هفته ادامه می‌یابد، اگرچه علایم ممکن است پس از یکی دو هفته کاملاً رفع شوند. حتی در صورت احساس بهبودی مصرف دارو را ادامه دهید. در اولین یا دومین هفته اگر هنوز درد داشتید می‌توانید از آنتی‌اسید استفاده کنید مشروط بر اینکه نوبت مصرف سایمتیدین و آنتی‌اسید بیش از یک ساعت فاصله داشته باشد. اگر درد شما برگشت پزشکتان را مطلع سازید. هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هریک از علایم زیر، سایمتیدین را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید: بثورات جلدی خس‌خس سینه تنگی نفس احساس فشار در قفسه سینه گیجی ضربان قلب تند یا کند، گلودرد، کبودی یا خونریزی غیرعادی علایم زیر ممکن است رخ دهند ولی فقط در صورت ایجاد مشکل باید گزارش شوند: یبوست اسهال سرگیجه خواب‌آلودگی تهوع یا استفراغ سردرد، درد مفصلی یا ماهیچه‌ای ریزش مو، کاهش میل جنسی یا تورم پستان‌ها. موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف سایمتیدین پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به سایمتیدین رانیتیدین فاموتیدین یا نیزاتیدین بارداری یا شیردهی مصرف داروهای دیگر، به ویژه کتوکونازول (یک داروی ضدقارچ ، داروهای قلبی یا پرفشاری خون (نیفدیپین ، متوپرولول پروکاینامید، فنی‌توئین (یک داروی ضدتشنج ، ضدافسردگی‌های سه‌حلقه‌ای یا الکل سابقه یا ابتلا به بیماری کبدی یا کلیوی هنگام مصرف سایمتیدین توصیه می‌شود به‌طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بتواند بهبودتان را زیر نظر داشته باشد. از پزشکتان در مورد خوراکی‌هایی که باید در برنامه غذایی‌تان محدود شود راهنمایی بخواهید. مثلاً نوشابه‌های گازدار، قهوه آسپیرین و محصولات تهیه شده از مرکبات ممکن است برای معده شما مضر باشند.آنتی‌اسیدها را ۱ ساعت قبل یا بعد از مصرف سایمتیدین مصرف کنید.سایمتیدین ممکن است با آزمون‌های پوستی یا آزمون‌های اندازه‌گیری اسید معده تداخل ایجاد کند. در این مورد با پزشکتان مشورت کنید. سایمتیدین را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگه دارید (در این شرایط سایمتیدین فاسد می‌شود).سایمتیدین تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید. هنگام مصرف سایمتیدین نبایدالکل بنوشید. سیگار بکشید. سیگار تأثیر این دارو را کاهش می‌دهد. سیگار را ترک کنید یا حداقل بعد از آخرین نوبت مصرف سایمتیدین تا پایان روز سیگار نکشید.

SERTRALINE

در مورد این دارو سرترالین یک داروی ضد افسردگی است این دارو برای کاهش علایم افسردگی نظیر تغییرات اشتها، تغییر در الگوی خواب تشویش و اضطراب از دست‌دادن کشش و تمایل به فعالیت‌های رومره کاهش میل جنسی تفکر کُند یا اختلال یا تمرکز، یا افکار خودکشی یا اقدام به آن تجویز می‌شود. سرترالین یک مهارکننده بازجذب سروتونین است چگونگی مصرف سرترالین روزی یک نوبت مصرف می‌شود. این دارو را می‌توان صبح قبل از هر کاری (تا فراموش نشود) یا شب پیش از خوابیدن مصرف نمود. هیچ‌گاه کمتر یا بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. برای جلوگیری از ناراحت شدن معده می‌توانید دارو را با غذا بخورید. اگر یک نوبت را فراموش کردید، اگر حداکثر تا یک ساعت بعد به یاد آوردید مصرفش کنید؛ در غیر این صورت نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی معمولتان باز گردید.هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هر یک از علایم نادر ولی جدی زیر، مصرف سرترالین را قطع کرده با پزشک تماس بگیرید: تب بثورات جلدی کهیر یا خارش یا احساس خارج از کنترل بودن علایم زیر ممکن است رخ دهند ولی فقط اگر مشکل‌ساز شوند نیاز است با پزشکتان درمیان گذاشته شوند: کاهش اشتها یا کاهش وزن اضطراب تشویش بی‌قراری خواب‌آلودگی خشکی‌دهان تهوع اسهال یا یبوست ضربان قلب تند یا نامنظم مشکل در خواب رفتن کاهش میل یا توانایی جنسی احساس گرما یا حرارت برافروختگی یا قرمزی پوست افزایش اشتها؛ دل‌پیچه یا نفخ سردرد، یا تغییرات بینایی از جمله تاری دید.موارد احتیاط‌در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف سرترالین پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به سرترالین یا دیگر مهارکننده‌های بازجذب سروتونین بارداری یا شیردهی‌مصرف داروهای دیگر، به‌ویژه ضد انعقادهای خوراکی (وارفارین ، الکل مسکن‌های تجویز شده توسط پزشک آرامبخش‌ها، داروهای ضد افسردگی شل‌کننده‌های عضلانی داروهای ضد تشنج یا مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز نظیر فورازولیدون ایزوکربوکسازید، فنلزین پروکاربازین سلژیلین یا ترانیل سیپرومین مصرف سرترالین در حالی که همزمان مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز مصرف می‌کنید یا کمتر از ۲ هفته است که مصرف چنین داروهایی را قطع کرده‌اید، ممکن است موجب گیجی افزایش ناگهانی دمای بدن افزایش شدید فشارخون و بروز تشنج شود. سابقه یا ابتلا به بیماری‌های کلیوی یا دچار سوءمصرف موادمخدر. هنگام مصرف سرترالین توصیه می‌شود به‌طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیرنظر داشته باشد. ممکن است تا ۴ هفته طول بکشد تا اثر دارو ظاهر شود و به حداکثر برسد؛ ممکن است بخواهید در طی این مدت پزشکتان را ملاقات کنید. به نظر برخی پزشکان مصرف این دارو افکار خودکشی را افزایش می‌دهد. در مورد هرگونه اقدامات احتیاطی لازم با پزشکتان مشورت کنید. تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به این دارو، هنگام رانندگی یا کار با وسایل خطرناک احتیاط کنید. این دارو در برخی افراد موجب خواب‌آلودگی و کاهش سطح هوشیاری می‌شود. برای تسکین خشکی دهان از آدامس یا آب‌نبات‌های بدون قند استفاده کنید یا چند جرعه آب بنوشید. اگر این مشکل بیش از ۲ هفته ادامه پیدا کرد با پزشکتان مشورت کنید. از حالت خوابیده به نشسته یا ایستاده و نشسته به ایستاده به آرامی تغییر وضعیت دهید؛ در غیر این صورت ممکن است دچار سرگیجه و سیاهی رفتن چشم شوید. یک برگه شناسایی پزشکی که نشان دهد سرترالین مصرف می‌کنید، همراه داشته باشید. سرترالین را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط سرترالین فاسد می‌شود). سرترالین تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید.هنگام مصرف سرترالین نبایدنوشابه‌های الکلی بنوشید یا داروهای آرامبخش استفاده کنید؛ زیرا اینها خواب‌آلودگی و سرگیجه‌ای را که ممکن است در اثر سرترالین ایجاد شود، تشدید خواهند کرد.

CEFADROXIL

در مورد این داروسفادروکسیل یک آنتی‌بیوتیک سفالوسپورینی است این آنتی‌بیوتیک‌ها در درمان طیف وسیعی از بیماری‌های عفونی نظیر عفونت‌های تنفسی عفونت گوش میانی عفونت پوست و بافت نرم عفونت‌های استخوانی یا مفصلی و عفونت‌های ادراری تناسلی مؤثرند. این آنتی‌بیوتیک‌ها همچنین برای پیشگیری از عفونت در افرادی که تحت عمل جراحی قرار گرفته‌اند و در افرادی که به هر دلیل مستعد عفونت هستند استفاده می‌شوند. چگونگی مصرف سفادروکسیل را می‌توان با شکم خالی مصرف کرد. یا می‌توان برای جلوگیری از دل بهم خوردگی آن را با غذا خورد. بهتر است دارو در نوبت‌های با فواصل یکسان در طی شبانه‌روز مصرف شود تا سطح دارو در خون ثابت باقی بماند. مثلاً اگر قرار است دوبار در روز مصرف شود، هر ۱۲ ساعت (مثلاً ۸ صبح و ۸ شب . اگر این با فعالیت‌های کاری و خواب شما تداخل ایجاد کند، در تعیین یک برنامه مناسب دارویی از پزشکان کمک بخواهید مهم است که دارو سر وقت و به‌طور کامل مصرف شود. حتی اگر احساس بهبودی کنید: اگر پیش از اتمام دارویتان آن را قطع کنید ممکن است علایم آن مجدداً عود کند. اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که به یاد آوردید مصرف کنید. البته اگر تقریباً به موقع نوبت بعدی رسیده است نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه منظم دارویی‌تان برگردید. مقدار دارو را دوبرابر کنید. هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هریک از علایم زیر با پزشکتان تماس بگیرید: کبودی یا خونریزی غیرعادی درد مفاصل اسهال درد شکمی تهوع و استفراغ زخم‌های دهانی یا زبانی خارش یا ترشح واژن یا پلاک‌های سفید در دهان یا روی زبان یک واکنش حساسیتی نادر به (سفادروکسیل آنافیلاکسی است که به مراقبت پزشکی فوری نیاز دارد. از آنجا که آنافیلاکسی به سرعت پیشرفت می‌کند در صورت بروز تورم لب‌ها و دور چشم بثورات جلدی کهیر، یا تورم پوستی تب غش ناگهانی ضربان قلب تند، یا خس‌خس سینه یا مشکل تنفسی بلافاصله مصرف آنتی‌بیوتیک را قطع کرده با یک مرکز خدمات اورژانس پزشکی تماس بگیرید. موارد احتیاط‌در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف سفادروکسیل پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به هر نوع ماده غذایی نگهدارنده‌ها، رنگ‌های خوراکی یا داروهای دیگر، به ویژه آنتی‌بیوتیک‌ها (پنی‌سیلین‌ها یا سفالوسپورین‌ها).بارداری یا شیردهی مصرف مشروبات الکلی در حال مصرف داروهای دیگر، به ویژه داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی (مثل ایبوپروفن آسپیرین ضدانعقادها (رقیق‌کننده‌های خون نظیر وارفارین پروبنسید (یک داروی درمان نقرس .
سابقه یا ابتلا به مشکلات خونریزی‌دهنده (نظیر زخم معده همو فیلی کمبود پلاکتی کولیت (التهاب روده بزرگ یا بیماری‌های کلیوی و کبدی هنگام مصرف سفادروکسیل توصیه می‌شود حتی در صورت احساس بهبودی داروی تجویز شده را تا آخر مصرف کنید تا عفونت بدنتان درمان شده و از عود بیماری جلوگیری شود. سفادروکسیل را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگه دارید. (در این شرایط سفادروکسیل فاسد می‌شود). بعد از تهیه سوسپانسیون دارو باید در یخچال نگهداری شود و ظرف ۲ هفته استفاده شود. پیش از مصرف شیشه را به خوبی تکان دهید. از پیمانه داخل جعبه برای اندازه‌گیری مقدار دارو استفاده کنید. اگر ظرف ۳ روز از مصرف دارو احساس بهبودی نداشتید با پزشکتان مشورت کنید. هنگام مصرف سفادروکسیل نبایدسفادروکسیل تاریخ مصرف گذشته استفاده کنید.پیش از اتمام دارو آن را قطع کنید، مگر طبق دستور پزشک

CEFACLOR

در مورد این دارو سفاکلور یک آنتی‌بیوتیک شبیه پنی‌سیلین است این دارو در درمان تعداد زیادی از بیماری‌ها از جمله عفونت‌های تنفسی عفونت گوش میانی عفونت‌های پوست و بافت نرم عفونت‌های استخوان یا مفصل و عفونت‌های اداری تناسلی مؤثر است این آنتی‌بیوتیک همچنین برای پیشگیری از عفونت در بیماران پس از عمل جراحی یا افرادی که به هر دلیل مستعد عفونت هستند، استفاده می‌شود. چگونگی مصرف سفاکلور را می‌توان با شکم خالی مصرف کرد، یا برای جلوگیری از ناراحتی معده می‌توان آن را با غذا خورد. بهتر است که آنتی‌بیوتیک‌تان را در نوبت‌هایی با فواصل مساوی در طی شبانه‌روز مصرف کنید تا سطح خونی آنتی‌بیوتیک ثابت باشد. برای مثال اگر لازم است روزی ۳بار آن را مصرف کنید، نوبت‌ها باید هر ۸ ساعت باشند (مثلاً ۶ صبح ۲ بعدازظهر، ۱۰ شب . اگر این برنامه با برنامه کاری یا خواب شما تداخل دارد، از پزشکتان بخواهید در تعیین یک برنامه مناسب‌تر به شما کمک کند. مهم است که دارو حتی در صورت احساس بهبودی به‌طور کامل مصرف شود. اگر پیش از اتمام دارویتان آن را قطع کنید، ممکن است دچار عود علایم شوید. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که به یاد آورید، مصرف کنید. البته اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی منظم‌تان باز گردید. مقدار دارو را دو برابر نکنید.هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هر یک از نشانه‌های زیر با پزشکتان تماس بگیرید: خونریزی یا کبودی غیرعادی درد مفصلی کاهش برون‌ده ادراری اسهال دردهای شکمی تهوع و استفراغ زخم‌های دهانی یا زبانی خارش یا ترشح واژن یا پلاک‌های سفید در دهان یا روزی زبان یک واکنش نادر به سفاکلور آنافیلاکسی است که به مراقبت پزشکی فوری نیاز دارد. از آنجایی که آنافیلاکسی سریع پیشرفت می‌کند، در صورت بروز تورم لب‌ها یا دور چشم بثورات جلدی کهیر، یا تورم‌های پوستی تب غش ناگهانی ضربان قلب تند، یا خس خس سینه یا اشکال در تنفس دارو را قطع کرده با یک مرکز خدمات پزشکی اورژانس تماس بگیرید. موارد احتیاط‌در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف سفاکلور، پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به هر نوع ماده غذایی نگهدارنده‌ها، رنگ‌های خوراکی یا داروهای دیگر، به ویژه آنتی‌بیوتیک‌ها (پنی‌سیلین‌ها یا سفالوسپورین‌ها).بارداری و شیردهی عادت به مصرف مشروبات الکلی در حال مصرف داروهای دیگر، به ویژه داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (مثل ایبوپروفن و آسپیرین ، ضد انعقادها (رقیق‌کننده‌های خون مثل وارفارین ، و پروبنسید (یک داروی نقرس . سابقه یا ابتلا به مشکلات خونریزی دهنده (مثل زخم معده هموفیلی و کمبود پلاکتی ؛ کولیت (التهاب روده بزرگ ؛ یا بیماری‌های کلیوی یا کبدی هنگام مصرف سفاکلور توصیه می‌شودحتی در صورت احساس بهبودی داروی تجویز شده را تا آخر مصرف کنید تا عفونت بدنتان درمان شده از عود بیماری جلوگیری شود.سفاکلور را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگه دارید (در این شرایط سفاکلور فاسد می‌شود). سوسپانسیون باید پس از تهیه در یخچال نگهداری شود؛ ظرف ۱۴ روز مصرف شود. پیش از مصرف شیشه را به خوبی تکان دهید. از پیمانه داخل جعبه دارو برای اندازه‌گیری مقدار دارو استفاده کنید. اگر ظرف ۳ روز پس از آغاز درمان با سفاکلور احساس بهبود ندارید با پزشکتان مشورت کنید. هنگام مصرف سفاکلور نباید سفاکلور تاریخ مصرف گذشته مصرف کنید. پیش از اتمام دارو آن را قطع کنید، مگر به دستور پزشکتان

CEPHALEXIN

در مورد این دارو سفالکسین یک آنتی‌بیوتیک سفالوسپورین است این آنتی‌بیوتیک در درمان گروه زیادی از بیماری‌های عفونی مثل عفونت‌های تنفسی عفونت گوش میانی عفونت پوست و بافت نرم عفونت‌های استخوانی یا مفصلی و عفونت‌های ادراری تناسلی مؤثر می‌باشد. سفالکسین همچنین در جلوگیری از عفونت در افرادی که تحت عمل جراحی قرار گرفته‌اند و افراد دیگری که به هر علت مستعد عفونت می‌باشند استفاده می‌شود.چگونگی مصرف سفالکسین را می‌توان با شکم خالی مصرف کرد، یا می‌توان برای جلویگری از دل بهم خوردگی آن را با غذا خورد. بهتر است دارو در نوبت‌هایی با فواصل یکسان در طی شبانه‌روز مصرف شود تا سطح دارو در خون ثابت باقی بماند. مثلاً اگر قرار است ۴ بار در روز مصرف شود هر ۶ ساعت (۶ صبح ۱۲ ظهر، ۶ عصر، ۱۲ شب . اگر این برنامه با فعالیت‌های کاری و خواب شما تداخل دارد، در تعیین یک برنامه زمانی مناسب‌تر از پزشکتان کمک بخواهید. مهم است که دارو سر وقت و به‌طور کامل استفاده شود، حتی اگر احساس بهبودی می‌کنید. اگر پیش از اتمام دارویتان آن را قطع کنید ممکن است علایم‌تان مجدداً عود کند. اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که به یاد آوردید مصرف کنید. البته اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه منظم دارویی‌تان برگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید. هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هریک از علایم زیر بلافاصله با پزشکتان تماس بگیرید: کبودی یا خونریزی غیرعادی درد مفاصل اسهال درد شکمی تهوع و استفراغ زخم‌های دهانی و زبانی خارش و ترشح واژن یا پلاک‌های سفید در دهان یا روی زبان یک واکنش حساسیتی نادر به سفالکسین آنافیلاکسی که به مراقبت پزشکی فوری نیاز دارد. از آنجایی که آنافیلاکسی با سرعت پیشرفت می‌کند، در صورت بروز تورم لب‌ها و دور چشم‌ها، بثورات جلدی کهیر، تورم‌های پوستی تب غش ناگهانی ضربان قلب تند، یا خس‌خس سینه یا مشکل تنفسی بلافاصله مصرف آنتی‌بیوتیک را قطع کرده و با یک مرکز خدمات اورژانس پزشکی تماس بگیرید. موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف سفالکسین پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به هر نوع ماده غذایی نگهدارنده‌ها، رنگ‌های خوراکی یا داروهای دیگر نظیر آنتی‌بیوتیک‌ها یا پنی‌سیلین‌ها یا سفالوسپورین‌ها). بارداری یا شیردهی عادت به مصرف مشروب الکلی مصرف داروهای دیگر، به ویژه داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی (مثل ایبوپروفن آسپیرین ، ضدانعقادها (رقیق‌کننده‌های خون نظیر وارفارین ، پروبنسید (یک داروی درمان نقرس . ابتلا به مشکلات خونریزی‌دهنده (نظیر زخم معده هموفیلی و کمبود پلاکتی ؛ کولیت (التهاب روده بزرگ یا بیماری‌های کلیوی و کبدی یا سابقه هریک از موارد مذکور. هنگام مصرف سفالکسین توصیه می‌شود حتی در صورت احساس بهبودی داروی تجویز شده را تا آخر مصرف کنید تا عفونت بدنتان درمان شده از عود بیماری جلوگیری شود.سفالکسین را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگهدارید (در این شرایط سفالکسین فاسد می‌شود). پس از آماده کردن سوسپانسیون آن را باید در یخچال نگهداری کنید؛ سوسپانسیون در یخچال تا ۱۴ روز قابل استفاده است پیش از مصرف شیشه دارو را به خوبی تکان دهید.از پیمانه داخل جعبه دارو برای اندازه‌گیری مقدار دارو استفاده کنید. اگر ظرف ۳ روز درمان با سفالکسین احساس بهبود نداشته‌اید با پزشکتان مشورت کنید. هنگام مصرف سفالکسین نباید سفالکسین تاریخ مصرف گذشته استفاده کنید.پیش از اتمام دارو آن را قطع کنید، مگر به دستور پزشک

CEFUROXIME

در مورد این داروسفوروکسیم یک آنتی‌بیوتیک سفالوسپورینی است این آنتی‌بیوتیک در درمان تعداد زیادی از بیماری‌ها، مثل عفونت‌های تنفسی عفونت گوش میانی عفونت پوست و بافت نرم سینوزیت و عفونت‌های ادراری تناسلی مؤثر است سفوروکسیم همچنین برای جلوگیری از عفونت در بیمارانی که تحت عمل جراحی قرار گرفته‌اند و در افرادی که به هر علت مستعد عفونت هستند استفاده می‌شود. چگونگی مصرف قرص‌های سفوروکسیم را می‌توان با شکم خالی مصرف کرد، یا می‌توان برای جلوگیری از دل بهم خوردگی آن را با غذا خورد. البته سوسپانسیون خوراکی را بهتر است با شکم خالی حداقل ۲ ساعت پیش از غذا یا ۱ ساعت پس از غذا مصرف کرد. بهتر است دارو در نوبت‌هایی با فواصل یکسان در طی شبانه‌روز مصرف شود تا سطح دارو در خون ثابت باقی بماند. مثلاً اگر قرار است دو بار در روز مصرف شود، هر ۱۲ ساعت (مثلاً ۸ صبح و ۸ شب . اگر این برنامه با فعالیت‌های کاری و خواب شما تداخل دارد، در تعیین یک برنامه زمانی مناسب‌تر از پزشکتان کمک بگیرید. مهم است که دارو سر وقت و به‌طور کامل استفاده شود، حتی اگر احساس بهبودی می‌کنید. اگر پیش از اتمام دارویتان آن را قطع کنید ممکن است علایم‌تان مجدداً عود کند. اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که به یاد آوردید مصرف کنید. البته اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه منظم دارویی‌تان برگردید. مقدار دارو را دو برابر نکنید.هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هریک از علایم زیر بلافاصله با پزشکتان تماس بگیرید: کبودی یا خونریزی غیرعادی درد مفاصل اسهال درد شکمی تهوع و استفراغ زخم‌های دهانی یا زبانی خارش یا ترشح واژن یا پلاک‌های سفید در دهان یا روی زبان یک واکنش حساسیتی نادر به سفوروکسیم آنافیلاکسی است که به مراقبت پزشکی فوری نیاز دارد، از آنجا که آنافیلاکسی به سرعت پیشرفت می‌کند، در صورت بروز تورم لب‌ها و دور چشم‌ها، بثورات جلدی کهیر، تورم پوستی تب غش ناگهانی ضربان قلب تند، یا خس‌خس سینه یا مشکل تنفسی بلافاصله مصرف آنتی‌بیوتیک را قطع کرده و با یک مرکز خدمات اورژانس پزشکی تماس بگیرید. موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف سفوروکسیم پزشکتان را مطلع سازید:حساسیت به هر نوع ماده غذایی نگهدارنده‌ها، رنگ‌های خوراکی یا داروهای دیگر به ویژه آنتی‌بیوتیک‌ها (پنی‌سیلین‌ها یا سفالوسپورین‌ها). بارداری یا شیردهی مصرف مشروبات الکلی مصرف داروهای دیگر، به ویژه داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی (مثل ایبوپروفن و آسپیرین ضدانعقادها (رقیق‌کننده‌های خون نظیر وارفارین ، پروبنسید (یک داروی درمان نقرس . ابتلا به مشکلات خونریزی‌دهنده (نظیر زخم معده هموفیلی و کمبود پلاکتی ؛ کولیت (التهاب روده بزرگ یا بیماری‌های کلیوی و کبدی یا سابقه هریک از موارد مذکور. هنگام مصرف سفوروکسیم توصیه می‌شود حتی در صورت احساس بهبودی داروی تجویز شده را تا آخر مصرف کنید تا عفونت بدنتان درمان شده از عود بیماری جلوگیری شود.سفوروکسیم را دور از دسترس کودکان دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگه دارید (در این شرایط سفوروکسیم فاسد می‌شود). سوسپانسیون پس از تهیه باید در یخچال نگهداری شود و ظرف ۱۴ روز استفاده شود. پیش از مصرف شیشه را به خوبی تکان دهید. از پیمانه داخل جعبه دارو برای اندازه‌گیری مقدار دارو استفاده کنید. اگر در بلعیدن قرص‌های سفوروکسیم مشکل داشتید، قرص‌ها را خرد کرده با کمی غذا مثل پودینگ شکلات مخلوط کنید؛ برای رفع مزه تلخ دارو نیز به دنبالش مقداری مایع طعم‌دار مثل آب پرتقال یا شیرکاکائو بنوشید.اگر ظرف ۳ روز از آغاز درمان با سفوروکسیم احساس بهبود ندارید با پزشکتان مشورت کنید. هنگام مصرف سفوروکسیم نباید سفوروکسیم تاریخ مصرف گذشته را استفاده کنید. پیش از اتمام دارو آن را قطع کنید، مگر به دستور پزشک

CEFIXIME

در مورد این داروسفیکسیم یک آنتی‌بیوتیک سفالوسپورینی است این آنتی‌بیوتیک‌ها در درمان طیف وسیعی از بیماری‌های عفونی باکتریایی مثل عفونت‌های تنفسی عفونت‌های پوست و بافت نرم و عفونت‌های استخوان یا مفاصل و عفونت‌های ادراری مؤثر می‌باشند. این آنتی‌بیوتیک همچنین ممکن است برای پیشگیری از ایجاد عفونت در افرادی که تحت عمل جراحی قرار گرفته‌اند یا در دیگران که به هر علتی مستعد عفونت هستند، استفاده شوند.چگونگی مصرف سفیکسیم را می‌توان با شکم خالی مصرف کرد، یا می‌توان برای جلوگیری از دل بهم خوردگی آن را با غذا خورد. بهتر است دارو در نوبت‌هایی با فواصل یکسان در طی شبانه‌روز مصرف شود تا سطح دارو در خون ثابت باقی بماند. مثلاً اگر قرار است دوبار در روز مصرف شود، هر ۱۲ ساعت (مثلاً ۸ صبح و ۸ شب . اگر این با فعالیت‌های کاری و خواب شما تداخل ایجاد می‌کند، در تعیین یک برنامه مناسب زمانی از پزشکتان کمک بخواهید. مهم است که دارو سر وقت و به‌طور کامل استفاده شود، حتی اگر احساس بهبودی می‌کنید. اگر پیش از اتمام دارویتان آن را قطع کنید ممکن است علایم‌تان مجدداً عود کند. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که به یاد آورید مصرف کنید. البته اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه منظم دارویی‌تان برگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید.هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هریک از علایم زیر بلافاصله با پزشکتان تماس بگیرید: کبودی یا خونریزی غیرعادی درد مفاصل اسهال درد شکمی تهوع و استفراغ زخم‌های دهانی یا زبانی خارش یا ترشح واژن یا پلاک‌های سفید در دهان یا روی زبان یک واکنش حساسیتی نادر به سفیکسیم آنافیلاکسی است که به مراقبت پزشکی فوری نیاز دارد. از آنجا که آنافیلاکسی به سرعت پیشرفت می‌کند، در صورت بروز تورم لب‌ها و دور چشم بثورات جلدی کهیر، یا تورم‌های پوستی تب غش ناگهانی ضربان قلب تند، یا خس خس سینه یا مشکل تنفسی بلافاصله مصرف آنتی‌بیوتیک را قطع کرده با یک مرکز خدمات اورژانس پزشکی تماس بگیرید. موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف سفیکسیم پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به هر نوع ماده غذایی نگهدارنده‌ها، رنگ‌های خوراکی یا داروهای دیگر، به‌ویژه آنتی‌بیوتیک‌ها (پنی‌سیلین‌ها یا سفالوسپورین‌ها). بارداری یا شیردهی مصرف مشروبات الکلی مصرف داروهای دیگر، به ویژه ضدالتهابی غیراستروییدی (مثل ایبوپروفن و آسپیرین ، ضدانعقادها (رقیق‌کننده‌های خون نظیر وارفارین ، و پروبنسید (یک داروی درمان نقرس . سابقه یا ابتلا به مشکلات خونریزی‌دهنده (نظیر زخم معده هموفیلی و کمبود پلاکتی ؛ کولیت (التهاب روده بزرگ ؛ یا بیماری‌های کلیوی یا کبدی هنگام مصرف سفیکسیم توصیه می‌شود حتی در صورت احساس بهبودی داروی تجویز شده را تا آخر مصرف کنید تا عفونت بدنتان درمان شده از عود بیماری جلوگیری شود.سفیکسیم را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگه دارید (در این شرایط سفیکسیم فاسد می‌شود). سوسپانسیون سفیکسیم بعد از تهیه نیازی به نگهداری در یخچال ندارد. پیش از مصرف سوسپانسیون شیشه دارو را خوب تکان دهید.از پیمانه داخل جعبه برای اندازه‌گیری مقدار دارو استفاده کنید. اگر ظرف ۳ روز از مصرف دارو احساس بهبودی نداشتید با پزشکتان مشورت کنید. هنگام مصرف سفیکسیم نباید سفیکسیم تاریخ مصرف گذشته استفاده کنید. پیش از اتمام دارو آن را قطع کنید، مگر به دستور پزشک

CIPROFLOXACIN

در مورد این دارو سیپروفلوکساسین یک داروی ضدمیکروبی رایج است که در درمان عفونت‌های گوناگون از قبیل عفونت پوست و بافت‌های نرم برونشیت سینه‌پهلو (پنومونی ، عفونت‌های دستگاه ادراری گاستروانتریت (اسهال شدید)، و نیز عفونت‌های کلامیدیایی و گنوره‌ای (مثل سوزاک به‌کار می‌رود. چگونگی مصرف سیپروفلوکساسین را می‌توان با شکم خالی همراه یک لیوان پر از آب مصرف کرد. اگر معده‌تان را ناراحت کرد آن را با غذا بخورید. بهتر است این دارو در طی شبانه‌روز در نوبت‌هایی با فواصل برابر مصرف شود تا سطح دارو در خون یکسان باقی بماند. مثلاً، اگر قرار است روزی ۲ بار آن را مصرف کنید، هر ۱۲ ساعت باید بخورید. اگر این زمانبندی با برنامه کار یا خواب شما تداخل داشت از پزشکتان بخواهید در تعیین یک برنامه مناسب‌تر به شما کمک کند. مهم است که دارو را سر وقت و به‌طور کامل مصرف کنید، حتی اگر احساس بهبودی می‌کنید. اگر پیش از اتمام سیپروفلوکساسین مصرفش را قطع کنید، علایمتان ممکن است عود کند. اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که به یاد آوردید مصرفش کنید. البته اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی معمولتان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید. هشدارها و عوارض جانبی‌در صورت بروز هریک از علایم زیر با پزشکتان تماس بگیرید: اضطراب گیجی لرزش دست توهم رفتارهای غیرمنطقی بثورات جلدی یا خارش کمردرد، ادرار خونی یا کدر، تب یا تورم پاها یا ساق پا. علایم دیگری هم ممکن است مشاهده شوند ولی فقط در صورتی که مشکل‌ساز شوند. اینها عبارتند از: سرگیجه خواب‌آلودگی سیاهی رفتن چشم سردرد، بی‌خوابی درد شکمی (دل‌پیچه ، تهوع و استفراغ اسهال یا افزایش حساسیت به نور خورشید. موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف سیپروفلوکساسین پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به سیپروفلوکساسین یا دیگر داروهای ضدباکتریایی فلوروکینولون سن کمتر از ۱۸ سال بارداری یا شیردهی مصرف داروهای دیگر، به ویژه گشادکننده‌های برونشی (آمینوفیلین اکستریفیلین تئوفیلین ؛ آنتی‌اسیدها؛ قرص آهن سوکرالفات کافئین دیدانوزین یا ضدانعقادها (رقیق‌کننده‌های خون مثل وارفارین .سابقه یا ابتلا به بیماری‌های تشنجی کلیوی یا کبدی هنگام مصرف سیپروفلوکساسین توصیه می‌شود حتی در صورت احساس بهبود، دارو را تا انتها مصرف کنید تا عفونت‌تان درمان شده از عود آن جلوگیری شود. روزی هشت لیوان آب بنوشید، مگر اینکه پزشکتان دستور دیگری داده باشد. سیپروفلوکساسین را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگهداری کنید (سیپروفلوکساسین در این شرایط فاسد می‌شود). از آفتاب ساعت ۱۰ صبح تا ۳ بعدازظهر و دستگاه‌های برنزه‌کننده اجتناب کنید. نواحی در معرض آفتاب پوست بدنتان را با یک کرم ضدآفتاب با قدرت محافظتی (اس‌پی‌اف حداقل ۱۵ بپوشانید. اگر ظرف ۳ روز از آغاز درمان با سیپروفلوکساسین احساس بهبودی ندارید با پزشکتان مشورت کنید. هنگام مصرف سیپروفلوکساسین نباید داروهای آنتی‌اسید، سوکرالفات یا داروهای حاوی آهن را همزمان مصرف کنید. این داروها را حداقل ۶ ساعت قبل یا ۲ ساعت پس از سیپروفلوکساسین مصرف کنید. تا مشخص نشدن پاسخ بدنتان به دارو، رانندگی کنید یا اقدام به انجام کارهایی کنید که نیاز به هوشیاری دارد. این دارو ممکن است شما را خواب‌آلوده یا گیج کند.

CISAPRIDE

در مورد این دارو سیساپراید برای درمان سوزش سر دل ناشی از بیماری پس‌زنش معدی ـ مروی و نیز تخلیه تأخیری معده تجویز می‌شود. چگونگی مصرف سیساپراید روزی ۴-۱ بار با یک لیوان پر از آب مصرف می‌شود. مقدار تجویزی دارو بسته به علت تجویز متفاوت است این دارو را معمولاً ۱۵ دقیقه پیش از غذا و هنگام خواب مصرف می‌کنند. برای جلوگیری از وازنش سیساپراید روزی یک بار هنگام خواب تجویز می‌شود. پیش از مصرف نوع سوسپانسیون آن شیشه دارو را به خوبی تکان دهید. از پیمانه داخل جعبه دارو برای اندازه‌گیری مقدار داروی مصرفی استفاده کنید. هیچگاه بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. درمان با سیساپراید معمولاً در حدود ۸ هفته به طول می‌انجامد. اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که آن را به یاد آوردید مصرفش کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی فرا رسیده است نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی معمولتان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید. هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز تشنج دارو را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید. البته تشنج فقط در افرادی روی می‌دهد که از قبل سابقه اختلال تشنجی داشته باشند. علایم زیر ممکن است رخ دهند، اما فقط در صورت مشکل‌ساز شدن باید با پزشک در میان گذاشته شوند: خواب‌آلودگی احساس ناراحتی در شکم (دل بهم‌خوردگی ، یبوست اسهال نفخ افزایش تولید گاز در روده‌ها، تهوع سردرد، آبریزش بینی یا سینوزیت موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف سیساپراید، پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به سیساپراید. بارداری یا شیردهی مصرف داروهای دیگر، به‌ویژه الکل بنزودیازپین‌ها (آرامبخش‌ها، داروهای ضداضطراب ، شل کننده‌های عضلانی ، سایمتیدن رانیتیدین یا داروهایی که تخلیه معده را به تأخیر می‌اندازند
(مثل داروهای ضدافسردگی و داروهای آنتی‌کولینرژیک . سابقه یا ابتلا به اختلال تشنجی یا بیماری‌های کبدی یا کلیوی هنگام مصرف سیساپراید توصیه می‌شود به‌طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیر نظر داشته باشد.الکل نوشابه‌های الکلی قهوه آسپیرین و محصولات تهیه شده از مرکبات را کمتر مصرف
کنید، چرا که می‌توانند به معده شما آزار برسانند. از پزشکتان راجع به سایر مواردی که باید مصرفشان محدود شود، سؤال کنید. تا پیش از مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو در هنگام رانندگی یا کار با وسایل خطرناک احتیاط کنید. برخی از افراد هنگام استفاده از این دارو دچار خواب‌آلودگی و افت هوشیاری می‌شوند.سیساپریاید را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط سیساپراید فاسد می‌شود).سیساپراید تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید.هنگام مصرف سیساپراید نبایدنوشیدنی‌های الکلی بنوشید.

POTASSIUM CHLORIDE

در مورد این دارو کلرید پتاسیم یک مکمل رایج برای درمان و جلوگیری از کاهش سطح پتاسیم در افرادی است که به سبب مصرف داروهای مُدر، برخی داروهای دیگر، یا برخی بیماری‌های خاص ممکن است دچار افت پتاسیم خون شوند. پتاسیم یک ماده شیمیایی است که برای عملکرد بدن ضروری است کاهش پتاسیم خون (هیپوکالمی موجب ضعف عضلانی و تغییرات الگوی الکتریکی قلب می‌شود.
چگونگی مصرف کلرید پتاسیم روزی ۴-۱ نوبت (بسته به تجویز پزشک پس از غذا یا همراه غذا خورده می‌شود. تمام نوبت‌های دارو در طی روز باید به‌طور کامل و سر ساعت معین مصرف شود. کلرید پتاسیم را با یک لیوان پر از آب بخورید و تا ۳۰ دقیقه پس از آن دراز نکشید تا دچار تحریک و آسیب به معده نشوید. اکثر قرص‌های غیرجوشان یا کپسول‌های کلرید پتاسیم را باید درسته بلعید. اما برخی کپسول‌ها را می‌توان باز کرد و محتویاتش را داخل یک غذای نرم ریخت یا با آب‌میوه مخلوط کرد. محلول‌های خوراکی قرص‌های جوشان و شکل‌های پودری کلرید پتاسیم را باید به‌طور کامل در نصف لیوان آب یا آب‌میوه خنک حل کرد و طی ۱۰-۵ دقیقه به تدریج نوشید. هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هریک از علایم زیر با پزشکتان تماس بگیرید: ضعف عضلات ضربان قلب کُند یا نامنظم خستگی غیرعادی گیجی گزگز یا بی‌حسی انگشتان دست پا، یا لب‌ها؛ مشکل در تنفس یا تنگی‌نفس سوزش سر دل مداوم درد بالای شکم استفراغ خونی یا اضطراب و تشویش بی‌دلیل موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف کلرید پتاسیم پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به مکمل‌های حاوی کلرید پتاسیم بارداری مصرف داروهای دیگر، به‌ویژه مهارکننده‌های آنزیم تبدیل‌کننده آنژیوتانسین داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی داروهای مسدودکننده بتا، داروهای مُدر نگهدارنده پتاسیم و مصرف شیر کم‌نمک این داروها ممکن است سطح پتاسیم خون را افزایش دهند. داروهایی که تخلیه معده را به تأخیر می‌اندازند، مانند داروهای آنتی‌کولینرژیک یا برخی داروهای ضدافسردگی خطر آسیب به معده را بیشتر می‌کنند.سابقه یا ابتلا به اسهال شدید یا مشکلات گوارشی نظیر زخم معده یا دوازدهه تنگی مری تخلیه تأخیری معده یا بیماری‌های کلیوی هنگام مصرف کلرید پتاسیم توصیه می‌شود کلرید پتاسیم را درست طبق تجویز پزشک مصرف کنید، به ویژه اگر دیگوکسین و داروهای مُدر هم همزمان مصرف می‌کنید.با پزشکتان درباره توصیه‌های تغذیه‌ای مشورت کنید. بدون تأیید پزشکتان از جایگزین نمک شیر کم‌سدیم و دیگر مواد غذایی کم‌نمک (کم‌سدیم استفاده نکنید. این‌ها دارای مقادیر زیادی پتاسیم هستند و مصرف آنها موجب افزایش بیش از حد پتاسیم خون خواهد شد. به‌طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیر نظر داشته باشد. ممکن است لازم باشد با انجام آزمایش خون سطح پتاسیم خون را به‌طور مرتبط زیر نظر بگیرید. پیش از مصرف یا قطع مصرف هر نوع دارو، حتی داروهای مجاز بدون نسخه یا داروهای گیاهی با پزشکتان صحبت کنید. کلرید پتاسیم را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط کلرید پتاسیم فاسد می‌شود). کلرید پتاسیم تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید. هنگام مصرف کلرید پتاسیم نباید بدون مشورت با پزشکتان از جایگزین نمک یا دیگر مواد غذایی کم‌نمک (کم‌سدیم استفاده کنید.

FAMOTIDINE

در مورد این دارو فاموتیدین برای مهار تشرح اسیدمعده برای پیشگیری و درمان زخم‌های معده و دوازدهه و نیز بیماری پس‌زنش معده ـ مری تجویز می‌شود. فاموتیدین یک مسدودکننده گیرنده H2 (هیستامینی نوع دو) است چگونگی مصرف فاموتیدین را می‌توان با یا بدون غذا با شکم خالی مصرف کرد. معمولاً روزی یک یا دو نوبت تجویز می‌شود. مقدار تجویزی بسته به شکل‌های دارویی (که قدرت‌های متفاوتی دارند) و علت مصرف فرق می‌کند. هیچگاه بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. درمان با فاموتیدین معمولاً حدود ۸ هفته ادامه می‌یابد، اگرچه علایم شما ممکن است پس از یک یا دو هفته رفع شود. حتی در صورت احساس بهبودی نیز مصرف دارو را دامه دهید. در هفته اول یا دوم اگر بازهم احساس درد داشتید، می‌توانید از آنتی‌اسیدها استفاده کنید، البته مشروط به اینکه حداقل یک ساعت بین نوبت دارویی و مصرف آنتی‌اسید فاصله باشد. اگر دردتان مجدداً عود کرد پزشکتان را مطلع سازید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که به یاد آوردید مصرفش کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی فرا رسیده است نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی معمولتان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید.هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هر یک از علایم زیر فاموتیدین را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید: بثورات جلدی خس‌خس سینه تنگی نفس احساس فشار در قفسه سینه گیجی ضربان قلب تند یا کند، گلودرد کبودی یا خونریزی غیرعادی علایم زیر ممکن است رخ دهند ولی فقط در صورت ایجاد مشکل باید گزارش شوند: یبوست اسهال سرگیحه خواب‌آلودگی تهوع یا استفراغ کاهش میل جنسی یا تورم پستان‌ها موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف فاموتیدین پزشکتان را مطلع سازید:حساسیت به رانیتیدین سایمتیدین فاموتیدین یا نیزاتیدین بارداری یا شیردهی‌مصرف داروهای دیگر، به ویژه کتوکونازول (یک داروی ضد قارچ ، داروهای ضد دیابت (داروهایی که قند خون را پایین می‌آورند)، ضد انعقادهای خوراکی (رقیق کننده‌های خون ، داروهای قلبی یا پرفشاری خون (نیفدیپین متوپرولول پروکاینامید)، فنی‌توئین (یک داروی ضد صرع ، یا الکل
سابقه یا ابتلا به بیماری کبدی یا کلیوی هنگام مصرف فاموتیدین توصیه می‌شود به طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بتواند بهبودتان را زیر نظر داشته باشد.از پزشکتان در مورد خوراکی‌هایی که باید در برنامه غذایی‌تان محدود شود راهنمایی بخواهید. مثلاً نوشابه‌های گازدار، قهوه آسپیرین و محصولات تهیه شده از مرکبات ممکن است برای معده شما مضر باشند.فاموتیدین ممکن است با آزمون‌های پوستی یا آزمون‌های اندازه‌گیری اسید معده تداخل ایجاد کند. دراین مورد با پزشکتان مشورت کنید. فاموتیدین را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگه دارید (در این شرایط فاموتیدین فاسد می‌شود). فاموتیدین تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت بریزید.هنگام مصرف فاموتیدین نبایدالکل بنوشید. سیگار بکشید. سیگار تأثیر این دارو را کاهش می‌دهد. سیگار را ترک کنید یا حداقل بعد از آخرین نوبت مصرف فاموتیدین تا پایان روز سیگار نکشید.

FEXOFENADINE

در مورد این دارو فکسوفنادین یک آنتی‌هیستامین طولانی اثر رایج برای درمان علایم گوناگون عطسه خارش و قرمزی چشم آبریزش بینی و کهیر، حساسیت فصلی است چگونگی مصرف فکسوفنادین معمولاً روزی دوبار با یا بدون غذا مصرف می‌شود. برای آنکه مصرف دارو را فراموش نکنید بهتر است هرروز سر ساعت معینی آن را بخورید. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که به یاد آورید، مصرفش کنید. البته اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است نوبت فراموش شده را رها کرده و به برنامه دارویی معمولتان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید.هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هریک از علایم زیر با پزشکتان تماس بگیرید: خشکی شدید دهان بینی یا گلو؛ سردرد؛ یا خواب‌آلودگی در یک شکل تجاری مقداری پسودوافدرین نیز (به عنوان ضداحتقان به صورت مخلوط با این دارو وجود دارد که ممکن است موجب علایم زیر شود: تشویش بی‌قراری بی‌خوابی تپش قلب (احساس تکان خوردن شدید قلب در قفسه سینه ، یا ضربان قلب تند. موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف فکسوفنادین ، پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به فکسوفنادین هر نوع ماده غذایی نگهدارنده‌ها، رنگ‌های خوراکی یا داروهای دیگر (به ویژه سایر آنتی‌هیستامین‌ها). بارداری یا شیردهی عادت به مصرف مشروبات الکلی مصرف داروهای دیگر، به ویژه داروهای مضعف دستگاه عصبی (آرامبخش‌ها، داروهای خواب و صرع مسکن‌ها، شل کننده‌های عضلانی ؛ کتوکونازول (یک داروی ضدقارچ ؛ یا آنتی‌بیوتیک‌های ماکرولیدی (اریترومایسین . سابقه یا ابتلا به مشکلات کلیوی در مصرف نوع دارای پسودوافدرین سابقه یا ابتلا به پرفشاری خون بیماری قند، بیماری‌های قلبی یا پرکاری تیروئید. هنگام مصرف فکسوفنادین توصیه می‌شوداز مصرف الکل داروهای خواب یا آرامبخش‌ها اجتناب کنید؛ این‌ها اثرات تخدیری فکسوفنادین را افزایش می‌دهند.پیش از رانندگی یا کار با وسایل خطرناک از پاسخ بدنتان به فکسوفنادین مطمئن شوید. این دارو ممکن است روی میزان هوشیاری اثر بگذارد.اگر خشکی دهان مشکل ساز شد، از آدامس یا آب نبات‌های بدون قند استفاده کنید یا چند جرعه کوچک آب بنوشید. اگر این مشکل بیش از دو هفته باقی ماند با پزشکتان مشورت کنید.
فکسوفنادین را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط فکسوفنادین فاسد می‌شود). اگر ظرف ۵ روز درمان با فکسوفنادین احساس بهبودی ندارید، پزشکتان را مطلع سازید. هنگام مصرف فکسوفنادین نباید از ضد احتقان‌ها یا داروهای ضد سرفه یا سرماخوردگی که بدون نسخه قابل تهیه هستند استفاده کنید. دارو را پس از تاریخ انقضایش مصرف کرد.

FLUOXETINE

در مورد این داروفلوکستین یک داروی ضدافسردگی است این دارو برای تسکین علایم افسردگی و اختلالات وسواسی تجویز می‌شود. فلوکستین یک داروی مهارکننده بازجذب سروتونین است چگونگی مصرف فلوکستین روزی یک نوبت مصرف می‌شود. این دارو را می‌توان صبح‌ها ناشتا (تا فراموش نشود) یا شب‌ها قبل از خواب مصرف کرد. مهم‌است که هرروز در ساعت معینی خورده شود. هیچگاه بیشتر یا کمتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. برای جلوگیری از ناراحتی معده می‌توان آن را با غذا خورد. اگر یک نوبت را فراموش کردید، در صورتی که ظرف یک ساعت آن را به یاد آورید بلافاصله مصرفش کنید؛ در غیر اینصورت نوبت را فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی معمولتان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید. هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هریک از علایم نادر ولی جدی زیر مصرف فلوکستین را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید: تب و لرز؛ درد مفاصل یا عضلات بثورات جلدی یا کهیر؛ مشکل در تنفس تشنج علایم افت قندخون (اضطراب گیجی خواب‌آلودگی عرق سرد، ضربان قلب سریع عدم تعادل لرزش بدن ضعف یا خستگی غیرعادی سردرد). علایم زیر ممکن است رخ دهند ولی فقط در صورتی که مشکل‌ساز شدند نیاز است با پزشک در میان گذاشته شوند: اضطراب تشویش خواب‌آلودگی خشکی‌دهان تهوع اسهال ضربان قلب تند یا نامنظم افزایش تعریق مشکل در به خواب‌رفتن احساس گرما یا حرارت برافروختگی یا قرمزی پوست افزایش اشتها، دل‌پیچه شکم‌درد یا نفخ یا مشکلات قاعدگی موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف فلوکستین پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به فلوکستین یا دیگر مهارکننده‌های بازجذب سروتین بارداری یا شیردهی مصرف داروهای دیگر، به ویژه ضدانعقادهای خوراکی (وارفارین دیگوکسین الکل مسکن‌های تجویزشده توسط پزشک آرامبخش داروهای ضدافسردگی شل‌کننده‌های عضلانی داروهای ضدتشنج یا مهار کننده‌های مونوآمین‌اکسیداز نظیر فورازولیدون ایزوکربوکسازید، فنلزین پروکاربازین سلژیلین یا ترانیل‌سیپرومین مصرف فلوکستین در حالیکه همزمان مهارکننده‌های مونوآمین‌اکسیداز مصرف می‌کنید یا کمتر از ۲ هفته است که مصرف چنینن داروهایی را قطع کرده‌اید، ممکن است موجب گیجی افزایش ناگهانی دمای بدن افزایش شدید فشارخون و بروز تشنج شود. سابقه یا ابتلا به صرع بیماری قند، بیماری کلیوی یا کبدی اگر دچار بیماری قند هستید، ممکن است لازم شود مقدار انسولین یا داروهای خوراکی پایین‌آورنده قندخون که مصرف می‌کنید تغییر داده شود. هنگام مصرف فلوکستین توصیه می‌شود به طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیرنظر داشته‌باشد. ممکن است ۴ هفته طول بکشد تا از اثر دارو ظاهر شود و به حداکثر برسد؛ ممکن است بخواهید در طی این مدت پزشکتان ار ملاقات کنید. به نظر برخی پزشکان مصرف این دارو افکار خودکشی را افزایش می‌دهد. در مورد هرگونه اقدامات احتیاطی لازم با پزشکتان مشورت کنید. تا مشخص‌شدن پاسخ بدنتان به این دارو، هنگام رانندگی یا کار با وسایل خطرناک احتیاط کنید. این دارو در برخی افراد موجب خواب‌آلودگی و کاهش سطح هوشیاری می‌شود. برای تسکین خشکی دهان از آدامس یا آب‌نبات‌های بدون قند استفاده کنید یا چند جرعه آب بنوشید. اگر این مشکل بیش از ۲ هفته ادامه پیداکرد با پزشکتان مشورت کنید. از حالت خوابیده به نشسته یا ایستاده و نشسته به ایستاده به آرامی تغییر وضعیت دهید؛ در غیر اینصورت ممکن است دچار سرگیجه و سیاهی رفتن چشم شوید.یک برگ شناسایی پزشکی که نشان‌دهد فلوکستین مصرف می‌کنید، همراه داشته باشید. فلوکستین را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط فلوکستین فاسد می‌شود). فلوکستین تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید. هنگام مصرف فلوکستین نباید نوشابه الکلی یا داروهای آرامبخش مصرف کنید.

‌FLUCONAZOLE

در مورد این دارو فلوکونازول یک داروی ضد قارچ است که برای عفونت‌های کاندیدایی دهان (برفک ، گلو، و واژن و دیگر عفونت‌های قارچی کمتر معمول تجویز می‌شود.چگونگی مصرف مقدار تجویزی فلوکونازول طول درمان و برنامه زمانی درمان براساس محل عفونت قارچی و پاسختان به دارو متفاوت است این دارو را می‌توان با یا بدون غذا مصرف کرد. اگر قرار است روزی یک نوبت فلوکونازول بخورید، می‌توانید صبح‌ها دارو را مصرف کنید تا آن را فراموش نکنید. پیش از مصرف سوسپانسیون خوراکی باید شیشه دارو را به خوبی تکان دهید. برای اندازه‌گیری دارو در شکل سوسپانسیون از پیمانه داخل جعبه دارو استفاده کنید. مهم است که دارو را سروقت و به‌طور کامل مصرف کنید، حتی اگر احساس بهبودی می‌کنید. اگر پیش از اتمام دارو و مصرفش را قطع کنید، علامت‌هایتان ممکن است عود کند. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که به یاد آوردید مصرفش کنید. البته اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی معمولتان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید. هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هر یک از علایم زیر با پزشکتان تماس بگیرید: تب لرز؛ گلودرد؛ قرمزی پوست یا تاول از دست رفتن اشتها؛ مدفوع کمرنگ یا ادرار تیره معده درد؛ خستگی زردی چشم‌ها یا پوست خونریزی یا کبودی غیرعادی علایم دیگری نیز ممکن است رخ دهند، ولی فقط اگر مشکل‌ساز شوند لازم است با پزشک مطرح شوند: سرگیجه خواب‌آلودگی سردرد، کاهش اشتها، تهوع اسهال یبوست یا دل‌پیچه موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف فلوکونازول پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به فلوکونازول یا دیگر داروهای ضد قارچ‌بارداری یا شیردهی‌مصرف بیش از سه قوطی مشروبات الکلی در روز مصرف داروهای دیگر، به‌ویژه الکل آنتی‌اسیدها؛ اومپرازول سوکرالفات داروهای ضد زخم معده (سایمتیدین یا رانیتیدین ؛ داروهای ضد دیابت خوراکی کاربامازپین سیکلوسپوزین داروهای ضد سل (ایزونیازید، ریفامپین ؛ فنی‌توئین داروهای ضد انعقاد (رقیق‌کننده‌های خون مثل وارفارین .
سابقه یا ابتلا به بیماری‌های کلیوی یا کبدی و یا الکلیسم (اعتیاد به الکل هنگام مصرف فلوکونازول توصیه می‌شود حتی در صورت احساس بهبودی دارو را تا آخر مصرف کنید تا عفونت بدنتان درمان شده از عود بیماری جلوگیری شود. از مواجهه با آفتاب ساعات بین۱۰ صبح تا ۳ بعدازظهر، و استفاده از لامپ آفتابی یا دیگر وسایل برنزه‌کننده بپرهیزید. مناطق در معرض نور پوست را با یک لوسیون ضد آفتاب با قدرت حفاظتی (SPF) حداقل ۱۵ حفاظت کنید. فلوکونازول را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط فلوکونازول فاسد می‌شود). اگر ظرف ۳ روز از درمان با فلوکونازول احساس بهبودی ندارید با پزشکتان مشورت کنید. هنگام مصرف فلوکونازول نباید به هیچ‌وجه الکل یا داروهای حاوی الکل (برخی از داروهای سرماخوردگی مصرف کنید. مصرف الکل همزمان با مصرف این دارو موجب افزایش احتمال عوارض کبدی و علایمی نظیر گرگرفتگی و برافروختگی صورت تنگی نفس احساس گرفتگی سینه و تب می‌شود.دارو را پس از تاریخ مصرف استفاده کنید. پیش از اتمام دارو مصرفش را قطع کنید؛ مگر به دستور پزشکتان

FLUVASTATIN

در مورد این دارو فلووستاتین یک داروی کاهنده سطح کلسترول لیپوپروتئین کم‌چگال خون می‌باشد؛ و به همین علت از بیماری شریان‌های کرونری قلب پیشگیری می‌کند. فلووستاتین کلسترول بالای خون را درمان نمی‌کند بلکه آن را کنترل می‌کند. برای تأثیر بیشتر دارو باید از دستورات پزشکتان مبنی بر کاهش دریافت غذاهای دارای اسیدهای چرب اشباع و کلسترول پرداختن به ورزش به اندازه کافی رسیدن به وزن مناسب و ترک سیگار (اگر سیگاری هستید) پیروی کنید. چگونگی مصرف فلووستاتین را می‌توان با یا بدون غذا مصرف کرد. این دارو معمولاً روزی یک نوبت عصرها مصرف می‌شود. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که آن را به یاد آوردید مصرفش کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده بود، نوبت فراموش شده را مصرف نکنید. مقدار دارو را دوبرار نکنید.
هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هر یک از علایم زیر، مصرف فلووستاتین را قطع کرده بلافاصله با پزشکتان تماس بگیرید: تب درد یا گرفتگی عضلانی یا خفیف یا خستگی غیرعادی علایم زیر ممکن است رخ دهند که اگر مشکل‌ساز شدند باید گزارش شوند: اسهال نفخ یبوست سوزش سردل تهوع سرگیجه سردرد، یا بثورات جلدی‌موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف فلووستاتین پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به فلووستاتین یا دیگر داروهای پایین‌آورنده کلسترول بارداری یا شیردهی‌مصرف داروهای دیگر، به‌ویژه سیکلوسپورین یا دیگر داروهای سرکوبگرایمنی ژمفیبروزیل اریترومایسین نیاسین دیجوکسین یا ضد انعقادهای خوراکی (وارفارین .سابقه یا ابتلا به الکلیسم (اعتیاد به الکل یا بیماری‌های کبدی یا داشتن عضو پیوندی هنگام مصرف فلووستاتین توصیه می‌شود به‌طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیر نظر داشته باشد.از برنامه غذایی پزشکتان و سایر دستورات وی پیروی کنید. پیش از هرگونه عمل جراحی شامل کارهای دندانپزشکی سایر پزشکان را از این که فلووستاتین مصرف می‌کنید مطلع سازید. فلووستاتین را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط فلووستاتین فاسد می‌شود).فلووستاتین تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید. هنگام مصرف فلووستاتین نبایدبدون مشورت با پزشکتان آن را قطع کنید. در این صورت سطح چربی‌های خونتان ممکن است به‌شدت افزایش یابد.

PHENYTOIN

در مورد این دارو فنی‌توئین ممکن است به‌عنوان یک داروی ضدتشنج یک داروی قلبی برای بهبود ضرباهنگ قلب یا به‌عنوان یک تسکین‌دهنده درد در موارد درد عصبی عصب تری‌ژمینال تجویز شود. چگونگی مصرف مقدار تجویزی فنی‌توئین بسته به علت تجویز متفاوت خواهد بود. هیچگاه بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. اگر از شکل مایع (سوسپانسیون فنی‌توئین استفاده می‌کنید، قبل از مصرف شیشه دارو را به خوبی تکان دهید. برای اندازه‌گیری مقدار دارو فقط از پیمانه داخل جعبه استفاده کنید. نگذارید این سوسپانسیون یخ بزند. اگر از قرص‌های جویدنی فنی‌توئین استفاده می‌کنید، می‌توانید آنها را خرد کنید، بجوید یا درسته ببلعید. اما کپسول فنی‌توئین حتماً باید درسته بلعیده شود.اگر فقط روزی یکبار فنی‌توئین مصرف می‌کنید، و یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که آن را به یاد آوردید مصرفش کنید . اگر تا روز بعد آن را به یاد نیاوردید، نوبت فراموش شده را رها کنید و به برنامه دارویی معمولتان بازگردید. اگر روزانه بیش از یک نوبت فنی‌توئین می‌خورید، و یک نوبت را فراموش کرده‌اید ، در صورتی که بیشتر از ۴ ساعت تا نوبت بعدی باقی باشد، می‌توانید نوبت فراموش شده را مصرف کنید. در غیر این صورت نوبت فراموش شده را رها کنید و به برنامه دارویی معمولتان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید. اگر یک نوبت را دو روز یا بیشتر عقب انداختید از پزشکتان کسب تکلیف کنید.هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هریک از علایم نادر ولی جدی زیر مصرف فنی‌توئین را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید: افت مهارت‌های حرکتی عدم تعدل یا گیجی تغییرات خلقی لرزش بدن تشویش غیرعادی تکلم نامفهوم تاری دید؛ افزایش در دفعات یا شدت موارد تشنج بثورات جلدی لرز؛ گلودرد؛ تب خستگی غیرعادی تورم لثه‌ها؛ ادرار تیره یا مدفوع بی‌رنگ شکم‌درد؛ حرکات غیرارادی دست‌ها، پاها، لب‌ها یا صورت که قبلاً مشاهده نمی‌شده شکستگی‌های متعدد استخوانی و وقفه رشد در کودکان بی‌حسی یا گزگز انگشتان دست یا پا؛ مشکل در تنفس یا درد قفسه‌سینه علایم زیر ممکن است رخ دهد که در صورت مشکل‌ساز شدن می‌توان آنها را با پزشک مطرح کرد: یبوست سرگیجه یا خواب‌آلودگی خفیف تهوع و استفراغ سردرد، مشکل در به خواب رفتن تورم پستان‌ها، تغییرات حالات چهره یا رشد بیش از حد موهای صورت و بدن موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف فنی‌توئین پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به فنی‌توئین دیگر داروهای ضدتشنج یا هر نوع رنگ خوراکی ماده غذایی را نگهدارنده بارداری یا شیردهی مصرف داروهای دیگر، به ویژه ضدانعقادها؛ الکل متادون داروهای خواب داروهای ضدافسردگی آرامبخش‌ها؛ آنتی‌اسیدها؛ داروهای قلبی (آمیودارون پروپرانولول ؛ ضدانعقادها؛ داروهای ضدعفونت (کلرامفنیکل ایزونیازید، سولفونامیدها، فلوکونازول ؛ سایمتیدین دیسولفیرام فنیل‌بوتازون داروهای پرفشاری خون (دیازوکساید)؛ کلسیم داروهای آسم (آمینوفیلین اکستریفیلین تئوفیلین ؛ هورمون‌ها (استروژن‌ها، داروهای ضدبارداری خوراکی کورتیکواستروییدها)؛ یا سوکرالفات سابقه یا ابتلا به مشکلات قلبی یا خونی پورفیری یا بیماری‌های کبدی یا کلیوی هنگام مصرف فنی‌توئین توصیه می‌شود به‌طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیر نظر داشته باشد.اگر معده‌تان را ناراحت می‌کند آن را همراه با غذا مصرف کنید. به هر حال سعی کنید هر روز در شرایط یکسانی دارو را بخورید تا به‌طور مشابهی جذب شود.پیش از هرگونه عمل جراحی مداخلات دندانپزشکی یا درمان‌های اورژانس سایر پزشکان را از اینکه فنی‌توئین مصرف می‌کنید، مطلع سازید. اگر از قرص‌های ضدبارداری استفاده می‌کنید، یک روش جلوگیری از بارداری دیگر را جایگزین آن کنید چون فنی‌توئین اثربخشی قرص‌های ضدبارداری را کاهش می‌دهد. هر سه ماه به دندانپزشک مراجعه کنید. در برخی بیماران ـ معمولاً بیماران جوان ـ فنی‌توئین موجب تورم خونریزی و حساسیت لثه‌ها می‌شود. برای پیشگیری از این مشکل دندان‌هایتان را به‌طور منظم مسواک کنید و نخ بکشید. یک برگه شناسایی پزشکی همراه داشته باشید که نشان دهد فنی‌توئین مصرف می‌کنید. فنی‌توئین را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگهدای کنید (در این شرایط فنی‌توئین فاسد می‌شود). فنی‌توئین تاریخ مصرف گذشتهفنی‌توئین PHENYTOIN
در مورد این دارو فنی‌توئین ممکن است به‌عنوان یک داروی ضدتشنج یک داروی قلبی برای بهبود ضرباهنگ قلب یا به‌عنوان یک تسکین‌دهنده درد در موارد درد عصبی عصب تری‌ژمینال تجویز شود. چگونگی مصرف مقدار تجویزی فنی‌توئین بسته به علت تجویز متفاوت خواهد بود. هیچگاه بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. اگر از شکل مایع (سوسپانسیون فنی‌توئین استفاده می‌کنید، قبل از مصرف شیشه دارو را به خوبی تکان دهید. برای اندازه‌گیری مقدار دارو فقط از پیمانه داخل جعبه استفاده کنید. نگذارید این سوسپانسیون یخ بزند. اگر از قرص‌های جویدنی فنی‌توئین استفاده می‌کنید، می‌توانید آنها را خرد کنید، بجوید یا درسته ببلعید. اما کپسول فنی‌توئین حتماً باید درسته بلعیده شود.اگر فقط روزی یکبار فنی‌توئین مصرف می‌کنید، و یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که آن را به یاد آوردید مصرفش کنید . اگر تا روز بعد آن را به یاد نیاوردید، نوبت فراموش شده را رها کنید و به برنامه دارویی معمولتان بازگردید. اگر روزانه بیش از یک نوبت فنی‌توئین می‌خورید، و یک نوبت را فراموش کرده‌اید ، در صورتی که بیشتر از ۴ ساعت تا نوبت بعدی باقی باشد، می‌توانید نوبت فراموش شده را مصرف کنید. در غیر این صورت نوبت فراموش شده را رها کنید و به برنامه دارویی معمولتان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید. اگر یک نوبت را دو روز یا بیشتر عقب انداختید از پزشکتان کسب تکلیف کنید.هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هریک از علایم نادر ولی جدی زیر مصرف فنی‌توئین را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید: افت مهارت‌های حرکتی عدم تعدل یا گیجی تغییرات خلقی لرزش بدن تشویش غیرعادی تکلم نامفهوم تاری دید؛ افزایش در دفعات یا شدت موارد تشنج بثورات جلدی لرز؛ گلودرد؛ تب خستگی غیرعادی تورم لثه‌ها؛ ادرار تیره یا مدفوع بی‌رنگ شکم‌درد؛ حرکات غیرارادی دست‌ها، پاها، لب‌ها یا صورت که قبلاً مشاهده نمی‌شده شکستگی‌های متعدد استخوانی و وقفه رشد در کودکان بی‌حسی یا گزگز انگشتان دست یا پا؛ مشکل در تنفس یا درد قفسه‌سینه علایم زیر ممکن است رخ دهد که در صورت مشکل‌ساز شدن می‌توان آنها را با پزشک مطرح کرد: یبوست سرگیجه یا خواب‌آلودگی خفیف تهوع و استفراغ سردرد، مشکل در به خواب رفتن تورم پستان‌ها، تغییرات حالات چهره یا رشد بیش از حد موهای صورت و بدن موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف فنی‌توئین پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به فنی‌توئین دیگر داروهای ضدتشنج یا هر نوع رنگ خوراکی ماده غذایی را نگهدارنده بارداری یا شیردهی مصرف داروهای دیگر، به ویژه ضدانعقادها؛ الکل متادون داروهای خواب داروهای ضدافسردگی آرامبخش‌ها؛ آنتی‌اسیدها؛ داروهای قلبی (آمیودارون پروپرانولول ؛ ضدانعقادها؛ داروهای ضدعفونت (کلرامفنیکل ایزونیازید، سولفونامیدها، فلوکونازول ؛ سایمتیدین دیسولفیرام فنیل‌بوتازون داروهای پرفشاری خون (دیازوکساید)؛ کلسیم داروهای آسم (آمینوفیلین اکستریفیلین تئوفیلین ؛ هورمون‌ها (استروژن‌ها، داروهای ضدبارداری خوراکی کورتیکواستروییدها)؛ یا سوکرالفات سابقه یا ابتلا به مشکلات قلبی یا خونی پورفیری یا بیماری‌های کبدی یا کلیوی هنگام مصرف فنی‌توئین توصیه می‌شود به‌طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیر نظر داشته باشد.اگر معده‌تان را ناراحت می‌کند آن را همراه با غذا مصرف کنید. به هر حال سعی کنید هر روز در شرایط یکسانی دارو را بخورید تا به‌طور مشابهی جذب شود.پیش از هرگونه عمل جراحی مداخلات دندانپزشکی یا درمان‌های اورژانس سایر پزشکان را از اینکه فنی‌توئین مصرف می‌کنید، مطلع سازید. اگر از قرص‌های ضدبارداری استفاده می‌کنید، یک روش جلوگیری از بارداری دیگر را جایگزین آن کنید چون فنی‌توئین اثربخشی قرص‌های ضدبارداری را کاهش می‌دهد. هر سه ماه به دندانپزشک مراجعه کنید. در برخی بیماران ـ معمولاً بیماران جوان ـ فنی‌توئین موجب تورم خونریزی و حساسیت لثه‌ها می‌شود. برای پیشگیری از این مشکل دندان‌هایتان را به‌طور منظم مسواک کنید و نخ بکشید. یک برگه شناسایی پزشکی همراه داشته باشید که نشان دهد فنی‌توئین مصرف می‌کنید. فنی‌توئین را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگهدای کنید (در این شرایط فنی‌توئین فاسد می‌شود). فنی‌توئین تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید. هنگام مصرف فنی‌توئین نبایدپیش از مشورت با پزشکتان مصرف هر داروی دیگری را شروع یا قطع کنید. داروهای دیگر ممکن است بر نحوه کار فنی‌توئین در بدن اثر بگذارند. تا ۳-۲ ساعت پس از خوردن فنی‌توئین آنتی‌اسید بخورید؛ این ممکن است فنی‌توئین را کم‌اثر کند. تا مطمئن نشدن از پاسخ بدنتان به دارو رانندگی کنید یا با وسایل پرخطر کار کنید؛ این دارو در برخی افراد موجب سرگیجه خواب‌آلودگی یا افت سطح هوشیاری می‌شود. پیش از مشورت با پزشکتان مصرف فنی‌توئین را قطع کنید. اگر مدتی است فنی‌توئین مصرف می‌کنید برای قطع این دارو مقدارش باید به تدریج کاهش یابد. شکل دارو (مثلاً قرص یا کپسول یا نوع تجاری دارو را تغییر دهید. اگرچه مقدار مصرفی دارو همان باشد، ممکن است جذب دارو در انواع مختلف متفاوت باشد.
را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید. هنگام مصرف فنی‌توئین نبایدپیش از مشورت با پزشکتان مصرف هر داروی دیگری را شروع یا قطع کنید. داروهای دیگر ممکن است بر نحوه کار فنی‌توئین در بدن اثر بگذارند. تا ۳-۲ ساعت پس از خوردن فنی‌توئین آنتی‌اسید بخورید؛ این ممکن است فنی‌توئین را کم‌اثر کند. تا مطمئن نشدن از پاسخ بدنتان به دارو رانندگی کنید یا با وسایل پرخطر کار کنید؛ این دارو در برخی افراد موجب سرگیجه خواب‌آلودگی یا افت سطح هوشیاری می‌شود. پیش از مشورت با پزشکتان مصرف فنی‌توئین را قطع کنید. اگر مدتی است فنی‌توئین مصرف می‌کنید برای قطع این دارو مقدارش باید به تدریج کاهش یابد. شکل دارو (مثلاً قرص یا کپسول یا نوع تجاری دارو را تغییر دهید. اگرچه مقدار مصرفی دارو همان باشد، ممکن است جذب دارو در انواع مختلف متفاوت باشد.

CAPTOPRIL

در مورد این دارو کاپتوپریل به تنهایی یا همراه با داروهای دیگر برای درمان پرفشاری خون تجویز می‌شود. در کنار داروهای دیگر برای درمان نارسایی احتقانی قلب هم مصرف می‌شود. پزشکتان ممکن است به‌دلایل دیگری نیز کاپتوپریل تجویز کند. کاپتوپریل از طریق مهار آنزیمی که آنژیوتانسین I (شکل غیرفعال را به آنژیوتانسین II (شکل فعال تبدیل می‌کند عمل می‌کند. آنژیوتانسین II یک ماده پرقدرت است که موجب تنگ شدن رگ‌های خونی و احتباس سدیم و آب در بدن می‌شود. به همین علت کاپتوپریل به عنوان یک مهارکننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین شناخته می‌شود. با جلوگیری از تنگ شدن رگ‌ها و احتباس مایع در آنها، کاپتوپریل فشار داخل رگ‌های خونی و بار کاری قلب را کاهش می‌دهد. چگونگی مصرف کاپتوپریل معمولاً روزی ۲ تا ۳ نوبت مصرف می‌شود. مهم است که دارو هر روز سر ساعت یکسانی مصرف شود. کاپتوپریل را می‌توان با یا بدون غذا مصرف کرد. هیچ‌گاه بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که به یاد آورید، مصرف کنید. البته اگر تقریباً موقع مصرف نوبت بعدی رسیده است نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی‌تان برگردید. مقدار دارو را دو برابر نکنید و بدون مشورت با پزشکتان دارو را قطع نکنید. با قطع کاپتوپریل ممکن است دچار “پرفشاری خون برگشتی شوید که عبارت است از افزایش فشارخون تا اندازه قبل از درمان یا شاید حتی بالاتر از آن در اکثر مواردی که کاپتوپریل تجویز می‌شود، بیماری را درمان نمی‌کند بلکه آن را مهار می‌کند پس حتی در صورت احساس بهبودی نیز ممکن است لازم باشد آن را سال‌ها یا تا آخر عمر مصرف کنید.هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هر یک از علایم نادر ولی جدی زیر، مصرف کاپتوپریل را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید: اشکال در تنفس تنگی نفس یا خس خس سینه خشونت صدا؛ تورم صورت لب دست یا پا؛ سرگیجه سیاهی رفتن چشم یا غش گیجی بی‌نظمی ضربان قلب درد قفسه سینه درد مفاصل تب بثورات جلدی درد شکمی تهوع و استفراغ علایم دیگری نیز ممکن است رخ دهند ولی فقط در صورتی که طول کشیده مشکل‌ساز شوند باید آنها را با پزشکتان در میان بگذارید. این علایم عبارتند از سردرد، سرفه خشک اسهال خستگی یا تهوع ممکن است تا حدی دچار کاهش حس چشایی شوید که معمولاً ظرف ۳-۲ ماه درمان رفع می‌شود، ولی ممکن است در این مدت کاهش وزن پیدا کنید. سرفه را می‌توان با قطره‌های ضد سرفه بدون قند و چند جرعه کوچک آب سرد درمان کرد. موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف کاپتوپریل پزشکتان را مطلع سازید:حساسیت به کاپتوپریل یا دیگر مهارکننده‌های آنزیم مبدل‌کننده آنژیوتانسین بارداری یا شیردهی مصرف داروهای دیگر، به‌ویژه داروهای مدر یا دیگر داروهای پرفشاری خون (که اگر با کاپتوپریل همزمان مصرف شوند ممکن است فشارخون به‌شدت افت کند)؛ مکمل‌های حاوی پتاسیم شیر با سدیم پایین یا جایگزین‌های نمک (که حاوی مقادیر بالای پتاسیم هستند و ممکن است موجب تجمع بیش از حد پتاسیم در بدن شوند)؛ یا الکل سابقه یا ابتلا به حساسیت کهیر، بالا بودن سطح پتاسیم خون یا بیماری کلیوی یا کبدی هنگام مصرف کاپتوپریل توصیه می‌شودبه‌طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بتواند بهبودتان را زیر نظر داشته باشد. وزنتان را متناسب با قد و استخوان بندی‌تان حفظ کنید. در صورت نیاز برای کاهش وزن از پزشکتان کمک بگیرید. اگر سیگاری هستید سیگار را ترک کنید. از پزشکتان بخواهید شما را به یک مشاور یا گروه ترک سیگار معرفی کند. الکل ننوشید. از حالت درازکشیده به نشسته یا ایستاده یا از حالت نشسته به ایستاده به آرامی تغییر وضعیت دهید تا دچار سرگیجه و سیاهی رفتن چشم یا غش نشوید.فشارخون خود را هر هفته پایش کنید و تغییرات قابل توجه را به پزشکتان اطلاع دهید. شارخون‌های اندازه‌گیری شده را در جایی ثبت کنید و در مراجعه به پزشکتان آن را به وی نشان دهید. برای روزهای تعطیل داروی کافی در دسترس داشته باشید. یک برگ شناسایی پزشکی همراه داشته باشید که نشان دهد کاپتوپریل مصرف می‌کنید.
سایر پزشکتان را از این که کاپتوپریل مصرف می‌کنید مطلع سازید، چرا که این دارو می‌تواند روی برخی آزمون‌های آزمایشگاهی تأثیر بگذارد. کاپتوپریل را دور از دسترس کودکان دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگاه دارید (در این شرایط کاپتوپریل فاسد می‌شود).کاپتوپریل تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید.هنگام مصرف کاپتوپریل نباید بدون مشورت با پزشکتان دارو را قطع کنید. تا مشخص شدن واکنش بدنتان نسبت به دارو رانندگی کنید یا با وسایل خطرناک کار کنید. اگر سرگیجه تداوم یافت با پزشکتان مشورت کنید. داروهای دیگر را بدون تأیید پزشکتان مصرف کنید؛ به‌ویژه داروهای سرماخوردگی و سرفه و داروهای محرک بدون نیاز به نسخه

CARBAMAZEPINE

در مورد این دارو کاربامازپین به عنوان یک ضدتشنج برای انواع گوناگونی از صرع تجویز می‌شود. این دارو بیشتر از همه داروهای ضدتشنج تجویز می‌شود، زیرا سمیت نسبتاً کمی دارد و احتمال بروز عوارض جانبی ناشی از مصرف آن کم می‌باشد. کاربامازپین همچنین برای تسکین درد نورالژی عصب سه‌قلو استفاده می‌شود. چگونگی مصرف مقدار تجویزی کاربامازپین بر اساس علتی که برایش تجویز شده است فرق می‌کند. این دارو باید با غذا مصرف شود. هیچگاه بیش از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. اگر از سوسپانسیون کاربامازپین استفاده می‌کنید، پیش از مصرف شیشه را به خوبی تکان دهید. همچنین از پیمانه داخل جعبه خود دارو یا پیمانه‌ای که پزشکتان در اختیارتان گذاشته است استفاده کنید. مراقبت باشید سوسپانسیون یخ نزند. اگر از قرص‌های جویدنی استفاده می‌کنید می‌توانید آنها را خرد کنید، بجوید، یا درسته ببلعید؛ اما قرص‌های طولانی رهش و قرص‌های غیرجویدنی باید درسته بلعیده شوند. اگر یک نوبت دارو را فراموش کردید ، به مجردی که به یاد آوردید مصرفش کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه منظم دارویی‌تان برگردید. اگر بیش از یک نوبت را در روز فراموش کرده‌اید برای کسب تکلیف با پزشکتان مشورت کنید. هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هریک از علایم نادر ولی جدی زیر کاربامازپین را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید: بثورات جلدی کهیر، یا خارش سردرد مداوم کرختی در حرکات یا عدم تعادل گیجی تغییرات خلقی لرزش اضطراب غیرعادی تکلم نامفهوم تاری دید؛ حرکت غیرعادی چشم به عقب و جلو؛ افزایش دفعات تشنج لرز؛ گلودرد؛ تب خستگی غیرمعمول درد استخوان یا ماهیچه کبودی یا خونریزی غیرعادی دفع خون در ادرار یا مدفوع تورم غدد؛ ادرار تیره مدفوع بی‌رنگ درد شکمی انقباضات غیرعادی عضلات در دست بازو، پا، لب یا صورت بی‌حسی یا گزگز انگشتان دست یا پا؛ ضربان قلب کند، تند، یا نامنظم ؛ تنفس مشکل یا درد قفسه سینه علایم زیر ممکن است روی دهند اما فقط در صورت مشکل‌ساز شدن باید با پزشکتان در میان گذاشته شوند: یبوست سرگیجه خفیف یا خواب‌آلودگی تهوع و استفراغ سردرد، مشکل در به خواب رفتن ریزش مو، افزایش حساسیت به نور خورشید، یا مشکلات جنسی در افراد مذکر. موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف کاربامازپین پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به کاربامازپین یا دیگر داروهای ضدتشنج داروهای ضدافسردگی سه‌حلقه‌ای رنگ‌های خوراکی غذاها، یا نگهدارنده‌ها. باداری یا شیردهی مصرف داروهای دیگر، به ویژه ضدتشنج‌ها؛ الکل متادون داروهای خواب‌آور؛ داروهای ضدافسردگی داروهای آرامبخش ضدانعقادها؛ آنتی‌بیوتیک‌ها (کلارتیرومایسین ایزونیازید، اریترومایسین ، سایمتیدین داروهای فشار خون و قلبی (دیلتیازم وراپامیل کینیدین ؛ هورمون‌ها (استروژن قرص‌های ضدبارداری ، کورتیکواستروییدها، مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز؛ یا پروپوکسیفن (یک مسکن . سابقه یا ابتلا به مشکلات قلبی یا خونی نارسایی مغز استخوان یا بیماری‌های کبدی هنگام مصرف کاربامازپین توصیه می‌شود به‌طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بتواند بهبودتان را زیر نظر داشته باشد. ممکن است لازم باشد برای تعین سطح دارو در خون آزمایش بدهید. کاربامازپین را با غذا مصرف کنید تا معده‌تان را ناراحت نکند. مشروبات الکلی و دیگر داروهای کندکننده دستگاه اعصاب مرکزی (آرامبخش‌ها) را استفاده نکنید.از پوستتان در برابر اشعه آفتاب محافظت کنید تا دچار آفتاب سوختگی نشوید. کاربامازپین حساسیت پوست آفتاب را افزایش می‌دهد. از مواجهه با آفتاب ساعت ۱۰ صبح تا ۳ بعدازظهر بپرهیزید. از یک کرم ضدآفتاب با حداقل قدرت ۱۵ (SPF) در مناطق در معرض نور بدنتان استفاده کنید. از وسایل برنزه‌کننده مثل لامپ آفتابی استفاده نکنید. پیش از عمل جراحی کارهای دندانپزشکی یا درمان‌های اورژانس سایر پزشکان را از اینکه کاربامازپین مصرف می‌کنید مطلع سازید. این دارو ممکن است با برخی آزمون‌های آزمایشگاهی تداخل ایجاد کند.در مورد استفاده از قرص‌های ضدبارداری با پزشکتان مشورت کنید؛ زیرا کاربامازپین اثر این قرص‌ها را کاهش می‌دهد و شاید لازم باشد در طی مصرف این دارو از یک روش جلوگیری دیگر استفاده کنید.یک برگه شناسایی پزشکی همراه داشته باشید که نشان دهد کاربامازپین مصرف می‌کنید.
کاربامازپین را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگه دارید (در این شرایط کاربامازپین فاسد می‌شود). کاربامازپین تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید. هنگام مصرف کاربامازپین نباید بدون اجازه پزشکتان دارویی دیگر مصرف کنید. زیرا ممکن است بر چگونگی کارکرد کاربامازپین در بدنتان اثر بگذارد. تا مشخص نشدن واکنش بدنتان به این دارو رانندگی کنید یا با وسایل خطرناک کار کنید؛ این دارو برخی از افراد را گیج و خواب‌آلوده می‌کند و یا هوشیاری را کاهش می‌دهد.دارو را پیش از مشورت با پزشک قطع کنید. در صورت نیاز به قطع دارو این کار باید تدریجی صورت پذیرد.

KETOPROFEN

در مورد این دارو کتوپروفن یک داروی ضد التهابی غیراستروئیدی رایج است از این دارو برای تسکین درد و کاهش التهاب آرتریت روماتوئید و استئوآرتریت (آرتروز) در بالغین استفاده می‌شود. موارد دیگر مصرف این دارو عبارتند از: سردردهای عروقی (مثل میگرن ، مشکلات قاعدگی حمات حاد نقرس و دیگر مشکلات التهابی غیرروماتوئید. چگونگی مصرف قرص‌های کتوپروفن را باید همراه غذا با یک لیوان پر از آب خورد. تا ۳۰-۱۵ دقیقه پس از مصرف دارو نباید دراز کشید چرا که ممکن است به وی آسیب بزند. قرص‌های طولانی‌رهش را باید یکجا بلعید و خرد کردن شکستن یا جویدن آنها ممنوع است اگر روزی یک بار کتوپروفن مصرف می‌کنید و یک نوبت را فراموش کرده‌اید، اگر بیش از ۸ ساعت تا نوبت بعدی باقی مانده است نوبت فراموش شده را مصرف کنید. در غیر اینصورت آن را رها کرده و به برنامه دارویی منظم‌تان بازگردید. اگر بیش از یک نوبت در روز کتوپروفن می‌خورید، به مجردیکه نوبت فراموش شده را به یاد آوردید مصرفش کنید، مگر اینکه تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده باشد. مقدار دارو را دو برابر نکنید. هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هر یک از علایم زیر مصرف دارو را متوقف ساخته با پزشکتان تماس بگیرید: خستگی شدید، گیجی فراموشکاری یا افسردگی سوزش سر دل یا سوءهاضمه بی‌اشتهایی تهوع یا استفراغ مدفوع سیاه قیری یا خونی اسهال علایم شبه آنفلوآنزا (لرز، تب دردهای عضلانی ، به ویژه اگر این علایم قبل یا همراه با ظهور بثورات جلدی رخ دهند؛ تنگی نفس یا مشکل در تنفس سرفه کمردرد؛ ادرار کدر، خونی یا صورتی تورم صورت یا پاها یا ساق پاها؛ افزایش وزن سردرد شدید؛ کرخی یا گزگز انگشتان دست یا پا؛ جداشدگی ناخن‌های انگشتان دست خون دماغ کبودی یا خونریزی غیرعادی بثورات جلدی خارش کهیر، یا ضایعات تاولی زردی پوست یا چشم‌ها؛ احساس صدای زنگ در گوش (وزوز گوش ؛ خشکی تحریک و تورم چشم‌ها؛ تاری دید؛ زخم‌های دهانی یا تب یا گلودردی که پیش از درمان وجود نداشته و ارتباطی با بیماری اخیر که به خاطرش کتوپروفن تجویز شده نداشته باشد. افراد مسن بیشتر از سایرین در معرض خطر مشکلات گوارشی و خونریزی‌دهنده این دارو قرار دارند. یک پاسخ حساسیتی نادر به کتوپروفن آنافیلاکسی است که به توجه و مراقبت فوری پزشکی نیاز دارد. از آنجاییکه آنافیلاکسی به سرعت پیشرفت می‌کند، در صورت مشاهده تورم لب‌ها یا دور چشم‌ها، کهیر یا تورم‌های پوستی ضربان قلب تند، خس‌خس سینه یا مشکل در تنفس بلافاصله مصرف دارو را قطع کرده با یک مرکز خدمات پزشکی اورژانس تماس بگیرید. علایم دیگری نیز ممکن است مشاهده شوند که فقط در صورت مشکل‌ساز شدن لازم است با پزشک در میان گذاشته شوند: اضطراب تشویش سرگیجه سیاهی رفتن چشم سردرد خفیف حساسیت به نور، مشکل در به خواب رفتن خشکی دهان دل‌پیچه خفیف نفخ تولید گاز بیش از حد در روده‌ها، یا اسهال یا یبوست موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف کتوپروفن پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به آسپرین یادیگر داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی بارداری یا شیردهی‌مصرف داروهای دیگر، به ویژه دیگر داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (مثل ناپروکسن آسپیرین ، ضد انعقادها (رقیق کننده‌های خون مثل وارفارین ، آنتی‌بیوتیک‌ها (سفالوسپورین‌ها)، داروهای ضد سرطان (متوترکسات پلیکامایسین ، سیکلوسپورین لیتیم پروبنسید (یک داروی ضد نقرس تریامترن (یک داروی مُدر) یا اسیدوالپروئیک (داروی ضد تشنج . عادت به مصرف مشروبات الکلی سابقه یا ابتلا به پولیپ‌های بینی مرتبط با آسم زخم یا التهاب دستگاه گوارش هموفیلی یا دیگر مشکلات خونریزی دهنده نارسایی مغز استخوان زخم‌های دهانی پرفشاری خون یا بیماری‌های کبدی یا کلیوی هنگام مصرف کتوپروفن توصیه می‌شوددستورالعمل روی بسته‌بندی دارو را بخوانید و به آن عمل کنید. برچسب کلیه داروهای بدون نیاز به نسخه را مطالعه کنید تا داروهای حاوی آسپرین و ایبوپروفن یا حاوی داروهایی که با کتوپروفن تداخل می‌کنند مصرف نکنید. به طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید. پیش از هر نوع عمل جراحی یا کارهای دندانپزشکی سایر پزشکان را از اینکه کتوپروفن مصرف می‌کنید مطلع سازید. اگر دچار خشکی دهان شدید با جویدن آدامس یا مکیدن آب نبات یا نوشیدن چند جرعه آب آن را تسکین دهید.اگر حساسیت به نور مشکل‌ساز شده است از آفتاب مستقیم ساعت ۱۰ صبح تا ۳ بعدازظهر اجتناب کنید و از لوسیون‌های ضدآفتاب با قدرت محافظتی (اس پی اف حداقل ۱۵ برای مناطق در معرض آفتاب استفاده کنید. کتوپروفن را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط کتوپروفن فاسد می‌شود). کتوپروفن تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید.هنگام مصرف کتوپروفن نباید مشروب الکلی بنوشید. در اینصورت مشکلات معده متحمل‌تر خواهد شد. تا پیش از مشخص شدن پاسخ بدنشان به دارو رانندگی کنید یا در فعالیت‌های خطرناک شرکت کنید. این دارو در برخی موجب گیجی سرگیجه یا خواب‌آلودگی می‌شود.

CLARITHROMYCIN

در مورد این دارو کلاریترومایسین یک آنتی‌بیوتیک رایج برای درمان گلودرد استرپتوکوکی برونشیت سینوزیت برخی انواع ذات‌الریه (پنومونی ، و عفونت‌های دیگر می‌باشد. چگونگی مصرف کلاریترومایسین را می‌توان با غذا یا با شکم خالی مصرف کرد. اگر دارو موجب ناراحتی معده شما می‌شود آن را با غذا مصرف کنید. این دارو معمولاً هر ۱۲ ساعت مصرف می‌شود. لازم است این دارو در نوبت‌هایی با فواصل زمانی برابر استفاده شود تا سطح دارو در خون یکسان باقی بماند. مثلاً می‌توانید آن را ساعت ۷ صبح و ۷ شب یا ۸ صبح و ۸ شب مصرف کنید. مهم است که دارو را سر وقت و به‌طور کامل مصرف کنید، حتی اگر احساس بهبودی می‌کنید. اگر پیش از اتمام داروی‌تان آن را قطع کنید، علایم‌تان ممکن است مجدداً عود کند. پیش از اندازه‌گیری مقدار دارو توسط پیمانه داخل جعبه شکل سوسپانسیون آن شیشه دارو را به خوبی تکان دهید. سوسپانسیون این دارو نیازی به نگهداری در یخچال ندارد، ولی حداکثر تا ۱۴ روز قابل مصرف می‌باشد. اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که به یاد آوردید مصرفش کنید. البته اگر تقریباً موقع نوبت بعدی فرا رسیده است نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی منظم‌تان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید.هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز خونریزی یا کبودی غیرعادی با پزشکتان تماس بگیرید. سایر علایم که ممکن است رخ دهند و فقط در صورتی که مشکل‌ساز شوند نیاز به گزارش دارند عبارتند از: مزه‌های غیرطبیعی (احساس مزه بد دهان ، تهوع استفراغ احساس ناراحتی شکمی اسهال یا سردرد. موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف کلاریترومایسین پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به کلاریترومایسین اریترومایسین یا دیگر آنتی‌بیوتیک‌ها. بارداری یا شیردهی مصرف داروهای دیگر، به ویژه کاربامازپین ریفابوتین استفیرول سیساپراید، ضدانعقادهای خوراکی (وارفارین ، تئوفیلین یا زیدووودین ابتلا به یا سابقه بیماری کلیوی یا کبدی هنگام مصرف کلاریترومایسین توصیه می‌شود حتی در صورت احساس بهبودی دارو را تا انتها مصرف کنید تا عفونت‌تان درمان شده از عود بیماری جلوگیری شود. اگر ظرف ۳ روز از درمان با کلاریترومایسین احساس بهبود نداشتید، با پزشکتان مشورت کنید.
از پیمانه داخل جعبه دارو برای اندازه‌گیری مقدار دارو استفاده کنید. کلاریترومایسین را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگه دارید (در این شرایط کلاریترومایسین فاسد می‌شود).هنگام مصرف کلاریترومایسین نباید از کلاریترومایسین تاریخ مصرف گذشته استفاده کنید.دارو را ناتمام قطع کنید، مگر به دستور پزشک

CHOLESTYRAMINE

در مورد این دارو کلستیرامین دارویی است که برای پایین آوردن کلسترول خون از آن استفاده می‌شود. با کاهش کلسترول خون از بیماری‌هایی که در آنها کلسترول موجب انسداد رگ‌های خونی می‌گردد، جلوگیری می‌شود. سطح بالای کلسترول خون احتمال بروز آنژین قلبی حمله قلبی یا سکته مغزی را افزایش می‌دهد. از کلسترول برای کاهش خارش ناشی از افزایش اسیدهای صفراوی به دنبال بیماری‌های کبدی نیز استفاده می‌شود. کلستیرامین با متصل شدن به اسیدهای صفراوی به‌دنبال بیماری‌های کبدی نیز استفاده می‌شود. کلستیرامین با متصل شدن به اسیدهای صفراوی و دیگر مواد داخل روده و کمک به دفع آنها از بدن عمل می‌کند. بدین طریق کلسترول و اسیدهای صفراوی اضافی را کاهش می‌دهد، ولی بیماری زمینه‌ای را درمان نمی‌کند، خارش ناشی از مشکل کبدی ۲-۱ هفته پس از توقف درمان مجدداً بازمی‌گردد و سطح کلسترول خون ۴-۲ هفته پس از توقف درمان به سطح پیش از شروع درمان می‌رسد. چگونگی مصرف کلستیرامین به شکل یک پودر عرضه می‌شود که باید پیش از مصرف با چیزهای دیگر مخلوط شود. آن را به صورت پودر خشک مصرف نکنید زیرا ممکن است موجب خفگی شود. پودر را داخل حدوداً ۶۰ میلی‌لیتر ۵-۴ قاشق غذاخوری از یک نوشیدنی کاملاً مخلوط کنید و سپس ۱۲۰-۶۰ میلی‌لیتر دیگر مایع اضافه کنید و پس از ۲-۱ دقیقه مجدداً مخلوط کنید. این پودر در مایعات حل نمی‌شود، بنابراین مخلوط شما حالت دانه‌دانه خواهد داشت پس از نوشیدن تمامی لیوان مجدداً کمی نوشیدنی داخل لیوان بریزید و آن را بنوشید تا مطمئن شوید که تمامی دارو را مصرف کرده‌اید. کلستیرامین را همچنین می‌توان با سوپ یا فرینی در صبحانه مخلوط کرد. برخی از بیماران ترجیح می‌دهند این دارو را با کمپوت میوه‌جات یا پوره میوه‌جات مخلوط کنند. اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که به یاد آوردید، مصرفش کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی منظم‌تان برگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید.هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هریک از علایم زیر مصرف کلستیرامین را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید: عده‌درد شدید و تهوع و استفراغ یا مدفوع سیاه و قیری بسیاری از افرادی که کلستیرامین مصرف می‌کنند تا عادت کردن بدنشان به دارو دچار یبوست سوزش سر دل تهوع یا نفخ و آروغ می‌شوند. اگر این علایم ادامه پیدا کردند یا مشکل‌ساز شدند پزشکتان را مطلع سازید. موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف کلستیرامین پزشکتان را مطلع سازید:حساسیت به کلستیرامین بارداری یا شیردهی صرف داروهای دیگر، به ویژه ضدانعقادها (رقیق‌کننده‌های خون مثل وارفارین ، دیگوکسین (یک داروی قلبی ، دیورتیک‌ها، پروپرانولول (یک داروی فشار خون و قلبی ، آنتی‌بیوتیک‌ها (پنی‌سیلین خوراکی تتراسایکلین‌ها، وانکومایسین خوراکی ، و داروهای تیرویید. سابقه یا ابتلا به یبوست مشکلات کیسه صفرا، زخم‌های معده و دوازدهه یا فنیل کتونوری هنگام مصرف کلستیرامین توصیه می‌شود کلستیرامین را طبق دستور پزشکتان مصرف کنید.طبق تجویز پزشکتان برنامه غذایی خود را تغییر دهید. به یاد داشته باشید که این دارو کلسترول بالا را درمان نمی‌کند، بلکه آن را تا حدی مهار می‌کند. و تغییر در شیوه زندگی در زمینه برنامه غذایی و تحرک (ورزش است که مهم می‌باشد. داروهای دیگرتان را حداقل ۱ ساعت پیش یا ۴ ساعت پس از خوردن کلستیرامین مصرف کنید. به‌طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا پیشرفتتان را زیر نظر داشته باشد. کلستیرامین را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگاه دارید (در این شرایط کلستیرامین فاسد می‌شود). کلستیرامین تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید. هنگام مصرف کلستیرامین نباید بدون هماهنگی با پزشکتان داروی دیگری نیز مصرف کنید. بدون تأیید پزشکتان مصرف دارو را قطع کنید.

CLOMIPRAMINE

در مورد این دارو کلومیپرامین برای رفع علایم افسردگی اختلالات وسواسی ـ اجباری اختلالات خوردن و هراس درد عصبی و برخی موارد دیگر تجویز می‌شود. کلومیپرامین از دسته داروهای ضدافسردگی سه‌حلقه‌ای است چگونگی مصرف کلومیپرامین با مقادیر متفاوتی برای افراد متفاوت با مشکلات متفاوت تجویز می‌شود. هیچگاه بیشتر یا کمتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. کلومیپرامین را می‌توان بدون غذا، یا برای کاهش دل بهم خوردگی با غذا مصرف کرد. اثر دارو ۶-۱ هفته پس از آغاز درمان ظاهر می‌شود. پس از آغاز اثر، حتی در صورت احساس بهبودی مصرف دارو را ادامه دهید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که به یاد آوردید مصرفش کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی دارو رسیده است نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی‌تان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید. هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هریک از علایم نادر ولی جدی زیر مصرف کلومیپرامین را قطع کرده و با پزشکتان تماس بگیرید. افکار خودکشی تاری دید؛ گیجی یبوست مشکل در ادرار کردن چشم‌درد؛ ضربان قلب تند، کند یا نامنظم لرزش غش کردن اضطراب مشکل در صحبت کردن به عدم تعادل سفتی بازوها و پاها؛ صورت بدون حالت (مثل ماسک ؛ گلودرد؛ تب کبودی یا خونریزی غیرعادی زردی چشم‌ها یا پوست بثورات جلدی تورم صورت یا زبان یا تشنج علایم زیر ممکن است رخ دهند ولی فقط در صورتی که مشکل‌ساز شوند باید با پزشک در میان گذاشته شوند. سرگیجه خواب‌آلودگی خشکی دهان سردرد، افزایش اشتها، تهوع سوزش سر دل اسهال مشکل در خوابیدن یا افزایش وزن ممکن است علایم قطع دارو مثل سردرد، تهوع استفراغ اسهال تحریک‌پذیری یا خواب ناآرام به همراه رؤیاهای واضح در صورت قطع مصرف ناگهانی رخ دهد. مقدار دارو معمولاً در طی یک دوره ۲-۱ ماهه کاهش داده می‌شود. در صورت تمایل به قطع دارو با پزشکتان تماس بگیرید. موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف کلومیپرامین پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به کلومیپرامین یا دیگر داروهای ضدافسردگی سه‌حلقه‌ای داروهای ضدافسردگی دیگر (ماپروتیلین ترازودون ، کاربامازپین (یک ضدتشنج ، یا غذاها، رنگ‌های خوراکی یا نگهدارنده‌ها. بارداری یا شیردهی مصرف داروهای دیگر، به ویژه الکل آرامبخش‌ها، دیگر داروهای ضدافسردگی داروهای ضدتشنج داروهای ضدتیرویید، سایمتیدین داروهای فشار خون (کلونیدین گوانادرل گوانتیدین ، مهارکننده‌های مونوآمین‌اکسیداز، یا داروهای سمپاتومیتیک (مثل داروهای مورد استفاده در حساسیت‌ها، آسم سرفه یا سرماخوردگی . سابقه یا ابتلا به الکلیسم (اعتیاد به الکل ، آسم اختلال دوقطبی (شیدایی ـ افسردگی ، اسکیزوفرنی صرع گلوکوم (افزایش فشار داخل چشم ، پرکاری تیرویید، بزرگی پروستات احتباس ادراری مشکلات قلبی یا خونی بیماری‌های دستگاه گوارش کبدی یا کلیوی هنگام مصرف کلومیپرامین توصیه می‌شود به‌طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیر نظر داشته باشد.تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو در هنگام رانندگی و کار کردن با وسایل خطرناک احتیاط کنید. برخی افراد در هنگام استفاده از این دارو دچار خواب‌آلودگی و افت هوشیاری می‌شوند.
هنگام برخاستن از حالت نشسته یا خوابیده احتیاط کنید؛ زیرا ممکن است دچار سرگیجه یا سیاهی رفتن چشم شوید. به آرامی تغییر وضعیت دهید. برای تسکین خشکی دهان از آدامس‌های بدون قند یا آب‌نبات استفاده کنید. اگر خشکی دهانتان بیش از ۲ هفته طول کشید با پزشکتان مشورت کنید. از مواجهه با آفتاب یا استفاده از لامپ آفتابی و سایر وسایل برنزه‌کننده اجتناب کنید؛ زیرا ممکن است دچار آفتاب سوختگی شوید. سعی کنید در صورت امکان از آفتاب ساعت ۱۰ صبح تا ۳ بعدازظهر بپرهیزید. از عینک آفتابی یک کلاه و لباس مناسب و کرم ضدآفتاب با قدرت محافظتی حداقل ۱۵ استفاده کنید. پیش از انجام هر عمل جراحی کارهای دندانپزشکی یا درمان‌های اورژانس سایر پزشکان را از اینکه کلومیپرامین مصرف می‌کنید مطلع سازید. یک برگه شناسایی پزشکی همراه داشته باشید که نشان دهد کلومیپرامین مصرف می‌کنید. کلومیپرامین را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم حرارت مرطوب نگاه دارید (در این شرایط کلومیپرامین فاسد می‌شود). کلومیپرامین تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید. هنگام مصرف کلومیپرامین نباید الکل بنوشید. بدون مشورت با پزشک دارویی مصرف کنید.

CLONAZEPAM

در مورد این داروکلونازپام به‌عنوان ضدتشنج تجویز می‌شود.چگونگی مصرف کلونازپام معمولاً ۳ بار در روز مصرف می‌شود. هیچگاه بیشتر یا کمتر از مقدار تجویز مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. اگر حس می‌کنید پس از ۳ ماه استفاده از این دارو پاسخ بدنتان نسبت به آن کم شده است با پزشکتان در مورد مقدار دارویتان مشورت کنید، چرا که ممکن است دچار نوعی “تحمل به دارو” شده باشید. اگر یک نوبت را فراموش کردید ، اگر ظرف ۱ ساعت آن را به یاد آوردید مصرفش کنید. در غیر این صورت نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی منظم‌تان بازگردید. از دو برابر کردن مقدار دارو بپرهیزید.هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هریک از علایم نادر ولی جدی زیر، مصرف کلونازپام را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید: گیجی کند شدن قوای ذهنی خواب‌آلودگی تکلم نامفهوم ضربان قلب کند، تنگی نفس عدم تعادل بثورات جلدی گلودرد، تب لرز، خونریزی یا کبودی غیرعادی زخم‌های دهانی زردی پوست یا چشم‌ها، از دست دادن حافظه بی‌خوابی اضطراب و پریشانی یا تحریک‌پذیری لونازپام می‌تواند اعتیادآور باشد و اگر دارو به‌طور ناگهانی قطع شود ممکن است علایم قطع دارو مشاهده شود. این علایم عبارتند از: گیجی افت قوای ذهنی دردهای شکمی افزایش تعریق تهوع استفراغ حساسیت به نور و صدا، و احساس گزگز و سوزن سوزن اگر می‌خواهید مصرف کلونازپام را قطع کنید، با پزشکتان تماس بگیرید تا این کار را تدریجی انجام دهید. علایم زیر ممکن است رخ دهد اما فقط در صورتی که مشکل‌ساز شوند لازم است با پزشک در میان گذاشته شوند: سرگیجه خواب‌آلودگی خشکی دهان سردرد، تهوع یبوست اسهال ضربان قلب تند یا شدید، یا لرزش بدن موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف کلونازپام پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به کلونازپام یا سایر بنزودیازپین‌ها (مثلاً دیازپام اکسازپام ، غذاها، رنگ‌های خوراکی یا نگهدارنده‌ها. بارداری یا شیردهی مصرف داروهای دیگر، به ویژه الکل آرامبخش‌ها، داروهای ضدافسردگی یا داروهای ضدتشنج سابقه یا ابتلا به گلوکوم (افزایش فشار داخل چشم ، میاستنی گراویس اعتیاد به الکل یا مواد مخدر، بیماری انسدادی مزمن ریوی شدید، یا آمفی‌زم هنگام مصرف کلونازپام توصیه می‌شودبه‌طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بتواند بهبودتان را زیر نظر بگیرد. دفعات تشنج را ثبت کرده برای پزشکتان ببرید تا بر اساس آن پاسخ شما به دارو را ارزیابی کند.
تا پیش از مشخص شدن پاسخ بدنتان به کلونازپام در هنگام رانندگی یا کار کردن با وسایل خطرناک احتیاط کنید. کلونازپام در برخی افراد موجب خواب‌آلودگی یا کاهش سطح هوشیاری می‌شود. در صورت بروز افکار یا احساسات عجیب با پزشکتان مشورت کنید. یک برگه شناسایی پزشکی همراه داشته باشید که نشان دهد در حال مصرف کلونازپام هستید. کلونازپام را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب قرار دهید (کلونازپام در این شرایط فاسد می‌شود).کلونازپام تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید. هنگام مصرف کلونازپام نباید الکل بنوشید. از دیگر داروهای آرامبخش استفاده کنید.

LORAZEPAM

در مورد این دارو لورازپام برای کاهش علایم اضطراب اختلالات خواب و اختلالات ترس تجویز می‌شود؛ از این دارو همچنین به عنوان یک شل‌کننده عضلانی استفاده می‌شود. لورازپام یک داروی بنزودیازپین است
چگونگی مصرف لورازپام با مقادیر متفاوت برای افراد متفاوت با مشکلات متفاوت تجویز می‌شود. هیچ‌گاه بیشتر یا کمتر از مقدارتجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروری کنید، شکل مایع این دارو را می‌توانید با غذاهای نیمه جامد یا مایعات مخلوط کنید. نگذارید شکل مایع آن یخ بزند. قرص‌های زیر زبانی لورازپام را نباید جوید یا درسته بلعید، بلکه باید حداقل ۲ دقیقه زیر زبان نگاه داشت تا بهتر جذب شود. اگر یک نوبت مصرف دارو را فراموش کردید، به مجردیکه آن را به یاد آورید مصرفش کنید، مگر این که بیشتر از یک ساعت از آن گذشت باشد. در این صورت نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی معمولتان باز گردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید.هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هر یک از علایم نادر ولی جدی زیر مصرف لورازپام را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید: گیجی افت قوای ذهنی خواب‌آلودگی شدید، تکلم نامفهوم ضربان قلب کند؛ تنگی نفس عدم تعادل بثورات جلدی گلو درد؛ تب لرز؛ کبودی یا خونریزی غیرعادی زخم‌های دهانی زردی پوست یا چشم‌ها؛ از دست رفتن حافظه (فراموشی ؛ بی‌خوابی تشویش تحریک‌پذیری لورازپام می‌تواند اعتیادآور باشد، و در صورت قطعه ناگهانی آن ممکن است علایم ترک دارو رخ دهد؛ این علایم عبارتند از: گیجی افت قوای ذهنی دل پیچه افزایش تعریق تهوع استفراغ حساسیت به نور یا صدا، احساس گزگز یا سوزن سوزن شدن برای قطع مصرف لورازپام با پزشکتان مشورت کنید تا این کار تدریجی انجام شود. علایم زیر ممکن است مشاهده شوند، ولی فقط در صورتی که مشکل‌ساز شدند نیاز است با پزشک در میان گذاشته شوند: سرگیجه خواب‌آلودگی خشکی دهان سردرد، تهوع یبوست اسهال ضربان قلب تند یا شدید، لرزش بدن‌موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف لورازپام پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به لورازپام دیگر بنزودیازپین‌ها (مثل دیازپام یا اکسازپام ، هر نوع ماده غذایی رنگ‌های خوراکی یا نگهدارنده‌هابارداری یا شیردهی مصرف داروهای دیگر، به‌ویژه الکل آرامبخش‌ها، داروهای ضد افسردگی یا داروهای ضد تشنج
ابتلا به یا سابقه گلوکوم (افزایش فشار داخل چشم ، میاستنی گراویس بیماری انسدادی مزمن تنفسی یا آمفیزم‌هنگام مصرف لورازپام توصیه می‌شود به‌طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیر نظر داشته باشد.تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو هنگام رانندگی یا کار با ابزار خطرناک احتیاط کنید. لورازپام در برخی افراد موجب خواب‌آلودگی و افت سطح هوشیاری می‌شود. اگر به مصرف بیش از حد دارو و مسمومیت با آن شک کردید بلافاصله درخواست کمک پزشک کنید. در صورت بروز افکار یا احساسات عجیب با پزشکتان مشورت کنید. یک برگه شناسایی پزشکی همراه داشته باشید که نشان دهد لورازپام مصرف می‌کنید. لورازپام را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط لورازپام فاسد می‌شود).لورازپام تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان از توالت دور بریزید. هنگام مصرف لورازپام نباید مشروبات الکلی بنوشید. داروهای آرامبخش دیگری مصرف کنید. به عنوان قرص خواب از لورازپام استفاده کنید، مگر این که برنامه شما اجازه دهد ۷ تا ۸ ساعت خواب داشته باشید؛ در غیر این صورت تا از بین رفتن اثر دارو خواب آلوده بوده دچار فراموشی خواهید شد.

LEVOTHYROXINE

در مورد این دارو لووتیروکسین به عنوان یک هورمون تیروئیدی در مواردی که غده تیروئید مقادیر کافی هورمون تولید نمی‌کند، تجویز می‌شود. از این دارو همچنین در کاهش اندازه یک تیروئید بزرگ یا گواتر یا درمان سرطان غده تیروئید استفاده می‌شود. در ابتدای درمان با لووتیروکسین مقدار تجویزی دارو کم خواهد بود. سپس لازم است در حالی که مقدار دارو به تدریج افزایش می‌یابد. با مراجعات مکرر به پزشکتان و انجام آزمایشات مقدار مناسب دارو برای سوخت و ساز بدن شما مشخص شود. بعد از این که این مقدار تعیین شد، این آزمایشات سالی یک بار تکرار شوند.چگونگی مصرف لووتیروکسین معمولاً روزی یک بار با شکم خالی خورده می‌شود. مهم است که هر روز ساعت معینی مصرف شود. معمولاً بهتر است ناشتا خورده شود تا بعداً فراموش نشود. از آنجایی که این دارو می‌تواند بی‌خوابی ایجاد کند، مصرفش در صبح هنگام از این نظر هم بهتر می‌باشد. هیچگاه بیشتراز مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. هر روز پیش از مصرف لووتیروکسین نبضتان را بشمارید (اگر این کار را بلد نیستید، روش آن را از پزشکتان بیاموزید). اگر ضربان قلبتان بالای ۱۰۰ در دقیقه بود یا منظم بود پیش از مصرف نوبت آن روز با پزشکتان تماس بگیرید. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردیکه آن را به یاد آوردید مصرفش کنید. البته اگر تقریباً موقع نوبت بعدی مصرف دارو رسیده است نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه منظم دارویی‌تان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید. اگر ۲ نوبت یا بیشتر را فراموش کردید برای تعیین یک برنامه جدید با پزشکتان مشورت کنید. اگر لووتیروکسین را به عنوان یک درمان جایگزینی استفاده می‌کنید، ممکن است مجبور باشید تا آخر عمر مصرفش کنید. حتی در صورت احساس بهبودی دارویتان را طبق دستور ادامه دهید. هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هر یک از علایم زیر، مصرف لووتیروکسین را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید: درد قفسه سینه ضربان قلب تند، تنگی نفس سردرد شدید، یا بثورات جلدی ممکن است چند هفته طول بکشد تا مقدار درست دارو برایتان تنظیم شود. اگر لووتیروکسین برای کم کاری غدد تیروئید به شما تجویز شده است علایم زیر باید رفع شوند: یبوست خشکی پوست خستگی خواب‌آلودگی ضعف افت مهارت‌های بدنی دردهای ماهیچه‌ای و افزایش وزن اگر احساس نمی‌کنید این علایم در شما بهبود یافته‌اند با پزشکتان مشورت کنید. از طرف دیگر اگر دچار علایم زیر شدید یعنی مقدار داروی مصرفی شما بیش از نیاز بدنتان است و مقدار دارو را باید با صلاحدید پزشک کاهش دهید: اسهال تب عدم تحمل گرما، تعریق بی‌قراری تحریک‌پذیری لرزش دستان مشکل در به خواب رفتن تغییرات دوره ماهانه یا اشتها، یا کاهش وزن با پزشکتان تماس بگیرید. موارد احتیاط‌در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف لووتیروکسین ، پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به لووتیروکسین یا موارد دیگر مثل غذاها، نگه‌دارنده‌ها، یا رنگ‌های خوراکی
بارداری یا شیردهی‌مصرف داروهای دیگر، به ویژه ضدانعقادهای خوراکی (رقیق‌کننده‌های خون ؛ داروهای آسم سرفه سرماخوردگی و سینوزیت (تلقیدکننده‌های سمپاتیک ؛ یا داروهای کاهنده کلسترول سابقه یا ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی یا غددی‌هنگام مصرف لووتیروکسین توصیه می‌شود به طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیر نظر داشته باشد. پزشکان دیگر را از اینکه لووتیروکسین مصرف می‌کنید، مطلع سازید. یک برگه شناسایی پزشکی به همراه داشته باشید که نشان دهد لولوتیروکسین مصرف می‌کنید. لووتیروکسین را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط لووتیروکسین فاسد می‌شود). لووتیروکسین تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید. هنگام مصرف لووتیروکسین نباید هیچ دارویی را پیش از مشورت با پزشکتان مصرف کنید

LOVSTATIN

در مورد این دارو لووستاتین دارویی است که سطح کلسترول لیپوپروتئین کم چگال (LDL) را پایین می‌آورد؛ و در نتیجه به پیشگیری از بیماری کرونری قلبی کمک می‌کند. لووستاتین بالا بودن کلسترول خون را درمان نمی‌کند؛ بلکه آن را مهار می‌کند. برای افزایش تأثیر این دارو، باید از دستورات پزشکتان مبنی بر کاهش مصرف اسیدهای چرب اشباع و کلسترول در برنامه غذایی شروع یک برنامه ورزشی کاهش ورزن تا محدوده مناسب و ترک سیگار (اگر سیگاری هستید) پیروی کنید. چگونگی مصرف لووستاتین باید با غذا مصرف شود. اگر روزی یک‌بار آن را مصرف می‌کنید توصیه می‌شود با غذای عصر خورده شود. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردیکه به یاد آورید، مصرفش کنید. اگرتقریباً موقع نوبت بعدی فرارسیده است نوبت فراموش شده را کنار بگذارید. مقدار دارو را دو برابر نکنید. هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هر یک از علایم زیر بلافاصله با پزشکتان تماس بگیرید: تاری دید، تب درد یا گرفتگی عضلانی ضعف یا خستگی غیرعادی علایم زیر ممکن است روی دهند ولی فقط در صورتی که مشکل‌ساز شدند لازم است با پزشک در میان گذاشته شوند: اسهال نفخ یبوست سوزش سردل تهوع سرگیجه سردرد، بی‌خوابی بثورات جلدی یا کاهش توانایی‌های جنسی موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف لووستاتین پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به لووستاتین یا دیگر داروهای کاهنده کلسترول مصرف داروهای دیگر، به ویژه سیکلوسپورین یا دیگر داروهای مهارکننده ایمنی ژمفیبروزیل ایتراکونازول اریترومایسین نیاسین یا ضد انعقادهای خوراکی (وارفارین ابتلا به یا سابقه الکلیسم (اعتیاد به الکل ، بیماری کبدی یا دارای عضو پیوندی هنگام مصرف لووستاتین توصیه می‌شود به‌طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیر نظر داشته باشد.از دستورات تغذیه‌ای و دیگر توصیه‌های پزشکتان پیروی کنید. پیش از انجام هرگونه عمل جراحی و کارهای دندانپزشکی سایر پزشکان را از این که لووستاتین مصرف می‌کنید مطلع سازید. لووستاتین را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط لووستاتین فاسد می‌شود). لووستاتین تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید. هنگام مصرف لووستاتین نباید بدون مشورت با پزشک مصرف دارو را قطع کنید. با قطع دارو و چربی‌های خون ممکن است به شدت افزایش یابند.

LITIUM

در مورد این دارولیتیوم برای درمان مرحله شیدایی در اختلال دوقطبی (شیدایی ـ افسردگی و افسردگی تجویز می‌شود. این دارو از فراوانی و شدت تغییرات خلقی می‌کاهد و به شما اجازه می‌دهد کنترل بیشتری برروی احساسات خود داشته باشید. چگونگی مصرف مقدار تجویزی لیتیم برای افراد مختلف متفاوت است هیچ‌گاه کمتر یا بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. ممکن است ۳-۱ هفته طول بکشد تا اثرات لیتیوم ظاهر شود، اما مهم است که حتی در صورت احساس بهبودی مصرف دارو را ادامه دهید. اگر از قرص‌ها یا کپسول‌های طولانی رهش یا کند رهش استفاده می‌کنید، آنها را نشکنید، خرد نکنید، و نجوید؛ این نوع قرص‌ها را باید به همان صورت ببلعید. شکل شربت لیتیم را می‌توان پیش از مصرف در مقدار کمی آب میوه یا نوشیدنی‌های دیگر رقیق کرد؛ فقط اطمینان حاصل کنید که تمام مقدار لازم از دارو را مصرف می‌کنید. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که به یاد آورید مصرفش کنید. اما اگر کمتر از ۴ ساعت (۶ ساعت در مورد قرص‌ها یا کپسول‌های طولانی رهش یا کند رهش به زمان مصرف نوبت بعدی مانده بود، نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی منظمتان برگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید. هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هر یک از علایم زیر، مصرف لیتیم را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید: غش ضربان قلب تند، کند یا نامنظم ضعف یا خستگی غیرمتعارف افزایش وزن سرگیجه تهوع یا استفراغ مشکلات بینایی یا چشم درد؛ کبودی و درد در انگشتان دست و پا؛ سردی بازوها و پاها؛ اسهال خواب آلودگی تکلم نامفهوم لرزش بدن گیجی تاری دید؛ تشنج آکنه بی‌اختیاری ادراری یا عدم توانایی کنترل ادرار موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف لیتیوم پزشکتان را مطلع سازید:حساسیت به لیتیم یا داروهای دیگر، غذاها، رنگ‌های خوراکی یا نگهدارنده‌بارداری یا شیردهی‌مصرف داروهای دیگر، به ویژه داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی داروهای ضد روان‌پریشی (کلرپرومازین هالوپریدول مولیدون ، یا داروهای مدر سابقه یا ابتلا به مشکلات قلبی یا فشارخون صرع پارکینسونیسم از دست دادن شدید مایعات یا عفونت احتباس ادراری یا مشکلات کلیوی هنگام مصرف لیتیوم توصیه می‌شود به‌طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیر نظر داشته باشد. برای جلوگیری از خاصیت ملینی و تحریک و آسیب به معده و نیز لرزش دست لیتیم را با غذا مصرف کنید تا آهسته‌تر جذب شود. روزی ۳ تا ۶ لیتر آب بنوشید و به مقدار کافی سدیم (نمک بخورید. تا پیش از آگاهی از اثر دارو بر بدنتان در هنگام رانندگی یا کار با وسایل خطرناکی که احتیاج به هوشیاری کامل دارند، احتیاط کنید. لیتیم در برخی افراد موجب خواب‌آلودگی یا سرگیجه می‌شود. در هنگام ورزش استفاده از حمام بخار (سونا)؛ یا طی فعالیت‌هایی که موجب از دست‌رفتن آب بدن می‌شوند؛ در هوای گرم هنگام تب و تعریق شدید، یا استفراغ و اسهال احتیاط کنید. این کاهش مایعات بدن ممکن است موجب مسمومیت با لیتیوم شود. یک برگه شناسایی با خود به همراه داشته باشید که نشان دهد لیتیم مصرف می‌کنید. لیتیم را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب قرار دهید (در این شرایط لیتیم فاسد می‌شود). لیتیم تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان از در توالت دور بریزید. هنگام مصرف لیتیوم نبایدکپسول‌های کند رهش را با اشکال دارویی دیگر لیتیم عوض کنید؛ بدن آنها را به مقادیر متفاوتی جذب می‌کند. مقدار زیادی قهوه چای یا کولا بنوشید زیرا این نوشیدنی‌ها خواص افزاینده ادرار دارند. پیش از مشورت با پزشکتان وزنتان را کاهش دهید. از دست‌دادن آب و نمک در طی رژیم گرفتن ممکن است منجر به مسمومیت با لیتیوم شود.

METRONIDAZOLE

در مورد این دارو مترونیدازول یک آنتی‌بیوتیک رایج برای درمان عفونت‌های باکتریایی و تک‌یاخته‌ای است نظیر عفونت‌های پوست استخوان مفاصل و بافت نرم برخی از انواع اسهال عفونت‌های واژن و سایر عفونت‌های لگنی عفونت‌های داخل شکمی سینه‌پهلو (پنومونی ؛ سپتی‌سمی (عفونت در خون ؛ و اندوکاردیت (عفونت لایه خونی قلب و دریچه‌های قلبی ، و آمیبیاز (عفونت با آمیب و تریکومونازیس (عفونت با تریکوموناس . چگونگی مصرف مترونیدازول را می‌توان با وعده‌های اصلی غذا یا مقداری خوراکی مصرف کرد تا معده را ناراحت نکند. بهتر است این دارو طی شبانه روز در نوبت‌هایی با فواصل یکسان مصرف شود تا سطح دارو در خون ثابت باقی بماند. اگر قراراست روزی ۴ نوبت مترونیدازول مصرف کنید، هر ۶ ساعت (مثلاً ۱۲ ظهر، ۶ عصر، ۱۲ شب و ۶ صبح . اگر این با برنامه کاری یا خواب شما تداخل دارد، برای تعیین یک برنامه مناسب‌تر از پزشکتان کمک بخواهید. مهم است که دارو سر وقت و به طور کامل مصرف شود، حتی اگر احساس بهبودی دارید. اگر پیش از اتمام دارو، مصرفش را قطع کنید، ممکن است علایمتان مجدداً عود کند. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که به یاد آوردید مصرفش کنید. البته اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده‌است به برنامه دارویی معمولتان بازگردید. مقدار دارو را دو برابر نکنید. هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هریک از علایم زیر، با پزشکتان تماس بگیرید: اسهال دل پیچه تهوع و استفراغ سوزش دهان یا زبان خارش یا ترشح واژن که قبل از درمان وجودنداشته پلاک‌های سفید در دهان یا روی زبان گلودرد، تب بثورات جلدی سرگیجه سیاهی رفتن‌چشم سردرد، افت مهارت‌های بدنی عدم تعادل یا بی‌حسی ضعف یا گزگز انگشتان دست و پا. ادرارتان ممکن‌است تیره شود، که از نظر پزشکی بی‌اهمیت است . موارد احتیاط‌در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف مترونیدازول ، پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به مترونیدازول بارداری یا شیردهی عادت به مصرف مشروبات الکلی مصرف داروهای دیگر، به ویژه ضدانعقاد (رقیق کننده‌های خون مثل وارفارین یا دیسولفیرام
سابقه یا ابتلا به بیماری‌های مغزی مثل صرع مشکلات خونی یا بیمای‌های کبدی هنگام مصرف مترونیدازول توصیه می‌شود حتی در صورت احساس بهبودی دارو را تا آخر مصرف کنید تا عفونت بدنتان درمان شده از عود بیماری جلوگیری شود. با جویدن آدامس یا مکیدن آب‌نبات‌های بدون قند و یا نوشیدن چند جرعه آب خشکی‌دهان را تسکین دهید.اگر در حال درمان برای عفونت با تریکوموناس هستید، برای جلوگیری از عفونت مجدد همسرتان نیز باید همزمان با مترونیدازول درمان شود و تا بهبود کامل حتماً از کاندوم استفاده شود.
مترونیدازول را دور از دسترس کودکان دور از گرما، نور مستقیم یا حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط مترونیدازول فاسد می‌شود). اگر ظرف ۳ روز درمان با مترونیدازول احساس بهبودی نمی‌کنید، با پزشکتان مشورت کنید.هنگام مصرف مترونیدازول نباید به هیچ وجه نوشابه‌های الکلی بنوشید یا داروهای حاوی الکل مصرف کنید. و این نکته را باید حداقل تا یک روز پس از اتمام درمان با مترونیدازول رعایت کنید. در غیراینصورت ممکن است دچار یک واکنش بسیار ناخوشایند شوید که علایمش عبارتند از، تهوع استفراغ دل‌پیچه سردرد، تپش‌قلب و برافروختگی و گُرگرفتگی دارو را پس از تاریخ مصرفش استفاده کنید. پیش از اتمام دارو، مصرفش را قطع کنید؛ مگر به دستور پزشکتان

METFORMIN

در مورد این دارو متفورمین یک داروی خوراکی برای درمان دیابت نوع دو (دیابت غیروابسته به انسولین است در این نوع بیماری قند، لوزالمعده نمی‌تواند انسولین کافی تولید کند تا سلول‌های بدن بتوانند غذایی را که می‌خورید مصرف کنند. متفورمین از طریق کاهش تولید گلوکز (قند موجود در خون توسط کبد، کاهش جذب گلوکز از دستگاه گوارش و افزایش حساسیت بدن به انسولین قند خون را به‌طور ثابت و پس از غذا پایین می‌آورد. چون این دارو قند خون را پایین می‌آورد، ممکن است لازم باشد قند خونتان را به‌طور مرتب اندازه بگیرید تا ببینید دارو چقدر مؤثر است چگونگی مصرف متفورمین معمولاً ۲ یا ۳ نوبت در روز همراه با غذا خورده می‌شود. هیچگاه بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که آن را به یاد آوردید مصرفش کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی معمولتان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید. در حین مصرف متفورمین اگر بیش از همیشه ورزش کنید، مقدار زیادی مشروب الکلی بنوشید، یا کمتر از همیشه غذا بخورید، ممکن است دچار افت قند خون (هیپوگلیسمی شوید. علایم کاهش قند خون عبارتند از: احساس اضطراب تشویش لرزش بدن مشکل در تمرکز، ضعف خستگی عرق سرد، پوست رنگ‌پریده و سرد، گرسنگی خواب‌آلودگی ضربان قلب تند، سردرد، تهوع استفراغ درد شکمی گیجی تغییرات بینایی مشکل در راه رفتن عدم هوشیاری و تشنج به مجردی که دچار این علایم شدید، چیزی حاوی قند بخورید یا بنوشید. منابع خوب و سریع قند عبارتند از: آب‌میوه عسل نوشابه غیررژیمی یا شربت قند. بعضی از بیماران قرص گلوکز یا آب‌نبات‌های قندی با خود همراه دارند. همچنین خوب است که قند خونتان را اندازه بگیرید تا اگر پایین است در اسرع وقت پزشکتان را مطلع سازید. اگر احساس می‌کنید دارید دچار کاهش هوشیاری یا تشنج می‌شوید، چیزی نخورید یا ننوشید (چرا که ممکن است دچار خفگی شوید)، بلکه بلافاصله تقاضای کمک پزشکی اورژانس نمایید. حتی اگر علایمتان با خوردن قند رفع شد نیز با پزشکتان تماس بگیرید؛ متفورمین قند خونتان را برای مدتی طولانی پایین می‌آورد و علایمتان ممکن است برگردد. اگر علایمتان بهبود نیافت از کسی بخواهید شما را به بخش اورژانس یک بیمارستان برساند. هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هریک از علایم زیر مصرف متفورمین را قطع کرده در اسرع وقت با پزشکتان تماس بگیرید: خستگی دردهای عضلانی تنگی نفس خواب‌آلودگی یا معده‌درد. این علایم نادرند ولی باید بلافاصله با پزشک در میان گذاشته شوند. این‌ها می‌توانند علایم اسیدوز لاکتیک باشند که اگرچه نادر است ولی اغلب کشنده می‌باشد. علایم خفیف‌تر و معمول‌تر عبارتند از: از دست دادن اشتها، تهوع استفراغ نفخ تولید گاز بیش از حد در روده‌ها، و اسهال اگر این علایم مشکل‌ساز شدند با پزشکتان تماس بگیرید. موارد احتیاط‌در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف متفورمین پزشکتان را مطلع سازید:حساسیت به متفورمین یا هر نوع ماده غذایی نگهدارنده رنگ خوراکی یا دارو.بارداری یا شیردهی مصرف داروهای دیگر، به ویژه الکل فوروسماید و تریامترن و دیگر داروهای مُدر؛ داروهای قلبی نظیر نیفدیپین دیگوکسین پروکاینامید، و کینیدین کینین سایمتیدین و رانیتیدین تریمتوپریم آمیلوراید؛ مورفین و وانکومایسین سابقه یا ابتلا به صرع مشکلات قلبی یا بیماری‌های کبدی یا کلیوی هنگام مصرف متفورمین توصیه می‌شود به‌طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیر نظر داشته باشد.از برنامه غذایی توصیه شده توسط پزشکتان پیروی کنید. این برنامه معمولاً دارای یک تعادل در مقدار هیدرات‌های کربن چربی‌ها و پروتئین‌ها است یک متخصص تغذیه به شما کمک خواهد کرد تا به وزن مناسب‌تان برسید و آن وزن را حفظ کنید. او برنامه وعده‌های غذایی و نوبت‌های میان‌وعده‌ای را به نحوی برنامه‌ریزی خواهد کرد که در تمامی ساعات روز انرژی لازم به بدنتان برسد. اگر نمی‌دانید با برنامه غذایی خود چه کنید، از یک متخصص تغذیه کمک بگیرید. برنامه غذایی شما در مهار بیماری قندتان نقش اساسی دارد.هنگام مصرف متفورمین نبایدپیش از هماهنگی با پزشکتان هر نوع داروی دیگر اعم از داروهای مجاز بدون نسخه و فراورده‌های گیاهی را مصرف کنید. مشروبات الکلی بنوشید؛ که ممکن است خواب‌آلودگی و سرگیجه ناشی از دارو تشدید شود.

METHYLPREDNISOLONE

در مورد این دارو متیل‌پردنیزولون برای رساندن کورتیکواستروییدها به افرادی که بدنشان دچار کمبود آنهاست تجویز می‌شود. این دارو همچنین برای خواص ضدالتهابی و اثراتی که در سرکوب دستگاه ایمنی بدن دارد به کار می‌رود. متیل‌پردنیزولون کمک می‌کند تا تورم قرمزی خارش و واکنش‌های حساسیتی کاهش یابند. متیل‌پردنیزولون همچنین در درمان بیماری‌های گوناگونی مثل آسم آرتریت مشکلات پوستی حساسیت شدید، و برخی سرطان‌ها کاربرد دارد. چگونگی مصرف متیل‌پردنیزولون به مقادیر متفاوتی برای بیماران متفاوت با بیماری‌های متفاوت تجویز می‌شود. این دارو باید طبق دستور پزشک یا طبق دستورالعمل همراه دارو مصرف شود. هیچگاه بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. اگر یک روز در میان از این دارو مصرف می‌کنید و یک نوبت را فراموش کردید ، در صورتی که صبح همان روز یادتان آمد بلافاصله دارو را مصرف کنید و سپس به برنامه دارویی معمولتان ادامه دهید. اما اگر ساعاتی پس از صبح روزی که باید دارو را مصرف می‌کردید آن را به یاد آوردید تا صبح روز فردا صبر کنید، و پس از خوردن دارو یک برنامه جدید را شروع کنید. یعنی یک روز جا بیاندازید و سپس مجدداً یک نوبت مصرف کنید. اگر روزی یک نوبت دارو مصرف می‌کنید، در صورتی که همان روز متوجه شدید مصرفش کنید، اما اگر تا روز بعد یادتان نیامد لازم نیست نوبت قبلی را مصرف کنید؛ بلکه آن را حذف کرده و مقدار دارو را دوبرابر نکنید. اگر روزی چند نوبت دارو مصرف می‌کنید، نوبت فراموش شده را بلافاصله پس از به یاد آوردن مصرف کنید و اگر تا نوبت بعدی متوجه آن نشدید، مقدار دارو را دوبرابر نکنید. هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هریک از علایم زیر مصرف متیل‌پردنیزولون را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید: علایم عفونت (تب گلودرد، سرفه عطسه ؛ کاهش یا تاری دید؛ افت قوای ذهنی گیجی تغییرات خلقی بی‌قراری یا احساس هیجان اگر برای مدت طولانی متیل‌پردنیزولون مصرف می‌کنید ممکن است دچار علایمی شوید که آنها را نیز باید گزارش کنید: شکم‌درد یا سوزش سر دل آکنه مدفوع خونی یا سیاه صورت گرد؛ خستگی ضعف گرفتگی‌های عضلانی ضعف یا درد؛ ضربان قلب نامنظم پوست نازک یا براق خطوط قرمزرنگ روی صورت بازوها، پاها، یا تنه کبودی غیرعادی زخم‌هایی که دیر بهبود می‌یابند؛ تهوع و استفراغ تورم پاها و ساق‌ها؛ افزایش وزن سریع یا اختلالات قاعدگی (دوره ماهانه . علایم دیگری نیز ممکن است به‌عنوان عوارض جانبی پردنیزولون تا پیش از عادت کردن بدنتان به دارو رخ دهند که اگر مشکل‌ساز شدند باید با پزشک در میان گذاشته شوند؛ اینها عبارتند از: افزایش اشتها، مشکل در به خواب رفتن تیره یا روشن شدن رنگ پوست سیاهی رفتن چشم سردرد، یا افزایش عادی رشد موهای صورت و تنه موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف متیل‌پردنیزولون پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به کورتیکواستروییدها، داروهای دیگر، یا هر نوع ماده غذایی نگهدارنده یا رنگ خوراکی بارداری یا شیردهی مصرف داروهای دیگر، به ویژه آنتی‌اسیدها، انسولین داروهای ضددیابت خوراکی داروهای قلبی (دیگوکسین ، داروهای مدر یا داروهای دیگری که موجب دفع پتاسیم از بدن می‌شوند، داروهای حاوی پتاسیم غذاها یا داروهای حاوی سدیم هورمون رشد (سوماتروپین ، داروهایی که آنزیم‌های کبدی را تحریک می‌کنند (الکل داروهای ضدتشنج ، ریتودرین (دارویی که برای جلوگیری از زایمان زودرس به‌کار می‌رود)، یا واکسن‌های حاوی ویروس زنده سابقه یا ابتلا به ایدز یا عفونت HIV ؛ عفونت تبخال آبله مرغان یا سرخک (یا مواجهه اخیر با آنها)، بیماری قند (متیل‌پردنیزولون ممکن است روی سطح قند خونتان تأثیر بگذارد)؛ سل میاستنی گراویس عفونت‌های قارچی منتشر؛ التهاب مری معده یا زخم معده یا دوازدهه بیماری قلبی یا کلیوی هنگام مصرف متیل‌پردنیزولون توصیه می‌شود مرتب به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیر نظر داشته باشد. ممکن است لازم باشد پیش از مصرف طولانی‌مدت متیل‌پردنیزولون و نیز در طول درمان به صورت دوره‌ای چشمهایتان توسط یک چشم‌پزشک معاینه شود. برای جلوگیری از مشکلات گوارشی متیل‌پردنیزولون را با غذا بخورید. در مورد تغییراتی که باید در برنامه غذایی خود دهید با پزشکتان مشورت کنید. برخی از این تغییرات عبارتند از محدودیت سدیم یا کالری یا افزایش دریافت پتاسیم مقادیر اضافی پروتئین نیز ممکن است موردنیاز باشد. اگر برای برنامه‌ریزی تغذیه‌ای خود به کمک بیشتری نیاز دارید از پزشکتان بخواهید شما را به یک متخصص تغذیه معرفی کند. اگر قرار است این دارو را به مدتی طولانی مصرف کنید، با پزشکتان در مورد راهکارهایی برای جلوگیری از پوکی استخوان (مثل مصرف کلسیم و ویتامین D یا یک برنامه ورزشی مرتب مشورت کنید. اگر با کاهش مقدار یا قطع دارویتان علایم قبلی عود کردند یا بدتر شدند با پزشکتان تماس بگیرید. پیش از هر نوع عمل جراحی کارهای دندانپزشکی یا واکسیناسیون دیگر پزشکتان را از اینکه متیل‌پردنیزولون مصرف می‌کنید، مطلع سازید. از تماس با افرادی که دچار آبله‌مرغان یا سرخک هستند یا به تازگی واکسن خوراکی فلج اطفال خورده‌اند اجتناب کنید. در صورت هرگونه شک به تماس با این افراد با پزشکتان تماس بگیرید. یک برگه شناسایی پزشکی همراه داشته باشید که نشان دهد متیل‌پردنیزولون مصرف می‌کنید.
متیل‌پردنیزولون را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم یا حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط متیل‌پردنیزولون فاسد می‌شود). متیل‌پردنیزولون تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید. هنگام مصرف متیل‌پردنیزولون نبایدمشوربات الکلی بنوشید؛ چرا که احتمال تحریک دستگاه گوارش را افزایش دهد.بدون هماهنگی با پزشکتان مصرف دارو را قطع کنید.

METHYLPHENIDATE

در مورد این دارو متیل‌فنیدیت دارویی است که در برنامه درمان کلی اختلال بیش‌فعالی کم‌توجهی به کار می‌رود. این برنامه شامل بخش‌های رفتاری (اجتماعی تحصیلی و روان‌شناختی است این اختلال با کاهش گسترده توجه افزایش حرکات تکانه‌ای و (معمولاً) بیش‌فعالی شناخته می‌شود. از این دارو در درمان نارکولپسی (یک بیماری که در آن بیمار دچار حملات خواب ناگهانی می‌شود) نیز استفاده می‌شود. نام تجاری این دارو ریتالین است چگونگی مصرف قرص‌های متیل‌فنیدات معمولاً روزی ۲ یا ۳ بار، ۴۵-۳۰ دقیقه پیش از غذا مصرف می‌شود. مصرف به موقع تمامی نوبت‌ها در طی روز بسیار ضروری است آخرین نوبت باید پیش از ساعت ۶ بعدازظهر خورده شود تا از بی‌خوابی ناشی از آن جلوگیری شود. در مورد کودکان متیل‌فنیدات هفته‌ای ۵ روز (در روزهای مدرسه تجویز می‌شود و دو روز آخر هفته دارو مصرف نمی‌شود. در ماه‌های تابستان و بقیه اوقاتی که کودک استرس کمتری دارد می‌توان مقدار دارو را کاهش داد. قرص‌های طولانی‌رهش تا ۸ ساعت اثر دارند و می‌توان آنها را ۳-۱ نوبت در روز تجویز کرد. این قرص‌ها ترجیحاً بهتر است با شکم خالی خورده شود.قرص‌ها را یکجا ببلعید، آنها را نشکنید، خرد نکنید، و نجوید. هیچگاه کمتر یا بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید، زیرا این دارو می‌تواند در شما ایجاد عادت نماید. اگر حس می‌کنید اثر دارو برایتان کم شده است مقدار دارو را افزایش ندهید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که به یاد آورید مصرفش کنید (البته اگر حداکثر یک ساعت دیر شده باشد). نوبت‌های باقیمانده همان روز را با فواصل مساوی تقسیم کنید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید. هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هریک از علایم زیر، مصرف متیل‌فنیدیت را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید: درد قفسه سینه ضربان قلب تند؛ حرکات کنترل نشده بدن واکنش‌های حساسیتی (تب درد مفصلی بثورات جلدی کهیر)؛ ضعف یا خستگی غیرمعمول تاری دید یا دیگر تغییرات بینایی تغییرات خلقی یا ذهنی گیجی یا تشنج گلودرد یا تب خشکی دهان سردرد شدید؛ یا لرزش بدن یا دست علایم زیر ممکن است مشاهده شوند ولی فقط در صورتی که مشکل‌ساز شدند باید با پزشک در میان گذاشته شوند: تشویش بی‌خوابی کاهش اشتها، سرگیجه سردرد ، خواب‌آلودگی ، تهوع ، یا دل‌پیچه موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف متیل‌فنیدات پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به متیل‌فنیدات بارداری یا شیردهی مصرف داروهای دیگر، به ویژه دیگر داروهای محرک دستگاه عصبی مرکزی نظیر مهارکننده‌های اشتها و کافئین پیموزید و مهارکننده‌های مونوامین اکسیداز (فورازولیدون ، پروکاربازین یا سلژیلین سابقه یا ابتلا به اضطراب یا بی‌قراری شدید؛ گلوکوم (افزایش فشار داخل چشم : اختلال تورِت و دیگر اختلالات حرکتی تیک‌دار؛ پرفشاری خون هنگام مصرف متیل‌فنیدات توصیه می‌شود به‌طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیر نظر داشته باشد.با کمک پزشکتان دوره‌هایی بدون دارو برای خودتان برنامه‌ریزی کنید. ممکن است برای جلوگیری از بروز علایم ترک دارو ضروری باشد، مقدار دارو باید به صورت تدریجی کاهش یابد.قد و وزن به‌صورت دوره‌ای اندازه گرفته شود.در صورت شک به مصرف بیش از حد دارو و مسمومیت بلافاصله درخواست کمک پزشکی کنید.
در صورت داشتن افکار یا احساسات عجیب با پزشکتان مشورت کنید.یک برگه شناسایی پزشکی همراه داشته باشید که نشان دهد متیل‌فنیدات مصرف می‌کنید.
متیل‌فنیدات را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط متیل‌فنیدات فاسد می‌شود).متیل‌فنیدات تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید.هنگام مصرف متیل‌فنیدات نباید بدون مشورت با پزشکتان دارو را به یک باره قطع کنید. ممکن است علایم ترک رخ دهند.

CROMOLYN

در مورد این دارو کرومولین برای پیشگیری از علایم آسم و رینیت آلرژیک (آبریزیش حساسیتی بینی تجویز می‌شود. این دارو جلوی آزاد شدن مواد ایجاد کننده این علایم را از سلول‌هایی خاص در خون می‌گیرد. وقتی کرومولین به طور مستقیم مصرف می‌شود، جلوی تعداد و شدت آسم و حملات رینیت آلرژیک را می‌گیرد. شکل استنشاقی کرومولین را می‌توان برای جلوگیری از حمله آسمی به دنبال مواجه با هوای سرد، ورزش یا مواجه با موادی نظیر آلوده‌کننده‌ها و حساسیت‌آورها مصرف کرد. به مجردیکه وضعیت بدن شما با کرومولین تثبیت شد، ممکن است بتوان مقدار سایر داروهای ضد آسم یا ضد حساسیتی را که مصرف می‌کنید، کاهش داد. کرومولین در طی یک حمله آسمی هیچ کمکی نمی‌تواند بکند و حتی ممکن است حمله را تشدید کند. کرومولین تثبیت کننده ماست سل‌ها است چگونگی مصرف کرومولین را با افشانه‌های دهانی یا اسپری بینی مصرف می‌کنند. برخی از بیماران در یک هفته ممکن است احساس بهبودی داشته باشند. اما گاهی این ممکن است تا ۴ هفته نیز به طول انجامد. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. هیچگاه بیش از مقدار تجویز شده کرومولین مصرف نکنید. اگر طبق یک برنامه منظم کرومولین مصرف می‌کنید و یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردیکه به یاد آوردید مصرفش کنید. سپس نوبت‌های باقیمانده تا پایان روز را در فواصل مساوی مصرف کنید. مقدار دارو را دو برابر نکنید. آئروسل استنشاقی کرومولین از دستورالعمل داخل بسته دارو پیروی کنید. تعداد اسپری‌های استفاده شده را ثبت کنید. برخی کپسول‌ها حاوی ۱۱۲ یا ۲۰۰ بار اسپری هستند. برای آنکه ببینید چقدر از کپسول پر می‌باشد آن را داخل ظرف آب نیاندازید. افشانه را قبل از اولین استفاده و اگر مدت‌ها است که مورد استفاده قرار نگرفته‌است بیازمایید. برای آزمودن افشانه ظرف فلزی محتوی دارو (کپسول را به قطعه دهانی داخل کنید. پوشش روی قطعه دهانی را بردارید و افشانه را به طور خوبی تکان دهید. درحالی که افشانه را در جهتی مخالف به طرف یک سطح تیره گرفته‌اید، بالای افشانه را یک بار فشار دهید و دارو را داخل هوا کنید. اگر یک ابر با دانه‌های زیر مشاهده کردید، افشانه کار می‌کند. در غیر این صورت دوباره سعی کنید. از پزشکتان بخواهید روش استفاده از افشانه را به شما نشان دهد. مثلاً برخی از پزشکان یک وسیله به نام آسم‌یار را که بین افشانه و دهان استفاده می‌شود، توصیه می‌کنند و برخی روش‌های دهان بسته یا دهان باز را ترجیح می‌دهند. بیش از دوبار در یک نوبت آنهم با حداقل ۲-۱ دقیقه فاصله از دارو استفاده نکنید. از اسپری کردن به داخل چشم خودداری کنید. ۶۰-۱۵ دقیقه پیش از مواجهه با هر عاملی که در شما موجب حمله می‌شود از این دارو استفاده کنید. ظرف محتوی دارو را بیش از مصرف تکان دهید.حداقل هفته‌ای دوبار افشانه را تمیزکنید تا باقیمانده‌های دارو را تمیز کنید. ظرف محتوی دارو را از قطعه دهانی جدا کنید. از خیس کردن ظرف خودداری کنید. بقیه قسمت‌های افشانه را با آب و صابون گرم بشویید و سپس به خوبی زیر شیر آب گرم آب بکشید. آب روی افشانه را با تکان دادن بریزید و بگذارید با پیش از وصل کردنش به ظرف محتوی دارو، خشک شود. کپسول کرومولین سدیم برای استنشاق توسط وسایل خاصی استفاده می‌شوند. از پزشکتان بخواهید روش کار با این وسایل را به شما بیاموزد. کپسول را از راه دهان نبلعید؛ این دارو به شکل خوراکی اثر نمی‌کند. آمپول کرومولین سدیم استنشاقی را باید برای دسترسی به دارو شکست این دارو فقط باید در یک دستگاه نبولایزر برقی استفاده شود. از پزشکتان بخواهید روش شکستن آمپول و روش استفاده از نبولایزر را به شما بیاموزد و دستورالعمل مکتوب در اختیارتان بگذارد. اطمینان حاصل کنید که روش صحیح کار با این وسیله را آموخته باشید. هر سؤالی داشتید از پزشک یا دارو سازتان بپرسید. کرومولین سدیم برای استفاده از راه بینی و محلول‌های مخصوص بینی با وسایل خاصی استفاده می‌شود تا داروی تجویز شده را در فواصل منظم به بدن برساند. برای مصرف هر دو شکل دارو ابتدا باید مجاری بینی خود را با فین‌کردن پاک کنید. در هنگام مصرف دارو از راه دهان نفس بگیرید. برای محلول مخصوص بینی کرومولین از یک اسپری مخصوص استفاده می‌شود، پس از استفاده قطعه بینی این وسیله را با یک دستمال پاک کنید و در پوش وسیله را بگذارید. برای استفاده محلول کرومولین (از راه بینی ، از یک وسیله برای تسهیل استنشاق محلول استفاده می‌شود. پس این وسیله باید قطعه بینی با دستمال تمیز شود. اما برای تمیز کردن این وسیله، باید آن را شست داخل حباب را نباید بشویید. پودر را در جای خشک نگه دارید تا قابل استفاده باقی بماند.هشدارها و عوارض جانبی درصورت بروز هریک از علایم نادر ولی جدی زیر مصرف کرومولین را قطع کرده بلافاصله با پزشکتان تماس بگیرید: سرگیجه احساس ضعف افزایش خس‌خس سینه یا تنگی نفس بثورات جلدی یا کهیر؛ تورم صورت لب‌ها، پلک‌ها، داخل دهان دست‌ها یا پاها؛ درد قفسه صدری لرز؛ ادرارکردن دردناک یا مشکل سردرد شدید؛ درد یا تورم مفاصل اثرات معمول دارو عبارتند از سرفه خشکی دهان یا گلو، تهوع گرفتگی بینی یا سوزش گلو. برای تسکین خشکی دهان باید پس از استفاده از دارو، دهان را با آب گرم بشویید؛ برای سردرد استامینوفن مصرف کنید. علایم نامعمول‌تر عبارتند از خشونت صدا و آبریزش از چشم اگر این علایم مشکل‌ساز شدند پزشکتان را مطلع سازید. موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف کرومولین پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به هر نوع ماده غذایی نگهدارنده‌ها، رنگ‌های خوراکی یا داروها (به ویژه کرومولین یا دیگر داروهای استنشاقی بارداری یا شیردهی مصرف داروهایی دیگر دچار پولیپ بینی اگر مجاری بینی بسته باشند کرومولین بینی به همان اندازه مؤثر نخواهدبود. هنگام مصرف کرومولین توصیه می‌شودبه‌طور مستقیم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیر نظر داشته باشد. اگر ظرف ۴ هفته از درمان بهبود نداشته‌اید یا اصولاً علایم‌تان بدتر شده است پزشکتان را مطلع سازید. کرومولین را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط کرومولین فاسد می‌شود). کرومولین تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان دور بریزید. ظرف محتوی دارو را حتی در صورت خالی بودن نشکنید، نسوزانید، یا سوراخ نکنید. هنگام مصرف کرومولین نباید پیش از هماهنگی و تأیید پزشکتان داروهای دیگری را که به خاطر بیماری تان مصرف می‌کنید (مثل کورتیکواستروئیدها یا گشادکننده‌های برونش قطع کنید.

NEFAZODONE

در مورد این دارو نفازودون یک داروی ضد افسردگی است این دارو برای تسکین علایم دوره‌های افسردگی ماژور تجویز می‌شود. نفازودن یک مهارکننده بازجذب سروتونین است چگونگی مصرف نفازودون معمولاً روزی دو نوبت به مقدار مساوی مصرف می‌شود. مهم است که این دارو هر روز در ساعت معینی خورده شود. هیچگاه کمتر یا بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. ممکن است چند هفته طول بکشد تا اثرات دارو ظاهر شود و به حداکثر برسد. مهم است که تا زمانی که پزشکتان دستور نداده مصرف نفازودون را ادامه دهید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. نفازودن را می‌توان با یا بدون غذا مصرف کرد. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که به یاد آوردید، مصرفش کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی فرا رسیده است نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی معمولتان بازگردید، مقدار دارو را دو برابر نکنید. هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هر یک از علایم نادرولی جدی زیر، مصرف نفازودون را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید: بثورات جلدی گیجی از دست دادن هماهنگی در حرکات یا خواب‌آلودگی شدید. علایم زیر ممکن است رخ دهند ولی فقط در صورتی که مشکل‌ساز شوند نیاز است با پزشک در میان گذاشته شوند: سردرد، خواب‌آلودگی ضعف سرگیجه خواب‌آلودگی سرفه خشکی دهان تهوع استفراغ احساس طعم نامطبوع در دهان اسهال یبوست تاری دید، درد عضلانی یا رویاهای غیرعادی موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف نفازودون پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به نفازودون یا دیگر مهارکننده‌های بازجذب سروتونین بارداری شیردهی‌مصرف داروهای دیگر به ویژه داروهای پرفشاری خون الکل مسکن‌های تجویزی توسط پزشک آرامبخش‌ها، داروهای ضد افسردگی شل‌کننده‌های عضلانی داروهای ضد تشنج استمیزول سیساپراید، دیگوکسین مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز مثل فورازولیدون ایزوکربوکسازید، فنلزین پروکاربازین سلژیلین و ترانیل‌سیپرومین مصرف نفازودون در حالیکه همزمان مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز مصرف می‌کنید یا کمتر از ۲هفته است که مصرف چنین داروهایی را قطع کرده‌اید ممکن است موجب گیجی افزایش ناگهانی دمای بدن افزایش شدید فشار خون و بروز تشنج شود. سابقه یا ابتلا به بیماری‌های قلبی الکلیسم (اعتیاد به الکل یا بیماری‌های کلیوی یا کبدی هنگام مصرف نفازودونتوصیه می‌شود به طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهودتان را زیر نظر داشته باشد. ممکن است ۴ هفته طول بکشد تا اثر دارو ظاهر شده به حداکثر برسد؛ ممکن است بخواهید در این مدت با پزشکتان ملاقات کنید. چنین پیشنهاد شده است که مصرف این دارو افکار خودکشی را افزایش می‌دهد. در این مورد، و در مورد هرگونه اقدامات احتیاطی لازم با پزشکتان مشورت کنید. تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به این دارو، در هنگام رانندگی یا کار با وسایل خطرناک احتیاط کنید. این دارو در برخی افراد موجب خواب‌آلودگی و کاهش سطح هوشیاری می‌شود. برای تسکین خشکی دهان از آدامس یا آب‌نبات‌های بدون قند استفاده کنید یا چند جرعه آب بنوشید. اگر این مشکل بیش از ۲ هفته ادامه پیدا کرد با پزشکتان مشورت کنید.
از حالت خوابیده به نشسته یا ایستاده و نشسته به ایستاده به آرامی تغییر وضعیت دهید؛ در غیر اینصورت ممکن است دچار سرگیجه و سیاهی رفتن چشم شوید.یک برگه شناسایی پزشکی که نشان دهد نفازودون مصرف می‌کنید به همراه داشته باشید.
نفازودون را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این صورت شرایط نفازودون فاسد می‌شود). نفازودون تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید. هنگام مصرف نفازودون نباید نوشابه‌های الکلی بنوشید یا از داروهای آرامبخش دیگر استفاده کنید؛ زیرا این‌ها خواب‌آلودگی و سرگیجه‌ای را که ممکن است در اثر مصرف نفازودون ایجاد شود، تشدید خواهند کرد.

NITROGLYCERIN

در مورد این دارو نیتروگلیسرین برای کاهش آنژین صدری تجویز می‌شود. آنژین صدری درد قفسه سینه‌ای است که مشخصاً کمتر ار ۱۵ دقیقه طول می‌کشد و ناشی از خونرسانی ضعیف به ماهیچه قلبی است این دارو در سه مورد مفید است و کاربرد دارد: (۱) تخفیف یک آنژین صدری با مصرف دارو و پس از شروع درد، (۲) جلوگیری از حمله قلبی با مصرف دارو و درست پیش از بروز حمله و (۳) کاهش تعداد حملات با مصرف دائمی و منظم دارو. قرص‌های زیر زبانی نیتروگلیسرین قرص‌هایی که در دهان بین لب یا گونه و لثه‌های فوقانی گذاشته می‌شوند، یا اسپری آئروسل که در زیر زبان زده می‌شود، همگی حملات آنژینی را تخفیف داده یا از آن‌ها جلوگیری می‌کنند. چگونگی مصرف دارو را درست مطابق تجویز پزشک مصرف کنید. اگر مطمئن نیستید که چه شکلی از دارو را مصرف می‌کنید، قبل از استفاده از دارو با پزشکتان مشورت کنید. هر شکل از نیتروگلیسرین دستور مصرف خاص خودش را دارد: قرص زیر زبانی نیتروگلیسرین برای تخفیف یا جلوگیری از درد حمله آنژین مصرف می‌شود. این قرص‌ها را نباید بلعید، خردکرد، یا جوید، بلکه باید در زیر زبان یا میان لب یا گونه و لثه‌ها فوقانی قرار داد. وقتی قرص را در محل قرار داده‌اید، سیگار نکشید و چیزی نخورید و ننوشید. با آغاز درد آنژینی بنشینید و یک قرص را زیر زبان یا بین گونه و لثه بالایی قرار دهید. اگر احساس غش سرگیجه یا سیاهی رفتن چشم داشتید، چند نفس عمیق بکشید و سرتان را بین دو زانوی‌تان نگه دارید تا اینکه این احساس ار بین برود.می‌توان هر ۵ دقیقه تا دو بار دیگر دارو را تکرار کرد. اگر پس از ۱۵ دقیقه با مصرف ۳ قرص دردتان برطرف نشد، با پزشکتان یا یک مرکز فوریت‌های پزشکی تماس بگیرید، یا از کسی بخواهید شمارا فوراً به یک بخش فوریت‌های پزشکی برساند. اگر نیتروگلیسرین را برای پیشگیری از حمله آنژینی مصرف می‌کنید، ۱۵-۱۰ دقیقه پیش از هر فعالیت تنش‌زایی که قبلاً هم موجب حمله می‌شده است یک قرص زیر زبان بگذارید. نیتروگلیسرین در معرض هوا، گرما، و رطوبت فاسد می‌شود. پنبه داخل ظرف دارو را پیش از اولین استفاده دوراندازید و در ظرف را محکم ببندید. دارو را در محلی خنک و خشک نگهداری کنید. قرص‌ها را به یک ظرف دیگر منتقل نکنید مگر آنکه آن ظرف برای نگهداری نیتروگلیسرین ساخته شده باشد. داروی دیگری داخل ظرف حاوی نیتروگلیسرین نریزید، و ظرف حاوی نیتروگلیسرین را با خود داخل جیبتان حمل نکنید، چرا که در اینصورت ممکن‌است بیش از حدگرم شود. با رعایت این نکات احتیاطی نیتروگلیسرین تا آخر تاریخ انقضایش (که روی ظرف دارو مشخص شده مؤثر و کارا باقی خواهد ماند. آئروسل زبانی نیتروگلیسرین توسط یک ظرف مجهز به اسپری استفاده می‌شود. در موقع نیاز ظرف را سربالا گرفته یک یا دو بار (البته به تجویز پزشکتان رو یا زیر زبان اسپری کنید. بعد از هر بار اسپری دهانتان را ببندید و همان موقع آب دهانتان را قورت ندهید. ظرف محتوی دارو را تکان ندهید و اسپری را استنشاق نکنید. وقتی احساس می‌کنید درد آنژینی می‌خواهد شروع شود، بنشینید و دارو به زیر زبان‌تان اسپری کنید. اگر احساس غش سرگیجه یا سیاهی رفتن چشم داشتید، چند نفس عمیق بکشید و سرتان را بین دو زانو قرار دهید تا به تدریج این احساس رفع شود. و در صورت عدم بهبود درد دارو را می‌توان هر ۵ دقیقه (مجوعاً تا سه نوبت تکرار کرد. اگر پس از ۱۵ دقیقه یا سه بار اسپری هنوز درد داشتید با پزشکتان یا یک مرکز فوریت‌های پزشکی تماس بگیرید، یا از کسی بخواهید فوراً شما را به بخش فوریت‌های یک بیمارستان برساند.قرص‌های کامی طولانی‌رهش نیتروگلیسرین را بین لب یا گونه و لثه‌های فوقانی قرار می‌دهند تا به تدریج در دهان حل شود. این قرص‌ها را نباید بلعید، جوید، یا خردکرد. اگر در طی ۵-۳ ساعتی که قرص در محل است می‌خواهید چیزی بخورید یا بنوشید، قرص را بین لب بالا و لثه قرار دهید. اگر اتفاقی یک قرص را بلعیدید، فقط کافی است یک قرص دیگر را جایگزین کنید.با وجود یک قرص در دهان برای خواب به بستر نروید؛ ممکن است باعث خفگی شود. نوشیدن نوشیدنی‌های داغ و لمس قرص با زبان موجب می‌شود تا قرص سریع‌تر حل شود.سایر قرص‌ها و کپسول‌های نیتروگلیسرین را می‌توان در سه یا یک لیوان پر از آب با شکم خالی بلعید. این دارو را باید در محل خنک و خشک نگهداری کرد. اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که آن را به یاد آوردید مصرفش کنید. اگر کمتر از ۲ ساعت تا نوبت بعدی مانده بود، نوبت فراموش شده را رها کرده و به برنامه دارویی معمولتان بازگردید.پماد نیتروگلیسرین برای جلوگیری یا کاهش دفعات حملات آنژینی استفاده می‌شود. این شکل از دارو روی حمله‌ای که هم اکنون رخ داده اثری ندارد. دستورالعمل روی جعبه دارو را به دقت بخوانید. پیش از مالیدن این پماد، باقیمانده پماد قبلی را از روی پوستتان پاک کنید. از خط‌کش کاغذی داخل جعبه دارو برای اندازه‌گیری مقداری از دارو که باید از لوله محتوی پماد خارج شود استفاده کنید. یک لایه نازک را به دارو آغشته کنید. پماد را به پوست نمالید. برای جلوگیری از التهاب و تحریک پوست در هر نوبت محل استعمال دارو را عوض کنید. اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که آن را به یاد آوردید، از دارو استفاده کنید. اگر کمتر از ۲ ساعت تا نوبت بعدی مانده‌است نوبت فراموش شده را استفاده کنید و نوبت بعدی را جا اندازید و مجدداً به برنامه دارویی معمولتان باز گردید.پلاک‌های نیتروگلیسرین (روش پوست گذر) برای جلوگیری یا کاهش دفعات حملات آنژینی استفاده می‌شود. پیش از گذاشتن یک پلاک جدید، قبلی را بردارید. لبه‌های پلاک را نبرید و آن را کوچک نکنید، زیرا با اینکار مقداری از دارو را که باید به بدنتان برسد تغییر می‌دهید. پلاک را در یک محل پاکیزه و خشک پوست که بدون مو (یا کم‌مو)، و فاقد جوشگاه بریدگی یا بثورات جلدی باشد بکار برید. برای جلوگیری از تحریک پوست محل پلاک را هربار عوض کنید. اگر پلاک جدا شد، یک پلاک جدید نصب کنید. اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که آن را به یاد آوردید پلاک را نصب کنید و به برنامه دارویی معمولتان بازگردید. هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هریک از علایم زیر با پزشکان تماس بگیرید: تاری دید، خشکی دهان سردرد شدید، یا بثورات جلدی علایم مسمومیت در اثر مصرف بیش از حد نیتروگلیسرین عبارتند از: کبودی لب‌ها، بستر ناخن‌ها، و کف دست‌ها؛ سرگیجه شدید؛ احساس فشار در سر؛ مشکل در تنفس خستگی شدید؛ ضربان قلب تند؛ تب و تشنج برخی از مصرف کنندگان نیتروگلیسرین همچنین ممکن است دچار سردرد خفیف برافروختگی صورت و گردن و تهوع شوند. با استفاده مداوم از دارو سردرد معمولاً طی چند روز یا هفته رفع خواهد شد. این سردردها را می‌توان با مسکن‌های معمولی تسکین داد. اگر این علایم مشکل‌ساز شدند یا نمی‌دانستید که برای تسکین سردردتان چه دارویی مصرف کنید با پزشکتان مشورت کنید.موارد احتیاط‌در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف نیتروگلیسرین ، پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به هر نوع ماده غذایی نگه‌دارنده‌ها، یا رنگ‌های خوراکی نیتروگلیسرین یا داروهای دیگر (به ویژه نیترات‌ها و نیتریت‌ها). بارداری یا شیردهی مصرف داروهای دیگر، به ویژه داروهای پرفشاری خون یا دیگر داروهای قلبی سابقه یا ابتلا به خونریزی مغزی یا ضربه به سر اخیر، کم خونی گلوکوم (افزایش فشار داخل چشم ، پرکاری تیروئید، مشکلات قلبی یا بیماری‌های کلیوی هنگام مصرف نیتروگلیسرین توصیه می‌شود به طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیرنظر داشته باشد.به آرامی از حالت نشسته یا خوابیده برخیزید تا دچار سرگیجه و سیاهی رفتن چشم نشوید. یک برگه شناسایی پزشکی به همراه داشته باشید که نشان دهد نیتروگلیسرین مصرف می‌کنید. نیتروگلیسرین را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شریط نیتروگلیسرین فاسد می‌شود). نیتروگلیسرین تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید. هنگام مصرف نیتروگلیسرین نباید بدون مشورت با پزشکتان دارو را قطع کنید. برای قطع این دارو مقدارش باید تدریجاً کاهش یابد.
الکل بنوشید، برای مدتی طولانی سرپا بایستید، یا در هوای گرم ورزش کنید. این فعالیت‌ها ممکن‌است موجب سیاهی رفتن چشم یا سرگیجه شوند.

NIFEDIPIN

در مورد این دارونیفدیپین برای درمان پرفشاری خون تسکین درد قلبی در قفسه سینه (آنژین صدری ، نارسایی احتقانی قلب و پدیده رینود و نیز جلوگیری از سردردهای میگرنی تجویز می‌شود. پزشکان ممکن است در شرایط دیگری نیز نیفدیپین را تجویز کنند. این دارو از طریق مسدودکردن ورود کلسیم به داخل سلول‌ها عمل می‌کند؛ به همین علت آن را یک داروی مسدودکننده کانال کلسیمی می‌نامند. این خاصیت مسدودکنندگی باعث می‌شود تا مقدار کلسیم در سلول‌های قلبی و رگ‌های خونی کاهش یابد که موجب کاهش ضربان قلب و گشادی عروق (رگ‌ها) می‌شود. بنابراین فشارخون پایین می‌آید، جریان خون افزایش می‌یابد و بار کاری قلب کاهش پیدا می‌کند. چگونگی مصرف مقادیر متفاوتی از نیفدیپین برای موارد گوناگونی تجویز می‌شود. مهم است که دارویتان را هر روز در ساعت یکسانی مصرف کنید. شکل‌های طولانی اثر نیفدیپین روزی یک بار مصرف می‌شود. و بهتر است صبح ناشتا خورده شود تا فراموش نشود. در مواردی که روزی چند نوبت نیفدیپین تجویز می‌شود، باید مطمئن شوید همه نوبت‌ها را می‌خورید. نیفدیپین را می‌توان با یا بدون غذا مصرف کرد. هیچ‌گاه بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردیکه به یاد آوردید، مصرفش کنید. در مواردی که دارو را روزی یک بار مصرف می‌کنید اگر کمتر ۸ ساعت تا نوبت بعدی مصرف دارو مانده بود، نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی معمولتان بازگردید. اگر نیفدیپین را روزی چندبار مصرف می‌کنید، اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است نوبت فراموش شده را حذف کنید. مقدار دارو را دو برابر نکنید و پیش از هماهنگی و مشورت با پزشکتان مصرف دارو را قطع نکنید. برای قطع این دارو مقدار داروی مصرفی باید به تدریج کاهش داده شود. در اکثر مواردی که نیفدیپین تجویز می‌شود برای مهار بیماری است نه درمان آن بنابراین ممکن است مجبور باشید که آن را در سال‌ها یا حتی تا پایان عمر مصرف کنید، حتی اگر احساس بهبودی می‌کنید. هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هر یک از نشانه‌های نادر ولی جدی زیر مصرف نیفدیپین را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید: درد قفسه سینه مشکل در تنفس تنگی نفس یا خس خس سینه سرگیجه یا سیاهی رفتن چشم پس از برخاستن از حالت خوابیده یا نشسته تورم دست‌ها و پاها یا افزایش وزن ناگهانی (۵/۱ کیلو در ۴-۲۴.۸ ساعت ؛ التهاب لثه‌ها؛ بثورات جلدی تپش قلب (احساس حرکت سریع قلب در قفسه سینه . علایم زیر ممکن است تا تنظیم شدن بدنتان با دارو مشاهده شوند: سردرد، خستگی برافرواختگی و احساس گرمی تهوع یا یبوست یا اسهال اگر این علایم ادامه یافتند یا مشکل‌ساز شدند، موضوع را با پزشکان درمیان بگذارید. موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف نیفدیپین پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به نیفدیپین یا دیگر داروهای مسدودکننده کانال کلسیم بارداری و شیردهی مصرف داروهای دیگر، به ویژه کاربامازپین سیکلوسپورین استروئیدها، یا دیگر داروهای پرفشاری خون (مسدودکننده‌های بتا، کینیدین دیگوکسین دیسوپیرامید، فلکاینید، یا پروکاینامید
سابقه یا ابتلا به حساسیت فشارخون پایین حمله قلبی یا بیماری کلیوی یا کبدی هنگام مصرف نیفدیپین توصیه می‌شود به‌طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودی‌تان را زیرنظر داشته باشد. در مورد یک سطح فعالیت بدنی بی‌خطر با پزشکتان مشورت کنید. نیفدیپین ممکن است درد قلبی را کاهش دهد یا آن را کاملاً رفع کند و شما در نتیجه بیشتر از مقدار قابل قبول فعالیت بدنی انجام دهید.وزنتان را نسبت به قد و استخوان‌بندی‌تان در محدوده مناسب نگاه دارید. در صورت نیاز از پزشکتان بخواهید در کاهش وزن به شما کمک کند. اگر برای کاهش فشارخون نیفدیپین مصرف می‌کنید، مصرف سدیم (نمک خود را محدود کنید. از پزشکتان درخواست کنید دستورات تغذیه‌ای در اختیارتان بگذارد یا شما را به یک متخصص تغذیه معرفی کند. اگر سیگاری هستید، سیگار را ترک کنید. از پزشکتان بخواهید شما را به یک مشاوره یا گروه ترک سیگار معرفی کند. الکل ننوشید. به آرامی از حالت خوابیده به نشسته یا ایستاده و یا از حالت نشسته به ایستاده تغییر وضعیت دهید تا دچار سرگیجه و سیاهی رفته چشم نشوید. فشارخونتان را هر هفته اندازه بگیرید و تغییرات قابل توجه را به پزشکتان اطلاع دهید. فشارخون‌های اندازه‌گیری شده را ثبت کنید و در هنگام مراجعه به پزشکتان آن را همراه ببرید. پیش از مصرف نیفدپیین نبضتان را بشمارید. اگر مساوی یا کمتر از ۶۰ بود در مورد این که باید آن نوبت دارو مصرف کنید یا خیر، با پزشکتان تماس بگیرید. برای جلوگیری از مشکلات دندانی و لثه‌ای ناشی از این دارو بهداشت دهان خود را با مسواک زدن استفاده نخ دندان و مراجعه منظم به دندانپزشک حفظ کنید. قرص‌های طولانی رهش را درسته ببلعید؛ آنها را نجوید، خرد نکنید و نشکنید. داروی کافی برای روزهای تعطیل در دسترس داشته باشید. یک برگه شناسایی پزشکی که نشان دهد نیفدیپین مصرف می‌کنید همراه داشته باشید.
از آنجایی که این دارو می‌تواند روی نتایج برخی آزمون‌های آزمایشگاهی اثر بگذارد، سایر پزشکان را از این که نیفدیپین مصرف می‌کنید، مطلع سازید. نیفدیپین را از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط نیفدیپین فاسد می‌شود).نیفدیپین تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید. هنگام مصرف نیفدیپین نباید تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو رانندگی کنید یا با وسایل خطرناک کار کنید. اگر خواب‌آلودگی یا سرگیجه مشکل‌ساز شد، با پزشکتان مشورت کنید. بدون مشورت با پزشکتان مقادیر زیادی آب گریپ فروت بنوشید. گریپ فروت اثرات نیفدیپین را افزایش می‌دهد. داروی دیگری (به ویژه محرک‌های بدون نیاز به نسخه و داروهای سرفه یا سرماخوردگی را بدون هماهنگی قبلی با پزشکتان مصرف کنید.

HYDROCHLOROTHIAZIDE

در مورد این دارو هیدروکلروتیازید یک داروی مدر (ادارآور) رایج است این دارو با کمک به دفع آب و سدیم اضافی بدن از طریق ادرار، و در نتیجه کاهش مایعات در گردش خون فشارخون را پایین می‌آورد. کاهش این فشار، از بار کاری قلب نیز می‌کاهد. بالا باقی ماندن فشار داخل سرخرگ‌ها به سرخرگ (شریان های مغز، قلب و کلیه‌ها صدمه می‌زند. این آسیب احتمال سکته مغزی و حمله قلبی و نارسایی کلیه را زیاد می‌کند. هیدروکلروتیازید همچنین موجب دفع برخی مواد شیمیایی نظیر سدیم و پتاسیم از بدن می‌شود. چگونگی مصرف هیدروکلروتیازید را می‌توان با غذا یا شیر مصرف کرد تا معده را ناراحت نکند. سعی کنید دارویتان را هر روز سرساعت معینی بخورید تا آن را فراموش نکنید. اگر روزی یک نوبت هیدروکلروتیازید مصرف می‌کنید، سعی کنید صبح هنگام باشد یا وقتی که به توالت دسترسی داشته باشید. اگر به خاطر رفتن به خرید یا هر کاری مصرف دارو به تأخیر انداختید پیش از ساعت ۴ بعدازظهر آن نوبت را مصرف کنید. اگر بیش از یک نوبت هیدروکلروتیازید می‌خورید، باز هم آخرین نوبت باید پیش از ساعت ۴ بعدازظهر مصرف شود. این برنامه کمک می‌کند تا شبانگاه جهت ادرارکردن از خواب برنخیزید. اگر از شکل مایع دارو استفاده می‌کنید برای اندازه‌گیری مقدار دارو از قطره چکان همراه دارو استفاده کنید. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که به یاد آورید مصرفش کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی منظم‌تان بازگردید.هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هریک از علایم زیر با پزشکتان تماس بگیرید: واکنش‌های حساسیتی (بثورات جلدی یا کهیر)؛ خشکی دهان تشنگی شدید؛ بی‌نظمی ضربان قلب دردها و گرفتگی‌های عضلانی تهوع و استفراغ خستگی یا خواب آلودگی شدید؛ شکم‌درد یا سوزش شدید معده کبودی یا خونریزی غیرعادی مدفوع سیاه و قیری لکه‌های قرمز روی پوست وجود خون در ادار یا مدفوع درد مفاصل کمردرد؛ زردی چشم یا پوست موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف هیدروکلروتیازید، پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به هیدروکلروتیازید یا دیگر داروهای سولفامیدی بومتانید؛ فوروسماید؛ یا داروهای مدر دیگر مثل مهار کننده‌های کربونیک آیندراز. بارداری یا شیردهی مصرف داروهای دیگر، به ویژه دیگوکسین لیتیم یا داروهای کاهنده کلسترول (کلستیرامین کلستیپول . سابقه یا ابتلا به بیماری قند، اختلال چربی‌های خون یا بیماری‌های کلیوی هنگام مصرف هیدروکلروتیازید توصیه می‌شود دارو را طبق تجویز پزشکتان مصرف کنید.در مورد نیاز به کاهش وزن ترک سیگار، پرداختن به ورزش یا تغییرات در برنامه غذایی (مثل محدودیت مصرف نمک یا مصرف بیشتر غذاهای حاوی پتاسیم مثل موز، آب پرتقال خشکبار، طالبی و گرمک . به طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودیتان را زیر نظر داشته باشد. هفته‌ای یک بار (یا طبق دستور پزشکتان فشارخون و وزنتان را اندزه بگیرید و مقادیر آن‌ها را یادداشت کنید تاآن را در هر مراجعه به پزشکتان نشان دهید. (روش اندازه‌گیری فشار خون را از یک پزشک یا پرستار بیاموزید.) هرگونه افزایش یا کاهش وزن هفتگی در حدود ۲-۵/۱ کیلوگرم را به اطلاع پزشکتان برسانید. پیش از مصرف هرگونه دارو، حتی داروهای مجاز بدون نسخه یا داروهای گیاهی حتماً با پزشکتان مشورت کنید. از مواجهه بدون محافظت با نور خورشید اجتناب کنید؛ به ویژه آفتاب ساعت ۱۰ صبح تا ۳ بعدازظهر و نیز وسایل برنزه کننده از یک ضدآفتاب با قدرت حفاظتی (SPF) حداقل ۱۵ یا بیشتر برای مناطق در معرض نور پوست استفاده کنید. هیدروکلروتیازید موجب حساسیت به آفتاب می‌شود و در مناطق بدون پوشش موجب آفتاب سوختگی شدید یا تغییر رنگ پوستی می‌شود.
هیدروکلروتیازید را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم یا حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط هیدروکلروتیازید فاسد می‌شود). هیدروکلروتیازید تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید. هنگام مصرف هیدروکلروتیازید نبایدبه سرعت از حالت خوابیده به نشسته یا ایستاده یا نشسته به ایستاده تغییر وضعیت دهید. زیرا ممکن است دچار سیاهی رفتن چشم یا احساس غش شوید. الکل بنوشید، برای مدتی طولانی بایستید، یا در هوای گرم ورزش کنید، این فعالیت‌ها می‌تواند موجب سیاهی رفتن چشم و احساس غش شود. حتی در صورت احساس بهبودی دارویتان را قطع کنید. این دارو مشکل شما را کنترل می‌کند، نه درمان و ممکن است لازم باشد آن را برای مدتی طولانی مصرف کنید. اگر در مورد این دارو سؤالی دارید از پزشکتان بپرسید.

‌VERAPAMILE

در مورد این دارو وارپامیل برای کنترل پرفشاری خون آنژین صدری (درد قلبی قفسه سینه ، و بی‌نظمی ضربان قلب و نیز جلوگیری از سردرد میگرنی تجویز می‌شود. پزشکتان ممکن است به‌دلایل دیگری نیز برایتان وراپامیل تجویز کند. این دارو در بدن از طریق جلوگیری از ورود کلسیم به داخل سلول‌ها عمل می‌کند؛ به‌همین علت است که آن را مسدودکننده کانال کلسیمی می‌نامند. این خاصیت مسدودکنندگی باعث می‌شود مقدار کلسیم در سلول‌های عروق خونی و قلب کاهش یابد و به‌دنبالش ضربان قلب کندتر و عروق خونی گشادتر شوند. که در نتیجه فشارخون پایین می‌آید، جریان خون افزایش می‌یابد، و از بارکاری قلب نیز کاسته می‌شود. چگونگی مصرف مهم است که هر روز دارویتان را سر ساعت معینی مصرف کنید. انواع طولانی اثر وارپامیل معمولاً روزی یک بار مصرف می‌شوند. معمولاً بهتر است دارو ناشتا خورده شود تا بعداً فراموش نشود. اگر روزی چند نوبت وارپامیل مصرف می‌کنید باید تلاش کنید، هیچ نوبتی فراموش نشود. اکثر انواع وارپامیل را می‌توان با یا بدون غذا مصرف کرد، بجز دو نوع خاص (کالان طولانی رهش و ایزوپتین طولانی رهش که معده را ناراحت می‌کنند و باید با غذاخورده شوند. هرروز پیش از خوردن وراپامیل نبض‌تان را یک دقیقه بشمارید (اگر این کار را بلد نیستید از یک پزشک یا پرستار بخواهید به شما آموزش دهد). اگر نبضتان ۵۰ یا کمتر بود. پیش از خوردن وارپامیل آن روز با پزشکتان مشورت کنید. هیچ‌گاه بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات به دقت پیروی کنید. اگر یک نوبت را فراموش کردید، اگر بیش از ۸ ساعت تا نوبت بعدی مانده بود، به مجردی که آن را به یاد آوردید مصرف کنید. در غیر این‌صورت نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی معمولتان باز گردید. در مواردی که بیش از یک نوبت در روز وارپامیل می‌خورید اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده بود، نوبت فراموش شده را رها کنید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید و بدون مشورت با پزشکتان آن را قطع نکنید. پیش از قطع وارپامیل مقدارش باید به تدریج کاهش یابد. در اکثر مواردی که وراپامیل تجویز می‌شود، بیماری را کنترل می‌کند نه درمان بنابراین ممکن است لازم باشد آن را سال‌ها یا تا پایان عمر مصرف کنید، حتی اگر احساس بهبودی داشته باشید.هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هر یک از علایم زیر مصرف وارپامیل را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید: درد قفسه سینه مشکل در تنفس تنگی نفس یا خس‌خس سینه ضربان قلب زیر ۵۰ در دقیقه سرگیجه یا سیاهی رفتن چشم شدید پس از برخاستن از وضعیت خوابیده یا نشسته تورم دست‌ها و پاها یا افزایش وزن ناگهانی (۵/۱ کیلو در ۴۸-۲۴ ساعت ؛ التهاب لثه‌ها؛ بثورات جلدی یا تپش قلب (احساس تکان خوردن شدید قلب در قفسه سینه . علایم زیر ممکن است تا عادت کردن بدنتان به دارو رخ دهند: سردرد، سرگیجه خستگی ضعف گرگرفتگی و احساس گرما، تهوع یا یبوست اگر این علایم ادامه یافتند یا مشکل‌ساز شدند، وضعیت را با پزشکتان در میان بگذارید.موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف وارپامیل پزشکتان را مطلع سازید: حساسیت به وراپامیل یا دیگر مسدودکننده‌های کانال کلسیمی بارداری یا شیردهی‌مصرف داروهای دیگر، به‌ویژه کاربامازپین سیکلوسپورین استروئیدها، یا دیگر داروهای فشارخون یا قلب (داروهای مُدر، مسدودکننده‌های بتا، کینیدین دیگوکسین دیزوپیرامید، فلکاینید، یا پروکاینامید). سابقه یا ابتلا به حساسیت‌ها، کم‌فشاری خون حملات قلبی یا بیماری‌های کلیوی یا کبدی هنگام مصرف وارپامیل توصیه می‌شود به‌طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیرنظر داشته باشد. در مورد یک سطح فعالیت بدنی بی‌خطر با پزشکتان مشورت کنید. وارپامیل ممکن است درد قفسه سینه را کاهش دهد یا حتی از آن جلوگیری کند و در نتیجه شما بیشتر از مقدار مجاز فعالیت کنید. وزنتان را متناسب با قد و استخوانبندی‌تان نگاه دارید. در صورت نیاز به کاهش وزن از پزشکتان کمک بخواهید.اگر وارپامیل را برای درمان پرفشاری خون مصرف می‌کنید، نمک کمتر مصرف کنید. از پزشکتان دستورات تغذیه‌ای بخواهید یا درخواست کنید تا برای کمک بیشتر شما را به یک متخصص تغذیه معرفی کند. اگر سیگاری هستید، سیگار را ترک کنید. از پزشکتان بخواهید شما را به یک مشاور یا گروه ترک سیگار معرفی کند. الکل ننوشید. از حالت خوابیده به نشسته یا ایستاده یا نشسته به ایستاده آرام تغییر وضعیت دهید تا دچار سرگیجه سیاهی رفتن چشم و غش نشوید. برای جلوگیری از مشکلات دندانی و لثه‌ای ناشی از این دارو بهداشت دهانتان را با زدن مسواک نخ کشیدن و مراجعه منظم به دندانپزشک حفظ کنید. قرص‌های طولانی رهش را درسته ببلعید؛ آنها را نجوید، نشکنید یا خرد نکنید. اگر با مصرف وراپامیل دچار تهوع شدید، آن را با شیر یا غذا بخورید. برای روزهای تعطیل داروی کافی در دسترس داشته باشید. یک برگ شناسایی پزشکی همراه داشته باشید که نشان دهد وراپامیل مصرف می‌کنید.سایر پزشکان را از این که وراپامیل مصرف می‌کنید آگاه سازید؛ این دارو ممکن است روی برخی آزمون‌های آزمایشگاهی تأثیر بگذارد. وراپامیل را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط وراپامیل فاسد می‌شود). وراپامیل تاریخ مصرف گذشته را دور از دستر کودکان در توالت دور بریزید.هنگام مصرف وارپامیل نباید تا پیش از مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو رانندگی کنید یا با ابزار خطرناک که نیاز به هوشیاری کامل دارند کار کنید. اگر ضعف یا سرگیجه مشکل‌ساز شد با پزشکتان مشورت کنید.
بدون مشورت با پزشکتان هیچ دارویی را، حتی داروهای محرک و سرفه یا سرماخوردگی که بدون نسخه قابل تهیه هستند، مصرف کنید.بدون مشورت با پزشکتان زیاد آب گریپ فروت مصرف کنید. آب گریپ فروت اثرات وراپامیل را افزایش می‌دهد. بدون هماهنگی با پزشکتان نوع وراپامیل مصرفی خود را تغییر دهید. برخی انواع وراپامیل باید یک نوبت در روز و برخی انواع چند نوبت در روز مصرف شوند.

VALPRAIC ACID

در مورد این دارو والپروئیک اسید برای درمان صرع اَبسنس ساده و مرکب تجویز می‌شود. در این نوع صرع بیمار به‌طور ناگهانی دچار از دست دادن هوشیاری می‌شود به‌طوری که چهره‌اش بی‌حالت شده بی‌حرکت باقی می‌ماند. والپروئیک اسید کمک می‌کند تا دفعات بروز این صرع کمتر گردد. چگونگی مصرف مقدار تجویزی والپروئیک اسید بر اساس پاسخ بالینی بیمار و سطح دارو در خون تعیین می‌شود. دارو را میتوان با یا بدون غذا مصرف کرد. هیچگاه بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. اگر شکل مایع (سوسپانسیون والپروئیک اسید را مصرف می‌کنید، فقط از پیمانه داخل جعبه دارو یا پیمانه‌ای که پزشک در اختیارتان گذاشته است برای اندازه‌گیری داروی مصرفی استفاده کنید. شربت این دارو را می‌توان با مقدار کمی آب‌میوه یا غذا مخلوط کرد تا راحت‌تر خورده شود. مراقب باشید سوسپانسیون یا شربت این دارو در یخچال منجمد نشود. اگر کپسول والپروئیک اسید مصرف می‌کنید، آن را درسته ببلعید و کپسول‌ها را نشکنید، خرد نکنید، یا نجوید. اگر روزی یک نوبت والپروئیک اسید مصرف می‌کنید و حال یک نوبت را فراموش کرده‌اید ، به مجردی که آن را به یاد آوردید مصرفش کنید. البته اگر روزی دو یا چند نوبت والپروئیک اسید می‌خورید و حال یک نوبت را فراموش کرده‌اید، در صورتی که ظرف ۶ ساعت آن را به یاد آوردید مصرفش کنید و نوبت‌های باقیمانده آن روز را در فواصل یکسان بخورید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی بود، نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی معمولتان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید. هشدارها و عوارض جانبی در صورت بروز هریک از علایم نادر ولی جدی زیر مصرف والپروئیک اسید را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید: گیجی تغییرات خلقی یا رفتاری تاری دید؛ حرکت‌های غیرعادی چشم‌ها به عقب و جلو، دوبینی مشاهده لکه در میدان بینایی افزایش دفعات صرع کبودی یا خونریزی غیرعادی خون در ادرار یا مدفوع بی‌اشتهایی تهوع و استفراغ درد شکمی شدید؛ خستگی و ضعف زردی پوست یا چشم‌ها. علایم زیر ممکن است رخ دهند، که اگر مشکل‌ساز شدند می‌توان آنها را با پزشک مطرح کرد: اسهال یبوست سرگیجه یا خواب‌آلودگی خفیف سوءهاضمه تهوع و استفراغ سردرد، بی‌قراری مشکل در به خواب رفتن ریزش مو، تغییرات دوره ماهانه بثورات جلدی افت مهارت‌های حرکتی بدنی یا کاهش یا افزایش وزن غیرعادی موارد احتیاط در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف والپروئیک اسید، پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به والپروئیک اسید یا دیوالپروکس بارداری یا شیردهی مصرف داروهای دیگر، به ویژه ضدتشنج‌های دیگر (فنی‌توئین کاربامازپین ؛ باربیتورات‌ها؛ پریمیدون الکل متادون داروهای خواب داروهای ضدافسردگی داروهای آرامبخش یا سایر داروهای ضعیف‌کننده دستگاه عصبی مرکزی داروهای ضدانعقاد؛ یا داروهای ضدمالاریا. سابقه یا ابتلا به بیماری‌های کبدی هنگام مصرف والپروئیک اسید توصیه می‌شود به‌طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیر نظر داشته باشد.برای جلوگیری از ناراحتی معده والپروئیک اسید را با غذا مصرف کنید. از مصرف الکل و سایر داروهای ضعیف‌کننده دستگاه اعصاب مرکزی (آرامبخش‌ها) اجتناب کنید.
پیش از عمل جراحی کارهای دندانپزشکی یا درمان‌های اضطراری سایر پزشکان را از اینکه والپروئیک اسید مصرف می‌کنید مطلع سازید. این دارو ممکن است زمان خونریزی را افزایش دهد و با برخی آزمون‌های آزمایشگاهی تداخل کند. یک برگه شناسایی پزشکی همراه داشته باشید که نشان دهد والپروئیک اسید مصرف می‌کنید.
والپروئیک اسید را دور از دسترس کودکان و دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط والپروئیک اسید فاسد می‌شود). والپروئیک اسید تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید. هنگام مصرف والپروئیک اسید نباید پیش از مشورت با پزشکتان مصرف هر دارویی را شروع یا قطع کنید. سایر داروها ممکن است بر چگونگی اثر والپروئیک اسید بر بدنتان تأثیر بگذارند.پیش از اطمینان یافتن از پاسخ بدنتان به دارو رانندگی کنید یا با وسایر خطرناک کار کنید؛ این دارو برخی افراد را دچار سرگیجه و خواب‌آلودگی می‌کند و سطح هوشیاری‌شان را پایین می‌آورد.پیش از هماهنگی با پزشکتان دارو را قطع کنید. اگر مدتی است فنی‌توئین مصرف می‌کنید، برای قطع این دارو مقدارش باید به تدریج کاهش یابد.

ACETYLCYSTEINE

ACETYLCYSTEINE
موارد مصرف استیل سیستئین برای‌درمان مسمومیت با استامینوفن و به‌منظور جلوگیری از اثر سمی آن بر کبدبه‌کار برده می‌شود.
مکانیسم اثر: استیل سیستئین می‌تواند کبدرا در برابر عوارض سمی متابولیت فعال‌استامینوفن از طریق افزایش میزان‌گلوتاتیون و پیوند با متابولیت فعال محافظت نماید.
موارد منع مصرف در آسم شدید وحساسیت به استیل سیستئین نبایدمصرف گردد.
هشدارها: ۱ ـ در صورت وجود زخم معده‌با احتیاط مصرف گردد.
۲ ـ درمان با این دارو حتی در صورت‌بروز کهیر باید ادامه یابد.
عوارض جانبی عوارض این دارو خیلی‌شایع نیست ولی شامل واکنش‌های‌حساسیتی انقباض برونش ادم صورت بثورات جلدی آنافیلاکسی گیجی تب تهوع و استفراغ می‌باشد.
نکات قابل توصیه ۱ ـ دارو را می‌توان‌به‌صورت تزریق داخل وریدی تجویز کرد.
۲ ـ قبل از استفاده از این دارو در درمان‌مسمومیت با استامینوفن ضروری است‌که محتویات داخل معده تخلیه شود.
۳ ـ درمان با این دارو حداکثر ظرف ۲۴ساعت اول پس از مسمومیت صورت گیرد.
مقدار مصرف به‌عنوان پادزهر درمسمومیت با استامینوفن در ابتدا مقدار۱۵۰mg/kg در ۲۰۰ میلی‌لیتر دکستروز ۵%طی ۱۵ دقیقه انفوزیون وریدی می‌شود ومتعاقب? مقدار ۵۰mg/kg در ۵۰۰ میلی‌لیتردکستروز ۵% طی ۴ ساعت و سپس‌۱۰۰mg/kg در ۱۰۰۰ میلی‌لیتر دکستروز۵% وراری ۱۶ ساعت انفوزیون می‌گردد.مقدار مصرف این دارو در کودکان مشابه‌بزرگسالان است
اشکال دارویی
Injection: 200mg / ml

ACTIVATED CHARCOAL

ACTIVATED CHARCOAL
موارد مصرف زغال فعال برای درمان‌غیراختصاصی اورژانس در مسمومیت‌ناشی از اکثر داروها و مواد شیمیایی‌مصرف می‌شود. این دارو می‌تواند به‌بسیاری از سموم در معده پیوند یافته وجذب آنها را کاهش دهد، هر چند که درمسمومیت با سیانور کاملا بی‌اثر و درمسمومیت با اسیدهای معدنی بازهای‌سوزاننده اتانول متانول و املاح آهن اسیدبوریک و مواد پاک کننده نسبت? بی‌اثراست این دارو برای درمان اسهال سوءهاضمه هیپرکلسترولمیا و کمک به جذب‌گازهای روده که موجب نفخ می‌شوند نیزمصرف می‌شود.
مکانیسم اثر: به‌عنوان داروی ضداسهال زغال فعال شده بسیاری از محرکهایی راکه موجب اسهال و نارحتی گوارشی‌می‌شوند، جذب سطحی می‌کند. به‌عنوان‌پادزهر این دارو مواد سمی خورده شده راجذب سطحی کرده و مانع از جذب آنها درمعده و روده می‌شود.
فارماکوکینتیک این دارو از مجرای
گوارش جذب نمی‌شود و متابولیزه نیزنمی‌گردد. راه اصلی دفع آن از طریق
مدفوع است حداکثر اثر درمانی چنانچه‌دارو طی ۳۰ دقیقه پس از بلع ماده سمی‌تجویز گردد، حداکثر اثر درمانی حاصل‌می‌گردد.
هشدارها: ۱ ـ مصرف دارو ممکن است‌موجب بروز تهوع و استفراغ گردد
که ممکن است در موارد بلع مواد
سوزاننده یا هیدروکربن‌های فرارخطرناک باشد.
۲ ـ مصرف طولانی این دارو برای رفع‌ناراحتی‌های گوارشی کودکان زیر ۳ سال ممکن است سوء تغذیه ایجاد نماید.
تداخل‌های دارویی زغال فعال می‌تواندداروهای موجود در لوله گوارش را جذب‌کند. جذب استیل سیستئین خوراکی وشربت ایپکا را کاهش می‌دهد. لذا درمواردی که مصرف هر دو دارو لازم است‌توصیه می‌شود که زغال را فقط پس ازاتمام استفراغ تجویز کرد. زغال را نباید باشیر یا شربت مخلوط کرد زیرا ظرفیت‌جذب با آن کاهش می‌یابد.
نکات قابل توصیه ۱ ـ دارو در ظرف‌دربسته نگهداری شود.
۲ ـ اگر قبلا به مسموم شربت ایپکا داده‌شده است بعد از بروز استفراغ از این دارواستفاده شود.
۳ ـ استفاده طولانی مدت این دارو به‌عنوان‌ضد نفخ توصیه نمی‌گردد.
۴ ـ این دارو رنگ مدفوع را سیاه می‌کند،اگرچه این مسأله از نظر درمانی اهمیت‌ندارد.
۵ ـ از مصرف همزمان با سایر داروهاخودداری شود.
مقدار مصرف
بزرگسالان در مسمومیت حاد مقدار
۱۰۰g ـ ۳۰ گرم (g/kg 2 ـ ۱) به‌صورت‌سوسپانسیون در آب مصرف می‌شود. دردرمان اسهال مقدار ۵۲۰ میلی‌گرم‌مصرف می‌شود که برحسب نیاز، هر ۳۰دقیقه تا یکساعت تکرار می‌شود، حداکثرمقدار مصرف در این موارد ۴g/dayمی‌باشد. به‌عنوان ضد نفخ مقدار ۴ – ۱گرم از دارو سه بار در روز بعد از غذامصرف می‌شود.
اشکال دارویی
Tablet: 250mg
Suspension: 30g / 240ml

AMYL NITRITE

AMYL NITRITE
موارد مصرف آمیل نیتریت برای درمان‌حملات حاد آنژین صدری به‌کار می‌رود.ولی بدلیل وجود داروهایی با سمیت کمترمانند نیترات‌ها کمتر مورد استفاده قرارمی‌گیرد. این ترکیب عموم? در درمان‌مسمومیت با سیانید مصرف می‌شود. این دارو همچنین به‌عنوان داروی کمک‌تشخیصی در بررسی عملکرد ذخیره‌ای‌قلب استفاده می‌شود.
مکانیسم اثر: به‌نظر می‌رسد که اثر ضدآنژین آمیل نیتریت در نتیجه کاهش فشارشریانی سیستمیک و ریوی باشد و کاهش‌برونده قلبی به دنبال مصرف آمیل نیتریت ناشی از گشاد شدن عروق محیطی‌می‌باشد. به عنوان پادزهر مسمومیت باسیانید، آمیل نیتریت موجب تشکیل‌متهموگلوبینمی می‌گردد. این ماده باسیانید ترکیب شده و تبدیل به ترکیب غیرسمی سیانومتهموگلوبین می‌شود.
فارماکوکینتیک اثر آن طی ۳۰ ثانیه شروع‌شده و ۵ ـ ۳ دقیقه ادامه خواهد داشت متابولیسم آن کبدی است و تقریب? ۱/۳ آن‌از راه کلیه‌ها دفع می‌گردد.
هشدارها: ۱ ـ در بیماران سالخورده احتمال بروز کمی فشار خون در حالت‌ایستاده بیشتر است
۲ ـ در کم خونی شدید، خونریزی مغزی وضربات وارده به سر، پرکاری تیروئید وانفارکتوس اخیر میوکارد با احتیاطمصرف گردد.
عوارض جانبی عوارض شایع شامل‌سرگیجه و یا منگی هنگام برخاستن ازحالت خوابیده و یا نشسته برافروختگی‌صورت و گردن سردرد خفیف تهوع یااستفراغ نبض سریع و بیقراری می‌باشد.
تداخل‌های دارویی مصرف همزمان باداروهای پایین آورنده فشار خون و یاسایر داروهای گشادکننده عروق اثر آن راتشدید می‌کند. اثرات هیستامین ونوراپی‌نفرین و استیل کولین در مصرف‌همزمان با آمیل نیتریت کاهش می‌یابد.داروهای مقلد سمپاتیک اثر آمیل نیتریت راکم می‌کنند.
نکات قابل توصیه ۱ ـ بیمار باید آمپول رادر میان دستمالی شکسته و ۶ ـ ۱ بار آنرااستنشاق کند و سپس در حالت نشسته وخوابیده قرار گیرد.
۲ ـ این دارو قابل اشتعال است
مقدار مصرف به عنوان ضد آنژین مقدار۰/۳ میلی‌لیتر (یک آمپول استنشاق‌می‌شود و می‌توان آنرا هر ۵ ـ ۳ دقیقه تکرارکرد به عنوان پادزهر مسمومیت با سیانیددر صورت لزوم هر ۵ دقیقه به مدت
۶۰ ـ ۳۰ ثانیه تا زمان بهوش آمدن‌استنشاق می‌شود و سپس فاصله مقادیرمصرف را طولانی کرده و تا ۲۴ ساعت‌مصرف دارو ادامه می‌یابد.
اشکال دارویی
Ampules for Inhalation

ATROPINE

ATROPINE
موارد مصرف آتروپین در درمان اسپاسم‌پیلور، اسپاسم مجرای گوارشی همراه بامرفین در درمان اختلالهای اسپاسمی‌مجاری صفراوی در قولنج کلیه در درمان‌قاعدگی دردناک و شب ادراری برای‌کاهش تنوس عضلات روده بهنگام‌عکسبرداری برای کاهش ترشحات بزاق وترشحات دستگاه تنفسی پیش از بیهوشی برای جلوگیری از برادیکاردی و ایست‌سینوسی و کمی فشار خون ناشی ازسوکسینیل کولین به‌عنوان پادزهر دردرمان مسمومیت با مهارکننده‌های کولین‌استراز از جمله سموم ارگانو فسفره همراه نئوستیگمین یا پیریدوستیگمین دررفع آثار مسددهای عصبی ـ عضلانی و دربیماری پارکینسون مصرف می‌شود.
مکانیسم اثر: این دارو اثر استیل کولین برگیرنده‌های موسکارینی را مهار می‌کند وبنابراین می‌تواند روی عضلات صاف گیرنده‌های پس عقده‌ای میوکارد، گره‌سینوسی و دهلیزی و دهلیزی ـ بطنی غددمترشحه برون ریز، حرکت دستگاه‌گوارش و تنوس میزنای و مثانه تاثیربگذارد. با همین مکانیسم به‌عنوان پادزهربه‌کار می‌رود. اثر ضدسرگیجه حقیقی وپارکینسون آن نیز بدلیل همین اثر در مغزمی‌باشد. در مجموع مقادیر کم آتروپین‌موجب مهار ترشحات بزاق و برونش وتعریق می‌شود در حالی که تجمع داروموجب گشاد شدن مردمک‌ها و افزایش‌سرعت ضربانات قلب می‌گردد.
فارماکوکینتیک آتروپین در کبد هیدرولیزآنزیمی شد. و در تمام بدن انتشار می‌یابد وبراحتی از سد خونی ـ مغزی عبور می‌کند.طول مدت اثر آن بسیار کوتاه است و ۵۰درصد دارو از راه کلیه‌ها دفع می‌گردد.نیمه عمر حذف آتروپین از بدن ۲/۵ ساعت‌می‌باشد.
هشدارها: ۱ ـ نوزادان و کودکان به‌عوارضی سمی آتروپین حساسترند.
۲ ـ به دلیل کاهش عرق دمای بدن افزایش‌می‌یابد.
۳ ـ احتمال بروز هیجان و تحریک‌پذیری‌در سالخوردگان با مقادیر درمانی وجوددارد.
۴ ـ در آریتمی قلبی نارسایی احتقانی قلب فقدان تنوس دستگاه گوارش احتباس‌ادرار، بزرگ شدن پروستات کولیت‌اولسراتیو، بارداری و شیردهی و گلوکوم‌با احتیاط مصرف گردد.
۵ ـ آتروپین از جفت عبور کرد و در شیرنیز ترشح می‌شود.
موارد منع مصرف این دارو در گلوکوم بازاویه بسته نباید مصرف شود.
عوارض جانبی از عوارض شایع این دارومی‌توان از یبوست خشکی دهان بینی گلویا پوست و اشکال در بلع گشاد شدن‌مردمک‌ها، برادیکاردی و سپس تاکیکاردی‌و کاهش تعریق نام برد.
تداخل‌های دارویی مصرف همزمان
این دارو با گلوکوکورتیکوئیدها
و هالوپریدول می‌تواند فشار داخل
چشم را افزایش دهد. در صورت مصرف‌همزمان با داروهای آنتی‌هیستامین
و سایر داروهای ضد موسکارینی دیسوپیرامید، فنوتیازین‌ها و داروهای
ضد افسردگی سه حلقه‌ای اثرات‌آنتی‌موسکارینی تشدید می‌شود. درصورت مصرف همزمان با داروهای ضدمیاستنی سبب کاهش هر چه بیشتر تحرک‌روده می‌شود.
نکات قابل توصیه ۱ ـ پس از مصرف دارواز رفتن در محیطهای گرم و از پرداختن به‌فعالیت بدنی شدید خودداری گردد.
۲ ـ احتمال ایجاد اختلال دید یا حساسیت به‌نور وجود دارد.
۳ ـ احتمال بروز خشکی دهان بینی یا گلووجود دارد.
۴ ـ تزریق وریدی آتروپین باید به آهستگی‌صورت گیرد.
مقدار مصرف
بزرگسالان به‌عنوان ضد موسکارینی مقدار ۰/۶ ـ ۰/۴ میلی‌گرم هر ۶ ـ ۴ ساعت‌به‌صورت عضلانی وریدی یا زیر جلدی‌تزریق می‌گردد. به‌عنوان ضد آریتمی
۱ ـ ۰/۴ میلی‌گرم هر ۲ ـ ۱ ساعت حداکثر تا۲ میلی‌گرم تزریق می‌شود.
برای جلوگیری از ترشح بیش از حدبزاق مقدار ۰/۶ ـ ۰/۲ میلی‌گرم هر ۱ ـ ۰/۵ساعت قبل از اعمال جراحی ۱/۲ ـ ۰/۶میلی‌گرم به‌طور همزمان با تزریق ۲ ـ ۰/۵میلی‌گرم نئوستیگمین به‌صورت وریدی ودر مسمومیت کورار برای مهار کننده‌های‌کولین استراز مقدار ۴ ـ ۲ میلی‌گرم تزریق‌وریدی می‌گردد. سپس مقدار ۲ میلی‌گرم‌هر ۱۰ ـ ۵ دقیقه تا زمان برطرف شدن‌علایم موسکارینی و یا بروز علایم‌مسمومیت با آتروپین تزریق می‌گردد.
کودکان مقدار ۰/۰۱mg/kg (حداکثر ۰/۴میلی‌گرم هر ۶ ـ ۴ ساعت به‌عنوان آنتی‌کولینرژیک تجویز می‌گردد. به‌عنوان ضدآریتمی مقدار ۰/۰۳mg/kg ـ ۰/۰۱ تزریق‌وریدی می‌شود. برای جلوگیری از ترشح‌بیش از حد بزاق و ترشحات مجاری تنفسی‌پیش از بیهوشی در کودکان با وزن ۳ تاکیلوگرم بین ۰/۶ ـ ۰/۱ میلی‌گرم استفاده‌می‌شود. به‌عنوان پادزهر مهارکننده‌های‌کولین استراز مقدار اولیه ۱ میلی‌گرم‌تزریق وریدی یا عضلانی می‌شود و سپس‌مقادیر ۱ ـ ۰/۵ میلی‌گرم هر ۱۰ ـ ۵ دقیقه‌تزریق می‌شود.
اشکال دارویی
Injection (as Sulfate) : 0.5mg / ml
۱۰ mg / 10 ml

CALCIUM DISODIUME EDTATE

موارد مصرف این دارو در درمان‌مسمومیت حاد و مزمن با سرب و بعضی‌فلزات سنگین و همچنین در آنسفالوپاتی‌ناشی از آن استفاده می‌گردد.
مکانیسم اثر: فلزات سنگین مانند سرب بسهولت جانشین کلسیم موجود در این‌دارو شده و در نتیجه کمپلکس پایداری‌تشکیل می‌شود که از طریق ادرار دفع‌می‌گردد.
فارماکوکینتیک نیمه عمر دفع دارو حدود۲۰-۶۰ دقیقه است و از راه کلیه‌ها دفع‌می‌گردد.
موارد منع مصرف دارو در بی‌ادراری و کم‌ادراری نباید مصرف شود.
هشدارها: به‌دلیل عوارض سمی و کشنده‌آن از انفوزیون سریع داخل وریدی‌خودداری گردد و حتی‌الامکان به‌صورت‌عضلانی استفاده شود.
عوارض جانبی احتمال نکروز لوله‌های‌کلیوی به‌خصوص در کم ادراری وجوددارد.
مقدار مصرف یک گرم از دارو با
۵۰۰ – ۲۵۰ میلی‌لیتر محلول کلرور سدیم‌تزریقی یا محلول دکستروز ۵% رقیق‌می‌شود.
بزرگسالان در بزرگسالان بدون علایم‌بالینی این محلول در مدت حداقل یک‌ساعت دو بار در روز و به مدت ۵ روزانفوزیون وریدی می‌شود و سپس درمان‌به مدت ۲ روز قطع می‌گردد و در صورت‌لزوم پس از آن به مدت ۵ روز از سر گرفته‌می‌شود. در افراد با مسمومیت متوسط یابدون علامت نباید بیشتر از ۵۰mg/kg/dayمصرف می‌گردد. تجویز عضلانی دارونباید از ۳۵mg/kg دو بار در روز (مقدار کل‌۷۵mg/kg/day) تجاوز کند.
کودکان همین مقدار مصرف روزانه بایددر فواصل ۸-۱۲ ساعته تجویز گردد ودرمان برای ۵ـ۳ روز ادامه یابد. دومین‌دوره درمان پس از یک دوره استراحت‌چهار روزه یا بیشتر شروع می‌شود.
اشکال دارویی
Injection: 50 mg/ml
آتروپین آمیل نیتریت

DEFEROXAMINE

موارد مصرف دفروکسامین یک عامل‌شلاته کننده فعال است که به‌عنوان داروی‌کمکی در درمان مسمومیت با آهن به‌کاربرده می‌شود. این دارو همچنین برای‌تسریع دفع آهن مصرف می‌شود.دفروکسامین از راه تزریق وریدی عضلانی و یا داخل صفاقی برای کنترل‌تجمع آلومینیوم در استخوان در مبتلایان‌به نارسایی کلیه و در درمان‌مسمومیت‌های عصبی و یا ناهنجاری‌های‌استخوانی در بیماران تحت دیالیز به‌کاربرده می‌شود.
مکانیسم اثر: دفروکسامین با آهن سه‌ظرفیتی اتصال پیدا کرده و از شرکت آن درواکنش‌های شیمیایی جلوگیری می‌کند. این‌دارو می‌تواند با آهن آزاد سرم آهن‌فریتین و هموسیدرین اتصال پیدا کند ولی‌از هموگلوبین و میوگلوبین نمی‌تواند آهن‌برداشت کند. دفروکسامین همچنین‌می‌تواند از بافت‌های مختلف آلومینیوم رابرداشت کرده و یک کمپلکس پایدار محلول‌در آب ایجاد کند.
فارماکوکینتیک کمتر از ۱۵% دارو از طریق‌دستگاه گوارش جذب می‌شود.دفروکسامین بوسیله آنزیم‌های پلاسمایی‌متابولیزه و از طریق ادرار دفع می‌شود.مقداری از دارو نیز از طریق صفرا و مدفوع‌دفع می‌گردد و نیمه عمر آن ۶/۱ ساعت‌می‌باشد. آهن شلات شده که از طریق‌کلیه‌ها دفع می‌گردد، رنگ ادرار را به قرمزمتمایل می‌کند.
موارد منع مصرف این دارو در بیماری‌های‌شدید کلیوی یا بی‌ادراری و درهموکروماتوز اولیه نباید مصرف شود.
هشدارها: ۱ ـ احتمال بروز آب مروارید دربیمارانی که تحت درمان طولانی بادفروکسامین هستند وجود دارد.
۲ ـ مصرف این دارو در کودکان زیر سه‌سال منوط به دفع ۱mg/day آهن می‌باشد.
۳ ـ در افراد سالخورده همراه ویتامین Cاستفاده گردد.
۴ ـ راه تجویز وریدی فقط در بیماران مبتلابه کلاپس قلبی ـ عروقی مورد استفاده قرارگیرد و در اولین فرصت تجویز داروبه‌صورت داخل عضلانی ادامه یابد.
عوارض جانبی در محل تزریق گاهی‌خارش درد و سفتی ایجاد می‌گردد. دردرمان درازمدت ممکن است واکنش‌های‌آلرژیک شامل تورم روی پوست خارش‌عمومی بدن بثورات جلدی و واکنش‌های‌آنافیلاکتیک رخ دهد.
تداخل‌های دارویی تجویز همزمان باویتامین C باعث افزایش توانایی این دارودر دفع بیشتر آهن می‌گردد اگرچه احتمال‌سمیت آهن نیز افزایش می‌یابد.
مقدار مصرف
بزرگسالان در مسمومیت با آهن در ابتدامقدار یک گرم و سپس هر چهار ساعت‌۵۰۰ میلی گرم (تا دوبار) به‌صورت‌عضلانی تزریق می‌شود. در صورت لزوم‌تجویز دارو به میزان ۵۰۰ میلی گرم هر
۱۲ ـ ۴ ساعت تا حداکثر ۶g/day قابل تکراراست
مقدار اولیه تجویز داخل وریدی دارو یک گرم است که با سرعت کمتر از ۱۵mg/kg/hانفوزیون می‌گردد و سپس مقدار ۵۰۰ میلی‌گرم هر چهار ساعت (تا دوبار) تا حداکثر۶g/24h تجویز می‌شود.
برای تجویز زیر جلدی مقدار ۲g ـ ۱ طی‌مدت ۲۴ ـ ۸ ساعت توسط یک پمپ سیارتزریق می‌گردد. مقدار مصرف دارو از۲۰mg/kg شروع و به ۱۱۰mg/kg یا مقدارتام ۳ گرم در ۱۰ میلی لیتر آب مقطراستریل افزایش می‌یابد که طی ۱۰ ساعت‌در بافت زیر جلد انفوزیون می‌شود.
در مسمومیت مزمن ۵۰mg/kg/day ـ ۲۰ ازدارو طی مدت ۸ ساعت به‌صورت زیرجلدی انفوزیون می‌گردد. معهذا، تزریق‌عضلانی راه تجویز ترجیحی دارو است که‌باید در تمام بیمارانی که در حالت شوک‌نمی‌باشند، مورد استفاده قرار گیرد. دوزمعمول داخل عضلانی بالغین و اطفال
۱g/day ـ ۰/۵ می‌باشد. بعلاوه در صورت‌انتقال خون به بیمار، لازم است یک دوز ۲گرمی دارو همراه با هر واحد خون تزریقی‌به‌صورت انفوزیون آهسته داخل وریدی‌با حداکثر سرعت ۱۵mg/kg/h تجویز گردد.
کودکان دوز توصیه شده اطفال درمسمومیت حاد با آهن مقدار۵۰mg/kg/dose است که هر ۶ ساعت و تازمانی که رنگ ادرار تغییر نیافته است‌به‌صورت داخل عضلانی تجویز می‌گردد.سلامت و کارآیی دارو در اطفال کوچکتر از۳ سال ثابت نشده است
اشکال دارویی
For Injection (as Mesylate): 500mg
CALCIUM DISODIUME EDTATE
موارد مصرف این دارو در درمان‌مسمومیت حاد و مزمن با سرب و بعضی‌فلزات سنگین و همچنین در آنسفالوپاتی‌ناشی از آن استفاده می‌گردد.
مکانیسم اثر: فلزات سنگین مانند سرب بسهولت جانشین کلسیم موجود در این‌دارو شده و در نتیجه کمپلکس پایداری‌تشکیل می‌شود که از طریق ادرار دفع‌می‌گردد.
فارماکوکینتیک نیمه عمر دفع دارو حدود۲۰-۶۰ دقیقه است و از راه کلیه‌ها دفع‌می‌گردد.
موارد منع مصرف دارو در بی‌ادراری و کم‌ادراری نباید مصرف شود.
هشدارها: به‌دلیل عوارض سمی و کشنده‌آن از انفوزیون سریع داخل وریدی‌خودداری گردد و حتی‌الامکان به‌صورت‌عضلانی استفاده شود.
عوارض جانبی احتمال نکروز لوله‌های‌کلیوی به‌خصوص در کم ادراری وجوددارد.
مقدار مصرف یک گرم از دارو با
۵۰۰ – ۲۵۰ میلی‌لیتر محلول کلرور سدیم‌تزریقی یا محلول دکستروز ۵% رقیق‌می‌شود.
بزرگسالان در بزرگسالان بدون علایم‌بالینی این محلول در مدت حداقل یک‌ساعت دو بار در روز و به مدت ۵ روزانفوزیون وریدی می‌شود و سپس درمان‌به مدت ۲ روز قطع می‌گردد و در صورت‌لزوم پس از آن به مدت ۵ روز از سر گرفته‌می‌شود. در افراد با مسمومیت متوسط یابدون علامت نباید بیشتر از ۵۰mg/kg/dayمصرف می‌گردد. تجویز عضلانی دارونباید از ۳۵mg/kg دو بار در روز (مقدار کل‌۷۵mg/kg/day) تجاوز کند.
کودکان همین مقدار مصرف روزانه بایددر فواصل ۸-۱۲ ساعته تجویز گردد ودرمان برای ۵ـ۳ روز ادامه یابد. دومین‌دوره درمان پس از یک دوره استراحت‌چهار روزه یا بیشتر شروع می‌شود.
اشکال دارویی
Injection: 50 mg/ml
آتروپین آمیل نیتریت

DICOBALT EDETATE

موارد مصرف این دارو در درمان‌مسمومیت شدید با سیانور به‌کار می‌رود.
مکانیسم اثر: ترکیبات کبالت کمپلکس‌پایداری با سیانور تشکیل می‌دهند.
فارماکوکینتیک به‌صورت کمپلکس باسیانید از راه کلیه‌ها دفع می‌گردد.
موارد منع مصرف ۱ ـ همانند بقیه ترکیبات‌EDTA در بی‌ادراری و کم ادراری نبایدمصرف شود.
۲ ـ به‌دلیل عوارض سمی از تزریق سریع‌داخل وریدی و همچنین مواردی که‌مسمومیت با سیانید ثابت نشده باشد بایدخودداری گردد.
۳ ـ دارو با هدف پیشگیری نباید مصرف‌شود.
عوارض جانبی این دارو ممکن است سبب‌بروز کمی فشار خون تاکیکاردی استفراغ‌و واکنش‌های آنافیلاکتیک شود.
مقدار مصرف مقدار ۳۰۰ میلی‌گرم (۲۰میلی‌لیتر) از دارو طی یک دقیقه به‌صورت‌وریدی تزریق می‌شود. پس از آن‌بلافاصله مقدار ۵۰ میلی‌لیتر محلول‌دکستروز ۵۰ درصد از طریق همان سوزن‌تزریق می‌شود. در صورت لزوم می‌توان‌تزریق دارو و دکستروز را تکرار کرد.
اشکال دارویی
Injection: 300mg/20ml
DEFEROXAMINE
موارد مصرف دفروکسامین یک عامل‌شلاته کننده فعال است که به‌عنوان داروی‌کمکی در درمان مسمومیت با آهن به‌کاربرده می‌شود. این دارو همچنین برای‌تسریع دفع آهن مصرف می‌شود.دفروکسامین از راه تزریق وریدی عضلانی و یا داخل صفاقی برای کنترل‌تجمع آلومینیوم در استخوان در مبتلایان‌به نارسایی کلیه و در درمان‌مسمومیت‌های عصبی و یا ناهنجاری‌های‌استخوانی در بیماران تحت دیالیز به‌کاربرده می‌شود.
مکانیسم اثر: دفروکسامین با آهن سه‌ظرفیتی اتصال پیدا کرده و از شرکت آن درواکنش‌های شیمیایی جلوگیری می‌کند. این‌دارو می‌تواند با آهن آزاد سرم آهن‌فریتین و هموسیدرین اتصال پیدا کند ولی‌از هموگلوبین و میوگلوبین نمی‌تواند آهن‌برداشت کند. دفروکسامین همچنین‌می‌تواند از بافت‌های مختلف آلومینیوم رابرداشت کرده و یک کمپلکس پایدار محلول‌در آب ایجاد کند.
فارماکوکینتیک کمتر از ۱۵% دارو از طریق‌دستگاه گوارش جذب می‌شود.دفروکسامین بوسیله آنزیم‌های پلاسمایی‌متابولیزه و از طریق ادرار دفع می‌شود.مقداری از دارو نیز از طریق صفرا و مدفوع‌دفع می‌گردد و نیمه عمر آن ۶/۱ ساعت‌می‌باشد. آهن شلات شده که از طریق‌کلیه‌ها دفع می‌گردد، رنگ ادرار را به قرمزمتمایل می‌کند.
موارد منع مصرف این دارو در بیماری‌های‌شدید کلیوی یا بی‌ادراری و درهموکروماتوز اولیه نباید مصرف شود.
هشدارها: ۱ ـ احتمال بروز آب مروارید دربیمارانی که تحت درمان طولانی بادفروکسامین هستند وجود دارد.
۲ ـ مصرف این دارو در کودکان زیر سه‌سال منوط به دفع ۱mg/day آهن می‌باشد.
۳ ـ در افراد سالخورده همراه ویتامین Cاستفاده گردد.
۴ ـ راه تجویز وریدی فقط در بیماران مبتلابه کلاپس قلبی ـ عروقی مورد استفاده قرارگیرد و در اولین فرصت تجویز داروبه‌صورت داخل عضلانی ادامه یابد.
عوارض جانبی در محل تزریق گاهی‌خارش درد و سفتی ایجاد می‌گردد. دردرمان درازمدت ممکن است واکنش‌های‌آلرژیک شامل تورم روی پوست خارش‌عمومی بدن بثورات جلدی و واکنش‌های‌آنافیلاکتیک رخ دهد.
تداخل‌های دارویی تجویز همزمان باویتامین C باعث افزایش توانایی این دارودر دفع بیشتر آهن می‌گردد اگرچه احتمال‌سمیت آهن نیز افزایش می‌یابد.
مقدار مصرف
بزرگسالان در مسمومیت با آهن در ابتدامقدار یک گرم و سپس هر چهار ساعت‌۵۰۰ میلی گرم (تا دوبار) به‌صورت‌عضلانی تزریق می‌شود. در صورت لزوم‌تجویز دارو به میزان ۵۰۰ میلی گرم هر
۱۲ ـ ۴ ساعت تا حداکثر ۶g/day قابل تکراراست
مقدار اولیه تجویز داخل وریدی دارو یک‌گرم است که با سرعت کمتر از ۱۵mg/kg/hانفوزیون می‌گردد و سپس مقدار ۵۰۰ میلی‌گرم هر چهار ساعت (تا دوبار) تا حداکثر۶g/24h تجویز می‌شود.
برای تجویز زیر جلدی مقدار ۲g ـ ۱ طی‌مدت ۲۴ ـ ۸ ساعت توسط یک پمپ سیارتزریق می‌گردد. مقدار مصرف دارو از۲۰mg/kg شروع و به ۱۱۰mg/kg یا مقدارتام ۳ گرم در ۱۰ میلی لیتر آب مقطراستریل افزایش می‌یابد که طی ۱۰ ساعت‌در بافت زیر جلد انفوزیون می‌شود.
در مسمومیت مزمن ۵۰mg/kg/day ـ ۲۰ ازدارو طی مدت ۸ ساعت به‌صورت زیرجلدی انفوزیون می‌گردد. معهذا، تزریق‌عضلانی راه تجویز ترجیحی دارو است که‌باید در تمام بیمارانی که در حالت شوک‌نمی‌باشند، مورد استفاده قرار گیرد. دوزمعمول داخل عضلانی بالغین و اطفال
۱g/day ـ ۰/۵ می‌باشد. بعلاوه در صورت‌انتقال خون به بیمار، لازم است یک دوز ۲گرمی دارو همراه با هر واحد خون تزریقی‌به‌صورت انفوزیون آهسته داخل وریدی‌با حداکثر سرعت ۱۵mg/kg/h تجویز گردد.
کودکان دوز توصیه شده اطفال درمسمومیت حاد با آهن مقدار۵۰mg/kg/dose است که هر ۶ ساعت و تازمانی که رنگ ادرار تغییر نیافته است‌به‌صورت داخل عضلانی تجویز می‌گردد.سلامت و کارآیی دارو در اطفال کوچکتر از۳ سال ثابت نشده است
اشکال دارویی
For Injection (as Mesylate): 500mg
CALCIUM DISODIUME EDTATE
موارد مصرف این دارو در درمان‌مسمومیت حاد و مزمن با سرب و بعضی‌فلزات سنگین و همچنین در آنسفالوپاتی‌ناشی از آن استفاده می‌گردد.
مکانیسم اثر: فلزات سنگین مانند سرب بسهولت جانشین کلسیم موجود در این‌دارو شده و در نتیجه کمپلکس پایداری‌تشکیل می‌شود که از طریق ادرار دفع‌می‌گردد.
فارماکوکینتیک نیمه عمر دفع دارو حدود۲۰-۶۰ دقیقه است و از راه کلیه‌ها دفع‌می‌گردد.
موارد منع مصرف دارو در بی‌ادراری و کم‌ادراری نباید مصرف شود.
هشدارها: به‌دلیل عوارض سمی و کشنده‌آن از انفوزیون سریع داخل وریدی‌خودداری گردد و حتی‌الامکان به‌صورت‌عضلانی استفاده شود.
عوارض جانبی احتمال نکروز لوله‌های‌کلیوی به‌خصوص در کم ادراری وجوددارد.
مقدار مصرف یک گرم از دارو با
۵۰۰ – ۲۵۰ میلی‌لیتر محلول کلرور سدیم‌تزریقی یا محلول دکستروز ۵% رقیق‌می‌شود.
بزرگسالان در بزرگسالان بدون علایم‌بالینی این محلول در مدت حداقل یک‌ساعت دو بار در روز و به مدت ۵ روزانفوزیون وریدی می‌شود و سپس درمان‌به مدت ۲ روز قطع می‌گردد و در صورت‌لزوم پس از آن به مدت ۵ روز از سر گرفته‌می‌شود. در افراد با مسمومیت متوسط یابدون علامت نباید بیشتر از ۵۰mg/kg/dayمصرف می‌گردد. تجویز عضلانی دارونباید از ۳۵mg/kg دو بار در روز (مقدار کل‌۷۵mg/kg/day) تجاوز کند.
کودکان همین مقدار مصرف روزانه بایددر فواصل ۸-۱۲ ساعته تجویز گردد ودرمان برای ۵ـ۳ روز ادامه یابد. دومین‌دوره درمان پس از یک دوره استراحت‌چهار روزه یا بیشتر شروع می‌شود.
اشکال دارویی
Injection: 50 mg/ml
آتروپین آمیل نیتریت

DIMERCAPROL

موارد مصرف این دارو در درمان‌مسمومیت با آرسنیک آنتیموان بیسموت طلا و جیوه مصرف می‌شود. این داروهمراه EDTA در درمان مسمومیت حاد باسرب نیز استفاده می‌گردد. همچنین دردرمان مسمومیت حاد با جیوه درصورتیکه درمان طی ۱-۲ ساعت بعد ازمسمومیت شروع شود، موثر است
مکانیسم اثر: دیمرکاپرول بواسطه اتصال‌به آرسنیک طلا، سرب و جیوه می‌توانددفع آنها را سرعت ببخشد. به دلیل تمایل‌آرسنیک به دیمرکاپرول با مصرف این‌دارو از وقفه در کار آنزیم‌های دارای گروه‌سولفیدریل جلوگیری می‌شود.دیمرکاپرول ممکن است آنزیم‌های مهارشده توسط آرسنیک را نیز دوباره فعال‌کند.
فارماکوکینتیک بالاترین غلظت پلاسمایی‌دیمرکاپرول نیم تا یک ساعت بعد از تزریق‌عضلانی آن حاصل می‌شود. نیمه عمر آن‌کوتاه است و حداکثر طی ۴ ساعت‌متابولیزه و دفع می‌گردد.
موارد منع مصرف ۱ ـ در بی‌کفایتی کبدی به استثنای یرقان ناشی از آرسنیک نبایدمصرف شود.
۲ ـ در بی‌کفایتی کلیه (مگر در شرایطخاص که در آنصورت دارو باید با احتیاطکامل مصرف گردد) نباید مصرف گردد.
۳ ـ در مسمومیت با آهن کادمیوم وسلنیوم نباید مصرف گردد زیرا کمپلکس‌دارو و فلز از خود فلز به تنهایی به ویژه‌برای کلیه‌ها سمی‌تر است
هشدارها: ۱ ـ در طول درمان مزمن تب واکنشی که ظاهر? مخصوص اطفال است ممکن است در ۳۰ درصد از اطفال بروزکند.
۲ ـ در افراد مبتلا به کمبود G6PD با احتیاطمصرف شود.
۳ ـ در افراد مسن دوران بارداری وشیردهی و افزایش فشارخون با احتیاطمصرف شود.
عوارض جانبی بالا رفتن فشار خون
همراه با تاکی کاردی که به مقدار
مصرف دارو بستگی دارد از عوارض‌شایع این دارو است از عوارض دیگرمی‌توان تهوع و استفراغ سردرد واحساس سوزش در لب‌ها، دهان و گلو،اسپاسم پلکها، ترشح از بینی و دهان احساس تنگی گلو و سینه درد شکم درد وآبسه در محل تزریق اضطراب ضعف وبیقراری را نام برد.
تداخل‌های دارویی این دارو بافرآورده‌های حاوی آهن در صورتی که‌به‌طور همزمان مصرف گردند، تداخل‌دارد.
نکات قابل توصیه در طول درمان با این‌دارو باید ادرار را قلیایی نگهداشت زیراکمپلکس دیمرکاپرول و فلز به‌راحتی درمحیط اسیدی شکسته می‌شود. ادرارقلیایی کلیه‌ها را در مقابل اثرات سمی فلزحفظ می‌کند.
مقدار مصرف تزریق دیمرکاپرول بایدبه‌صورت عمیق و عضلانی باشد و درمان‌هرچه سریعتر با سایر درمانها و یا بدون‌آنها آغاز گردد. در مسمومیت خفیف باآرسنیک و طلا، ابتدا ۲/۵mg/kg چهار باردر روز به مدت ۲ روز تزریق می‌شود وسپس درمان با همین مقدار در روز سوم دو بار در روز و بعد یک بار در روز تا ۱۰روز ادامه می‌یابد. در مسمومیت شدید باطلا و یا آرسنیک ابتدا ۳mg/kg هر چهارساعت به مدت ۲ روز تزریق می‌شود وسپس درمان با همین مقدار در روز سوم چهار بار در روز و سپس یک تا دو بار درروز تا ۱۰ روز، ادامه می‌یابد. در درمان‌انسفالوپاتی حاد ناشی از سرب ابتدا۴mg/kg به تنهایی تزریق می‌شود و بعددرمان با همین مقدار همراه با کلسیم‌ادتات‌دی‌سدیم هر چهار ساعت ادامه‌می‌یابد. در مسمومیتهای با شدت کمتر،مقدار ۳mg/kg تجویز می‌گردد.
اشکال دارویی
Injection: 300mg/3ml
DICOBALT EDETATE
موارد مصرف این دارو در درمان‌مسمومیت شدید با سیانور به‌کار می‌رود.
مکانیسم اثر: ترکیبات کبالت کمپلکس‌پایداری با سیانور تشکیل می‌دهند.
فارماکوکینتیک به‌صورت کمپلکس باسیانید از راه کلیه‌ها دفع می‌گردد.
موارد منع مصرف ۱ ـ همانند بقیه ترکیبات‌EDTA در بی‌ادراری و کم ادراری نبایدمصرف شود.
۲ ـ به‌دلیل عوارض سمی از تزریق سریع‌داخل وریدی و همچنین مواردی که‌مسمومیت با سیانید ثابت نشده باشد بایدخودداری گردد.
۳ ـ دارو با هدف پیشگیری نباید مصرف‌شود.
عوارض جانبی این دارو ممکن است سبب‌بروز کمی فشار خون تاکیکاردی استفراغ‌و واکنش‌های آنافیلاکتیک شود.
مقدار مصرف مقدار ۳۰۰ میلی‌گرم (۲۰میلی‌لیتر) از دارو طی یک دقیقه به‌صورت‌وریدی تزریق می‌شود. پس از آن‌بلافاصله مقدار ۵۰ میلی‌لیتر محلول‌دکستروز ۵۰ درصد از طریق همان سوزن‌تزریق می‌شود. در صورت لزوم می‌توان‌تزریق دارو و دکستروز را تکرار کرد.
اشکال دارویی
Injection: 300mg/20ml
DEFEROXAMINE
موارد مصرف دفروکسامین یک عامل‌شلاته کننده فعال است که به‌عنوان داروی‌کمکی در درمان مسمومیت با آهن به‌کاربرده می‌شود. این دارو همچنین برای‌تسریع دفع آهن مصرف می‌شود.دفروکسامین از راه تزریق وریدی عضلانی و یا داخل صفاقی برای کنترل‌تجمع آلومینیوم در استخوان در مبتلایان‌به نارسایی کلیه و در درمان‌مسمومیت‌های عصبی و یا ناهنجاری‌های‌استخوانی در بیماران تحت دیالیز به‌کاربرده می‌شود.
مکانیسم اثر: دفروکسامین با آهن سه‌ظرفیتی اتصال پیدا کرده و از شرکت آن درواکنش‌های شیمیایی جلوگیری می‌کند. این‌دارو می‌تواند با آهن آزاد سرم آهن‌فریتین و هموسیدرین اتصال پیدا کند ولی‌از هموگلوبین و میوگلوبین نمی‌تواند آهن‌برداشت کند. دفروکسامین همچنین‌می‌تواند از بافت‌های مختلف آلومینیوم رابرداشت کرده و یک کمپلکس پایدار محلول‌در آب ایجاد کند.
فارماکوکینتیک کمتر از ۱۵% دارو از طریق‌دستگاه گوارش جذب می‌شود.دفروکسامین بوسیله آنزیم‌های پلاسمایی‌متابولیزه و از طریق ادرار دفع می‌شود.مقداری از دارو نیز از طریق صفرا و مدفوع‌دفع می‌گردد و نیمه عمر آن ۶/۱ ساعت‌می‌باشد. آهن شلات شده که از طریق‌کلیه‌ها دفع می‌گردد، رنگ ادرار را به قرمزمتمایل می‌کند.
موارد منع مصرف این دارو در بیماری‌های‌شدید کلیوی یا بی‌ادراری و درهموکروماتوز اولیه نباید مصرف شود.
هشدارها: ۱ ـ احتمال بروز آب مروارید دربیمارانی که تحت درمان طولانی بادفروکسامین هستند وجود دارد.
۲ ـ مصرف این دارو در کودکان زیر سه‌سال منوط به دفع ۱mg/day آهن می‌باشد.
۳ ـ در افراد سالخورده همراه ویتامین Cاستفاده گردد.
۴ ـ راه تجویز وریدی فقط در بیماران مبتلابه کلاپس قلبی ـ عروقی مورد استفاده قرارگیرد و در اولین فرصت تجویز داروبه‌صورت داخل عضلانی ادامه یابد.
عوارض جانبی در محل تزریق گاهی‌خارش درد و سفتی ایجاد می‌گردد. دردرمان درازمدت ممکن است واکنش‌های‌آلرژیک شامل تورم روی پوست خارش‌عمومی بدن بثورات جلدی و واکنش‌های‌آنافیلاکتیک رخ دهد.
تداخل‌های دارویی تجویز همزمان باویتامین C باعث افزایش توانایی این دارودر دفع بیشتر آهن می‌گردد اگرچه احتمال‌سمیت آهن نیز افزایش می‌یابد.
مقدار مصرف
بزرگسالان در مسمومیت با آهن در ابتدامقدار یک گرم و سپس هر چهار ساعت‌۵۰۰ میلی گرم (تا دوبار) به‌صورت‌عضلانی تزریق می‌شود. در صورت لزوم‌تجویز دارو به میزان ۵۰۰ میلی گرم هر
۱۲ ـ ۴ ساعت تا حداکثر ۶g/day قابل تکراراست
مقدار اولیه تجویز داخل وریدی دارو یک‌گرم است که با سرعت کمتر از ۱۵mg/kg/hانفوزیون می‌گردد و سپس مقدار ۵۰۰ میلی‌گرم هر چهار ساعت (تا دوبار) تا حداکثر۶g/24h تجویز می‌شود.
برای تجویز زیر جلدی مقدار ۲g ـ ۱ طی‌مدت ۲۴ ـ ۸ ساعت توسط یک پمپ سیارتزریق می‌گردد. مقدار مصرف دارو از۲۰mg/kg شروع و به ۱۱۰mg/kg یا مقدارتام ۳ گرم در ۱۰ میلی لیتر آب مقطراستریل افزایش می‌یابد که طی ۱۰ ساعت‌در بافت زیر جلد انفوزیون می‌شود.
در مسمومیت مزمن ۵۰mg/kg/day ـ ۲۰ ازدارو طی مدت ۸ ساعت به‌صورت زیرجلدی انفوزیون می‌گردد. معهذا، تزریق‌عضلانی راه تجویز ترجیحی دارو است که‌باید در تمام بیمارانی که در حالت شوک‌نمی‌باشند، مورد استفاده قرار گیرد. دوزمعمول داخل عضلانی بالغین و اطفال
۱g/day ـ ۰/۵ می‌باشد. بعلاوه در صورت‌انتقال خون به بیمار، لازم است یک دوز ۲گرمی دارو همراه با هر واحد خون تزریقی‌به‌صورت انفوزیون آهسته داخل وریدی‌با حداکثر سرعت ۱۵mg/kg/h تجویز گردد.
کودکان دوز توصیه شده اطفال درمسمومیت حاد با آهن مقدار۵۰mg/kg/dose است که هر ۶ ساعت و تازمانی که رنگ ادرار تغییر نیافته است‌به‌صورت داخل عضلانی تجویز می‌گردد.سلامت و کارآیی دارو در اطفال کوچکتر از۳ سال ثابت نشده است
اشکال دارویی
For Injection (as Mesylate): 500mg
CALCIUM DISODIUME EDTATE
موارد مصرف این دارو در درمان‌مسمومیت حاد و مزمن با سرب و بعضی‌فلزات سنگین و همچنین در آنسفالوپاتی‌ناشی از آن استفاده می‌گردد.
مکانیسم اثر: فلزات سنگین مانند سرب بسهولت جانشین کلسیم موجود در این‌دارو شده و در نتیجه کمپلکس پایداری‌تشکیل می‌شود که از طریق ادرار دفع‌می‌گردد.
فارماکوکینتیک نیمه عمر دفع دارو حدود۲۰-۶۰ دقیقه است و از راه کلیه‌ها دفع‌می‌گردد.
موارد منع مصرف دارو در بی‌ادراری و کم‌ادراری نباید مصرف شود.
هشدارها: به‌دلیل عوارض سمی و کشنده‌آن از انفوزیون سریع داخل وریدی‌خودداری گردد و حتی‌الامکان به‌صورت‌عضلانی استفاده شود.
عوارض جانبی احتمال نکروز لوله‌های‌کلیوی به‌خصوص در کم ادراری وجوددارد.
مقدار مصرف یک گرم از دارو با
۵۰۰ – ۲۵۰ میلی‌لیتر محلول کلرور سدیم‌تزریقی یا محلول دکستروز ۵% رقیق‌می‌شود.
بزرگسالان در بزرگسالان بدون علایم‌بالینی این محلول در مدت حداقل یک‌ساعت دو بار در روز و به مدت ۵ روزانفوزیون وریدی می‌شود و سپس درمان‌به مدت ۲ روز قطع می‌گردد و در صورت‌لزوم پس از آن به مدت ۵ روز از سر گرفته‌می‌شود. در افراد با مسمومیت متوسط یابدون علامت نباید بیشتر از ۵۰mg/kg/dayمصرف می‌گردد. تجویز عضلانی دارونباید از ۳۵mg/kg دو بار در روز (مقدار کل‌۷۵mg/kg/day) تجاوز کند.
کودکان همین مقدار مصرف روزانه بایددر فواصل ۸-۱۲ ساعته تجویز گردد ودرمان برای ۵ـ۳ روز ادامه یابد. دومین‌دوره درمان پس از یک دوره استراحت‌چهار روزه یا بیشتر شروع می‌شود.
اشکال دارویی
Injection: 50 mg/ml
آتروپین آمیل نیتریت

DISODIUM EDETATE

موارد مصرف این دارو در درمان‌اضطراری زیادی کلسیم خون کنترل‌آریتمی بطنی ناشی از مسمومیت دیژیتال‌و درمان مسمومیت حاد یا مزمن با سرب وآنسفالوپاتی ناشی از آن به‌کار می‌رود.
مکانیسم اثر: این دارو با بسیاری ازکاتیونهای ۲ و ۳ ظرفیتی تشکیل کمپلکس‌می‌دهد اما بیشترین تمایل را به کلسیم‌دارد.
فارماکوکینتیک نیمه عمر دفع دارو درحدود یکساعت است و از راه کلیه‌ها دفع‌می‌گردد.
موارد منع مصرف در بی‌ادراری و بیماری‌تصلب شرایین نباید مصرف شود.
هشدارها: ۱ ـ مصرف این دارو تنها
در موارد شدید بیماری توصیه
می‌شود.
۲ ـ انفوزیون سریع دارو باعث سقوطناگهانی غلظت کلسیم و مرگ می‌گردد.
۳ ـ در افراد مبتلا به کمی پتاسیم خون بایدبا احتیاط مصرف شود.
عوارض جانبی احتمال نکروز لوله‌های‌کلیوی به‌خصوص در کم ادراری وجوددارد.
مقدار مصرف
بزرگسالان مقدار ۵۰mg/kg/day تاحداکثر ۳g/day مصرف می‌شود. مقدارمصرف طی ۳ ساعت یا بیشتر انفوزیون‌می‌شود.
کودکان مقدار ۴۰mg/kg/day تا حداکثر۷۰mg/kg/day مصرف می‌شود که باید باغلظت کمتر از ۳% در مدت ۳ ساعت و یابیشتر انفوزیون شود.
اشکال دارویی
Injection: 150mg/ml

OBIDOXIME CHLORIDE

موارد مصرف ابیدوکسایم برای فعال‌کردن مجدد آنزیم کولین استراز مهار شده‌توسط حشره‌کشهای ارگانو فسفره‌مصرف می‌شود.
مکانیسم اثر: ابیدوکسایم پادزهراختصاصی در مسمومیت ناشی ازحشره‌کشهای ارگانو فسفره است و درحقیقت باعث فعال شدن کولین استرازمهار شده می‌شود.
هشدارها: ۱ ـ در صورت گذشتن بیش از ۴۸ساعت از زمان جذب سم استفاده از این‌دارو احتمالا بی‌فایده است
۲ ـ به‌دلیل این‌که فعالیت ابیدوکسایم درمقابل کولین استرازهای متفاوت یکسان‌نیست در صورت عدم تاثیر از مصرف‌بیش از حد آن خودداری گردد.
۳ ـ این دارو علیه مسمومیت با کارباماتهانباید به‌کار گرفته شود.
۴ ـ مصرف ابیدوکسایم نباید جانشین‌مصرف آتروپین شود.
عوارض جانبی احتمال بروز تحریک درهنگام تزریق شریانی وجود دارد.
مقدار مصرف
بزرگسالان در حدود ۵ دقیقه بعد ازمصرف اولین مقدار سولفات آتروپین مقدار ۲۵۰ میلی‌گرم از ابیدوکسایم داخل‌ورید تزریق می‌شود و در صورت پاسخ‌مناسب مقدار مصرف فوق یک یا دو باردیگر در فواصل ۲ ساعته تکرار می‌شود.حداکثر مقدار مصرف در بزرگسالان درحدود ۳-۵mg/kg است
کودکان مقدار ۴-۸mg/kg به‌صورت یک مقدار واحد به‌صورت وریدی تزریق‌می‌شود. این مقدار مصرف را می‌توان بامحلول‌های تزریق وریدی رقیق نمود.
اشکال دارویی
Injection: 250 mg/ml

PENICILLAMINE

موارد مصرف پنی‌سیلامین در درمان‌بیماران دارای نشانه‌های بیماری ویلسون‌و پیشگیری از ایجاد آسیب بافتی مصرف‌می‌شود. این دارو همچنین در درمان‌بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید شدید وفعال که به سایر درمانها پاسخ نداده‌اند،بیمارانی که مبتلا به تشکیل سنگهای‌سیستئینی عود کننده و مسمومیت با فلزات‌سنگین (بویژه مس و سرب هستند،استفاده می‌گردد.
مکانیسم اثر: این دارو با جیوه سرب مس آهن و احتمالا سایر فلزات سنگین کمپلکس‌محلول در آب ایجاد می‌کند. به‌عنوان ضدروماتیسم به‌نظر می‌رسد فاکتورهای‌روماتوئید و کمپلکس‌های ایمنی را کاهش‌می‌دهد.
فارماکوکینتیک این دارو در کبد متابولیزه‌می‌شود. زمان لازم برای شروع اثر دربیماری ویلسون ۳ ـ ۱ ماه و در بیماری‌آرتریت روماتوئید ۳ ـ ۲ ماه می‌باشد. این‌دارو از راه کلیه‌ها و مدفوع دفع می‌شود.
هشدارها: ۱ ـ در افراد با سابقه ابتلا به‌آگرانولوسیتوز یا کم خونی آپلاستیک بااحتیاط مصرف شود.
۲ ـ مصرف طولانی مدت آن باعث کاهش‌گویچه‌های سفید خون شده و احتمال بروزعفونت در اندامهای مختلف از جمله لثه ودهان وجود دارد. لذا در اوایل و در طول‌درمان شمارش سلول‌های خون باید انجام‌پذیرد.
۳ ـ احتمال بروز مسمومیت خونی دربیماران با سن ۶۵ سال یا بیشتر وجوددارد.
۴ ـ چنانچه متعاقب یک سال مصرف داروبهبودی حاصل نگردید، مصرف دارو بایدقطع گردد.
عوارض جانبی اسهال سرگیجه تهوع یااستفراغ درد خفیف معده کاهش یا از بین‌رفتن حس چشایی تب درد مفاصل بثورات پوستی کهیر، خارش و یا تورم‌غدد لنفاوی از عوارض جانبی دارو هستند.
تداخل‌های دارویی مصرف همزمان این‌دارو با کاهنده‌های فعالیت مغز استخوان ترکیبات طلا و داروهای کاهنده سیستم‌ایمنی بدن (بغیر از گلوکوکورتیکوئیدها)ممکن است احتمال بروز عوارض جانبی‌وخیم خونی و کلیوی آن‌را افزایش دهد.مصرف همزمان این دارو با داروهای‌مکمل آهن ممکن است باعث کاهش اثرپنی‌سیلامین گردد.
نکات قابل توصیه ۱ ـ قطع ناگهانی داروممکن است باعث بروز عوارض حساسیتی‌گردد.
۲ ـ برای بیمارانی که مبتلا به زیادی‌سیستیئن ادرار هستند، مصرف مقادیرزیاد مایعات (بخصوص در شب اهمیت‌دارد.
۳ ـ دارو باید با معده خالی مصرف گردد.
۴ ـ از مصرف همزمان این دارو بافرآورده‌های آهن‌دار خودداری شود.
۵ ـ نباید انتظار بهبودی را حداقل طی ۱۲ ـ ۶هفته اول درمان داشت
مقدار مصرف
بزرگسالان به‌عنوان عامل شلات کننده مقدار ۲۵۰ میلی‌گرم چهار بار در روزمصرف می‌شود. به‌عنوان داروی ضدآرتریت روماتویید ابتدا مقدار ۲۵۰ ـ ۱۲۵میلی‌گرم یک بار در روز یکجا مصرف‌می‌شود و سپس مقدار مصرف در صورت‌لزوم و تحمل بیمار هر ۳ ـ ۲ ماه یک بار به‌میزان ۲۵۰mg/day ـ ۱۲۵ تا حداکثر۱/۵g/day افزایش می‌یابد.
به‌عنوان ضد سنگ‌های ادراری مقدار۵۰۰ میلی‌گرم چهار بار در روز مصرف‌می‌شود. به‌عنوان پادزهر در مسمومیت بافلزات سنگین مقدار ۱/۵g/day ـ ۰/۵ بمدت‌۲ ـ ۱ ماه مصرف می‌شود.
کودکان به‌عنوان عامل شلات کننده درکودکان کم سن مقدار ۲۵۰ میلی‌گرم درروز یکجا و همراه با آب میوه مصرف‌می‌شود.
اشکال دارویی
Scored F.C. Tablet: 250mg

SODIUM THIOSULFATE

موارد مصرف تیوسولفات سدیم در درمان‌مسمومیت با آرسنیک مصرف می‌شود.این دارو به عنوان داروی کمکی در
درمان مسمومیت با سیانید، همراه بانیتریت سدیم و برای جلوگیری از سمیت‌کلیوی ناشی از سیس‌پلاتین استفاده‌می‌شود.
مکانیسم اثر: این دارو معمولا همراه سدیم‌نیتریت در مسمومیت با سیانید مصرف‌می‌شود. بدین ترتیب که یون سیانید تبدیل‌شده به سیانومتهموگلوبین را به‌تیوسیانات تبدیل می‌کند. همچنین احتمالابا ایجاد کمپلکس غیر سمی با سیس پلاتین سیس‌پلاتین ـ تیوسولفات از رسیدن‌مقادیر زیاد سیس پلاتین به کلیه‌هاجلوگیری به‌عمل می‌آورد.
فارماکوکینتیک پس از تزریق به‌سرعت دربافتها توزیع می‌گردد. نیمه عمر آن
۲۰ ـ ۱۵ دقیقه است ولی وقتی به‌صورت‌تیوسیانات درآید به حدود ۷ ـ ۳ روزافزایش می‌یابد. دارو از راه کلیه‌ها دفع‌می‌شود.
هشدارها: به‌دلیل حضور یون سدیم درسیروز کبدی نارسایی احتقانی قلب توکسمی ناشی از حاملگی و نارسایی‌کلیوی و فشار خون با احتیاط مصرف‌شود.
عوارض جانبی غیر از اختلالات اسمزی‌ناشی از مصرف تیوسولفات سدیم این‌دارو نسبت? غیرسمی است
نکات قابل توصیه در صورت بروز تحریک‌یا حساسیت مصرف آن باید قطع گردد.
مقدار مصرف در مسمومیت با آرسنیک ابتدا ۰/۱ گرم به آهستگی در ورید تزریق‌می‌گردد و در سه روز بعد به ترتیب ۰/۲،۰/۳ و ۰/۴ گرم به همان روش تزریق‌می‌شود. در مسمومیت با سیانور، پس ازتجویز نیتریت سدیم مقدار ۱۲/۵ گرم‌به‌صورت وریدی تزریق می‌شود. درصورت لزوم می‌توان مقدار مصرف را با۶/۲۵ گرم تکرار کرد. برای جلوگیری ازنفروتوکسیسیتی حاصل از سیس پلاتین‌مقدار مصرف مشخصی بیان نشده است‌ولی بعضی از پزشکان مقدار ۲g/m2 را قبل‌از مصرف سیس پلاتین تجویز کرده‌اند.
اشکال دارویی
Injection: 12.5 g/50 ml

CHLORPHENIRAMINE

موارد مصرف کلرفنیرآمین در درمان‌علامتی رینیت آلرژیک فصلی یا دایمی رینیت وازوموتور و التهاب آلرژیک‌ملتحمه ناشی از استنشاق مواد آلرژن و یاخوردن آنها، کهیر و کهیر غول‌آسا، وبه‌عنوان داروی کمکی در شوک‌آنافیلاکتیک به‌کار می‌رود.
مکانیسم اثر: اثر ضد آلرژیک آن ناشی ازمهار گیرنده‌های H1هیستامینی است همچنین دارای آثار آنتی‌کلینرژیک است
فارماکوکینتیک بخوبی از راه خوراکی جذب‌می‌شود. متابولیسم آن کبدی است و از کلیه‌دفع می‌شود. نیمه عمر کلرفنیرامین ۱۵ ـ ۱۲ساعت است زمان لازم برای شروع اثر ازراه خوراکی ۶۰ ـ ۱۵ دقیقه است
هشدارها: ۱ ـ احتمال خشک شدن دهان وافزایش بیماریهای دهان و دندان با مصرف‌طولانی مدت آنتی‌هیستامین‌ها وجود دارد.
۲ ـ در صرع هیپرتروفی پروستات واحتباس ادرار، گلوکوم و بیماریهای کبد بااحتیاط مصرف گردد.
عوارض جانبی عارضه شایع آن‌خواب‌آلودگی است این دارو می‌تواندعوارض آنتی‌کلینرژیک مثل خشکی دهان‌و تاری دید را همراه داشته باشد.
تداخل‌های دارویی مصرف همزمان این‌دارو با مضعف‌های CNS ممکن است اثرات‌مضعف این دارو را افزایش دهد. استفاده‌همزمان آن با داروهای آنتی‌کلینرژیک‌اثرات جانبی این دارو را تشدید می‌کند.مصرف همزمان داروهای سمی برای‌گوش مانند سالیسیلات‌ها و وانکومایسین‌با این دارو ممکن است اثر سمی آن را برگوش از جمله وزوز گوش و سرگیجه رابپوشاند.
نکات قابل توصیه ۱ ـ بمنظور کاهش‌تحریک گوارشی همراه با غذا، آب یا شیرمصرف گردد.
۲ ـ در صورت بروز خواب‌آلودگی از انجام‌کارهایی که نیاز به تمرکز حواس دارندخودداری گردد.
مقدار مصرف
تزریقی طی ۱ دقیقه به‌طور آهسته مقدار
۲۰ ـ ۱۰ میلی‌گرم تزریق وریدی می‌گردد.
خوراکی
بزرگسالان به‌عنوان ضد هیستامین ۴میلی‌گرم هر ۶ ـ ۴ ساعت برحسب نیازاستفاده می‌گردد. حداکثر مقدار مصرف‌۲۴mg/day است
کودکان در کودکان زیر یکسال توصیه‌نمی‌گردد. در کودکان ۲ ـ ۱ سال
۱mg/day، ۵ ـ ۲ سال ۱ میلی‌گرم هر
۶ ـ ۴ ساعت تا حداکثر ۶mg/day و درکودکان ۱۲ ـ ۶ سال ۲ میلی‌گرم هر
۶ ـ ۴ تا ساعت حداکثر ۱۲mg/day مصرف‌می‌گردد.
اشکال دارویی
Tablet: 4mg
Injection: 10mg / ml

CINNARIZINE

موارد مصرف سیناریزین برای رفع‌اختلالاتی مثل سرگیجه وزوز گوش تهوع‌و استفراغ در بیماری منییر، بیماری‌مسافرت بیماری عروق محیطی و سندرم‌رینود تجویز می‌شود.
مکانیسم اثر: اثرات این دارو ناشی از مهارگیرنده H1 هیستامینی است
فارماکوکینتیک این دارو از طریق خوراکی‌سریع? جذب شده و بعد از ۲ ـ ۱ ساعت به‌حداکثر غلظت پلاسمایی می‌رسد و در کبدمتابولیزه می‌شود.
موارد منع مصرف در صورت وجودپورفیری نباید مصرف شود.
هشدارها: ۱ ـ در صورت پایین بودن فشارخون بیمار، مصرف مقادیر زیاد این داروباید با احتیاط انجام شود.
۲ ـ در صورت وجود صرع هیپرتروفی‌پروستات احتباس ادرار، گلوکوم وبیماری کبدی باید با احتیاط مصرف
شود.
عوارض جانبی خواب‌آلودگی خشکی‌دهان تاری دید، بثورات جلدی خستگی سردرد و اختلالات گوارشی از عوارض‌جانبی دارو هستند.
مقدار مصرف
بزرگسالان مقدار ۳۰ میلی‌گرم ۳ بار درروز مصرف می‌شود. در بیماری مسافرت‌۳۰ میلی‌گرم ۲ ساعت قبل از مسافرت وسپس در صورت لزوم ۱۵ میلی‌گرم هر ۸ساعت در طول مسافرت مصرف می‌شود.در اختلالات عروق محیطی ابتدا ۷۵میلی‌گرم ۳ بار در روز مصرف می‌شود.مقدار مصرف نگهدارنده ۷۵ میلی‌گرم ۳ ـ ۲بار در روز است
کودکان مقدار مصرف در کودکان ۱۲ ـ ۵سال نصف مقدار مصرف بزرگسالان‌است
اشکال دارویی
Tablet: 25mg, 75mg

CLEMASTINE

موارد مصرف کلماستین در درمان علامتی‌رینیت آلرژیک فصلی یا دائمی التهاب‌آلرژیک ملتحمه ناشی از مواد آلرژن خارش ناشی از واکنش‌های آلرژیک وکهیر و به‌عنوان درمان کمکی شوک‌آنافیلاکتیک به‌کار برده می‌شود.
مکانیسم اثر: اثر ضد آلرژی آن ناشی ازرقابت با هیستامین برای اتصال به‌گیرنده‌های H1 است
فارماکوکینتیک این دارو بخوبی از راه‌تزریق یا خوراکی جذب می‌گردد.متابولیسم آن کبدی است زمان شروع اثرشکل خوراکی آن بین ۶۰ ـ ۱۵ دقیقه است وطول مدت اثر کلماستین در حدود ۱۲ساعت می‌باشد و از راه کلیوی دفع‌می‌گردد.
هشدارها: احتمال بروز سرگیجه اغتشاش‌شعور و کمی فشار خون ناشی از مصرف‌این دارو بیماران سالخورده بیشتر
است
عوارض جانبی عوارض شایع آن شامل‌خواب‌آلودگی و غلیظ شدن ترشحات نایژه‌است
تداخل‌های دارویی در صورت مصرف‌همزمان با داروهای پایین آورنده فشارخون و داروهای مضعف CNS ممکن است‌باعث افزایش اثر آنها گردد. مصرف این‌دارو با داروهای سمی برای گوش ممکن‌است علایم مسمومیت گوشی آنها از جمله‌وزوز گوش را بپوشاند.
نکات قابل توصیه ۱ ـ بمنظور کاهش‌تحریک گوارشی این دارو همراه با غذا،آب یا شیر مصرف شود.
۲ ـ داروهای ضد هیستامین ممکن است‌علایم مسمومیت گوشی ناشی از مصرف‌مقادیر زیاد سالیسیلات‌ها را بپوشاند.
۳ ـ احتمال بروز خواب‌آلودگی وجود دارد.بنابراین از کار با آلاتی که نیازمند هوشیاری‌است مانند رانندگی خودداری گردد.
مقدار مصرف
خوراکی
بزرگسالان مقدار ۱۰ میلی‌گرم دو بار درروز یا ۲ میلی‌گرم ۳ ـ ۱ بار در روز مصرف‌می‌شود. حداکثر میزان مصرف دارو۶mg/day است
کودکان در کودکان با سن کمتر از ۱۲سال مقدار ۱ ـ ۰/۵ میلی‌گرم هر ۱۲ ـ ۸ساعت مصرف می‌شود.
تزریقی مقدار ۴mg/day ـ ۲ به‌صورت‌تزریق عضلانی در بزرگسالان و
۲mg/day ـ ۱ در کودکان به‌کار برده‌می‌شود.
اشکال دارویی
Tablet: 1mg
Injection: 2mg/ 2ml

CYPROHEPTADINE HCI

موارد مصرف سایپروهپتادین برای درمان‌آلرژی ناشی از تب یونجه کهیر و کهیرغول‌آسا، کهیر ناشی از سرما، میگرن ودرمان بیماری کوشینگ استفاده شده‌است
مکانیسم اثر: این دارو آنتاگونیست‌گیرنده‌های H1 و گیرنده‌های سروتونینی‌می‌باشد. به دلیل خاصیت آنتی‌هیستامینی‌آن اثر ضد آلرژی دارد.
فارماکوکینتیک این دارو بخوبی از دستگاه‌گوارش جذب می‌گردد. اثر آن ۶۰ ـ ۱۵دقیقه پس از مصرف خوراکی ظاهرمی‌گردد. دفع آن کلیوی و اغلب به‌صورت‌متابولیت طی ۲۴ ساعت صورت می‌گیرد.
هشدارها: ۱ ـ احتمال سرگیجه تسکین‌بیش از حد، اغتشاش شعور و کمی فشارخون ناشی از مصرف این دارو درسالخوردگان بیشتر است
۲ ـ مصرف طولانی مدت این دارو باعث‌خشکی دهان می‌شود و احتمال گلودرد،عفونت دهان و گلو و پوسیدگی دندان‌وجود دارد.
عوارض جانبی عوارض شایع این داروخشکی دهان تاری دید، خواب‌آلودگی غلیظ شدن ترشحات نایژه و افزایش وزن‌می‌باشند.
تداخل‌های دارویی مصرف همزمان این‌دارو با مضعف‌های CNS ممکن است اثرات‌مضعف آن را افزایش دهد. استفاده‌همزمان این دارو با داروهای‌آنتی‌کلینرژیک اثرات جانبی آن را تشدیدمی‌کند. مصرف همزمان داروهای سمی‌برای گوش مانند سالیسیلات‌ها ووانکومایسین با این دارو ممکن است اثرسمی آن را بر گوش از جمله وزوز گوش وسرگیجه را بپوشاند.
نکات قابل توصیه ۱ ـ احتمال افزایش وزن‌وجود دارد.
۲ ـ بمنظور کاهش تحریک گوارشی همراه‌با غذا، آب یا شیر مصرف گردد.
۳ ـ در صورت بروز خواب آلودگی ازانجام کارهایی که نیاز به تمرکز حواس‌دارند خودداری گردد.
۴ ـ این دارو می‌تواند عوارض سمی گوشی‌سالیسیلات‌ها را بپوشاند.
مقدار مصرف
بزرگسالان در درمان آلرژی مقدار ۴میلی‌گرم ۴ ـ ۳ بار در روز و حداکثر ۳۲میلی‌گرم در روز مصرف می‌شود. درمیگرن ۴ میلی‌گرم تجویز که در صورت‌نیاز پس از نیم ساعت تکرار می‌شود. مقدارمصرف نگهدارنده آن ۴ میلی‌گرم هر ۶ ـ ۴ساعت است
کودکان در کودکان ۶ ـ ۲ سال ۲ میلی‌گرم‌۳ ـ ۲ بار در روز و حداکثر ۱۲ میلی‌گرم درروز مصرف می‌شود.
اشکال دارویی
Tablet: 4mg

DIMENHYDRINATE

موارد مصرف دیمن هیدرینات در درمان‌سرگیجه تهوع بیماری مسافرت وهمچنین سرگیجه ناشی از بیماریهای که برروی بخش دهلیزی گوش اثر می‌گذارند(مانند التهاب لابیرنت به‌کار برده می‌شود.
مکانیسم اثر: دیمن هیدرینات یک داروی‌آنتی هیستامین است و احتمالا با اثر ضدموسکارینی مرکزی باعث کاهش فعالیت‌لابیرنت و مرکز CTZ در بصل‌النخاع‌می‌شود و باعث مهار سرگیجه و تهوع‌است
فارماکوکینتیک این دارو بخوبی از راه‌خوراکی جذب می‌گردد متابولیسم آن‌کبدی است و از کلیه طی ۲۴ ساعت‌به‌صورت متابولیت دفع می‌گردد.
هشدارها: ۱ ـ احتمال بروز سرگیجه تسکین اغتشاش شعور و کمی فشار خون‌در بیماران سالخورده وجود دارد.
۲ ـ احتمال بروز خشکی دهان وجود داردو در صورت مصرف مداوم ممکن است‌باعث بروز بیماریهای دهان و دندان
گردد.
عوارض جانبی خواب‌آلودگی غلیظ شدن‌ترشحات نایژه تاری دید، دفع مشکل یادردناک ادرار، هیجان و عصبانیت ازعوارض این دارو هستند.
تداخل‌های دارویی این دارو اثرات ضدموسکارینی آمانتادین آتروپین و ترکیبات‌مشابه هالوپیریدول فنوتیازین‌ها وپروکائین آمید را تشدید می‌کند. مصرف‌همزمان با داروهای سمی برای گوش‌می‌تواند علایم مسمومیت گوشی ناشی ازاین داروها را بپوشاند. این دارو اثرات‌داروهای مضعف CNS را تشدید می‌کند.
نکات قابل توصیه ۱ ـ بمنظور کاهش‌تحریک گوارشی همراه غذا، آب یا شیرمصرف شود.
۲ ـ داروهای ضد هیستامین ممکن است‌علایم مسمومیت گوشی ناشی از مصرف‌مقادیر زیاد سالیسیلات‌ها را بپوشانند.
۳ ـ احتمال بروز خواب‌آلودگی وجود دارد.بنابراین از کار با آلاتی که نیازمندهوشیاری است مانند رانندگی خودداری‌شود.
۴ ـ دیمن هیدرنات به عنوان ضد سرگیجه‌حداقل نیم ساعت قبل از مسافرت بایدمصرف گردد.
مقدار مصرف
بزرگسالان به عنوان ضد استفراغ و ضدسرگیجه مقدار ۱۰۰ ـ ۵۰ میلی‌گرم هر چهارساعت برحسب نیاز مصرف می‌شود.حداکثر مقدار مصرف در بزرگسالان تا۴۰۰mg/day است
کودکان در کودکان ۶ ـ ۱ ساله
۲۵mg/day ـ ۱۲/۵ و در کودکان ۱۲ ـ ۷ساله ۵۰mg/day ـ ۲۵ مصرف می‌شود.
اشکال دارویی
Tablet: 50mg

DIPHENHYDRAMINE

موارد مصرف دیفن هیدرامین در درمان‌علامتی رینیت آلرژیک رینیت وازوموتور،کهیر و کهیر غول‌آسا، به‌عنوان درمان‌کمکی در شوک آنافیلاکتیک درمان‌علامتی پارکینسون و واکنش‌های‌اکستراپیرامیدال ناشی از داروها، تهوع واستفراغ ناشی از مسافرت یا حرکت به‌عنوان بی‌حس کننده موضعی دردندانپزشکی و به‌عنوان یک خواب‌آورملایم بکار می‌رود.
مکانیسم اثر: اثر ضد آلرژی این دارو به‌علت رقابت با هیستامین برای اتصال به‌گیرنده‌های H1 است احتمالا اثر ضداستفراغ و ضد سرگیجه آنرا می‌توان به اثرضد موسکارینی آن ارتباط داد. اثر ضدسرفه دیفن هیدرامین به‌علت اثر مستقیم برمرکز سرفه در بصل‌النخاع است این داروبر گیرنده‌های H1مغز اثر گذاشته موجب‌اثرات خواب‌آور می‌گردد. اثر بی‌حس‌کنندگی موضعی آن بدلیل شباهت‌ساختمانی آن با بی‌حس کننده‌های‌موضعی است
فارماکوکینتیک این دارو از راه خوراکی به‌خوبی جذب می‌شود. زمان شروع اثر آن‌در حدود ۶۰ ـ ۱۵ دقیقه است دفع آن‌کلیوی است و اغلب به‌صورت متابولیت‌طی ۲۴ ساعت دفع می‌گردد.
موارد منع مصرف در پورفیریا نبایداستفاده گردد.
هشدارها: ۱ ـ مصرف این دارو در صرع هیپرتروفی پروستات احتباس ادرار،گلوکوم و بیماریهای کبد باید با احتیاطصورت گیرد.
۲ ـ احتمال بروز سرگیجه تسکین بیش ازحد، اغتشاش شعور و کمی فشار خون‌ناشی از مصرف این دارو در سالخوردگان‌بیشتر است
۳ ـ مصرف طولانی مدت این دارو باعث‌خشکی دهان گردیده احتمال گلودرد،عفونت دهان و گلو و پوسیدگی دندان‌وجود دارد.
۴ ـ در صورت مصرف این دارو تشخیص‌آپاندیسیت و علایم سمی بر گوش ناشی ازداروها مشکل می‌گردد.
عوارض جانبی عوارض شایع این داروعبارتند از گیجی سردرد، عوارض‌پسیکوموتور، عوارض ضد موسکارینی‌مانند خشکی دهان تاری دید و دوبینی وعوارض دستگاه گوارشی
تداخل‌های دارویی مصرف همزمان این‌دارو با مضعف‌های CNS ممکن است اثرات‌مضعف آن را افزایش دهد. استفاده همزمان‌آن با داروهای آنتی‌کولینرژیک اثرات جانبی‌این دارو را تشدید می‌کند. مصرف همزمان‌داروهای سمی برای گوش مانندسالیسیلات‌ها و وانکومایسین با این داروممکن است اثر سمی آنها بر روی گوش ازجمله وزوز گوش و سرگیجه را بپوشاند.
نکات قابل توصیه ۱ ـ بمنظور کاهش‌تحریک گوارشی همراه غذا، آب یا شیرمصرف گردد.
۲ ـ در صورت مصرف به‌عنوان ضدسرگیجه حداقل نیم ساعت قبل از مسافرت‌استفاده گردد.
۳ ـ در صورت بروز خواب‌آلودگی ازکارهایی که نیاز به تمرکز حواس دارندخودداری گردد.
مقدار مصرف
بزرگسالان به‌عنوان ضد هیستامین مقدار ۵۰ ـ ۲۵ میلی‌گرم هر ۶ ـ ۴ ساعت‌مصرف می‌شود. به‌عنوان ضد دیسکنزی‌در پارکینسون ایدیوپاتیک در ابتدا مقدار۱۵۰ ـ ۵۰ میلی‌گرم یا ۲۵ میلی‌گرم سه باردر روز مصرف می‌شود و سپس مقدارمصرف به ۵۰ میلی‌گرم چهار بار در روزافزایش می‌یابد. به‌عنوان ضد استفراغ‌مقدار ۵۰ میلی‌گرم نیم ساعت قبل ازمسافرت مصرف می‌شود. به‌عنوان آرام‌بخش ـ خواب‌آور مقدار ۵۰ میلی‌گرم
۳۰ ـ ۲۰ دقیقه قبل از خواب مصرف‌می‌شود. حداکثر مقدار مصرف‌۳۰۰mg/day است
کودکان به‌عنوان ضد هیستامین
مقدار ۱/۲۵mg/kg هر ۶ ـ ۴ ساعت
مصرف می‌گردد. به‌عنوان ضد استفراغ‌۱/۵mg/kg ـ ۱ هر ۶ ساعت مصرف‌می‌گردد.
اشکال دارویی
Elixir: 12.5mg / 5ml
Tablet: 25mg

DIPHENHYDRAMINE COMPOUND

موارد مصرف این دارو برای تسکین سرفه‌و نشانه‌های احتقانی آن مصرف می‌شود.همچنین انقباض نایژه‌ها ناشی ازهیستامین را نیز تخفیف می‌دهد.
مکانیسم اثر: این ترکیب دارای اثر ضدهیستامین و ضد کولینرژیک است و باعث‌تسکین سرفه می‌شود. بدلیل داشتن کلرورآمونیوم دارای اثر خلط آور و بدلیل داشتن‌اثر آنتی‌کولینرژیک باعث کاهش ترشحات‌نایژه می‌شود. در ضمن علایم احتقان را که‌اغلب با سرفه همراه است از بین می‌برد وباعث کاهش احتقان بینی و نایژه می‌شود.
فارماکوکینتیک اثر خوراکی این دارو پس از۶۰ ـ ۱۵ دقیقه ظاهر می‌گردد. دفع آن کلیوی‌بوده و به‌صورت متابولیت است کلرورآمونیوم از راه دستگاه گوارش طی‌۶ ـ ۳ ساعت جذب گردیده و در کبدمتابولیزه و به اسید کلریدریک و اوره‌تبدیل و از کلیه دفع می‌گردد.
موارد منع مصرف این دارو در عیب شدیدکار کبد و کلیه در بیمارانی که مبتلا به‌اسیدوز اولیه تنفسی می‌باشند و درصورت وجود پورفیریا نباید مصرف‌شود.
هشدارها: ۱ ـ این فرآورده در اختلال کارکلیه باید با احتیاط تجویز گردد.
۲ ـ مصرف این دارو در صرع هیپرتروفی‌پروستات احتباس ادرار، گلوکوم وبیماریهای کبد باید با احتیاط صورت گیرد.
عوارض جانبی احتمال تحریک مخاط معده‌و ایجاد ناراحتی معده بی‌اشتهایی تهوع واستفراغ با مصارف زیاد آن وجود دارد. دربیماران با اختلال کار کلیه ممکن است‌عوارض پوستی و حساسیتی افزایش یابد.این دارو همچنین بدلیل داشتن دیفن‌هیدرامین می‌تواند عوارض ضدموسکارینی از خود نشان دهد.
تداخل‌های دارویی بدلیل وجود دیفن‌هیدرامین در این فرآورده استفاده همزمان‌با مضعف‌های CNS ممکن است اثرات‌مضعف این دارو را افزایش دهد. استفاده‌همزمان آن با داروهای آنتی‌کولینرژیک‌اثرات جانبی این دارو را تشدید می‌کند.مصرف همزمان داروهای سمی برای‌گوش مانند سالیسیلات‌ها و وانکومایسین‌با این دارو ممکن است اثر سمی آنها برروی گوش (از جمله وزوز گوش وسرگیجه را بپوشاند. بدلیل وجود سیترات‌سدیم در فرآورده احتمال تداخل باکینیدین ضد اسیدها بخصوص بی‌کربنات‌سدیم داروهای حاوی کلسیم ودیگوکسین وجود دارد.
نکات قابل توصیه ۱ ـ این دارو ممکن است‌باعث خواب‌آلودگی گردد.
۲ ـ بمنظور کاهش تحریک گوارشی همراه‌غذا مصرف گردد.
۳ ـ در صورت مصرف این دارو تشخیص‌آپاندیسیت و علایم سمی بر گوش ناشی ازداروها مشکل می‌گردد.
مقدار مصرف
بزرگسالان مقدار ۵ یا ۱۰ میلی‌لیتر هر دویا سه ساعت مصرف می‌گردد.
کودکان ۵ ـ ۱ سال مقدار ۲/۵ میلی‌لیتر هرسه یا چهار ساعت و در کودکان ۱۲ ـ ۶سال مقدار ۵ میلی‌لیتر هر سه یا چهارساعت مصرف می‌شود.
اشکال دارویی
Syrup: (Diphenhydramine HCI 12.5mg+ Sodium Citrate 50mg + AmmoniumChloride 125mg + Menthol 1mg) / 5ml

HYDROXYZINE

موارد مصرف هیدروکسی زین در درمان‌اضطراب و تنش عصبی به‌عنوان آرام‌بخش قبل از بیهوشی عمومی کاهش‌عوارض قطع مواد مخدر و الکل کنترل‌خارشهای آلرژیک از جمله کهیر مزمن وکنترل تهوع و استفراغ استفاده می‌گردد.
مکانیسم اثر: اثر ضد اضطراب این دارواحتمالا ناشی از اثر آن بر نواحی‌زیرقشری CNS است اثر آرام بخشی وخواب‌آوری آن نیز احتمالا بدلیل خاصیت‌ضد هیستامینی می‌باشد. به همین علت اثرضد خارش نیز دارد. اثر ضد استفراغ نیزاحتمالا به اثر ضدموسکارینی آن مربوطمی‌شود.
فارماکوکینتیک زمان لازم برای شروع اثرهیدروکسی‌زین بعد از مصرف خوراکی‌۳۰ ـ ۱۵ دقیقه و طول مدت اثر آن ۶ ـ ۴ساعت است
هشدارها: ۱ ـ احتمال بروز خشکی دهان درمصارف طولانی مدت وجود دارد.
۲ ـ مصرف این دارو در صرع هیپرتروفی‌پروستات و احتباس ادرار، گلوکوم وبیماریهای کبد باید با احتیاط صورت گیرد.
عوارض جانبی خواب‌آلودگی و خشکی‌دهان از عوارض شایع این دارو هستند.
تداخل‌های دارویی مصرف همزمان این‌دارو با فرآورده‌های مضعف CNS،داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای وداروهای کاهنده فشار خون باعث افزایش‌اثر آنها می‌گردد. اثر قی‌آور آپومرفین رادر صورت مصرف همزمان کاهش‌می‌دهد. مصرف همزمان داروهای ضددرد مخدر شبه تریاک با این دارو اثر ضددرد و مضعف CNS آنها را افزایش می‌دهد.
نکات قابل توصیه ۱ ـ در صورت بروزخواب‌آلودگی از انجام کارهای دقیق که‌احتیاج به هوشیاری دارند خودداری شود.
۲ ـ احتمال بروز خشکی دهان وجود دارد.
مقدار مصرف
بزرگسالان به‌عنوان داروی ضداضطراب‌یا آرام بخش ـ خواب‌آور، مقدار ۱۰۰ ـ ۵۰میلی‌گرم به‌صورت مقدار واحد مصرف‌می‌شود. به‌عنوان ضد استفراغ و یا ضدهیستامین مقدار ۱۰۰ ـ ۲۵ میلی‌گرم سه یاچهار بار در روز برحسب نیاز مصرف‌می‌شود.
کودکان به‌عنوان ضد اضطراب یا آرام‌بخش ـ خواب‌آور ۰/۶mg/kg به‌صورت‌مقدار واحد مصرف می‌شود. به‌عنوان‌ضداستفراغ و ضد هیستامین ۰/۵mg/kgهر ۶ ساعت برحسب نیاز مصرف‌می‌گردد. در مورد کودکان کمتر از ۶ سال‌۱۲/۵ میلی‌گرم هر ۶ ساعت و در کودکان‌بزرگتر ۲۵ ـ ۱۲/۵ میلی‌گرم هر ۶ ساعت‌مصرف می‌شود.
اشکال دارویی
Syrup: 10mg / 5ml
Tablet: 10mg, 25mg

PROMETHAZINE HCI

موارد مصرف پرومتازین برای ایجاد اثرآرام بخش در شب و درمان بی‌خوابی برای مصرف کوتاه مدت ، درمان علامتی‌حساسیت‌هایی چون تب یونجه کهیر،درمان کمکی واکنش‌های آنافیلاکسی درمان تهوع سرگیجه اختلالات لابیرنت بیماری مسافرت و داروی پیش بیهوشی‌مصرف می‌شود.
مکانیسم اثر: تصور می‌شود که این داروبه‌طور غیرمستقیم باعث کاهش تحریک‌سیستم مشبک ساقه مغزی می‌گردد.همچنین از طریق رقابت با هیستامین برای‌اتصال به گیرنده H1 در سلول هدف اسپاسم و احتقان ناشی از هیستامین رامتوقف می‌سازد. این دارو از واکنش‌هایی‌که تنها با واسطه هیستامین بروز می‌کندجلوگیری می‌نماید ولی در صورت بروزآنها را از بین نمی‌برد. احتمالا با مهارگیرنده‌های شیمیایی بصل‌النخاع (CTZ) اثرضد استفراغ خود را اعمال می‌کند. اثرات‌ضد سرگیجه آن احتمالا از طریق اثر ضدموسکارینی مرکزی اعمال می‌شود.
فارماکوکینتیک پرومتازین به خوبی از راه‌خوراکی و از محل تزریق جذب می‌شود.متابولیسم آن کبدی است شروع اثر آن ازراه خوراکی یا تزریق عضلانی تقریب? ۲۰دقیقه و از راه وریدی حدود ۵ ـ ۳ دقیقه بعداز مصرف است طول مدت اثر آرام بخشی‌آن حدود ۸ ـ ۲ ساعت و طول مدت اثر ضدهیستامین آن ۱۲ ـ ۶ ساعت است این داروبه آهستگی از کلیه و مدفوع و عمدت?به‌صورت متابولیت‌های غیرفعال دفع‌می‌شود.
هشدارها: ۱ ـ احتمال بروز سرگیجه تسکین اغتشاش شعور و کمی فشارخون‌در بیماران مسن وجود دارد. همچنین‌بروز علایم اکستراپیرامیدال بخصوص‌پارکینسون اختلال در نشستن خوابیدن‌و درازکشیدن و دیکسینزی مداوم نیز دربیماران مسن بیشتر است بخصوص اگرمقادیر مصرف زیاد باشند یا از شکل‌تزریقی دارو استفاده شود.
۲ ـ در آسم حاد، وجود نشانه‌های بزرگی‌پروستات یا زمینه ابتلای به احتباس ادرار،اغماء، زمینه ابتلای گلوکوم با زاویه بسته‌و یرقان باید با احتیاط مصرف شود.
عوارض جانبی خواب آلودگی هیجان عصبانیت بی‌قراری از دست دادن مهارت‌در انجام کار یا بی‌ثباتی حرکات پرشی‌عضلات سر و صورت رعشه و تکان دادن‌دست‌ها، تاری دید، کاهش هوشیاری‌به‌ویژه در کودکان خشکی دهان احساس‌از حال رفتن (کمی فشار خون و حساسیت‌به نور از عوارض جانبی دارو هستند.
تداخلهای دارویی مصرف همزمان‌پرومتازین با داروهای کاهنده فشار خون‌با اثر مضعف CNS مانند کلونیدین و متیل‌دوپا، سولفات منیزیم تزریقی داروهای‌ضد افسردگی سه حلقه‌ای داروهای‌بیهوش کننده باربیتورات‌ها و داروهای‌مخدر، داروهای مهارکننده‌مونوآمینواکسیداز (MAO)، از جمله‌فورازولیدن و پروکاربازین ممکن است‌موجب تشدید آثار مضعف CNS این‌داروها یا پرومتازین گردد. مصرف‌همزمان با سایر داروهایی که باعث ایجادواکنش‌های اکستراپیرامیدال می‌شوند، ازجمله هالوپریدول متوکلوپرامید، سایرفنوتیازین‌ها و تیوگزانتین‌ها ممکن است‌شدت و دفعات بروز واکنش‌های‌اکستراپیرامیدال را افزایش دهد. مصرف‌همزمان لوودوپا با پرومتازین ممکن است‌اثرات ضد پارکینسونی لودوپا را به علت‌مسدود شدن گیرنده‌های دوپامین در مغزمهار کند آثار آلفا ـ آدرنرژیک اپی‌نفرین درصورت مصرف همزمان با پرومتازین‌ممکن است مهار شود. مصرف همزمان‌بروموکریپتین با پرومتازین ممکن است‌موجب افزایش غلظت سرمی پرولاکتین‌شود و با اثر بروموکریپتین تداخل کند.مصرف همزمان پرومتازین با داروهای‌ضد تیروئید ممکن است خطر بروزآگرانولوسیتوز را افزایش دهد.
نکات قابل توصیه ۱ ـ برای به حداقل‌رسانیدن تحریک گوارشی شکل خوراکی‌این دارو همراه با غذا، آب یا شیر مصرف‌شود.
۲ ـ در صورت مصرف دارو برای‌پیشگیری از بیماری مسافرت باید حداقل‌۳۰ دقیقه یا ترجیح? ۲ ـ ۱ ساعت قبل ازمسافرت مصرف شود.
۳ ـ احتمال بروز خشکی دهان با مصرف‌این دارو وجود دارد.
۴ ـ درمان با پرومتازین باید ۲ ـ ۱ هفته قبل‌از زایمان قطع شود تا از بروز یرقان وعلایم اکستراپیرامیدال در نوزاد جلوگیری‌شود.
مقدار مصرف
خوراکی
بزرگسالان ۲۵ میلی‌گرم در موقع خواب ودر صورت نیاز تا ۵۰ میلی‌گرم مصرف‌می‌شود.
کودکان در کودکان ۵ ـ ۱ ساله ۲۰ ـ ۱۵میلی گرم و در کودکان ۱۰ ـ ۵ ساله
۲۵ ـ ۲۰ میلی‌گرم در موقع خواب مصرف‌می‌شود.
تزریقی
بزرگسالان ۵۰ ـ ۲۵ میلی‌گرم و حداکثر تا۱۰۰ میلی‌گرم تزریق می‌شود. در موارداورژانس ۵۰ ـ ۲۵ میلی‌گرم و حداکثر ۱۰۰میلی‌گرم تزریق آهسته وریدی می‌شود.
کودکان در کودکان ۱۰ ـ ۵ ساله
۱۲/۵ ـ ۶/۲۵ میلی‌گرم تزریق عضلانی‌می‌شود.
اشکال دارویی
Tablet: 25mg
Syrup: 113mg / 100ml
Injection: 25mg / ml

TERFENADINE

موارد مصرف ترفنادین برای جلوگیری ازعلایم ناشی از حساسیت مانند تب یونجه و کهیر بکار برده می‌شود.
مکانیسم اثر: اثر ضد آلرژی این دارو
ناشی از رقابت آن با هیستامین برای‌اتصال به گیرنده‌های H1 است و به این‌ترتیب از بروز اثرات هیستامین جلوگیری‌می‌کند.
فارماکوکینتیک ترفنادین بخوبی از دستگاه‌گوارش جذب می‌گردد. به مقدار زیاد به‌پروتئینهای پلاسما متصل می‌شود وبه‌صورت متابولیت در ادرار و مدفوع دفع‌می‌گردد.
موارد منع مصرف در صورت وجودآریتمی قلبی نباید مصرف گردد.
هشدارها: ۱ ـ احتمال بروز آریتمی قلبی بامقادیر مصرف زیاد وجود دارد.
۲ ـ از مصرف همزمان با داروهای کاهنده‌پتاسیم خون باید خودداری گردد.
۳ ـ در مصرف همزمان با داروهای‌ایجادکننده آریتمی احتیاط شود.
عوارض جانبی مهمترین عارضه جانبی این‌دارو احتمال بروز آریتمی قلبی است اثرات‌تسکینی و ضدموسکارینی آن بسیار کم‌است و معمولا با مقادیر مصرف زیاد دیده‌می‌شود.
تداخل‌های دارویی مصرف همزمان باداروهای مهارکننده آنزیم‌های کبدی مانندکتوکونازول اریترومایسین و سایرایمیدازولهای ضد قارچ احتمال آریتمی‌قلبی را افزایش می‌دهد. استفاده از ترکیبات‌ضد آریتمی ضد جنون و ضد افسردگی‌سه حلقه‌ای اثر آریتمی‌زایی این دارو راافزایش می‌دهد.
نکات قابل توصیه ۱ ـ در صورت بروزآریتمی قلبی مصرف دارو قطع گردیده و به‌پزشک مراجعه شود.
مقدار مصرف
بزرگسالان در تب یونجه و رینیت آلرژیک‌روزی ۶۰ میلی‌گرم و در صورت لزوم‌حداکثر تا ۱۲۰ میلی‌گرم مصرف می‌گردد.در حساسیت پوستی ۱۲۰ میلی‌گرم در یک یا دو نوبت در روز مصرف می‌شود.
کودکان در کودکان ۶ ـ ۳ سال ۱۵ میلی‌گرم‌دو بار در روز و در کودکان ۱۲ ـ ۶ سال ۳۰میلی‌گرم دو بار در روز مصرف می‌شود.
اشکال دارویی
Tablet: 60mg

ACICLOVIR

موارد مصرف آسیکلوویر در درمان وپیشگیری تبخال ناشی از ویروس هرپس مننژیت ناشی از ویروس هرپس پیشگیری‌و درمان زونا و در درمان عفونت ناشی ازواریسلا (آبله مرغان مصرف می‌شود.
مکانیسم اثر: آسیکلوویر ساخت DNAویروس را مهار می‌کند. این عمل از طریق‌تبدیل آسیکلوویر به آسیکلوویرتری‌فسفات و تداخل با آنزیم DNA پلیمرازویروس صورت می‌گیرد.
فارماکوکینتیک جذب خوراکی آسیکلوویرحدود ۲۰% است و به مقدار وسیع درمایعات و بافت‌های بدن منتشر می‌شود.بیشترین غلظت آن در کلیه کبد و روده‌یافت می‌شود. غلظت آن در CNS حدود۵۰% غلظت پلاسمایی آن است متابولیسم‌آن کبدی است و به‌طور عمده از طریق کلیه‌دفع می‌شود. جذب پوستی دارو ناچیزاست
هشدارها: درصورت‌وجوددهیدراتاسیون اختلال کار کلیه یا اختلالات نورولوژیک‌باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
عوارض جانبی فلبیت یا التهاب در محل‌تزریق از عوارض جانبی مهم و نسبت?شایع آسیکلوویر تزریقی است امکان‌بروز عوارض کلیوی بخصوص بعد ازتزریق سریع دارو وجود دارد.
نکات قابل توصیه ۱ ـ تبخال تناسلی از راه‌مقاربت قابل انتقال است و مصرف‌آسیکلوویر مانع از انتقال نمی‌شود. ازاین‌رو حتی اگر بیمار علایمی نداشته باشد،باید از مقاربت خودداری گردد.
۲ ـ مصرف آسیکلوویر در عفونت ساده‌آبله مرغان در کودکان دارای سیستم‌ایمنی سالم توصیه نمی‌شود.
۳ ـ درمان با آسیکلوویر باید بلافاصله پس‌از مشاهده اولین علایم عفونت تبخالی آغازشود.
۴ ـ شکل تزریقی دارو باید به‌صورت‌انفوزیون وریدی مصرف شود. داروحداقل باید طی یکساعت انفوزیون شود.
۵ ـ از تزریق عضلانی و زیرجلدی شکل‌تزریقی باید خودداری شود.
۶ ـ هنگام مصرف دارو، جهت جلوگیری ازبروز عوارض کلیوی باید به مقدار کافی‌مایعات مصرف شود.
۷ ـ ناحیه ضایعه دیده باید به‌صورت‌خشک و تمیز نگهداری شده و برای‌جلوگیری از آلوده کردن سایر نقاط بدن یاانتقال عفونت به دیگران هنگام مصرف‌کرم دارو باید از دستکش پلاستیکی‌استفاده گردد.
مقدار مصرف
خوراکی
بزرگسالان در درمان تبخال تناسلی‌مقدار ۲۰۰ میلی‌گرم هر ۴ ساعت یکبارهنگام بیداری ۵ بار در روز و به مدت ۱۰روز مصرف می‌شود. برای درمان متناوب‌عفونت‌های عودکننده همین مقدار به مدت‌۵ روز مصرف می‌شود. برای درمان‌فرونشاننده طولانی مدت عفونت‌عودکننده مقدار ۴۰۰ میلی‌گرم دو بار درروز یا ۲۰۰ میلی‌گرم ۵ ـ ۳ بار در روز به‌مدت حداکثر ۱۲ ماه مصرف می‌شود. دردرمان زونا ۸۰۰ میلی‌گرم هر ۴ ساعت‌هنگام بیداری ۵ بار در روز به مدت ۱۰ ـ ۷روز مصرف می‌شود. در درمان تبخال‌مخاطی ـ جلدی در بیماران مبتلا به ضعف‌سیستم ایمنی مقدار ۴۰۰ ـ ۲۰۰ میلی‌گرم ۵بار در روز و به مدت ۱۰ روز مصرف‌می‌شود. در پیشگیری از این نوع عفونت مقدار ۴۰۰ میلی‌گرم هر ۱۲ ساعت مصرف‌می‌شود. در درمان آبله مرغان ۸۰۰ میلی‌گرم ۴ بار در روز به مدت ۵ روز مصرف‌می‌شود. در صورت وجود اختلال در کارکلیه مقدار مصرف باید کاهش یابد.
کودکان در کودکان ۱۲ ـ ۲ سال در درمان‌آبله مرغان ۲۰mg/kg تا حداکثر ۸۰۰میلی‌گرم در هر بار مصرف ۴ بار در روزبه مدت ۵ روز مصرف می‌شود.
تزریقی
بزرگسالان در درمان تبخال تناسلی اولیه‌شدید، مقدار ۵mg/kg سه بار در روز
به مدت ۵ روز انفوزیون وریدی می‌شود.در عفونت تبخال مخاطی ـ جلدی دربیماران مبتلا به ضعف سیستم ایمنی مقدار ۱۰mg/kg ـ ۵ سه بار در روز و
به مدت ۱۰ ـ ۷ روز انفوزیون وریدی‌می‌شود. در درمان آنسفالیت ناشی ازویروس هرپس ۱۰mg/kg سه بار در روزبه مدت ۱۰ روز و در درمان زونا دربیماران مبتلا به ضعف سیستم ایمنی همین مقدار به مدت ۷ روز انفوزیون‌وریدی می‌گردد. مقدار مصرف در
بیماران مبتلا به عیب کار کلیه
باید تعدیل گردد. حداکثر مقدار
مصرف در بزرگسالان ۳۰mg/kg یا۱/۵g/m2 است
کودکان مقدار مصرف در درمان تبخال‌تناسلی اولیه شدید در کودکان تا ۱۲ سال ۲۵۰mg/m2 سه بار در روز به مدت ۵ روزبه‌صورت انفوزیون وریدی می‌باشد. دردرمان تبخال جلدی ـ مخاطی در کودکان‌مبتلا به ضعف سیستم ایمنی همین مقداربه مدت ۷ روز انفوزیون وریدی می‌شود.در درمان آنسفالیت ناشی از ویروس‌هرپس ۵۰۰mg/m2 هر ۸ ساعت به مدت ۱۰روز انفوزیون می‌شود. در درمان زونا دربیماران مبتلا به ضعف سیستم ایمنی‌۵۰۰mg/m2 سه بار در روز و به مدت ۷روز و در عفونت تبخال منتشر در نوزادان‌۱۰mg/kg سه بار در روز به مدت ۱۴ ـ ۱۰روز انفوزیون وریدی می‌شود. مقدارمصرف در کودکان بالای ۱۲ سال مانندبزرگسالان است
اشکال دارویی
Tablet: 200mg, 400mg
For Injection: 250mg
Topical Cream: 5%

CYCLOPHOSPHAMIDE

موارد مصرف سیکلوفسفامید در درمان‌لوسمی لنفوبلاستیک حاد، لوسمی‌مونوسیتیک حاد، لوسمی میلوژنوس حاد،لوسمی گرانولوسیتیک مزمن آدنوکارسینومای تخمدان سرطان پستان سرطان ریه سرطان آندومتر،میلوم‌مولتیپل انواع لنفوما و در تومورویلمز بکار می‌رود و به عنوان داروی‌کمکی جهت کاهش فعالیت سیستم ایمنی‌بدن برای جلوگیری از پس زدن پیوند،سندروم نفروتیک آرتریت روماتوئید ولوپوس اریتماتوز بکار می‌رود.
مکانیسم اثر: یکی از متابولیتهای‌سیکلوفسفامید همانند داروهای آلکلیه‌کننده عمل می‌کند. اثر سلول‌کش آن عمدت?ناشی از ایجاد اتصال بین دو رشته‌مولکولی DNA و نیز RNA و همچنین مهارساخت پروتئین است
فارماکوکینتیک سیکلوفسفامید بخوبی ازدستگاه گوارش جذب می‌گردد. به مقدارمحدودی از سد خونی مغزی عبور می‌کند.متابولیسم آن کبدی است و پس از آن به‌متابولیت‌های فعال تبدیل و نهایت? از طریق‌کلیه دفع می‌گردد.
عوارض جانبی عوارضی که بطور معمول‌این دارو از خود نشان می‌دهد شامل‌لکوپنی و یا عفونت که معمولا بدون علامت‌می‌باشد. بدلیل اثر کاهنده بر روی غددجنسی احتمال بروز اختلال در دوران‌قاعدگی وجود دارد که پس از قطع دارورفع می‌گردد. لکوپنی نیز معمولا ۱۷-۲۱روز پس از قطع دارو بهبود می‌یابد.
تداخل‌های داروئی سیکلو فسفامید اگرهمزمان با آلوپورینول و یا کل شی‌سین‌استفاده شود ممکن است غلظت اسیداوریک خون را بالا ببرد. سیکلوفسفامید درصورت مصرف همزمان با داروهای ضدانعقاد خوراکی ممکن است فعالیت این‌داروها را به علت کاهش ساخت کبدی‌فاکتورهای پیش‌انعقادی و تداخل با تشکیل‌پلاکت‌ها، افزایش دهد.
مصرف همزمان سیکلو فسفامید همراه‌سیتارابین باعث بروز خطر کاردیومیوپاتی می‌گردد. استفاده همزمان آن باداروهای دیگر مضعف سیستم ایمنی ممکن‌است به توسعه عفونت و یا سرطان‌بیانجامد.
نکات قابل توصیه ۱ ـ در صورت بروزخونریزی حتم? باید دارو قطع گردد.
۲ ـ در صورت کاهش لکوسیتها و پلاکت‌هادارو باید قطع گردد تا سطح خونی آنها به‌حد قابل قبولی برسد و سپس می‌توان دارورا در صورت لزوم با مقدار کمتری تجویزنمود.
۳ ـ بیمار باید برای جلوگیری از خطرعارضه کلیوی ناشی از افزایش‌اسیداوریک مایعات زیاد مصرف کند.
مقدار مصرف
خوراکی
بزرگسالان به عنوان ضد سرطان به‌مقدار mg/kg/day 1-5 مصرف می‌شود.بعنوان کاهنده ایمنی در درمان آرتریت‌روماتوئید، مقدار mg/kg/day 1/5-2 دارومی‌تواند تا مقدار mg/kg/day 3 افزایش پیداکند.
کودکان به عنوان ضد نئوپلاسم مقدارشروع mg/kg/day 2-8 در مقادیر منقسم‌بمدت شش روز یا بیشتر و مقدارنگهدارنده mg/day 2/5 دو بار در هفته‌می‌باشد. در سندرم نفروتیک به عنوان‌کاهنده ایمنی mg/kg/day 2/5-3 مصرف‌می‌شود.
تزریقی
بزرگسالان به عنوان ضد سرطان مقدارmg/kg 40-50 طی ۲-۵ روز تزریق‌می‌شود. مقدار مصرف نگهدارنده آن نیزدر حدود mg/day 10-15 هر ۷-۱۰ روز ویا mg/day 3/5 دو بار در هفته بصورت‌وریدی است
کودکان بعنوان ضد سرطان مقدارmg/kg/day 2-8 در مقادیر منقسم بمدت
۶ روز یا بیشتر تزریق وریدی می‌شود.مقدار نگهدارنده mg/day 15 – 10 هر
۱۰ – ۷ روز یا mg/kg 30 هر ۴ – ۳ هفته‌یکبار یا پس از بازگشت فعالیت مغز
استخوان به حالت عادی است
اشکال دارویی
Injection: 200mg, 500 mg
Tablet: 50 mg

CYTARABINE

موارد مصرف سیتارابین در درمان‌لوسمی لنفوسیتیک حاد، لوسمی‌میلوسیتیک حاد، لوسمی میلوژنوس حاد،لوسمی میلوسیتیک مزمن لنفوم حاد غیرهوچکینی در کودکان اریترولوسمی ولنفوم هوچکینی بکار می‌رود.
مکانیسم اثر: سیتارابین یک آنتی متابولیت‌است و در چرخه سلولی بطور اختصاصی‌در مرحله تقسیم سلولی عمل می‌کند وباعث مهار ساخت DNA و تا حد کمی RNAو پروتئین می‌گردد.
فارماکوکینتیک پس از تزریق وریدی مقدارمتوسطی از این دارو از سد خونی ـ مغزی‌عبور می‌کند. متابولیسم آن کبدی بوده ودفع آن عمدت? کلیوی است
هشدارها: سیتارابین ممکن است باعث‌کاهش فعالیت گنادها گردد که بسته به مدت‌درمان گاهی غیرقابل برگشت می‌باشد.
عوارض جانبی عوارض جانبی سیتارابین‌بجز تهوع و استفراغ در صورت انفوزیون‌وریدی افزایش می‌یابند. عوارض شایع‌شامل تب لرز و یا گلو درد ناشی از کمبودگویچه‌های سفید و عفونت است همچنین‌خونریزی و کبودی غیرعادی ناشی ازکمی پلاکت‌ها است
تداخل‌های داروئی در صورت مصرف‌همزمان با آلوپورینول و کل شی‌سین نیازبه تنظیم مقدار دارو می‌باشد.
نکات قابل توصیه ۱ ـ شروع درمان باسیتارابین باید در بیمارستان و تحت نظرپزشک متخصص انجام گیرد.
۲ ـ مقدار مصرف بیشتر سیتارابین وتزریق سریع وریدی بجای دفعات بیشتر وزمان آهسته‌تر تزریق استفراغ و تهوع‌بیشتری تولید می‌کند اما عوارض خونی آن‌کمتر است
۳ ـ مصرف زیاد مایعات از تجمع‌اسیداوریک در کلیه جلوگیری می‌کند.
مقدار مصرف در درمان لوسمی‌میلوسیتیک حاد و اریترولوسمی به عنوان‌مقدار شروع mg/kg/day 3 از راه وریدی بصورت انفوزیون پیوسته طی ۲۴ ساعت‌یا در مقادیر منقسم بصورت تزریق سریع‌وریدی براای ۵-۱۰ روز و به عنوان مقدارنگهدارند. mg/kg 1 از طریق زیر جلدی ۱-۲بار در هفته تزریق می‌شود. در درمان‌لوسمی مننژی ۵-۷۵ mg/m2 از اشکال قابل‌تزریق داخل نخاع دارو، در فواصل متفاوت‌از یکبار در روز بمدت ۴ روز تا هر چهارروز یکبار داخل نخاع تزریق می‌شود. اغلب‌۳۰ mg/m2 هر چهار روز یکبار، تا جایی که‌آزمایشات مایع مغزی ـ نخاعی طبیعی‌شوند، مصرف می‌شود. پس از آن یک‌مقدار مصرف اضافی نیز تجویز می‌گردد.
اشکال دارویی
Injection: 100 mg

DACARBAZINE

موارد مصرف داکاربازین در درمان‌ملانوم بدخیم و لنفوم‌های هوچکینی بکارمی‌رود و در درمان سارکوم‌های بافت نرم‌توصیه شده است
مکانیسم اثر: داکاربازین در چرخه سلولی‌بطور غیراختصاصی عمل و ممکن است‌ساخت DNA و RNA را مهار کند.
فارماکوکینتیک داکاربازین بمیزان کم ازسد خونی ـ مغزی عبور می‌کند. متابولیسم‌دارو کبدی است نیمه عمر دارو ۵ ساعت‌است که در عیب کار کبد به ۷/۲ ساعت‌می‌رسد. ۴۰% داروی تزریق شده طی ۶ساعت از کلیه‌ها دفع می‌شود.
هشدارها: ۱ ـ در صورت بروز کاهش‌سلول‌های خون درمان را قطع تا میزان‌لکوسیت‌ها و پلاکت‌ها به مقادیر قابل قبول‌برگردد (یک هفته پس از قطع مصرف داروبه مقدار قابل قبول برمی‌گردد).
۲ ـ مواد حاصل از تجزیه محلول‌داکاربازین (در اثر نور)، ممکن است باعث‌بروز عوارض جانبی سوزش و درد درناحیه تزریق تهوع استفراغ و مسمومیت‌کبدی شود.
عوارض جانبی کم‌خونی آسیب‌بافتی ودرد ورید محل تزریق کاهش گلبول‌های‌سفید یا پلاکت‌های خون آنافیلاکسی مسمومیت کبدی استئوماتیت کاهش‌اشتها و تهوع و استفراغ از عوارض جانبی‌مهم و نسبت? شایع دارو می‌باشند.
تداخل‌های داروئی مصرف همزمان باداروهای مولد دیسکرازی خونی باعث‌تشدید عوارض جانبی دارو می‌شود.مصرف همزمان با داروهای القاکننده‌آنزیم کبدی باعث کاهش اثرات لازم‌می‌شود.
نکات قابل توصیه دارو بصورت وریدی وترجیح? انفوزیون وریدی بکار رود.
مقدار مصرف در ملانوم بدخیم مقدارmg/kg/day 2-4/5 بمدت ۱۰ روز بصورت‌وریدی هر ۲۸ روز یکبار و یا تاmg/m2/day 250 بمدت ۵ روز بصورت‌وریدی هر ۲۱ روز یکبار مصرف می‌شود.در لنفوم‌های هوچکینی مقدار mg/m2/day150 بصورت وریدی بمدت ۵ روز، همراه‌دیگر داروهای ضد سرطان که هر ۲۸ روزتکرار می‌شود و یا تا ۳۷۵ mg/m2 در روزاول همراه با دیگر داروهای ضد سرطان‌هر ۱۵ روز یکبار مصرف می‌شود.
داکاربازین بمیزان mg/m2/day 850بصورت مقدار مصرف واحد هر ۲۱-۴۲روز یکبار نیز مصرف می‌شود که سمیت‌خونی قابل ملاحظه‌ای ندارد، اما تهوع واستفراغ شدیدی ممکن است ایجاد نماید.
اشکال دارویی
Injection: 100 mg, 200 mg

ISONIAZID

موارد مصرف ایزونیازید همراه با سایرداروهای ضد سل در درمان سل و به‌تنهایی برای پیشگیری از بروز این بیماری‌مصرف می‌شود.
مکانیسم اثر: ایزونیازید یک آنتی‌بیوتیک‌باکتریواستاتیک است که به نظر می‌رسد باتداخل در سنتز دیواره سلولی موجب مرگ‌باکتری می‌شود.
فارماکوکینتیک این دارو از راه خوراکی به‌خوبی جذب می‌شود، اما ممکن است درعبور اول از کبد متابولیزه شود. جذب وفراهمی زیستی این دارو در صورت‌مصرف همزمان با غذا ممکن است به مقدارقابل ملاحظه‌ای کاهش یابد. پس از جذب‌به‌طور گسترده در بافتها و مایعات بدن‌منتشر می‌شود. اوج غلظت سرمی دارو
۲ ـ ۱ ساعت بعد از مصرف حاصل‌می‌شود. نیمه عمر ایزونیازید متغیر وممکن است بین ۵ ـ ۰/۵ ساعت باشد (به‌سرعت استیلاسیون دارو در کبد بستگی‌دارد). دفع دارو عمدت? کلیوی است
موارد منع مصرف این دارو در صورت‌ابتلای بیمار به نارسایی کبدی ناشی ازداروها، نباید مصرف شود.
هشدارها: در صورت وجود عیب کار کبد،عیب کار کلیه استیلاسیون کند کبدی صرع سابقه سایکوز، اعتیاد به الکل وپورفیری با احتیاط فراوان مصرف شود.
عوارض جانبی تهوع استفراغ نوریت‌محیطی با مصرف مقادیر زیاد، نوریت‌اپتیک تشنج حملات سایکوتیک واکنش‌های حساسیت مفرط شامل تب اریتم مولتی فرم پورپورا وآگرانولوسیتوز، هپاتیت سندرم شبه‌لوپوس ـ اریتماتوز سیستمیک پلاگر،زیادی قند خون و ژینکوماستی با مصرف‌این دارو گزارش شده‌اند.
تداخل‌های دارویی سمیت ایزونیازید برای‌کبد در صورت مصرف همزمان‌ایزوفلوران با این دارو افزایش می‌یابد.داروهای آنتی‌اسید جذب ایزونیازید راکاهش می‌دهند. در صورت مصرف‌همزمان این دارو با سیکلوسرین خطرمسمومیت CNSافزایش می‌یابد.متابولیسم کاربامازپین اتوسوکسیمید وفنی‌توئین بوسیله ایزونیازید مهار می‌شودو از اینرو اثر این داروها افزایش می‌یابد.همچنین در صورت مصرف همزمان‌کاربامازپین سمیت ایزونیازید برای کبدافزایش می‌یابد. متابولیسم دیازپام نیزتوسط این دارو مهار می‌شود. ایزونیازیداحتمالا غلظت پلاسمایی تئوفیلین راافزایش می‌دهد.
نکات قابل توصیه ۱ ـ بیمار یا اطرافیان وی‌را باید از نظر تشخیص علایم اختلال کبدی‌آگاه ساخت و به بیمار یادآور شد، درصورت بروز علایم این اختلال از جمله‌تهوع مداوم استفراغ بیحالی یا یرقان فور?مصرف ایزونیازید را قطع و به پزشک‌مراجعه کند.
۲ ـ در صورت بروز تحریک گوارشی می‌توان این دارو را با غذا مصرف کرد، امادر این صورت جذب دارو کاهش خواهدیافت
مقدار مصرف مقدار مصرف این دارو دردرمان سل از راه خوراکی و عضلانی دررژیم‌های مختلف درمانی در کلیات‌داروهای ضد سل ذکر شده است
برای پیشگیری از بروز سل دربزرگسالان ۳۰۰mg/day و در کودکان‌۱۰mg/kg/day (تا حداکثر ۳۰۰ میلی گرم ازراه خوراکی یا تزریق عضلانی مصرف‌می‌شود.
اشکال دارویی
Double Scored Tablet: 100mg, 300mg
Injection: 1g/10ml

PYRAZINAMIDE

موارد مصرف پیرازین آمید همراه با سایرداروهای ضد سل در درمان این بیماری‌مصرف می‌شود.
مکانیسم اثر: این آنتی‌بیوتیک بسته به‌غلظت و حساسیت ارگانیسم‌باکتریواستاتیک یا باکتریسید می‌باشد.مکانیسم اثر این دارو بخوبی شناخته نشده‌است
فارماکوکینتیک این دارو از راه خوراکی‌بخوبی جذب می‌شود و پس از جذب دراغلب بافتها و مایعات بدن منتشر می‌شود.پیرازین آمید در کبد به متابولیت فعال‌خود، هیدرولیز می‌شود. غلظت سرمی‌دارو ۲ ـ ۱ ساعت و غلظت سرمی متابولیت‌آن ۵ ـ ۴ ساعت پس از مصرف به اوج خودمی‌رسد. نیمه عمر دارو ۹/۵ ساعت و نیمه‌عمر متابولیت آن ۱۲ ساعت است که درصورت نارسایی مزمن کلیه به ترتیب تا ۲۶و ۲۲ ساعت ممکن است افزایش یابند. دفع‌این دارو کلیوی است
موارد منع مصرف در صورت وجود آسیب‌کلیوی و پورفیری نباید مصرف شود.
هشدارها: در صورت وجود عیب کار کبد،عیب کار کلیه دیابت و نقرس این دارو بایدبا احتیاط فراوان مصرف شود. پیگیری‌کار کبد در طول درمان با این دارو توصیه‌می‌شود.
عوارض جانبی تب بی‌اشتهایی بزرگ‌شدن کبد، یرقان و نارسایی کبد، عوارض‌مهم این دارو هستند.
نکات قابل توصیه بیمار یا اطرافیان وی راباید از نظر تشخیص علایم اختلال کبدی‌آگاه ساخت و به بیمار یادآور شد که درصورت بروز علایم این اختلال از جمله تهوع مداوم استفراغ بیحالی و یرقان فور? مصرف دارو را قطع و به پزشک‌مراجعه کند.
مقدار مصرف مقدار مصرف این دارو دردرمان سل در بخش کلیات داروهای ضدسل ذکر شده است
اشکال دارویی
Scored Tablet: 500mg

RIFAMPIN (RIFAMPICIN)

موارد مصرف ریفامپین به همراه سایرداروهای ضد سل در درمان این بیماری‌مصرف می‌شود. همچنین این دارو همراه‌با سایر داروها در درمان عفونتهای حاداستافیلوکوکی و جذام وعفونتهای آتیپیک‌ناشی از انواع میکوباکتریم و نیز درپیشگیری از مننژیت مننگوکوکی و عفونت‌ناشی از هموفیلوس آنفلوانزا مصرف‌می‌شود.
مکانیسم اثر: ریفامپین یک آنتی‌بیوتیک باطیف اثر گسترده و باکتریسید می‌باشد که‌از طریق مهار RNA باکتریایی اثر خود رااعمال می‌نماید.
فارماکوکینتیک این دارو به خوبی از راه‌خوراکی جذب می‌شود و پس از جذب دراغلب بافتها و مایعات بدن منتشر می‌شود.غلظت سرمی دارو ۴ ـ ۱/۵ ساعت بعد ازمصرف خوراکی به اوج خود می‌رسد.ریفامپین در کبد متابولیزه می‌شود. نیمه‌عمر دارو ۵ ـ ۳ ساعت است که پس ازمصرف مکرر به ۳ ـ ۲ ساعت کاهش‌می‌یابد. دفع این دارو عمدت? از راه صفرا ومدفوع است و دارو وارد چرخه روده‌ای ـکبدی نیز می‌شود. تقریب? ۱۵ ـ ۶ درصددارو به‌صورت تغییر نیافته و ۱۵ درصدبه‌صورت متابولیت فعال از طریق ادراردفع می‌شود.
موارد منع مصرف در صورت ابتلای بیماربه یرقان و پورفیری نباید مصرف شود.
هشدارها: ۱ ـ مقدار مصرف دارو درصورت وجود عیب کار کبد باید کاهش‌داده شود.
۲ ـ در صورت ابتلای بیمار به اختلالات‌کبدی و در صورت درمان دراز مدت انجام‌آزمونهای کار کبد به‌طور ادواری توصیه‌می‌شود.
۳ ـ در صورت ابتلای بیمار به عیب کارکلیه (در صورتی که دارو به مقداری بیش‌از ۶۰۰mg/day مصرف می‌شود)، این داروباید با احتیاط فراوان مصرف شود.
عوارض جانبی عوارض جانبی شامل‌بی‌اشتهایی تهوع استفراغ و اسهال تغییررنگ ادرار و ترشحات بدن به نارنجی عوارضی با علایم آنفلوانزا شامل لرز، تب سرگیجه و درد استخوان کلاپس و شوک کم خونی همولیتیک نارسایی حاد کلیه پورپورای ترومبوسیتوپنیک تغییر درعملکرد کبد، یرقان برافروختگی کهیر وبثورات جلدی می‌باشد.
تداخل‌های دارویی ریفامپین متابولیسم‌بسیاری از داروها را افزایش می‌دهد ومنجر به کاهش اثر یا کاهش غلظت‌پلاسمایی آنها می‌شود.
نکات قابل توصیه ۱ ـ باید به بیماران‌توصیه نمود در صورت استفاده ازقرصهای جلوگیری کننده از بارداری درطول درمان با این دارو، حتم? از سایرروشهای جلوگیری از بارداری نیزاستفاده نمایند.
۲ ـ در صورت مصرف ریفامپین احتمال‌تغییر رنگ لنزهای نرم وجود دارد.
۳ ـ در صورت قطع مصرف دارو، مصرف‌آن را باید مجدد? با مقدار کم آغاز کرد وبتدریج مقدار مصرف آن را افزایش داد. درصورت بروز عوارض جانبی جدی بایدمصرف دارو را برای همیشه قطع کرد.
۴ ـ بیمار یا اطرافیان وی را باید
از نظر تشخیص علایم اختلال کبدی آگاه‌ساخت و به بیمار یادآور شد در صورت‌بروز علایم این اختلال از جمله تهوع‌مداوم استفراغ بیحالی و یرقان فور?مصرف دارو را قطع و به پزشک مراجعه‌کند.
مقدار مصرف
بزرگسالان مقدار مصرف ریفامپین از راه‌خوراکی یا تزریق وریدی در درمان‌عفونتهای استافیلوکوکی همراه با سایرداروها ۱/۲g/day ـ ۰/۶ در ۴ ـ ۲ مقدارمنقسم می‌باشد. مقدار مصرف این دارو دردرمان سل در بخش کلیات داروهای ضدسل ذکر شده است
مقدار مصرف این دارو در درمان جذام‌۶۰۰ میلی‌گرم یکبار در ماه (۴۵۰ میلی‌گرم‌برای بیماران با وزن کمتر از ۳۵کیلوگرم از راه خوراکی یا تزریق وریدی‌است برای پیشگیری از مننژیت‌مننگوکوکی ۶۰۰ میلی‌گرم هر ۱۲ ساعت‌برای ۲ روز، از راه وریدی و ۶۰۰ میلی گرم‌یکبار در روز برای ۴ روز از راه خوراکی‌مصرف می‌شود. همچنین برای پیشگیری‌از عفونت ناشی از هموفیلوس انفلوانزا(نوع b) 600 میلی‌گرم یکبار در روز برای ۴روز از راه خوراکی مصرف می‌شود.
کودکان مقدار مصرف این دارو در درمان‌سل در بخش کلیات داروهای ضد سل ذکرشده است در نوزادان با سن کمتر ازیکماه برای پیشگیری از عفونت‌مننگوکوکی ۵mg/kg هر ۱۲ ساعت به مدت‌۲ روز از راه خوراکی یا وریدی مصرف‌می‌شود.
برای پیشگیری از عفونت هموفیلوس‌آنفلوانزا ۱۰mg/kg/day به مدت ۴ روز ازراه خوراکی مصرف می‌شود. در کودکان‌با سن بیشتر از یکماه برای پیشگیری ازعفونت مننگوکوکی ۱۰mg/kg هر ۱۲ساعت به مدت ۲ روز از راه خوراکی یاوریدی مصرف می‌شود. برای پیشگیری‌از عفونت هموفیلوس آنفلوانزا،۲۰mg/kg/day به مدت ۴ روز از راه‌خوراکی مصرف می‌شود. حداکثر مقدارمصرف در روز، ۶۰۰ میلی گرم می‌باشد.
اشکال دارویی
Capsule: 150mg, 300mg
For Injection: 600mg
Oral Drops: 153mg/ml

STREPTOMYCIN

موارد مصرف این دارو همراه با سایرداروهای ضد سل در درمان سل مصرف‌می‌شود. همچنین در درمان بروسلوز،گرانولوما اینگوئینال طاعون و تولارمی‌مصرف می‌شود.
موارد منع مصرف این دارو نباید درصورت ابتلای بیمار به میاستنی گراومصرف شود.
هشدارها: فاصله زمانی بین دفعات مصرف‌دارو در بیماران مبتلا به عیب کار کلیه بایدافزایش یابد.
عوارض جانبی آسیب‌بخش حلزونی گوش مسمومیت برگشت‌پذیر کلیه بندرت کاهش‌منیزیم خون به‌ویژه در مصرف طولانی‌مدت دارو، کولیت پسودوممبران وهمچنین واکنش‌های حساسیت مفرط وپارستزی دهان از عوارض احتمالی این‌دارو هستند.
تداخل‌های دارویی در صورت مصرف‌همزمان سفالوسپورین‌ها (به‌ویژه‌سفالوتین ، آمفوتریسین سیکلوسپورین‌و داروهای سیتوتوکسیک خطر بروزمسمومیت کلیوی (و احتمالا مسمومیت‌گوشی افزایش می‌یابد. مصرف همزمان‌استرپتومایسین با نئوستیگمین وپیریدوستیگمین اثر این داروهای‌کولینرژیک را کاهش می‌دهد. مصرف‌همزمان استرپتومایسین با داروهای‌مسدد عصب ـ عضله ممکن است موجب‌ضعف بیشتر عضلات اسکلتی ضعف‌تنفس و حتی آپنه شود. خطر بروزمسمومیت گوشی در صورت مصرف بااسترپتومایسین با داروهای مدر گروه‌حلقه لوپ ممکن است افزایش یابد. ازمصرف همزمان این دارو با کاپرئومایسین‌باید خودداری کرد، زیرا خطر بروزمسمومیت گوشی و کلیوی و انسداد عصب‌ـ عضله ممکن است افزایش یابد.
نکات قابل توصیه ۱ ـ دوره درمان سل‌ممکن است ۲ ـ ۱ سال یا حتی بیشتر طول‌بکشد. با وجود این در صورت بروز علایم‌مسمومیت با این دارو، مصرف آن بایدقطع شود.
۲ ـ محل تزریق دارو در هر بار تزریق بایدعوض شود. تزریق غلظتهای بیش از۵۰۰mg/ml توصیه نمی‌شود.
مقدار مصرف
بزرگسالان در درمان سل به همراه باسایر داروهای ضد سل ۱g/day از راه‌عضلانی تزریق می‌شود. این مقدار باید درحداقل زمان ممکن از نظر بالینی به یک گرم‌۳ ـ ۲ بار در هفته کاهش یابد. در درمان‌سایر عفونتهای باکتریایی همراه با سایرداروها، ۱ ـ ۰/۲۵ گرم هر ۶ ساعت و دردرمان طاعون ۱ ـ ۰/۵ گرم هر ۶ ساعت‌تزریق عضلانی می‌شود. در درمان‌تولارمی ۵۰۰ ـ ۲۵۰ میلی‌گرم هر ۶ ساعت‌به مدت ۱۰ ـ ۷ روز تزریق عضلانی‌می‌شود.
کودکان در درمان سل به همراه سایرداروهای ضد سل ۲۰mg/kg/day و دردرمان سایر عفونتهای باکتریایی ۱۰mg/kg ـ ۵ هر ۶ ساعت تزریق عضلانی‌می‌شود.
اشکال دارویی
For Injection (as sulfate): 1g

AMINOGLYCOSIDES

GENTAMICIN AMIKACIN
PA