جستجو
< همه موضوعات

گیاه میخک تسکین درد دندان

گیاه میخک گياهى است از خانواده,Myrtaceae درختچه ‏اى كوچك دارد شبيه درخت كنار مخروطى با برگ‏هاى هميشه ‏سبز و ناخزان و متقابل و بيضى ‏شكل، نوك ‏تيز، كمى موج‏دار و بلندى ده تا دوازده متر به رنگ سبز تيره زيبا.

گیاه میخک

نام‏هاى ديگر گیاه میخک:

لونك- مفرنف- قرنفل- قرنفول- ژيرف- قرنفل ابيض- ميخك دارويى- غرينواس.Giroflier -Clove .tree -Clou -Clove .

مشخصات گیاه میخک:

برگ‏ها با رنگ صورتى ولى برگ‏هاى جوان به رنگ قرمز و دمبرگ‏هاى با هم آهنگى بسيار دارد كه منظره زيبايى به درخت ميخك مى‏دهند. اين گياه بيشتر در نواحى گرم و مرطوب مى‏رويد، ميخك بومى جزاير ملوكى و شرق اندونزى و اقيانوسيه است ولى امروز در ساير مناطق نيز براى زيبائى درختچه و گل‏هايش پرورش داده مى‏شود و غنچه ‏هاى خشك آن به نام ميخك در بازار تجارت عرضه مى‏گردد.

طبيعت گیاه میخک:

گرم و خشك است.

تركيب شيميايى گیاه میخک:

كالوتانيك‏اسيد- كلسيم اكسالات- اسانس روغنى فرّار- كاريوفيلن- فورفورال- وانيلين- اوژنول- استيل اوژنول- اوژنين.

خواص درمانى گیاه میخک:

1- آن را بخوريد. باد شكن است، حالت قى و استفراغ بعد از غذا را برطرف مى‏سازد، براى رفع سرفه سرد و تر و تنگى ‏نفس كهنه و رطوبى و خفقان سرد نافع است.

2- آب دم‏كرده آن را بنوشيد. تونيك و قاعده ‏آور و فرح ‏آور و مقوى دماغ و ذهن و فكر مى‏باشد، براى باز كردن انسداد دماغى و ساير امراض سرد و تر سوداوى دماغى و اعصاب و رفع وحشت و خوف و وسواس نافع است، تب‏ بر و ضدّ انگل مى‏باشد، از سكته‏ هاى رطوبى جلوگيرى مى‏كند، سكسكه و استسقاء عمومى را برطرف مى‏سازد،

فلج القوه وبا و بيمارى‏هاى شريانى را درمان مى‏كند، اسهال و دل‏ درد اطفال را برطرف مى‏نمايد، براى افرادى كه به علت ضعف اعصاب و عضلات دفع ادرار و مثانه قطره ‏قطره يا بريده بريده ادرار مى‏كنند يا نمى‏توانند ادرار خود را نگهدارند مفيد است.

3- چند روزى هر روز دو گرم آن را بكوبيد و با شير تازه مخلوط كنيد و بخوريد. براى تقويت نيروى جنسى سرد مزاج‏ها مؤثر است.

4- خوردن چهار گرم از آن بطور مرتب در دوران پاكى بعد از قاعدگى در زنان باعث گرم شدن و تقويت رحم مى‏شود و باعث آبستن شدن مى‏گردد.

5- بصورت خوردن و هم شياف در مهبل، براى رفع بيمارى‏هاى سرد رحم مفيد است.

6- آن را در دهان خوب بجويد و آب دهان را در موقع هم‏بسترى به قضيب بماليد. موجب تلذذ طرفين خواهد شد.

7- بصورت ضماد براى رفع سردرد رطوبى و سردمزاج مفيد است.

8- مقدارى از آن را در يك ليمو فروكنيد و آن ليمو را در كوره يا فر بپزيد تا خشك شود بعد نرم بساييد و با آن لثه‏ ها را بشوييد. لثه را تقويت مى‏كند و بوى بد دهان را زايل مى‏گرداند.

9- اگر مقدارى پودر ميخك را به تركيبات سرمه اضافه كرده و به چشم بكشيد، سبب تقويت چشم و بالا رفتن قدرت بينايى مى‏گردد.

10- سرهاى ميخك را نرم بساييد و در چال دندان بريزيد. دندان ‏دردى كه از پوسيدگى و يا سردى و رطوبت باشد ساكت خواهد شد.

11- قرقره با آب جوشانده آن در دهان بوى بد دهان را برطرف مى‏سازد.

اسانس ميخك‏

نام های ديگراسانس ميخك‏:

جوهر ميخك- روغن ميخك.

تركيب شيميايى اسانس ميخك:

ماده اوژنول- استيل اوژنول- اورژنين- كاريوفيلن- فورفورال- انواع آلفا و بتا- سسكى ترپن- وانيلين- كلسيم اكسالات- گالوتانيك اسيد.

خواص درمانى اسانس ميخك:

1- آن را با روغن بادام يا روغن كنجد مخلوط كنيد و بر موضع بماليد براى درمان روماتيسم و بى‏حسى‏ هاى موضعى مؤثر است، براى بيماران مبتلا به برى ‏برى آن را به ران‏هاى بيمار بماليد.

2- آن را در چاى يا مشروبات الكلى بريزيد و بنوشيد. درد كمر را تسكين مى‏دهد.

3- پنبه ‏اى را در اسانس ميخك بزنيد و در حفره دندان بگذاريد. دندان‏ دردى كه از پوسيدگى و يا سردى و رطوبت باشد ساكت مى‏شود.

عرق ميخك‏

خواص درمانى عرق میخک:

اگر آن را بنوشيد. براى تقويت اعضاء داخلى معده و هاضمه و كبد مفيد است، براى رفع بادها و سموم و تعديل اخلاط و بيمارى‏هاى سرد بسيار نافع است.

منابع و مواخذ

Previous گیاه صبرزرد مسهلى قوى براى خروج اخلاط
Next گیاه جینسینگ نیروبخش و مقوی
یک پاسخ بنویسید
فهرست موضوعی مقاله