جستجو
< همه موضوعات

گیاه فرفیون

گياه فرفيون‏

شناخت گیاه فرفیون

نام‏هاى ديگر:

فربيون- اوفربيون- اوبربيون- اوفورب- اوفورب موستان- آفربيون- آكل‏نفسه- گاوكشك- گورباگوند- قاتل نفسه- شبرم- حافظ النحل- حافظ الاطفال- لبن السودا- سهربلوك.

Euphorbe- Euphorbia- Spurge- Herbe aux Verrues- Euohorbe reveil. matin- Euphorbe des Vignes

تركيب شيميايى:

ساپونين- فازين- اوفوربين- بوتيريك‏اسيد.

مشخصات:

گياهى است از خانواده‏Euphoribaceae ، علفى و يكساله به بلندى سى تا پنجاه سانتى‏متر، ساقه آن نازك، افراشته و اغلب در قسمت پايين بدون برگ است. گياهى است شيره‏دار. برگ‏ها تخم‏مرغى، دندانه‏دار، با دندانه‏هاى ارهّ‏اى، به رنگ خاكسترى روشن و با دمبرگ كوتاه. نژادهاى مختلف دارد، بعضى از انواع آن داراى گل زرد و بعضى گل سفيد و يا گل بنفش هستند. در اثر شكاف يا شكستن از ساقه آن شيرابه سفيدى خارج مى‏شود كه همان‏ فرفيون است.

ريشه اين گياه قطور و تقريبا ترش‏مزه است. ميوه آن بيشتر قرمز رنگ است. دانه‏ هاى آن شبيه به عدس مى‏باشد. گياهى است سمىّ بطورى كه خوردن سه گرم از شيرابه آن انسان را مى‏كشد، اگر گاو اين گياه را بخورد مى‏ميرد اما چنانچه گوسفند بخورد در صورتى كه به حد افراط نباشد زيان چندانى نمى‏بيند ولى اسهال شديد مى‏گيرد. اين گياه بومى هند است و در حبشه و سودان و مصر و مناطق مديترانه ‏اى نيز انتشار دارد. در ايران در تمام مناطق كشور در باغ‏ها و صحارى مى‏رويد.

طبيعت آن:

خيلى گرم و خيلى خشك است.

خواص آن:

1- كمى از آن اگر خورده شود. تب‏ بر و كرم ‏كش و ضدّ انگل است.

2- آن را با گوشت به صورت سوپ بپزيد و بخوريد. خون را تصفيه مى‏كند و براى كسانى كه جوش يا كورك زياد در بدنشان مى‏زند مفيد است.

3- خشك آن را با برنج تخميرشده مصرف كنيد. در موارد ابتلاء به بيمارى ترس از آب يا هارى كه آن را هايدروفوبيا گويند مفيد است.

4- آن را بجوشانيد و با آب آن شستشو كنيد. خارش و جوش و كورك را برطرف مى‏سازد.

5- تازه آن را بكوبيد و بر محل عقرب گزيدگى بگذاريد. زهر عقرب را خنثى و درد را ساكت مى‏گرداند.

شيره فرفيون‏

خواص درمانى:

1- خوردن يك تا دو قطره از آن مسهل خوبى براى بلغم لزج و زردآب است، مسهلى است قوى براى دفع اخلاط مختلف بدن و بازكننده دهانه رگ‏هاى بدن است و در بعضى از ناراحتى‏هائى كه احتياج به بازشدن دهانه بعضى يا كليه رگ‏هاى بدن هست مصرف مى‏شود.

2- آن را روى زخم‏ گزيدگى سگ‏ها و جانوران سمّى ضماد كنيد. اثر سمّ را دفع مى‏كند.

3- ضماد مرتب آن بر محل قوبا اثر شفابخش دارد.

4- آن را روى جوش‏هاى برجسته زگيل دائم بگذاريد كه به انتهاى آن نفوذ كند. باعث بهبودى آن مى‏گردد اين عمل در تعدادى زگيل‏ها مؤثر است و در بعضى بى‏اثر مى‏باشد.

5- آن را با روغن زيتون مخلوط نموده و ضماد كنيد. فلج و لقوه و سستى اعضاء و دردهاى اعصاب و مفاصل را درمان مى‏كند.

6- آن را با ترياك مخلوط كنيد و بر موضع بماليد. براى تسكين درد از ضربه ‏خوردگى و كوفتگى مفيد است.

7- يك تا دو دسى گرم از آن را به صورت شياف استعمال كنيد، براى بند آوردن ترشحات مفرط عادت ماهيانه نافع است ولى اگر ايجاد سوزش كرد با روغن گل سرخ چرب كنيد.

8- گرد آن را با عسل مخلوط كنيد و به چشم بكشيد، از توسعه آب ‏مرواريد جلوگيرى مى‏كند. ماليدن آن بر روى طاول براى درمان آن مفيد است.

9- آن را با آب چغندر مخلوط كنيد و در بينى بريزيد. براى رفع ريزش اشك و قرمزى چشم و پاك كردن بينى نافع است.

10- اگر روى زخمى كه گوشت اضافى آورده ماليده شود آن را زايل مى‏سازد.

تذكر:

اگر روى استخوان ماليده شود استخوان پوسته مى‏اندازد و زخم مى‏شود، خوردن آن براى افراد گرم‏ مزاج مضر است، خاصيت سوزانندگى و خارش شديد و تحريكى دارد.

تخم فرفيون‏

خواص درمانى:

اگر مخلوط با فلفل بو داده خورده شود، براى بيمارى وبا مفيد است.

روغن تخم فرفين‏

خواص درمانى:

اين روغن به‏ عنوان مسهل مصرف مى‏شود.

ريشه فرفيون‏

خواص درمانى:

آب جوشانده آن را بنوشيد، ضدّ انگل است.

منابع و مواخذ

Previous فرنجمشک
Next گیاه فراسیون
یک پاسخ بنویسید
فهرست موضوعی مقاله