جستجو
< همه موضوعات

گیاه عدس

گياه عدس‏

شناخت گیاه عدس

نام‏هاى ديگر:

نشك- نرسك- مرجومك‏Lentille -Arousse -Lentil -Lentille .Commune .

مشخصات:

گياهى است از خانواده‏Leguminosae ، علفى و يكساله كه ارتفاع بوته آن كم و در حدود يك وجب است. برگهاى آن مركب و متشكل از چهارده برگچه كه انتهاى آنها پيچك ديده مى‏شود، برگچه ‏هاى آن سبز باريك و كوچك و گلهاى آن به رنگ سفيد با رگه ‏هايى به رنگ بنفش و سبز و كوچك ظاهر مى‏شوند. ميوه آن غلاف كوچكى است كه در هر غلاف معمولا دو دانه عدس قرار دارد. (بندرت كمتر يا بيشتر) عدس به حالت وحشى و خودرو در مناطق آسياى غربى و يونان و ايتاليا وجود دارد و در تمام مناطق مديترانه كاشته مى‏شود. به ‏طور عمده كشت دو واريته آن در ايران معمول است: 1- عدس رسمى كه دانه آن گرد و نسبتا درشت و پهن و مسطح به قطر 7- 6 ميليمتر به رنگ نخودى روشن مايل به سبز است كه در قزوين، كرمان، بم، بوشهر، ميناب و سرباز كاشته مى‏شود. 2- عدس ريز يا عدس قرمز كه دانه‏ هاى آن ريز به رنگ قرمز كروى‏ شكلند كه بيشتر در مناطق غرب ايران و همدان و كرمانشاه كاشته مى‏شود.

دانه عدس‏

طبيعت آن: معتدل ولى خشك است.

تركيب شيميايى:

در هر 100 گرم عدس خشك خام مواد زير وجود دارد:

كلسيم 79 ميلى‏گرم- فسفر 377 ميلى‏گرم- آهن 8/ 6 ميلى‏گرم- پتاسيم 790 ميلى‏گرم- تيامين 37/ 0 ميلى‏گرم- رايبوفلاوين 22/ 0 ميلى‏گرم- نياسين 2 ميلى‏گرم. ارسنيك 01/ 0 ميلى‏گرم- پروتئين 6/ 22 درصد- گلوسيد- چربى- لعاب‏

در هر 100 گرم عدس پخته مواد زير وجود دارد:

كلسيم 25 ميلى‏گرم- فسفر 119 ميلى‏گرم- آهن 1/ 2 ميلى‏گرم- پتاسيم 249 ميلى‏گرم- تيامين 07/ 0 ميلى‏گرم- رايبوفلاوين 06/ 0 ميلى‏گرم- نياسين 6/ 0 ميلى‏گرم.

ويتامين‏هاى‏A وB وB 1 وB 2 وE -C و در آن وجود دارد

خواص درمانى:

1- خوردن آب عدس پخته براى درمان بيماريهاى ريه و سينه مفيد است و اگر مادر بخورد مخملك كودكش درمان مى‏شود.

2- آن را با پوست بپزيد و بخوريد. براى رفع تب آبله مفيد است.

3- پخته آن را با سركه بخوريد. مقوى معده است و بدن را تقويت مى‏كند.

4- آش عدس با روغن بادام شيرين براى دروه نقاهت بعد از تب به منظور اينكه تب عود نكند مفيد است.

5- كسانى كه غذا در معده آنان مانده و فاسد شده و از معده خوب نمى‏گذرد. تعداد سى عدد عدس پوست گرفته را بلع نمايند، مواد فاسد شده را از معده خارج مى‏سازد.

6- اگر خون عادت ماهانه از حالت طبيعى بيشتر باشد. مقدارى عدس پخته كوفته را در مقدارى سركه پخته و ميل كنيد، خون عادت ماهانه را قطع مى‏سازد.

7- عدس سوخته‏ شده سائيده را اگر بر پاى پلكى كه به استرخاء يا سستى مبتلا شده بگذاريد حالت سستى آن را برطرف مى‏سازد و خارش چشم را هم برطرف مى‏نمايد.

8- با آرد سوخته‏ شده عدس دندانها را بشوييد. دندانها را سفيد مى‏كند و جرم دندان را از بين مى‏برد.

9- آب دم‏كرده آن با سركه براى ورم‏هاى گرم و خنازير و مخملك مفيد مى‏باشد.

10- قرقره با آب عدس پخته. براى درمان برفك و زخم‏هاى دهان و گلو نافع است خصوصا اگر با رب شاه ‏توت پخته شود.

11- آن را با تاجريزى مخلوط بجوشانيد و نيم‏گرم قرقره كنيد. ديفترى را درمان مى‏كند.

12- آب پخته آن را با گلاب مخلوط كنيد و بر پوست بدن بماليد. خارش بدن را تسكين مى‏دهد.

13- آرد آن را با سفيده تخم‏ مرغ مخلوط نموده و ضماد كنيد. شقاق پا را درمان مى‏كند، جوشهايى كه هم خارش و هم سوزش دارند را برطرف مى‏سازد.

14- آرد آن را با سركه مخلوط كنيد و بر شقاق‏هاى عارض از سرما و شقاق سرپستان و ورم‏هاى سفت و خنازير از خارج ضماد كنيد، بهبودى حاصل خواهد شد.

15- آرد آن را با شراب مخلوط نموده و ضماد كنيد، نقرس را درمان مى‏كند.

16- براى جلوگيرى از ريختن شير از پستان همچنين رفع بندآمادگى شير در پستان و درمان ورم پستان. آرد آن را با كوبيده برگ كلم تازه مخلوط نموده و ضماد كنيد، بهبودى حاصل مى‏گردد.

17- آرد آن را با عسل خمير نموده روى زخم‏هاى گودشده ضماد كنيد. كسرى زخم را ترميم مى‏كند.

18- پخته آن را بكوبيد و با روغن گل مخلوط كنيد و بر پشت چشم ضماد گذاريد. ورم حاد چشم را درمان مى‏كند.

تذكر:

عدس نفاخ و ديرهضم و قابض است، خوردن زياد آن ديد چشم را كاهش مى‏دهد، توليد خون سوداوى مى‏نمايد، به سرعت جريان خون را كم مى‏كند و خون را غليظ مى‏سازد و خاصيت ارتجاعى ديواره مويرگها را نيز كم مى‏نمايد، كسانى كه به يبوست يا نفخ شكم و يا نارسايى عروق قلبى مبتلا هستند بهتر است از مصرف آن صرفنظر نمايند. اگر عدس با شيرينى خورده شود موجب ناراحتى بواسير و سختى دفع ادرار و بند آمادن قاعدگى و ضعف نيروى جنسى مى‏گردد.

منابع و مواخذ

Previous گیاه عاقرقرها
Next گیاه علف دندان
یک پاسخ بنویسید
فهرست موضوعی مقاله