شنگ‏

نام‏هاى ديگر:

آلاله شنگ- ريش بزخالدار- گياه قندرون- سنسفيل- تسلسفيل- شنگه- ليلوشنگ- آلوشنگ- آلاشنگ- سيلخ- اسليخ- لحية التيس- ذنب الخيل- اسپلنج- اسفلنج.

Ratabou- Salsifis- Salsify- Barbe. de. chevre- Yellow- Barbe de bouc- Salsifis. des. pre’s- vegetable. Oyster- Yellow. goats. beard- Buck’s. beard- goats breard.

مشخصات:

گياهى است از خانواده,Compositae دو ساله و علفى و جزو سبزيهاى خوردنى، بلندى آن در زمينهاى رسمى ده تا پانزده سانتيمتر و در اراضى دشت نسبتا مرطوب و علفزارها گاهى تا هفتاد سانتيمتر نيز مى‏رسد. ريشه آن دوكى شكل و سفيد مايل به زرد، گلهاى آن لوله ‏اى زرد و به شكل طبق گل در اواخر بهار ظاهر مى‏شود، برگهاى آن نوارى دراز مانند برگ تره است كه قسمت پايين آن پهن‏تر از قسمت بالاى برگ است و رنگ آن سبز مايل به كبود است، ميوه آن خاكسترى مايل به سبز كه در انتهاى آن يك دسته تار سفيدرنگ مايل به بنفش است، دانه ‏هاى آن قهوه ‏اى دراز و دو طرف نوك‏ تيز و شياردار و كمى خميده است، اين گياه در چمنزارهاى مرطوب مناطق شمال ايران و در مناطق مغرب ايران در كردستان، تفرش، اراك و دامنه ‏هاى البرز، ارتفاعات اطراف تهران، اصفهان و شيراز مى‏رويد.

برگ شنگ‏

طبيعت آن: سرد و خشك است.

تركيبات شيميايى:

در هر 100 گرم شنگ خام مواد زير موجود است:

آب 77 گرم- پروتئين 9/ 2 گرم- مواد چرب 6/ 0 گرم- هيدراتهاى كربن 18 گرم- كلسيم 47 ميلى گرم- فسفر 66 ميلى‏گرم- آهن 5/ 1 ميلى‏گرم- پتاسيم 380 ميلى‏گرم- تيامين 04/ 0 ميلى‏گرم- رايبوفلاوين 04/ 0 ميلى‏گرم- نياسين 3/ 0 ميلى‏گرم و ارسنيك‏

در هر 100 گرم شنگ پخته كم‏آب مواد زير موجود است:

آب 81 گرم- پروتئين 6/ 2 گرم- مواد چرب 6/ 0 گرم- هيدراتهاى كربن 1/ 15 گرم- كلسيم 42 ميلى‏گرم- فسفر 53 ميلى‏گرم- آهن 3/ 1 ميلى‏گرم- پتاسيم 266 ميلى‏گرم- تيامين 03/ 0 ميلى گرم- رايبوفلاوين 04/ 0 ميلى‏گرم- نياسين 2/ 0 ميلى‏گرم-

ويتامين‏هاى‏C -A در آن وجود دارد.

خواص درمانى:

1- آن را بخوريد. قبض كنده است و اسهال صفراوى و اسهال خونى را قطع مى‏كند.

2- خوردن عصاره آن خونريزى رحم و خون روى از سينه را قطع مى‏كند، زخم معده را التيام مى‏بخشد و معده را تقويت مى‏كند.

3- نوشيدن آب جوشانده آن براى رفع كم‏اشتهايى و اختلالات كبد و پستان و رفع ترش كردن و احساس سوزش در معده و مرى مفيد است.

4- تازه آن را بكوبيد و با تخم‏مرغ به صورت كوكو بپزيد و بخوريد. درد قلب را تسكين مى‏دهد.

5- هر روز تازه آن را آب بگيريد و آب آن را بنوشيد و روزى سه بار هم بر زگيل بماليد، آن را برطرف مى‏سازد.

6- آب جوشانده آن را هر شب بر سر بماليد، كچلى را درمان مى‏كند.

7- پاشيدن خشك برگ و گل آن به صورت گرده براى التيام زخمها و جراحت‏هاى كهنه و رفع تعفن آنها مفيد است.

ريشه شنگ‏

خواص درمانى:

سى تا پنجاه گرم از آن را در يك ليتر آب نيم ساعت بجوشانيد و صبح ناشتا و بين غذاهاى اصلى آب آن را بنوشيد. قابض است، براى دفع سموم مفيد مى‏باشد، نزله ‏هاى ريوى و ورم و درد شصت پا يا نقرس و روماتيسم را درمان مى‏كند، براى درمان پوستى كه خارش دارد و زخم مى‏شود يا اگزما نافع است، چرك گوش را بند مى ‏آورد و آن را خشك مى‏كند.

تذكر: ريشه شنگ مضر كليه است.

مصلح آن: عناب است‏

منابع و مواخذ