جستجو
< همه موضوعات

گیاه شنکار

شنكار

شناخت گیاه شنکار

نام‏هاى ديگر: شنجار- شجرة الدم- جل الحمامه- خس الحمار- حناء الغول- ابو خلسا.

Orcanette- Orcanete- Orchanet- Alkanet- Alkanna- Gremil tinctorial- Buglosse Tinctoriale

مشخصات:

گياهى است از خانواده گاوزبان,Boraginaceae چندساله و كوچك و پوشيده از تارهاى زبر. برگهاى آن متناوب شبيه برگ كاهو بدون دمبرگ و كوچك و خشن به رنگ خاكسترى تيره مايل به سياه است و گل‏هاى آن آبى و بندرت قرمز ارغوانى و سفيد است كه در انتهاى شاخه گل‏ دهنده به شكل خوشه ظاهر مى‏شود. ريشه آن كمى ضخيم است. اين گياه در اروپا و مناطق مديترانه‏اى مى‏رويد و تا به حال در ايران ديده نشده است.

طبيعت آن: گرم و خشك است.

برگ شنكار

خواص درمانى:

اگر هشت گرم از آن با سركه رقيق خورده شود اسهال را بند مى‏آورد.

تذكر: در گرم‏ مزاجان سردرد ايجاد مى‏كند.

مصلح آن: روغن كدو، روغن بنفشه مى‏باشد.

ريشه شنكار

خواص درمانى:

1- آب جوشانده آن را بنوشيد. معرق و قاعده ‏آور است، محلل اخلاط تلخ است، اسهال را بند مى‏آورد.

2- عصاره يا پخته آن را با سركه رقيق مخلوط نموده و بخوريد. براى تسكين درد طحال، كبد، نقرس، كليه و براى خرد كردن سنگ مثانه مفيد است، يرقان و تب‏هاى كهنه را برطرف مى‏سازد.

3- ضماد عصاره آن با آرد جو براى درمان بيمارى‏هاى پوستى انگلى خارش‏ دار نظير جرب و همچنين بادسرخ نافع است.

4- ضماد مخلوط عصاره آن با روغن گل براى درمان سوختگى از آتش و التيام جراحتها و ترك خوردن پوست مفيد است.

5- ماليدن عصاره آن با سركه بر موضع براى تحليل خنازير مفيد است.

6- گرد آن را با آب و عسل مخلوط نموده و بصورت شياف درآوريد و بخود برگيريد. قاعده ‏آور است و جنين را خارج مى‏سازد.

 

منابع و مواخذ

 

Previous درخت شجرة الصبغ الاناتو
Next گیاه شبدر زرد
یک پاسخ بنویسید
فهرست موضوعی مقاله