سيرك‏

نام‏هاى ديگر:

Alliaire -Alliaire Officinale -Garlic MusTard

مشخصات:

گياهى است از خانواده‏Cruciferae ، دوساله و چندساله به بلندى 80- 20 سانتيمتر.

برگ‏هاى آن پهن و قلبى ‏شكل و نوك ‏تيز و دندانه‏ دار است. گل‏هاى آن سفيدرنگ است كه به صورت گروهى در انتهاى شاخه گل ‏دهنده در بهار ظاهر مى‏شوند. ميوه آن خورجين و طول 8- 7 برابر پايك آن است و تخمها شبيه تخم خردل داخل آن قرار گرفته ‏اند. برگ‏هاى آن را اگر بفشارند بويى شبيه بوى سير از آن به مشام مى‏رسد. اين گياه در باغها، جنگل‏ها و نقاط مرطوب و زير سايه درختان مى‏رويد. در هند انتشار دارد و در ايران در دامنه ‏هاى كوهساران اطراف تهران و شميرانات و ييلاقات اطراف در افجه، اوشان، ميگون و در آذربايجان در اهرو در شمال ايران در آستارا و ديلمان به وفور ديده مى‏شود.

تركيب شيميايى:

گلوكوزيدمايروزين- سينيگرين- اسانس.

خواص درمانى:

اگر گياه تازه را بخوريد و يا آن را خرد كنيد و بدون حرارت دادن با فشار شيره آن را خارج كنيد و بنوشيد و يا 20 تا 50 گرم خشك آن را در يك ليتر آب جوش دم كنيد و آب صاف كرده آن را به مرور بنوشيد. خلط آور است و براى درمان بيماريهاى سينه مفيد مى‏باشد.

تخم سيرك‏

خواص درمانى:

1- اگر خورده شود. معرّق و مدرّ است، سينه را نرم مى‏كند، ضدّ كمى ويتامين‏C است و براى رفع عوارض كمبود ويتامين‏C در بدن مصرف مى‏شود.

2- در استعمال خارجى، در موارد قانقرايايى و افزايش توليد چرك و چرك‏زايى و اليتام زخم در بريدگى‏ها و كوفتگى‏ها مورد استفاده قرار مى‏گيرد.

منابع و مواخذ