گیاه سعد مقوی معده و اشتها

گیاه سعد اعصاب را تقويت مى‏كند، بدبويى دهان كه منشاء آن بد هضمى معده باشد را برطرف مى‏سازد.

نام‏هاى ديگر گیاه سعد:

سعد كوفى- سعد هندى مشك زمين- جگن- صباح الخير- حب الزلم- تپلاق- توبالاق- استكور- اسكتو- تاپاتى- پسته زمينى- طبلاق.

Souchet Odorant- Souchet Comestible- Amande de terre- Sedge- Galingale- Kypeiros

مشخصات گیاه سعد:

سعد بيخ يا غده زيرزمينى گياهى است از خانواده «جگن‏ها»Cyperaceae ، كه متجاوز از يك‏صد گونه ‏اند و انوع گونه ‏هاى آن در نقاط بسيار مرطوب و باتلاقى مناطق گرم و معتدل‏ دنيا مى ‏رويند و ريشه‏ هاى گياه بايد هميشه در آب باشد به‏ طورى كه اغلب مردم آنها را علف‏هاى هرز باتلاقها مى‏دانند. بهترين نوع غده به اندازه بادام يا زيتون و پوست آن سياه و داخل آن سفيد و معطر است.

طبيعت گیاه سعد:

خشك و نسبتا گرم است.

تركيب شيميايى گیاه سعد:

قند- نشاسته- مواد رزينى- اسانس شامل پينن و سينئول و سسكى‏ترپن و يك الكل جديد به نام ايزوسى‏پرول- چربى شامل يك ماده مومى خنثى و گليسرول و لينولنيك اسيد و لينولئيك اسيد و اولئيك‏اسيد و ميريستيك‏اسيد و استئاريك اسيد- يك آلكالوئيد ناپايدار.

خواص درمانى گیاه سعد :

1- اگر هر روز 4 تا 10 گرم از كوبيده آن خورده شود. مدرّ بول است، بازكننده عادت ماهيانه در زنهاست،

خارج‏ كننده چرك از اعضاء بدن است، نفخ دستگاه گوارش را برطرف مى‏سازد، معده را تقويت و اشتها را باز مى‏كند،

سوزش دهانه معده را برطرف مى‏سازد، محرك و افزايش ‏دهنده نيروى جنسى است،

سنگ مثانه را خرد مى‏كند، دهانه عروق بدن را باز مى‏كند، براى افزايش فهم و شعور تا حدودى مؤثر است،

براى كاهش سردرد نافع است، براى درمان خفقان و يرقان و زخم معده مفيد مى‏باشد،

2- سه تا چهار روز هر بار 30 گرم از كوبيده آن را با سركه مخلوط كنيد و بخوريد. اقسام كرم معده و كرم كدو را دفع مى‏كند.

3- بخور آن سينوس‏ها و اطراف بينى را بخوبى ضدّ عفونى مى‏كند.

4- با آب جوشانده آن صورت را بشوييد. گونه را گلگون مى‏سازد.

5- شستشوى دندان‏ها با پودر سعد لثه ‏ها را بسيار محكم و دندان‏ها را قوى و چرك پاى دندان‏ها و لثه‏ ها را برطرف و بوى بد دهان را مرتفع مى‏نمايد.

6- افرادى كه در اثر ناراحتى پرده صماخ گوش و يا عفونت مجارى گوش ثقل صامعه داشته باشند و بخور آن را بدهند، كندى شنوايى را مرتفع مى‏سازد.

7- اگر پودر آن را به وسيله پنبه داخل رحم قرار دهيد، رطوبات زياد را خشك مى‏كند و رحم را گندزدايى و دهانه آن را بهم مى ‏آورده و تنگ‏تر مى‏كند.

8- گرد آن را روى زخم‏هاى كهنه و گود بپاشيد. براى رويانيدن گوشت به زخم مؤثر است.

تذكر:

اسراف در خوردن يا خوردن آن به‏ طور مداوم مضر است و موجب ايجاد اختلال در خون مى‏شود

منابع و مواخذ