جستجو
< همه موضوعات

گیاه روناس مدرّ و قاعده ‏آور

گیاه روناس گياهى است از خانواده‏Rubiaceae ، علفى و چندساله به بلندى حدود دو متر، داراى ساقه ‏اى پوشيده از خارهاى ريز و كج با مقطع چهارگوش. برگ‏هاى آن بيضى نوك ‏تيز كه منتهى به خار مى‏شود.

گیاه روناس

نام‏هاى ديگر گیاه روناس:

به فارسى «رودك» و «روناس» گفته مى‏شود.

در بلوچستان با نام محلى «سورچاه» و «پاس كوه» و در حريرود «رودانگ» شناخته مى‏شود.

در كتب طب سنتى با نامهاى «فوّه»، «عروق الصباغين» و «فوة الصبغ» نام برده شده است.

به فرانسوى‏Garance وRouge de teinturiers و به انگليسى‏Madder گفته مى‏شود.

گياهى است از خانواده‏Rubiaceae نام علمى آن‏Rubia tinctorium L .

و مترادفهاى آن‏Rubia sylvestris Mill . وRubia tinctoria Salisb . مى‏باشد.

روناس و اسامى فارسى و قديمى عربى يادشده به خود گياه روناس و در عين حال به ريشه روناس و به رنگ قرمزى كه از آن گرفته مى‏شود، اطلاق مى‏شود.

مشخصات گیاه روناس:

این گیاه به صورت گروهى از چند برگ به شكل چتر از هر نقطه ساقه و دور آن بيرون مى‏ آيد،

گل‏هاى آن كوچك و به رنگ زرد مايل به سبز. ميوه آن گوشتى با غشاى كمى ضخيم.

ريشه آن به رنگ سرخ تيره و طويل و استوانه ‏اى به حجم يك قلم تحرير، رنگ داخل آن سرخ روشن و طعمى تلخ و گس دارد.

اين گياه به‏ ور وحشى در مناطق مديترانه‏اى اروپا، آسيا، آفريقاى شمالى و قفقاز انتشار دارد.

در ايران در بيشتر مناطق ايران در رى، دماوند، در مناطق غربى در اراك، تبريز، خوى و يزد، خاست، دليمان، بلوچستان و هريرود و ساير مناطق مى‏رويد.

ريشه گیاه روناس

ريشه آن به نام روناس معروف است به رنگ قرمز تيره و به صورت دراز ، باريك و استوانه اي مي باشد .

داراي طعمي تلخ و گس بوده و قسمت مهم اين گياه از نظر طبي محسوب مي شود .
از ريشه روناس در قديم براي رنگرزي پارچه و نخ استفاده مي شده است

طبيعت گیاه روناس:

گرم و خشك است.

تركيب شيميايى گیاه روناس:

مواد آليزارين- پورپورين- روبيادين- گلوكوز- مواد پكتيك، رزين- مواد چرب- قند- آنتراگليكوزيد- اسانس‏

خواص درمانى گیاه روناس:

1- آن را بكوبيد و همراه با طعام بخوريد. براى گازگرفتگى سگ حار مفيد است.

2- ده تا پانزده گرم از گیاه روناس را در يك ليتر آب جوش دم كنيد و آب صاف ‏كرده آن را به مرور بنوشيد. مدرّ و قاعده ‏آور است،

براى درمان نرمى استخوان يا راشيتيسم مفيد مى‏باشد.

3- دو تا چهار گرم از آن را نرم بكوبيد و با عسل مخلوط كرده و بخوريد.

براى درمان فلج، بى‏حسى، و سستى اعضا، و سياتيك، لقوه، يرقان، تقويت معده، ازدياد ترشح ادرار غليظ و ازدياد ترشح شير و عادت ماهيانه مفيد مى‏باشد.

4- دو تا چهار گرم از آن را نرم بكوبيد و با سكنجبين مخلوط نموده ميل كنيد. براى بازكردن گرفتگى‏هاى كبد و طحال نافع است.

5- ضماد آن براى درمان فلج و ساير بيماريهاى سرد مربوط به اعصاب و كچلى و قوبا كه نوعى‏ بيمارى خارش پوست است و رفع عوارض حاصله در پوست در اثر ضربه و كوفتگى مفيد است.

6- باز كننده گرفتگي ها در بدن است
7- ادرار آور است و حبس البول را درمان مي كند .
8- براي معالجه بيماري فلج آنرا با عسل مخلوط كرده و به بيمار بدهيد .
9- ترشح شير را زياد مي كند.
10- درد سياتيك را رفع مي كند.
11- يبوست هاي سخت را معالجه مي كند .
12- اشتها آور است.
13- قاعده آور است .
14- خارش پوست را برطرف مي كند بدين منظور مي توان از ضماد استفاده كرد و يا اينكه جوشانده آنرا در وان حمام بريزيد و مدتي در آن استراحت كنيد .
15- اوره خون را پائين مي آورد .
16- جوش خوردن استخوان شكسته را تسريع مي كند .
17- تورم را در بدن از بين مي برد .
18-  از كمپرس جوشانده روناس براي رفع بيماريهاي پوستي استفاده كنيد .

تذكر:

چون ترشح ادرار را با فشار زياد مى‏كند مضر مثانه است و ممكن است ايجاد خون در ادرار كند ضمنا براى صرع نيز مضر مى‏باشد.

 

منابع و مواخذ

Previous گیاه شنبلیله مليّن و منضج
Next گیاه اسطوخودوس مقوى اعصاب و مفرح روح
یک پاسخ بنویسید
فهرست موضوعی مقاله