گیاه جو مفید برای عروق قلبی

گیاه جو گياهى است از خانواده‏Gramineae ، يكساله كه ارتفاع ساقه استوانه‏اى آن بسته به ارقام مختلفه از چهل تا صد سانتيمتر فرق مى‏كند.

نام‏هاى ديگر گیاه جو:

جو صحرايى- سوفان- شوفان- شعير- خرطال‏

Common. barley- Orge. cultive- orge- Barley

مشخصات  گیاه جو :

برگهای گیاه جو سبز تيره، متناوب، باريك، دراز و در موقع لمس كردن بخصوص در جهت بالا به پايين برگ حالت خشونت احساس مى‏شود.

ميوه گیاه جو به شكل سنبل كه داراى سنبله يا سنبل‏هاى كوچك است و هر سه سنبلك در يك محفظه جاى دارد و در هر گرهى دو محفظه و در نتيجه به ‏طور كلى در هر رديف شش گل است.

رنگ پوسته دانه‏ های گیاه جو به رنگ كاه و زرد است و خود دانه تقريبا به شكل گندم و به اندازه گندم است.

طبيعت گیاه جو:

گیاه جو سرد و خشك است.

تركيب شيميايى گیاه جو:

در هر يك‏صد گرم دانه جو خام مواد زير وجود دارد.

آب حدود 11 درصد- پروتئين 8 درصد- مواد چرب 1 درصد- هيدراتهاى كربن (قسمت عمده آن نشاسته) 78 درصد- خاكستر 9/ 0 درصد- كلسيم 16 ميلى‏گرم- فسفر 189 ميلى‏گرم- آهن 2 ميلى‏گرم- سديم 3 ميلى‏گرم- پتاسيم 160 ميلى‏گرم- تيامين 12/ 0 ميلى‏گرم- رايبوفلاوين 05/ 0 ميلى‏گرم- نياسين 3 ميلى‏گرم- مواد ازته- آلبومين- موسيلاژ- سلولز- مس.

ويتامين‏B در دانه گیاه جو فراوان وجود دارد.

خواص درمانى گیاه جو:

1- گیاه جو را بخوريد. تونيك و مقوى است، حدت تبهاى گرم و تبهاى سل را تقليل مى‏دهد و مورث لاغرى بدن است، كلسترول خون را كاهش مى‏دهد و براى عروق قلبى مفيد مى‏باشد، مهاركننده سرطان است.

2- اگر مادر هر روز آش جو بخورد مخملك كودكش برطرف خواهد شد.

3- براى پرمايه كردن شير مادر 20 گرم جو پوست‏ كنده را بشوئيد بعد نيم ساعت بجوشانيد و پس از سرد شدن آن را با فشار صاف ‏كرده و آب صاف‏ كرده آن را با عسل شيرين سازيد و در طول روز هروقت كه ميل داريد بنوشيد.

4- يك كيلو جو سفيد را در سه كيلو آب بجوشانيد و دائم كف روى آن را بگيريد و در ظرفى جداگانه بريزيد، آن‏قدر بجوشانيد كه ديگر آب نداشته باشد بعد ظرف كف‏ها را روى يخ يا در يخچال بگذاريد تا خنك شود و به مرور بخوريد و خود جوها را در پارچه‏ اى ريخته و به مدت سه ساعت بر سر گذاريد. حصبه يا تيفوئيد را درمان مى‏كند.

5- با آرد جو خمير درست كنيد و بگذاريد تا ترش بشود بعد در دوغ حل كنيد و يك شب بگذاريد بماند سپس بخوريد. براى تسكين قليان خون صفراوى و تشنگى مفرط و قى صفراوى و تبهاى گرم و اسهال‏هاى صفراوى و خارش بسيار مفيد است.

6- خوردن آرد جو با شكر غذاى خوبى براى اطفال است، مسكن عطش و التهاب است.

7- ضماد آرد جو رادع است و ورمهاى سخت را تحليل مى‏برد و دمل‏هاى گرم را سرباز مى‏كند و براى درمان ورم‏هاى زيربغل و سينه و پستان و ساير اعضاء مفيد است.

8- ماليدن آب پخته جو با سركه براى جرب و خارش مفيد مى‏باشد.

9- ضماد آرد جو با ريوند چينى براى ورمهايى كه حرارت آنها در كمال حدت نباشد بسيار نافع است.

10- آن را بكوبيد و با سركه خمير كرده و روى ورم گوش بگذاريد. بهبودى حاصل مى‏شود.

11- آن را با پوست بپزيد و با آب آن شستشو كنيد. اگزما را درمان مى‏كند.

12- آرد آن را با آب ريواس خمير كرده و ضماد نماييد. جوشهاى قرمز پوست را برطرف و باد سرخ را درمان مى‏كند.

13- آرد آن را با آب گشنيز تازه خمير نموده و از خارج ضماد نماييد. خنازير را درمان مى‏كند و براى ورمهاى گرم و سفت و ورم گلو نافع است.

تذكر:

مضر مثانه و اسهال است، براى سردمزاجان مضر است، نان جو سنگين و ثقيل الهضم و نفاخ بوده و مصلح آن روغن‏ها و انيسون مى‏باشد.

جوانه گیاه جو:

نام ديگر آن‏Malt marchand

طرز تهيه جوانه گیاه جو:

جو را يك شب در آب سرد بخيسانيد بعد در پارچه‏اى نخى بپيچيد و ظرفى زير آن قرار دهيد و در جاى سايه و خنگ گذاشته و دائم آن را نمناك بگذاريد تا ريشه كند و جوانه بزند. قبل از اينكه جوانه‏ها سبز شود آنها را از هم باز كرده و در آفتاب پهن كنيد تا خشك شود.

تركيب شيميايى جوانه گیاه جو:

در هر يك‏صد گرم جوانه خشك جو مواد زير وجود دارد.

آب 2/ 5 گرم- انرژى غذايى 368 كالرى- پروتئين 13 گرم- مواد چرب 9/ 1 گرم- هيدراتهاى كربن 77 گرم- خاكستر 4/ 2 گرم- آهن 4 ميلى‏گرم- تيامين 49/ 0 ميلى‏گرم- رايبوفلاوين 31/ 0 ميلى‏گرم- نياسين 9 ميلى‏گرم- آلكالوئيدى به نام هوردئين.

خواص درمانى جوانه گیاه جو:

براى معالجه سوءهاضمه مصرف مى‏شود، براى رفع ناراحتيهاى پس از زايمان نافع‏ است، قليان صفرا و خون و عطش را تسكين مى‏دهد، حدت تب‏هاى گرم و تب‏هاى سل را تقليل مى‏دهد.

تذكر:

مضر مثانه است، جنين را سقط مى‏نمايد.

مخمر آب‏جو

نام‏هاى ديگر مخمر ابجو:

بكين‏ پودر- بكين‏پادر- بكين‏ پاودر- مخمر شيميايى‏

طرز تهيه مخمر آبجو:

خمير تازه جو را با آب سرد مى‏شويند، اين شستشو را كمى ادامه مى‏دهند تا آبى كه از شستشوى خمير به دست مى‏آيد كاملا صاف و زلال شود و آنچه كه از خمير باقى مى‏ماند را گرفته و فشار مى‏دهند تا باقيمانده آب داخل آن كاملا خارج شود سپس آن را در گرماى سى درجه سانتيگراد خشك مى‏نمايند، به اين ترتيب مخمر خشك با بوى مطبوع و طعم كمى تلخ و رنگ خاكسترى روشن به دست مى‏آيد.

تركيب شيميايى مخمر آبجو:

در هر يك‏صد گرم خشك آن مواد زير وجود دارد.

آب 5 درصد- پروتئين 38 درصد- مواد چرب 1 درصد- هيدراتهاى كربن 38 درصد- خاكستر 1 درصد- كلسيم 210 ميلى‏گرم- فسفر 1753 ميلى‏گرم- آهن 3/ 17 ميلى‏گرم- سديم 121 ميلى‏گرم- پتاسيم 1894 ميلى‏گرم- تيامين 8/ 15 ميلى‏گرم- رايبوفلاوين 28/ 4 ميلى‏گرم- نياسين 9/ 37 ميلى‏گرم- انرژى 283 كالرى- زيماز- انورتين- كاتالاز- هيدروژناز- پيسين- ترپيسين- فسفاتاز.

ويتامين‏هاى‏P .P -E -B 7 -B 6 -B 5 -B 4 -B 3 -B 2 -B 1 در مخمر آبجو وجود دارد.

خواص درمانى مخمر آبجو:

1- آن را بخوريد. جوش و كورك و گل‏مژه را مداوا مى‏نمايد، بيمارى قند و سل و سرطان و ناراحتيهايى كه منشأ آنها كمبود ويتامين‏B در بدن باشد را درمان مى‏كند.

2- در روز دو بار هر مرتبه دو قاشق سوپخورى مخمر تازه را با كمى شربت مخلوط كنيد و بخوريد. كم‏ خونى مهلك را درمان مى‏كند.

3- با دو تا سه قاشق قهوه‏ خورى مخمر تازه مخلوط در يك‏صد و پنجاه گرم آب جوشيده سرد شده تنقيه كنيد. ورم روده و ناراحتى‏هاى روده‏ اى را برطرف مى‏سازد.

4- هر روز صبح ناشتا و شب قبل از خواب هربار يك قاشق چايخورى آن را در يك ليوان آب حل كنيد و بنوشيد. سوزه‏ هاى بازنشده را فرومى‏نشاند.

تذكر:

اشخاصى كه مبتلا به ناراحتى‏هاى مرتبط باYeast هستند بخصوص زنها، بايد در خوردن آن احتياط كنند.

طرز تهيه ماء الشعیر:

بيست گرم جو پوست‏ كنده را در يك ليتر آب سرد بريزيد و روى آتش بگذاريد هنگامى كه به جوش آمد فورا آب آن را دور بريزيد و دوباره يك ليتر آب سرد جديد بر آن ريخته و مجددا روى آتش گذارده بجوشانيد تا دانه‏ هاى جو شكفته و دهن آنها باز شود بعد در صافى يا پارچه ‏اى بريزيد و بدون آنكه بماليد آب آن را صاف كنيد، آن آب را براى مصرف در جاى خنك نگهداريد.

طبيعت ماء الشعیر:

سرد و تر است.

ويتامين‏هاى‏B 3 وH در آن وجود دارد.

خواص درمانى ماء الشعیر:

1- روزى سه فنجان از آن را به نوبت بخوريد. سردرد گرم را تسكين مى‏دهد مسكن حدت خون و صفرا و اخلاط سوخته و تبها و امراض گرم مى‏باشد، حرارت باطنى را تسكين مى‏دهد و حرارت كبد و عطش مفرط را فرومى‏نشاند، براى سل و دق و زخمهاى ريه و ذات الجنب نافع است، مولد خون صالح (خونساز است)، در كودكان و پيران باعث محكم شدن استخوان مى‏گردد.

2- آن را با تخم خشخاش كوبيده به صورت حريره درآوريد و بخوريد. براى سردرد گرم نافع است.

3- با آن روزى چهار مرتبه در گلو قرقره كنيد. درد گلو را تسكين مى‏دهد و آنژين را درمان مى‏كند.

4- براى زياد كردن شير هر روز آن را با شربت نيلوفر مخلوط نموده و بنوشيد.

تذكر:

راى آلات داخلى شكم اشخاص سردمزاج مضر و نفاخ است، معده را سست مى‏كند، در مواردى كه شكم بسته است و يبوست داريد از خوردن آن بپرهيزيد، خوردن ماءالشعير با سكنجبين جايز نيست.

طرز تهيه كشك الشعير:

جو مقشّر شده را در آب بسيار بجوشانيد تا خوب پخته و شكفته شود بعد خوب آنها را در هم بماليد تا غليظ شده و به صورت خمير شل و نرم درآوريد.

طبيعت كشك الشعير:

سرد مايل به خشك است.

خواص درمانى كشك الشعير:

1- آن را بخوريد. براى درمان اسهال صفراوى و مزاجهاى گرم مفيد است.

2- با رقيق‏كرده آن قرقره كنيد. براى درمان ورم گلو و درد گلو نافع است.

تركيب شيميايى كاه جو:

در هر يك‏صد گرم كاه جو مواد زير وجود دارد.

آب 14 درصد- مواد ازته 3 درصد- مواد چرب 5/ 1 درصد- مواد نشاسته‏ اى 41 درصد- سلولز 36 درصد- خاكستر 4 درصد- ارسنيك حدود 50 ميلى‏گرم.

خواص درمانى كاه جو:

پانصد گرم از آن را در ظرف بزرگى بريزيد و بجوشانيد و بخور دهيد، بعد فورا سر و پيشانى را بپيچيد و صبر كنيد تا خوب خشك شود بعد پيشانى را با روغن ويكس خوب ماساژ دهيد.

اين كار را روزى سه بار تكرار نماييد. سردردى كه از سرمازدگى ايجاد شده باشد بهبود مى‏يابد.

منابع و مواخذ