گیاه اسفرزه رفع گرفتگی صدا

گیاه اسفرزه يكساله و علفى و كوتاه مى‏باشد، بلندى آن به 40- 10 سانتيمتر مى‏رسد. برگهاى آن باريك، دراز و نوك‏دار است كه به‏ طور گروهى از چند برگ از نقاط مختلف ساقه خارج مى‏شود.

نامهاى ديگر گیاه اسفرزه:

اسپرزه- اسبرزه- اسفيدش- اسفيوس- اسپغل- اسپغول- سفيد خوش- شكم‏پاره- قارنى‏يارخ- قارنى‏ياروق- بذر قطور- بذر قطونا- حشيشة البراغيث- بتكو- برغوثى‏

Psylle- Psyllium- Fleaseed- Fleawort- Herbe aux puces

مشخصات گیاه اسفرزه :

دانه گياهى است از خانواده بارهنگ‏PlanTaginaceae ، كه گونه‏ هاى مختلفى دارد.

گياه آن يكساله و علفى و كوتاه مى‏باشد، بلندى آن به 40- 10 سانتيمتر مى‏رسد. برگهاى آن باريك، دراز و نوك‏دار است كه به‏ طور گروهى از چند برگ از نقاط مختلف ساقه خارج مى‏شود.

گلهاى آن به شكل خوشه‏ هاى مدوّرى روى پايه‏ هاى بلند در بالاى گياه به رنگهاى سفيد و سرخ و قرمز تيره ظاهر مى‏شوند. دانه ‏هاى آن خيلى ريز حدود يك ميليمتر و بسته به گونه آن به رنگهاى سفيد، قرمز و سياه و خيلى سخت است كه از مصرف نوع سياه آن بايد اجتناب كرد.

محل رویش گیاه اسفرزه:

گیاه اسفرزه در نواحى گسترده‏ اى در شمال ايران در دشت گرگان، گيلان بين منجيل و پاچنار در راه بين قزوين و رشت، در رودبار و بين چالوس و رشت و در لرستان، كردستان، بختيارى، اصفهان، ايلام، پشت‏كوه، مهران، شوش، در فارس در تخت جمشيد و لار، در كرمان نزديك بم، مسجد سليمان و بوشهر ديده مى‏شود. در هند در پنجاب و پيشاور مى‏رويد.

طبيعت گیاه اسفرزه:

سرد و تر است.

خواص درمانى گیاه اسفرزه:

1- آن را در آب بريزيد و بگذاريد بماند و دائم به جاى آب خوردن از آب آن ميل كنيد. عطشى كه از حصبه باشد را تسكين مى‏دهد، اگر دائم جرعه‏ جرعه نوشيده شود گرفتگى صدا كه از گرمى و حرارت باشد را برطرف مى‏سازد، در موارد كاهش درد و رفع خارش و قطع خونريزى بواسير نافع است.

2- آن را با عناب در آب بخيسانيد و آب آن را صبح ناشتا بخوريد و با آب آن بدن را هم بشوييد خارش قسمت‏هاى زنانه يا واژينال را برطرف مى‏سازد.

3- آب دم‏كرده آن را بنوشيد. مدّر است و براى درمان سوزاك مفيد مى‏باشد.

4- هر روز صبح، ظهر و شب هربار يك قاشق شربت‏خورى از آن را در يك فنجان آبجوش بريزيد بعد با نبات شيرين نموده بخوريد. اسهال خونى را درمان مى‏كند، از خونريزى زياد قاعدگى جلوگيرى مى‏نمايد.

5- آن را بو دهيد و هر روز بخوريد. اسهال‏هاى طولانى و مزمن را درمان مى‏كند.

6- لعاب آن را دائم در گلو قرقره كنيد و هم جرعه‏ جرعه بخوريد. گلودرد را درمان مى‏كند و اگر آب آن را در دهان نگه داريد برفك و سوختگى و طاول و زخمهاى دهان را درمان مى‏كند.

7- آن را در كمى آب بخيسانيد تا خوب لعاب اندازد و به هم بچسبد و بصورت خمير مانند درآيد بعد آنها را در پارچه‏اى بريزيد به ‏طورى كه دوطرف اسپرزه ‏ها را پارچه بگيرد بعد از خارج روى دمل داخل بينى بگذاريد. دمل فروكش مى‏كند.

8- آن را با آب دهان خيس كنيد و روى محل گذاريد. سوزه و دمل را درمان مى‏كند.

9- آن را بكوبيد، بعد با سركه خمير نموده و هر روز صبح و شب روى محل ضماد بگذاريد سالك را درمان مى‏كند.

10- آن را با شير مادر دختردار خمير نموده و ضماد اندازيد. خنازير را درمان مى‏كند.

11- گل خطمى كوبيده را با لعاب آن مخلوط كنيد و بر پيشانى بماليد. سردردى كه از آفتاب باشد را تسكين مى‏دهد.

12- آن را بخيسانيد بعد دانه‏ هاى آن را با برگ كوبيده خرفه تازه مخلوط كرده ضماد نماييد دمل يا كورك پستان را درمان مى‏كند.

13- ضماد كوبيده آن با گلاب براى تسكين سردرد مفيد است.

14- ضماد كوبيده آن با روغن بنفشه براى تسكين سردردهاى گرم و رفع خشكى دماغ و اعصاب نافع است. و اگر مدتى اين ضماد را هر شب تكرار كنيد. براى رشد و نرم كردن مو و جلوگيرى از موخوره بسيار مفيد است.

15- ضماد لعاب آن مخلوط با سركه و روغن گل سرخ براى تسكين درد مفاصل گرم و نقرس و نرم كردن ورمها بخصوص ورمهاى پشت گوش نافع است.

تذكر:

توجه شود كه در استعمال داخلى هيچ‏گاه نبايد اسپرزه كوبيده خورده شود. زيرا خوردن كوبيده آن خطرناك است و خوردن حدود چهل گرم آن موجب سرد شدن بدن و تخدير و تنگى ‏نفس و آشفتگى و سرانجام منجر به غش و توقف نبض و پس از مدتى احتمالا منجر به مرگ مى‏شود.

منابع و مواخذ