جستجو
< همه موضوعات

گیاه کافور ضدعفونى كننده

گیاه كافور داراى مصارف درمانى عديده بوده به عنوان محرك و نيرو دهنده مراكز عصبى، حركتى و تنفسى بكار مى‏رود.

شناخت گیاه کافور

مشخصات گیاه کافور:

درخت كافور، درختى است بزرگ داراى تنه صاف و قائم و تاج بزرگ.

از كليه اعضاى‏ درخت، از جمله چوب تنه، شاخه‏ ها و برگ آن كافور گرفته مى‏شود. درخت شبيه درخت زيرون است. تكثير درخت كافور از طريق كاشت دانه يا خوابانيدن شاخه‏ هاى آن انجام مى‏گيرد.

خود كافورماده ‏اى است كه از جوشاندن و تبخير قطعات ريز شده ساقه، شاخه و ريشه درخت به دست مى ‏آورند.

تركيبات شيميايى گیاه کافور:

در درخت كافور اسانس روغنى فرّار وجود دارد. در برگهاى آن در حدود 73/ 0 درصد كافور و 97/ 0 درصد كامفرول مشخص شده است.

در چربى دانه هاى درخت، گليسيريدهاى لوريك اسيد، كلوپريك اسيد و اولئيك اسيد مشخص شده است.

خواص درمانی گیاه کافور:

در كُره از كافور به عنوان داروى ضد تشنّج و در عين حال حشره‏ كش استفاده مى‏شود.

در چين به عنوان داروى معرّق، بادشكن و ضد روماتيسم كاربرد دارد.

مخلوط كافور با پمادهايى براى معالجه كچلى بكار مى‏رود.

تأثير آن بر روى قلب سالم چندان محسوس نيست ولى در موارد نارسائى بدن، موجب تنظيم ضربان قلب و افزايش دامنه نوسان آن مى‏گردد.

از كافور به عنوان مقوّى قلب، ضعف مفرط، پايين آوردن درجه گرماى بدن در موارد تب و همچنين كاهش اشتهاى جنسى و به عنوان ضدعفونى كننده استفاده مى‏گردد.

صور دارويى گیاه کافور:

كافور در مصارف داخلى به صورت گردو و به مقدار 50/ 0 تا يك گرم در روز، بطور تدريجى و به دفعات 5/ 0- 25/ 0 گرم به شكل كاشه يا حب (يا امولسيون شده يا صمغ يا با يك زرده تخم مرغ) يا در پوسيون‏ها، تنقيه و غيره در اشخاص بالغ مصرف مى‏شود.

به صورت محلولهاى روغنى يا اتره يا تزريق و در استعمال خارج، به صورت گرد در پانسمانها، استنشاق (سيگارت)، آب كافوردار (آب اشباع شده از كافور كه داراى 20/ 1 آن در ليتر است) به صورت لوسيونهاى ضدعفونى كننده و رفع خارش، روغن كامفره، پماد كامفره و غيره بكار مى‏رود.

منابع و مواخذ

Previous گیاه تره ضد عفونى كننده روده ‏ها
Next گیاه خرفه برای خرد كردن سنگ مثانه
یک پاسخ بنویسید
فهرست موضوعی مقاله