جستجو
< همه موضوعات

درختچه ژابوراندی

درختچه ژابوراندى‏

شناخت درختچه ژابوراندی

نام ديگر:

جابوراندى.Pernambuca jaborandi

مشخصات: 

گياهى است از خانواده‏Rutaceae ، درختچه كوچكى است كه پوست ساقه آن خاكسترى با لكه ‏هاى سفيدرنگ برگ‏هاى آن مركب و داراى سه تا پنج جفت برگچه و يك برگچه انتهايى به طول حدود ده سانتى‏متر و عرض دو سانتى‏متر است. گل‏هاى آن خاكسترى مايل به زرد يا خاكسترى كثيف، به شكل خوشه دراز است، طول خوشه تا پنجاه سانتى‏متر و حتى بيشتر مى‏رسد. ريشه آن‏ استوانه ‏اى دوكى‏ شكل به قطر حدود دو سانتى‏متر. ميوه آن داراى پنج قسمت يا پنج خانه است كه معمولا دو يا سه خانه آن مى‏رسد. اين گياه داراى گونه ‏هاى متعددى است و تا به حال در ايران ديده نشده و به‏ طور وحشى در آمريكاى شمالى، مناطق مختلف آمريكاى جنوبى، برزيل و آرژانتين انتشار دارد.

برگ ژابوراندى‏

تركيب شيميايى: پيلوكارپين- جابورين- كارپيلين- تانن- اسانس- جابوريك‏اسيد

خواص درمانى:

1- چهار تا پنج گرم خشك آن را در يك و نيم ليوان آب جوش پانزده دقيقه دم كنيد و آب آن را صاف نموده سه قسمت كنيد و صبح و ظهر و شب قبل از غذا بنوشيد، براى تب‏هاى بثورى نظير سرخك كه ظاهر شدن بثورات آن به تأخير افتاده باشد نافع است، ترشح عرق و بزاق را افزايش مى‏دهد، روماتيسم و آسم و نورالژى را درمان مى‏كند، براى زكام‏هاى ريه‏اى و برونشيت و ناراحتى‏هاى حلق و حنجره مفيد است.

2- آن را بكوبيد و دو هفته در عصاره كنكينا و يا تنطورارنيكا بخسيانيد بعد آنها را بر سر بماليد و يا با آب دم‏كرده برگ‏هاى ژابوراندى سر را بشوييد، از ريزش مو جلوگيرى مى‏كند.

 

منابع و مواخذ

Previous گیاه زیبا
Next درخت ساگو
یک پاسخ بنویسید
فهرست موضوعی مقاله