جستجو
< همه موضوعات

گیاه پیاز موش مقوى قلب و مدر

گیاه پياز موش گياهى است خودرو و بيابانى داراى ساقه‏ هاى نازك برگ پهن و گلهايش سفيد.

گیاه پیاز موش

بيخ گیاه پیاز موش به اندازه شلغم مى‏باشد در ميان كردها برشته شده آن را براى التيام كورك و دم‏كرده برگهاى آن را براى رفع سرفه و يبوست به مصرف مى‏رسانند.

گیاه پیاز موش گياهى است زيبا و داراى پياز بزرگ و حجيم كه در شنزارها و كنار رودخانه ‏ها مى‏رويد

از مشخصات گیاه پیاز موش اين است كه قسمتى از پياز حجيم آن در داخل خاك و قسمتى ديگر معمولا خارج از آن قرار دارد.

خواص درمانی پیاز موش:

گیاه پیاز موش داراى اثر مقوى قلب و مدر است در موارد آب آوردن انساج استسقاءها بخصوص استسقاء منشأ قلبى كه مصرف ديژيتال به تعويق افتاده باشد آن را به كار مى‏برند به علاوه به علت دارا بودن اثر خلط آور در برونشيت‏ها و همچنين درمان سياه سرفه مصرف مى‏شود.

آب پياز خام را با آبليمو مخلوط كرده بخوريد تا مرض تنگى نفس رفع شود.

پيازى كه لاى خاكستر گرم پخته شود با كره و روغن زيتون خورده شود گرفتگى صدا را معالجه مى‏كند.

آب پياز خام را گرفته با آبليمو مخلوط كرده بخوريد تا مرض ذات الريه برطرف شود.

در ميان كردها پياز پخته و برشته شده را براى رفع زكام و سرفه و نرم كردن سينه به مصرف مى‏رسانند.

پياز غذاى سالمى است و محرك، مدر، ضد اسكوربوت، كرم كش، معالج بيمارى قند و در استعمال خارج اثر ضد عفونى كننده دارد

اگر پياز به ملايمت پخته شود و به آن تدريجا كره افزوده گردد در رفع يبوست و نفخ ميتواند مفيد واقع شود و حتى پياز پخته مى‏تواند حالات عصبى را كاهش دهد و تصلب شرايين را درمان كند

يك دوره درمانى پياز مى‏تواند آب آوردن انساج، خيز عمومى بدن و استسقاء را معالجه كند به شرط اين كه ناراحتى‏هاى كبدى و حالات التهابى وجود نداشته باشد.

شيره پياز از داروهاى دفع كننده سنگ كليه ذكر شده است.

پياز پخته نرم كننده و بر طرف كننده ناراحتى‏هاى عادى سينه است با پختن ورقه نازك پياز در شير مى‏توان از آن جهت دل دردها و به طور كلى احساس ناراحتى در شكم استفاده كرد.

اگر پياز را له كنيد و كمى نمك به آن بزنيد و روى سوختگى بگذاريد فورا درد را ساكت مى‏كند.

 پياز خون را ضد عفونى مى‏كند.

اگر احساس مى‏كنيد خسته هستيد اشتها نداريد چين‏هائى بر صورتتان افتاده و رنگ چهره ‏تان زرد شده است يك پياز درست را كه چهار قسمت شده است در سه برابر آب بجوشانيد تا پياز بپزد و يك فنجان آب از آن باقى بماند و صبح ناشتا بنوشيد.

اگر روى محل زخمى كه در اثر گاز سگ يا گربه پيدا شده پياز بگذاريد زخم را شفا مى‏دهد. در كنار تختخواب خود پياز بگذاريد پشه را از آنجا دور مى‏كند.

پياز انجام كار فكرى را آسان مى‏كند در مورد ضعف جسمى و عصبى پياز عمل نيرو بخش دارد و شخص را براى خواب آماده مى‏كند.

وقتى بافته‏ هاى بدن اشخاص چاق پر از آب شده و آب آن بايد تخليه گردد رژيم پياز تجويز مى‏گردد.

گوگرد پياز وقتى وارد خون شود و در ريه وارد گردد با عفونتهاى مجارى تنفسى مثل گريپ و غيره مبارزه مى‏كند. تحريك كه در موقع پوست كندن پياز مى‏شود دردهاى شديد نيمه سر و ميگرن را برطرف و زكامى را كه تازه شروع شده است رفع مى‏كند.

گیاه پیاز موش يا تخم پياز در نسخه‏ ه اى زير به كار رفته است:

1 جوارش زرعونى عنبرى تخم پياز

2 حب جالينوس تخم پياز

3 حب خبث الحديد تخم پياز

4 لبوب الاسرار تخم پياز

5 لبوب صغير تخم پياز

6 لبوب كبير تخم پياز

7 معجون مروح الارواح تخم پياز

8 معجون مقوى ممسك تخم پياز

9 معجون ريگ ماهى تخم پياز

10 معجون پياز پياز

11 عرق هاضم پياز تازه‏

12 عرق اشاس پياز سفيد

دارو و شياف‏هايى كه پياز در آن باشد براى ورم پرستات مفيد است پياز پخته ملين و مرهمش رافع درد گوش است.

پياز سرخ شده در روغن سنگين مى‏باشد.

پياز پخته شده در ظرفى، بدون سرخ شدن اگر بر شكم تبدار بگذارند ضد تب و چنانچه با نمك دريا مخلوط و بر سوختگى بگذارند نافع مى‏باشد گفته شده كه اگر آب پياز را با پنبه آغشته و در گوشى كه صدا دارد بنمايند صدايش از بين مى‏رود و اگر بدون پنبه در گوش بچكانند درد دندان طرفى كه گوش مذكور مى‏باشد ساكت مى‏شود.

احساس خستگى و ترس از گريپ (آنفولانزا) با خوردن پياز تركهاى دست با ماليدن آب آن، قولنجهاى كبدى با مخلوط پياز و عسل بواسير با پخته پياز و پيه خوك ورم و آماس پوست بدن با جوشانده پياز در شير، دو پياز و يك ليتر شير كه 24 ساعت مانده و بعد صاف شده روزانه 3 استكان، درد ناخن با چند مرتبه وسط پياز داغ شده فرو بردن و نيش زنبور با 12 دقيقه آب پياز به محل نيش نهادن رفع يا تسكين داده مى‏شود. اخيرا معلوم گرديده كه پياز خام، پخته يا سرخ كرده از تشكيل لخته‏ هاى خون در عروق و از بروز سكته مغزى و قلبى جلوگيرى مى‏نمايد.

آدم سالم داراى دستگاه حفاظتى ضد انعقادى است كه اجازه نمى‏دهد خون در رگها منعقد شود و باعث سكته و مرگ گردد و چون بنا به جهاتى دستگاه مذكور نتواند كارش را انجام دهد يكى از اجزاء خون به ماده ‏اى فيبرين تبديل و تار و پود اوليه را براى لخته شدن خون آماده مى‏نمايد و سپس سرخرگ اصلى و بيشتر سرخرگهاى ديگر را به صورت كلى مسدود و حمله قلبى ظاهر يا آماده يا موجب پيدايش ترومنون فلبيت مى‏گردد كه در هر حال درمان سختى و از جمله جراحى دارد و كمتر موفقيت قطعى نصيب مى‏شود.

گیاه پیاز موش بهترين نوعش سفيد رنگ است و خواص آن اينكه باه و شهوت را زياد مى‏كند چون آب پياز در گوش چكانند صداهاى گوش را از بين مى‏برد چشم را جلا مى‏دهد و جهت نزول آب و سفيدى چشم مفيد است.

اگر پياز سفيد را بريان كنند و با پيه يا روغن يا زرده تخم مرغ بكوبند و بر مقعد بمالند ورم آن را تحليل مى‏كند و درد را ساكن مى‏گرداند و چون به سركه گذارند معده را قوت مى‏دهد.

1 اين تركيب براى قوت دماغ، جگر، معده كليه، مثانه و كمر، درد كمر، زياد كردن ماده توليد، قوت باه، جلوگيرى ادرار، سرفه بلغمى، نقرس، خارج كردن رياح (باد شكم)، قائم گذاشتن رنگ مو سياه با ادويه ديگر مخلوط درست شده است.

2 براى قوت اعصاب وباه‏

3 در بواسير خونى و بادى و براى تقويت معده و جگر.

4 براى قوت دل، دماغ و اعصاب براى زياد كردن ماده توليد و باه.

5 براى زياد كردن ماده توليد و قوت باه‏

6 براى قوت دماغ و اعصاب، زياد كردن ماده توليد و قوت باه مفيد است. نيز كليه را قوت مى‏دهد و ضعف عام را دور مى‏كند.

7 قوت غريزى را زياد مى‏كند ضعف عام را دور مى‏كند براى قوت باه و امساك (كم غذايى) مفيد است و نيز دل، دماغ، جگر، معده، ذهن و حافظه را قوت مى‏بخشد.

8 مقوى باه و امساك است.

9 در اعصاب تحريك و قوت ايجاد مى‏كند و قوت باه و ماده توليد را زياد مى‏كند.

10 مقوى باه است و ماده توليد را زياد مى‏كند در اين مورد خود پياز استعمال مى‏شود.

11 براى بدهضمى، درد شكم و مرض هيضه شفا است تخم پياز استعمال مى‏شود.

12 سنگ كليه و مثانه را خارج مى‏كند، ادرارآور است و گرمى كليه و مثانه را كم مى‏كند.

پياز علاوه بر داشتن ويتامين‏ها و آنزيمهاى مفيد داراى اينولين و يك نوع انسولين گياهى است و همچنين خوردن خام آن براى مبتلايان بخصوص پيران با غذا زياد توصيه شده است.

آب گیاه پياز موش:

آب پياز داراى اثر مدر و دافع سموم بدن مانند اوره و اسيد اوريك است به علاوه اثر ضد عفونى كننده مجارى ادرار را دارد مصرف آن براى مبتلايان به ديابت، روماتيسم، ورم پرستات، خستگى عمومى و خيز اندامها بسيار مفيد است.

آب پياز را معمولا با مقادير كم به آب سبزيهاى ديگر جهت تقويت اثرات درمانى آنها مى‏ افزايند.

مصرف آب پياز به صورت خالص معمول نيست به علاوه آب پياز را هميشه بايد تازه تهيه كرد.

پياز بهر صورتى خام، پخته، سرخ كرده خورده شود فعاليت و قوت يافتن عضلات را افزايش مى‏دهد و دستگاه دفاعى بدن را در برابر لخته شدن خون و همچنين قدرت آن را براى حل نمودن لخته خون تقويت مى‏نمايد.

با سرخ كردن يا پختن پياز خاصيت مذكور از بين نمى‏رود. يعنى پياز از بروز سكته‏ هاى قلبى و مغزى جلوگيرى مى‏نمايد.

پياز را هنگام پوست كندن زير شير آب بگيريد در چشم اشك نمى ‏آيد و دستها را در آب نيم گرم با نمك شور شده با آمونياك در آن ريخته بشوئيد بوى پياز تمام مى‏رود

پياز براى هضم غذا خوب است و ترشحات معده را افزايش مى‏دهد پياز براى تصفيه خون و كم كردن فشار خون مفيد است.

زمانى كه پياز براى جلوگيرى از گريپ خورده مى‏شود بايد 721 روز خوردن آن را بر حسب شدت بيمارى ادامه داد و در اين مدت از خوردن مواد سفيداى، تخم مرغ و مواد حيوانى (گوشت، تخم مرغ، ماهى، شير، پنير) پرهيز نمود.

از پياز ماده ‏اى استخراج شده كه براى ديفترى موثر مى‏باشد.

مقوى باه افراد سرد مزاج است و به همين دليل تخم پياز را در معجونها به عنوان مقوى باه استعمال كرده ‏اند و سائيده و همراه زرده تخم مرغ برشته كرده مقوى باه است.

براى مردم گرم مزاج مضر اصلاح كننده آن سركه.

قسم داخلى سبزه پياز و درخت و گياه پياز را در طب:urginea martimi linne مى‏گويندbaker fam liliacex كه دارويى به اسم‏scalla از آن گرفته مى‏شود.

پياز داراى موادى به اسم‏scillipicrin ,scillin وscillitoxin است و scillain يكى از شكريات سمى است و داراى مقدار زيادى ماده لعابى مى‏باشد كه آن مشابه ماده شيمى‏dextrin است كه آن را دكتر شيميدبرگ به نام‏sini stren c 6 h 01 o 5 ناميده است و همچنين داراى ماده كلسيم كيلت است و خواص ماده پياز را درآورنده بلغم، قى‏آور و ادرارآور گفته‏اند و نيز گفته‏اند كه اين موش را مى‏كشد مقدار خوراك:

جوهر پياز 1/ 0 گرم است و ماده‏ اى به نام سيلارين كه محلول شكريات خالص سيلار هست مورد استعمال دارو ذكر شده است. در شركت دارو سازى ساندوز ساخته شده است و شربت‏oxymel scilla كه جوهر پياز با عسل مخلوط است دواى معروفى است.

بررسى‏هاى جديد نشان داد كه پياز اثر كم كننده فشار خون دارد به طورى كه توسطlaurin ,gamot در سال 1930 بر روى سگ آزمايش گرديده قطعيت آن به اثبات رسيده است. يعنى در واقع پياز مقدار درصد قند خون را پائين مى ‏آورد.

پياز نيز بر حسب آنكه خام يا پخته باشد با يكديگر متفاوت است.

پيازهاى شيرين و داراى طعم ملايم در بعضى نواحى غذاى اهالى را تشكيل مى‏دهد نوع تند آن بيشتر براى مصارف درمانى اختصاص داده مى‏شود يا به صورت پخته در اغذيه مصرف مى‏گردد.

صور داروئى گیاه پیاز موش:

جوشانده 150 گرم گیاه پیاز موش در يك ليتر آب كه بدان عسل افزوده باشند شربت پياز كه از 100 گرم پياز خام 40 گرم آب و 40 گرم قند تهيه مى‏شود و الكلاتور پياز كه به مقدار مساوى از پياز تازه و الكل 90 درجه تهيه مى‏شود به مقدار 14 تا 40 گرم انواع پياز در ايران پرورش مى‏يابد.

موارد استعمال گیاه پياز موش و دانستنيهای آن:

گیاه پياز موش ضد اسكوربوت (بيمارى كه در اثر كمبود ويتامين‏C به وجود مى‏آيد) و ضد بيمارى قند است. گلوكونين آن خاصيت كم كننده قند دارد و طول مدت اثرش بيشتر از انسولين مى‏باشد.

گیاه پیاز موش ادرارآور است و در استسقاء (مرضى كه شخص آب زياد مى‏خواهد) و تشمع كبدى بسيار خوب است و براى حبس البول، سنگ كليه و مثانه، ورم ساقها، ورم مثانه و پرستات و روماتيسم مفصلى مفيد مى‏باشد (نوشته شده بيمارى كه استسقاء داشت با خوردن روزى نيم كيلو پياز شفا يافت).

گیاه پیاز موش در آلبومينورى سرطان كبدى ورم پرده بيرونى دل و ذات الجنب (آماس شش همراه با چرك پهلو) مفيد است. عربها پياز را خرد كرده در سركه قرار داده و آن را براى از بين بردن لكه‏ هاى قرمز روى پوست مى‏مالند. در صحرا براى رفع عطش يك پياز مى ‏مكند و موادى از پياز براى تقويت قواى جنسى جدا مى‏كردند (مقوى در زن و مرد).

پياز مجارى تنفسى را ضد عفونى كرده از آن شربتى براى درمان گريپ (آنفولانزا) مى‏سازند. پياز خود كمى دير هضم است ولى بر روى مخاط و غده‏ هاى شكم عمل مناسب و مفيدى را انجام مى‏دهد و لذا بايد گفت براى درمان كليه بايد پياز خام و جهت درمان معده و روده پياز پخته خورد.

پياز داراى دياستازى است كه به هضم نشاسته‏ ايها كمك مى‏كند. پياز نيم پخته را براى سوختگى‏ها و بواسير بكار مى‏برند و نيز براى شكم روش (اسهال) رفع خستگى و بى‏ اشتهائي و غيره مصرف مى‏گردد.

پياز خام:

براى كسانى كه معده فعال و سالم داشته باشند غذاى بسيار مناسبى است ولى طبق نظرcazin اگر حساسيت در مقابل مصرف پياز داشته باشند يا افرادى كه سابقه خونريزى يا ناراحتى‏هاى پوستى نظير سودا و غيره داشته باشند بهتر است از مصرف آن خوددارى كنند

اگر پياز به ملايمت پخته شود و به آن تدريجا كره افزوده گردد در رفع يبوست و نفخ باد شكم مى‏تواند مفيد واقع شود و حتى معتقدند كه پياز پخته مى‏تواند حالات عصبى را كاهش دهد و تصلب شرائين را درمان كند

پياز خام فعاليت معدى را زياد مى‏كند ولى در عين حال اسيديته شيره معدى را نيز بالا مى‏برد در نتيجه در مواردى‏كه اسيديته شيره معدى كم باشد مفيد واقع مى‏گردد در غير اين صورت و همچنين در مواردى كه شخص مبتلا به‏pyrosis باشد كه ترشحات معده بالا آمده ايجاد ناراحتى و سوزش در لوله مرى مى‏نمايد يا در كسانى كه مرتبا آروغ مى‏زنند و يا ناراحتى‏هاى پوستى دارند از خوردن آن بايد خوددارى شود.

پياز اثر ادرارآور دارد و چون اين خاصيت مربوط به عمل دياستازها بخصوص اكسيدازها مى‏باشد از اين جهت يا بايد به حالت خام مصرف گردد و يا خيلى سطحى پخته شده باشد،

يك دور درمانى پياز مى‏تواند آب آوردن انساج، خيز عمومى بدن، استسقاء و حتى روماتيسم را تا حدى معالجه كند مشروط بر آنكه ناراحتى‏هاى كبدى و حالات التهابى وجود نداشته باشد.

شيره پياز را از داروهاى دفع كننده سنگ كليه ذكر نموده و اين خاصيت پياز را در سال 1937 به همه اعلام داشت مصرف پياز، آلبومين ادرار را كاهش مى‏دهد، تشمع و سرطان كبدى، ورم ماهيچه دل و ذات الجنب را از وضع وخيم خارج مى‏سازد.

بررسى‏هاى ديگر نشان داد كه در بيمارى‏anasargue كه مايع سروزتيه در بافت زير جلدى جمع مى‏گردد اگر به بيمار اختصاصا پياز خام داده شود و به عنوان غذا نيز، سوپ آن با شير تجويز گردد اين بيمارى حتى اگر منشأ آن‏malde bright باشد معالجه مى‏شودserre .

پياز پخته:

نرم كننده و برطرف كننده ناراحتى‏هاى عادى سينه است با پختن ورقه‏ هاى نازك پياز در شير مى‏توان از آن جهت رفع دل دردهاcoligues و به طور كلى احساس ناراحتى در شكم استفاده به عمل آورد. جوشانده پياز در عسل جهت رفع عارضه عدم دفع ادرار توصيه گرديده است‏kniepp ,seb .

مصرف مداوم پياز پخته در عين حال كه ترشحات دستگاه هضم را منظم مى‏كند اشتها را زياد و ناراحتى‏هاى ناشى از نفخ و دل درد را درمان مى‏نمايد. براى رفع نفخ،

تنطور پياز به مقدار 10 تا 15 قطره و 2 يا 3 بار در روز مفيدتر از ساير صور دارويى آن‏ ذكر شده است. در نزله‏ هاى برونش و حبابهاى ريوى پياز اثر درمانى در هر 2 حالت خفيف و مزمن دارد بعلاوه آنژين و سرفه را معالجه مى‏كند شربت پياز بطور محسوس اثر مفيد در رفع دردهاى عصبى ظاهر مى‏سازدecksteim ,flcmm .

پياز اضافه بر اينكه خود ماده غذائى دارد براى خوش طعم ساختن غذا نيز نقشى مهم دارد مواد معدنى موجود در پياز فعاليت سلولى بدن را زياد مى‏كند و به موجب مواد رنگى موجب تحريك سلولهاى ترشحى معده مى‏گردد نيز وجود پتاسيم در آن باعث مى‏شود اضافه بر سلولها خون را از مواد مضر و زائد شستشو دهد و نيز منيزيم و فسفر در آن سبب رشد و نمو در انسان مى‏شود.

در پياز اضافه بر اينها كلسيم و آهن نيز وجود دارد كه براى استخوان‏هاى بدن مفيد و همچنين آنزيمها (يعنى خاصيت هضم كنندگى دارد) در آن موجود است.

ويتامينهايى نيز در پياز مانند:A ,B ,B 2 ,P ,C وجود دارد.

پيازهايى كه در زمين‏هاى خارزار روئيده دو مرتبه تندتر از پيازهاى زمين‏هاى شنى است.

اصلاح كننده آن:  عسل است.

پياز از خوراكهاى معمولى روزانه مردم مى‏باشد و هاضم (هضم كننده) محلل مقطع (قطع كننده) و منفث (خارج كننده) بلغم است جلا دهد و مقوى باه و محلل رياح است

خوراك جوشانده ‏اش نافع تقطير البول است و براى امراض چشم مفيد در حالت سفر خوراكش خيلى نافع است مرهم نيم پخته‏اش زخمها را باز مى‏كند در مرض وبا و هيضه (قى، اسهال) آن را با سركه مى‏خورند. خوراك پياز همراه با سركه ضرر تغيير آب مختلف را از بين مى‏برد و پياز خام ماده بوريك اسيد را در بدن انسان زياد مى‏كند

و تخم پياز كه آن را در عربى: بذر البصل و در انگليسى:onion seeds مى‏گويند رنگش سياه و طعمش: تلخ است و مزاج: گرم و خشك در درجه دوم دارد.

مقدار خوراك پیاز پخته:

از 1 تا 3 گرم. در استعمال خارج له ‏شده پياز از قديم الايام جهت رفع حبس البول (عدم دفع ادرار)، در زير شكم اثر داده مى‏شد. شيره پياز اثر بسيار خوب در تسكين ناراحتى‏هاى‏ ناشى از بريدگى دارد.

مرهم پياز خام له‏ شده اگر در ناحيه پيشانى قرار داده شود سردرد و سردردهاى يك طرفه ميگرن را رفع مى‏كند. با قرار دادن پياز نيم پخته در محل سوختگى‏ها و بواسير اثر آرام كننده ظاهر مى‏گردد و اگر به حالت گرم در اطراف گردن اثر داده شود درد گلو را از بين مى‏برد.

پياز پخته شده در درون خاكستر گرم اگر بر روى آبسه قرار گيرد يا بر روى دمل قرار دهند، موجب سرباز كردن آنها خواهد شد. مخلوط آن با چربى پرندگان باعث درمان سرمازدگى و خراشهاى سطحى بدن مى‏گردد.

جوشانده پياز براى پانسمان زخمهاى چركين بسيار خوب است.

پنبه آلوده به شيره تازه پياز اگر در مجراى گوش قرار داده شود ناراحتى ناشى از احساس صداهاى مبهم در گوش را برطرف مى‏كند و به علاوه اگر در محل گزش زنبور و زنبور عسل قرار گيرد درد را بطور محسوس تسكين مى‏دهد.

خوراكش:

24 گرم است. پياز سده‏ ها را باز مى‏كند. دافع خفقان (اضطراب) و نافع مرض طحال و يرقان است و بدل تخم پياز تخم گندنا است كه مقوى باه مى‏باشد و در امراض سرد و دردهاى بادى (دردهاى ناشى از باد شكم مفيد است. آب پياز لكه‏ هاى سياه پوست را مى‏زدايد.

ويتامين‏هاى پياز:

پياز سرشار از ويتامين‏C است مقدارش در پياز تازه و خام 1740% ميلى‏گرم و در پيازهاى كوچك 3241% مى‏باشد. برگهاى مركزى بولب پيازها ويتامين‏C بيشترى دارند. 4180% ويتامين‏C پياز در انبار و 1065% با پختن از بين مى‏رود.

در پياز اندكى نياسين و تيامين وجود دارد. 125 ميلى‏گرم تيامين در پانصد گرم پياز.

ريبوفلاوين در پياز زياد است و خوردن پياز با برنج كه سفيد شده و پوست كنده ‏اند و عارى از ويتامين مى‏باشد بسيار لازم مى‏باشد مقدار آن 125 ميلى‏گرم در پانصد گرم پياز است.

مواد معدنى گیاه پياز:

پياز داراى گوگرد، آهن، آهك، فسفر، پتاسيم، سديم، يد، سيليس مى‏باشد. پياز به علت فسفرى كه دارد كار فكرى را آسان مى‏سازد و براى متفكرين مفيد است.

چون گوگرد دارد ضد عفونى كننده خوبى براى خون، مجارى تنفس، آسم، ورم گلو، برنشيت و گريپ مى‏باشد.

منابع و مواخذ

Previous گیاه چای سبز خنثی کننده عوامل سرطان
Next گیاه فرنجمشک بادشكن وضدّ تشنّج
یک پاسخ بنویسید
فهرست موضوعی مقاله