جستجو
< همه موضوعات

گیاه غزیل

غزيل‏

 شناخت گیاه غزیل

نام‏هاى ديگر:

قيطران ‏شوكرانى- ابرة العجوز

Bec de grue- Bec de cigogne- stork’s bill- Alfilaria- Hemlock. stork’s. bill- pin grass- wooden pin.

مشخصات:

گياهى است از خانواده شمعدانى‏Geraniaceae ، يكساله و كم‏ وبيش پوشيده از كرك و خيلى كوتاه. بلندى گياه از نيم متر تجاوز نمى‏كند. برگ‏هاى آن شبيه برگ شوكران، مركب، داراى 13- 7 برگچه، هر برگچه بيضى باريك و دندانه ‏دار و نوك‏ تيز است. گلهاى آن قرمز و صورتى و گاهى سفيد است و معمولا در گروه دو تا چهارتايى با يك دمگل ظاهر مى‏شوند. ريشه آن ضخيم و گوشتى است. ميوه آن در قسمت بالاى ميوه زايده‏اى باريك و دراز و نوك‏ تيز و سفت به شكل منقار لك‏لك دارد. ميوه‏ ها داراى موهاى خرمايى و ساقه عملا بر روى زمين گسترده و داراى كرك‏هاى چسبناك و بوى متعفن است. اين گياه در مزارع و اراضى باير مى‏رويد، در شمال غرب هند و مناطق ديگر نيمكره شمالى مى‏رويد. در ايران در اغلب مناطق از جمله اطراف تهران، كرج و در شمال در پاچنار گيلان، بين رشت و قزوين، سواحل شنى رامسر، بندر گز، منجيل، در غرب در سنقر كوه‏ امروله، همدان، بيستون، در آذربايجان نزديك تبريز، در اصفهان، خراسان، بوشهر، جزيره خارك، زيارت بلوچستان، در مسجد سليمان و آبادان ديده مى‏شود.

تركيب شيميايى:

مواد كافئين- فروكتوز- گلوكوز- سوفينوز- هيستامين- پورترسين- تيرامين- پيروكاتچول- تانيك اسيد- سوكسينيك‏اسيد.

خواص درمانى:

1- خوردن مقدار كمى از آن مسكّن رحم و بندآورنده خون است و براى رفع خيز عمومى بدن مفيد است، براى كنترل ديسانترى نافع مى‏باشد.

2- خوردن كمى از شيره تازه آن براى قطع خونريزى رحمى مفيد است.

تذكر مهم:

مصرف آن بايد با تجويز و نظر پزشك انجام گيرد.

منابع و مواخذ

Previous درخت عرعر
Next گیاه شیشم
یک پاسخ بنویسید
فهرست موضوعی مقاله