شب‏ بو

نام‏هاى ديگر: علف ‏مباركه- حشيشة المباركه.

Avence- Benoite- Avens- Benoite Commune- Avens. root- Wood avens- Herde bennet

مشخصات:

گياهى است از خانواده‏Rosaceae ، علفى و چند ساله و گسترده روى زمين. اندام گياه پوشيده از تارهاى زبر.

برگهاى آن دندانه ‏دار و گلهايش زرد است. ريزوم و يا ساقه زيرزمينى آن كمى ضخيم و سطح آن ناصاف و پوشيده از ريشك مى‏باشد، رنگ قسمت خارجى ساقه زيرزمينى قهوه‏ اى تيره و كمى معطر شبيه بوى ميخك و طعم آن تلخ و قابض است. اين گياه در اغلب مناطق اروپا و آسيا در حاشيه جنگلهاى مرطوب مى‏رويد. در ايران نيز به‏ طور خودرو در حاشيه جنگلهاى شمال در بندر گز، بين رشت و لاهيجان و دامنه‏ هاى مرتفع البرز در شمال هرزويل در اطراف تهران و در آذربايجان در حسن ‏بيگلو ديده مى‏شود.

بيخ شب ‏بو

تركيب شيميايى: آنزيم- تانن- اوژنول- گلوكوزيدژئين- اسانس روغنى فرّار

خواص درمانى:

1- هفتاد گرم تازه يا 40 گرم خشك آن را در يك ليتر آب جوش دم كنيد و آب آن را به مرور مصرف نماييد. قابض و ضدّعفونى‏ كننده و تب ‏بر است، درد ماهيچه‏ ها را تسكين مى‏دهد، شاخه شب ‏بو زرد با گل‏ اعصاب را تقويت مى‏كند، براى افرادى كه دوره نقاهت بيمارى را مى‏گذرانند و ضعيف شده ‏اند داروى مقوى بسيار مناسبى مى‏باشد.

2- قرقره با آب جوشانده آن براى رفع التهاب دردناك لثه و قطع خونريزى از آن و محكم نمودن و ترميم لثه و خوش‏بو كردن دهان نافع است.

3- آن را در شراب بخيسانيد و براى شستشوى زخمها و التيام زخم استفاده كنيد.

منابع و مواخذ