ريشه زامور

نام‏هاى ديگر: ايشك- پروت- پراوات- پواركى- برواتكى- پرواتى‏

Cocculus- Snail- Seed.

مشخصات:

گياهى است از خانواده‏Menispermaceae ، كه داراى چند گونه مختلف است، اين‏گونه پيچكى است دو پايه با ساقه‏ هاى باريك كه در جنوب ايران از درختان مجاور خود مانند كنار بالا مى‏رود. برگ‏هاى آن بدون دمبرگ يا با دمبرگ كوتاه تخم‏ مرغى كشيده و كبود رنگ است. گل آن نر و ماده جدا هستند، گل‏هاى نر كوچك سبزرنگ مايل به زرد به شكل خوشه ‏اى، باز و محورى و گل‏هاى ماده آن منفرد است. ميوه آن به شكل نعل اسب و دانه ‏هاى آن آلبومن فراوان دارد كه در حقيقت مغز ميوه به شمار مى‏رود. ريشه آن داراى بويى مطبوع و طعم كمى تلخ است. اين گياه در سنگال، عربستان، شبه‏ قاره هند و ايران انتشار دارد، در ايران در چابهار و بندرعباس مى‏رويد و انواعى از آن نيز در چين و ژاپن مى‏رويد.

تركيب شيميايى:

2 درصد آلكائيدهاى پلوزين- 3 درصد سانگولين- يك آمار و ئيدكولومبين.

خواص درمانى:

آب دم‏كرده آن را بنوشيد، و مدرّ و مقوى و تونيك است، تب‏ بر است و در مورد تب‏هاى نوبه‏اى مؤثر مى‏باشد، براى معالجه استسقاء و روماتيسم و بيمارى ريوى مفيد مى‏باشد.

منابع و مواخذ