گياه خلنگ‏

نام‏هاى ديگر:

خلنج- خلانج- علف‏جارو.Bruyere -Callune -Heath -Heather .

مشخصات:

گياهى است از خانواده‏Ericaceae ، با گونه ‏هاى مختلف كه به صورت بوته يا درختچه هستند. نوعى از آن درختچه جنگلى است كه بلندى آن تا سه متر مى‏رسد و گلهاى آن كوچك و صورتى و به شكل زنگوله است. نوع ديگرى از آن داراى برگهاى لوله ‏شده ‏اى است كه پشت برگها به رنگ سبز مايل به سفيد مى‏باشد. برخى كوتاه است و بلندى آن از 60- 50 سانتيمتر تجاوز نمى‏كند.

ريشه خلنگ درختچه ‏اى ضخيم و كمى متورم است و چوبش محكم و به رنگ قرمز صيقل‏ خور است.

اين گياه در مناطق معتدل و جنگلهاى اروپا و ساير مناطق نيمكره شمالى مى‏رويد.

طبيعت آن: گرم و خشك است.

خواص درمانى:

در آب جوشانده آن شست‏شو كنيد. براى درمان ضعف عضلات مفيد است.

گل خلنگ‏

خواص درمانى:

1- يك مشت از آن را در يك ليتر آب آن‏قدر بجوشانيد تا 3/ 1 آب آن بخار شود بعد آن را در مدت بيست و چهار ساعت به مرور مصرف كنيد. ادرارآور و ضدعفونى ‏كننده است، براى رفع ورم مثانه و سنگ و شن مثانه مفيد است، رماتيسم را درمان مى‏كند.

2- پخته آن را ضماد كنيد. براى تسكين درد رماتيسم مؤثر است.

3- شكوفه‏ هاى آن را در روغن كنجد بريزيد و سه چهار هفته در آفتاب بگذاريد. ماليدن اين روغن براى تسكين درد مفاصل و رماتيسم نافع است.

تخم خلنگ‏

خواص درمانى: پنج گرم از آن را با عسل مخلوط كنيد و بخوريد. براى خنثى كردن سم در معده مؤثر است.

منابع و مواخذ