میوه سنجد مفرح و مقوی معده

میوه سنجد , میوه درختیست كه به صورت درختچه بزرگ يا درخت كوچكى ديده مى‏ شود داراى برگهاى بيضى‏ شكل نيزه‏ اى است روى برگها نقره ‏اى كبود و پشت آن نقره ‏اى است و به همين دليل است كه آن را غبيرا مى‏ نامند چون اغبر است‏

نام‏هاى ديگر میوه سنجد:

میوه سنجد به فارسى به‏ طور كلى «سنجد» ولى در مناطق مختلف ايران داراى نامهاى محلى است، در كردستان آن را «سرين‏چك»، در آذربايجان «ايده- ايكده»، در اطراف تهران «پستانك» و در اصفهان «غبيده بادام» گفته مى‏شود.

در كتب طب سنتى با نامهاى «غبيرا»، «چوب‏دانه»، «نقد»، «بل» نام برده شده است. به فرانسوى‏Eleagne و به زبان عوام در فرانسه‏Chalef و به انگليسى‏Oleaster وBohemian oleaster وRussian olive گفته مى‏شود.

درختچه يا درختى است از خانواده‏Elaeagnaceae از جنس‏Elaeagnus كه نام علمى آن‏Elaeagnus angustifolia L . مى‏باشد و گياه‏شناسان با نامهاى مشابه ديگرى از جمله‏E .spinosa L . وE .caspica (Sosn) .Grossh وE .inermis Mill . وE .hortensis M .B . وE .orientalis L . نيز نام برده ‏اند.

مشخصات میوه سنجد:

گياهى است از تيره سنجد و از خانواده‏Elaeagnaceae ، كه به صورت درختچه يا درخت بزرگ ديده مى‏شود.

ميوه سنجد به شكل و ابعاد زيتون يا عناب و گوشت‏دار است، پوست نازك ميوه به رنگ قرمز نارنجى و گوشت آن سفيد نخودى با طعم كمى شيرين كه داراى يك عدد هسته سخت و خط دار است. درخت سنجد در اغلب مناطق معتدل و در سراسر ايران مى‏رويد و در اطراف تبريز زياد است.

طبیعت ميوه سنجد:

 سرد و خشك است.

تركيب شيميايى میوه سنجد:

يك آلكالوئيده چسبناك روغنى- آلكالوئيد اله‏آگنين- اسانس روغنى.

خواص درمانى میوه سنجد:

1- میوه سنجد را بخوريد. مدرّ و مفرح و مقوى معده و قوه ماسكه است، قى و آشفتگى را تسكين مى‏دهد، صفرا را قطع مى‏نمايد، مانع ريختن مواد به معده مى‏باشد، سرفه‏ هاى گرم را تسكين مى‏دهد.

2- آرد ميوه سنجد را بخوريد. قابض است و اسهال را قطع مى‏كند بخصوص اسهال‏هاى صفراوى و گرم مزاج را، ادرار را كم مى‏كند و براى كسانى كه ادرار زياد مى‏كنند مفيد مى‏باشد (مشروط بر اينكه ادرار زياد از برودت مزاج نباشد)، براى بچه‏ هايى كه شب ‏ادرارى دارند مفيد است.

طبيعت گل سنجد:

گرم و خشك است.

ماده شيميايى گل سنجد:

اسانس روغنى در گل سنجد وجود دارد.

خواص درمانى گل سنجد:

1- آب جوشانده يا دم‏كرده آن را بنوشيد براى بازكردن گرفتگى‏ها و تحليل گاز و نفخ و درمان استسقاء و يرقان نافع است، معده را تقويت مى‏كند، مقوى كبد است،

براى درمان بيماريهاى دماغى مانند فلج و كزاز و براى قلب و رفع زخم‏هاى ريوى و تنگى‏ نفس مفيد است، براى زنانى كه باردار نمى‏شوند مؤثر مى‏باشد، مهيج شهوت در زنان و دختران جوان است، براى قطع تبهاى مزمن و خطرناك مصرف مى‏شود.

2- عرق آن را هم بخوريد و هم بماليد. موى سر را رشد مى‏دهد.

3- بوى عطر گل سنجد محرك قواى جنسى زنان است ولى بلعكس تقريبا مضعف قواى جنسى مردان مى‏باشد.

نام‏هاى ديگر ميوه سنجد تلخ‏:

كام- كهام- كاه- چالى- ابوقانس- غاسول رومى.

Hippophae- Argousier- Griset- Saule epineux- Sea buckthorn- Sand. thorn- Willow thorn

مشخصات ميوه سنجد تلخ‏:

گياهى است از خانواده سنجدEleagnaceae ، كه درختچه ‏اى است كوچك و خاردار. برگهاى آن نقره ‏فام (پشت برگ) و بدون دمبرگ، باريك، دراز به طول 4- 3 سانتى‏متر و عرض 7- 5 ميلى‏متر. گل‏هاى نر بدون پايك و گلهاى ماده پايك‏دار و به رنگ مايل به سبزاند.

ميوه ‏اش تخم‏ مرغى كوچك، گوشتى به رنگ حنايى نارنجى و با طعم كمى ترش است. اين درختچه در اروپا و آسياى غربى و مركزى تا چين انتشار دارد و در شمال غرب هيماليا نيز مى‏رويد، در ايران در ارتفاعات البرز تا آذربايجان و در طالقان و دره كرج تا ارتفاعات 2000 متر مى‏رويد.

طبيعت ميوه سنجد تلخ:

گرم و خشك است

تركيب شيميايى ميوه سنجد تلخ:

ماده چربى به رنگ قرمز- كاروتن- اسكوربيك اسيد و دى‏هايدر و اسكوربيك اسيد.

ويتامين‏هاى‏B 1 وC در آن وجود دارد.

خواص درمانى ميوه سنجد تلخ:

میوه سنجد تلخ را به صورت خام بخوريد. براى رفع عوارض ناشى از ويتامين‏C مؤثر است، بازكننده گرفتگى‏ها است، مسهل بلغم و زردآب مى‏باشد، براى رفع استسقاء مفيد است.

خواص درمانى ريشه درخت سنجد تلخ‏:

يك گرم از عصاره آن را با آب و عسل مخلوط نموده بخوريد. مسهل بلغم و زرد آب و رطوبت‏هاى بدن است و براى رفع استسقاء كبد گرم بسيار مفيد است.

تذكر:

مضر احشا و اعضاى داخل شكم است و مصرف بيش از يك گرم از آن زيان‏ آور مى‏باشد.

منابع و مواخذ