درختچه غار گيلاسى‏

نام‏هاى ديگر:

جل- جلى- چرم‏ليوه- چرم‏ليفه- چرم‏گيله- غار طرابوزانى‏

Laurier cerise- cherry laurel.

مشخصات:

گياهى است از خانواده‏Rosaceae ، درختچه يا درخت كوچكى است كه بلندى آن تا ده متر مى‏رسد. شاخه‏ هاى جوان آن صاف و سبز و برگ‏هاى آن هميشه ‏سبز، صاف چرمى و براق به شكل بيضى كشيده و نوك‏ تيز با قاعده‏ اى قوسى و حاشيه برگ‏ها صاف و يا با دندانه‏ هاى فاصله‏ دار است، روى برگ سبز تيره و براق و پشت آن سبز مغزپسته‏ اى و مات و رگبرگ و سطحى كاملا نمايان دارد، ابعاد برگ 20* 8 سانتى‏متر مى‏باشد و اگر برگ را لاى انگشت‏ها فشار دهيم بوى اسانس بادام تلخ از آن برمى‏خيزد، دمبرگ آن ناودانى است و طول آن 2- 1 سانتى‏متر است. گل‏هاى آن خوشه‏اى انبوه، طول خوشه حدود شانزده سانتى‏متر. گلهاى آن سفيد و بسيار معطر است. ميوه آن سفت تخم ‏مرغى شكل يا شبيه گيلاس نوك‏ تيز به قطر 12- 10 ميلى‏متر و به رنگ ارغوانى مايل به سياه و داراى يك هسته صاف و ناوى است. اين گياه بومى تركيه و حوالى طرابوزان است و در اواسط قرن شانزدهم ميلادى به اروپا وارد شد و در حال حاضر در سطح وسيعى از اروپاى جنوبى مى‏رويد. در ايران نيز در جنگل‏هاى شمال در ارتفاعات 1300- 1200 متر از سطح دريا در وسعت گسترده‏اى از كرانه آستارا تا گيلان و مازندران انتشار دارد و به شكل توده جنگلى ديده مى‏شود.

برگ درختچه غار گيلاسى‏

تركيب شيميايى:

گلوكوزيدى به نام‏Lauro .cerasin ، مخمرى به نام امولسين- اسيد سيانيدريك يا اسيد پروسيك.

خواص درمانى:

آب دم‏كرده آن را بر عضو بماليد. براى تسكين دردهاى عصبى نظير سياتيك و براى رفع التهاب، ورم سطحى پوست ناشى از كوبيدگى اعضا و خارش مؤثر است.

عرق غار گيلاسى‏

خواص درمانى:

اگر 5 تا 20 گرم از آن با نظر پزشك خورده شود، مسكّن و ضدّ تشنج است، براى تسكين سرفه و تنگى‏ نفس و اسپاسم‏هاى دردناك روده و معده و بى‏خوابى آثار مفيد دارد.

منابع و مواخذ