گیاه ارغوان برای خروج اخلاط لزج

گیاه ارغوان معمولى به نام علمى‏Cercis siliquastrum L درخت كوچكى است كه بومى اروپا و آسياست. در جنگلهاى شمال ايران در ارتفاعات ميان‏بند انتشار دارد

نام‏هاى ديگر گیاه ارغوان:

ارغيدا- اكوان- ارجوان- ارجوان العرب- خرزيق- زعيد- داذى- دادى.

Arbre de Judee- Arbred’amour- Gainier- siliquastre- arbre de feu- Bouton rouge- Judas tree- Red buds.

مشخصات گیاه ارغوان:

گياهى است از خانواده‏Leguminosae ، درختى دارد كه منبث آن بلادفارس است. گل آن بسيار سرخ و مايل به بنفش و انبوه و نيكومنظر و طعم آن اندك شيرين است ولى چندان بويى ندارد.

سه گونه ديگر از گياه ارغوان نيز در طبيعت ديده شده است.

خواص درمانى گل ارغوان:

در چين از پوست و از چوب ارغوان چينى براى معالجه آبسه ‏ها و ناراحتى‏هاى سر تجويز مى‏شود و به علاوه براى بيمارى‏هاى مثانه نيز مصرف مى‏شود. پوست آن ضدعفونى‏ كننده است 

و اما از نظر حكماى طب سنتى ايران ارغوان گرم مايل به اعتدال است و از نظر خواص معتقدند كه گلهاى آن كمى شيرين است و آن را مى‏خورند مفرح است.

خوردن گل آن اخلاط لزج را خارج مى‏كند و برودت معده و كليه را مرتفع مى‏سازد و سنگ مثانه را خرد مى‏كند و براى صاف كردن صدا نافع است.

خوردن دم‏كرده گل آن قى‏ آور است و جهاز تنفسى و معده را پاك مى‏كند 

مژگان را رشد داده و دراز مى‏كند. از نظر قى ‏آورى آن را بايد با عناب خورد. گلهاى ارغوان بسيار معطر است و در فرانسه مانند كور آن را در سركه پرورده نموده و نوعى ترشى درست مى‏كنند و يا در ساير ترشى‏ها به عنوان ادويه معطر مخلوط مى‏نمايند.

1- آن را بجويد و بخوريد. مفتت حصاة و مخرج اخلاط لزجه و رافع برودت معده و كليه و منقى آلات تنفس است، نشاط آور است، نيكو و صاف‏ كننده صدا است. سنگ مثانه را خرد مى‏كند.

2- آب دم‏كرده آن را بنوشيد. قى ‏آور است و معده را پاك مى‏كند.

خواص درمانى ریشه گیاه ارغوان:

1- آب جوشانده ریشه گیاه ارغوان را براى معالجه آبسه‏ ها مصرف مى‏شود، ضدّعفونى‏ كننده است، براى بيمارى مثانه نافع مى‏باشد.

2- هشت گرم پوست ريشه آن را با چند عدد عناب نيم‏كوب‏ شده دم كنيد و آب آن را بنوشيد، قى ‏آور است.

3- اگر گرد سوخته آن را بپاشيد خونريزى را بند مى ‏آورد، خصاب خوبى است و زنان مى‏توانند از آن بجاى مداد ابرو استفاده كنند يا به مژه‏ ها بمالند چون مژه و ابرو را رشد مى‏دهد.

4- بسوزانيد و زغال آن را پودر كرده با كره حيوانى يا روغن كنجد مخلوط نموده به ابرو بماليد.

5-از ريزش موى ابرو جلوگيرى كرده و پياز مو را تقويت نموده باعث رشد آن مى‏گردد

6-خوردن دم‏كرده پوست ريشه آن به مقدار 8 گرم قى ‏آور است. گرد سوخته ريشه آن خونريزى را بند مى‏ آورد و خضاب خوبى است و زنان از آن به عنوان مداد ابرو استفاده مى‏كنند.

منابع و مواخذ